بيستم ماه صفر

[najm152]

هو الله العلي الأعلى
بسم الله الرّحمان الرّحيم

[najm152]

روزنامه گاه شناسى : تقويم نجومي جامع

20 صفر 1429
http://www.4shared.com/file/38922426/c7 ... _1429.html

20 صفر 1430
http://www.4shared.com/file/82875761/58 ... r1430.html

20 صفر
http://www.4shared.com/file/195628415/8 ... r1431.html

-------------------------------------------------

مرسولات حيات اعلى
شماره: 104

أربعين حسيني (سلام الله عليه)

السلام على الحسين و على أولاده و عيالاته و خاصته و أصحابه
اللهم العن قتلة الحسين و أصحابه و العن من شارك في قتلهم و شايعت و بايعت و تابعت على ذلك و رضيت به

در كلام خازنان وحي عليهم السلام آمده است كه:

نشانه هاى مؤمن پنج چيز است:
((الجهر ببسم الله الرحمن الرحيم،
و التختم باليمين،
وتعفير الجبين،
وصلاة إحدى و خمسين،
وزيارة الأربعين )).

ترجمه:
بسم الله را آشكار كفتن
و انگشتر به دست راست كردن
و بيشاني در خاك ماليدن (هنگام سجده)
و نماز پنجاه و يك؛ گذاردن (17 ركعت واجب + 34 ركعت نافله)
و زيارت اربعين نمودن

خداوند همه ما را از
مؤمنين صاحب حق معرفت و ثابت در قدم قرارداده
و در محبت و معرفت و عبوديت و اطاعت مولا (منه السلام) موفق بدارد

تحويل شمس به برج حمل و آغاز سال شمسي در اربعين حسيني
موجب شود كه در اين سال
توفيق ما در محبت و معرفت و عبوديت و اطاعت مولا (منه السلام) بيشتر بگردد
و در اين سال شمسي در كمال امنيت و عافيت و عزّت و نورانيت
بيش گذشته موفق به بندگي حق و نشر معارف الهيه بشويم

فايل صوتي تصويري زيارت اربعين كه الآن در دسترس واقع شد
فايل swf در اينترنت اكسپلورر باز مي شود

براي دريافت اين فايل صوتي به آدرس زير مراجعه نمائيد:
[ رؤيت لينك فقط براي اعضاء و بعد ورود امكانپذير است :: عضويت ]

-------------------------------------------------

مرسولات حيات اعلى
شماره: 254

أربعين حسيني 1428

اعظم الله اجورنا واجوركم بمصيبة مولانا ابي عبد الله (الحسين عليه السلام)

بدينوسيله خود و شما را به زيارت شريف اربعين كه از نشانه هاى اهل ايمان است؛
تذكّر مي دهم

براى همگي التماس دعا دارم

آدرس دريافت يك فيلم كارتوني از واقعه كربلا را جهت استفاده ياد مي نمايم:

نام آن: واقعة الطف
حجم فايل: 35 مگابايت
مدت آن: 90 دقيقه

جهت دریافت به آدرس زیر مراجعه نمائيد:
http://www.fadak.org/kids/altaf.zip

بعد از باز نمودن آن از وضعيت فشرده، آنرا بكار ببريد

-------------------------------------------------

مرسولات حيات اعلى
شماره: 614

سوگواره اربعين حسيني
جهت دریافت مرسوله به آدرس زیر مراجعه نمائيد:
[ رؤيت لينك فقط براي اعضاء و بعد ورود امكانپذير است :: عضويت ]

همچنين
فايل صوتي تصويري زيارت اربعين را متذكر مي شويم
فايل swf در اينترنت اكسپلورر باز مي شود
[ رؤيت لينك فقط براي اعضاء و بعد ورود امكانپذير است :: عضويت ]

-------------------------
مرسولات حيات اعلى
شماره: 2083
أربعين حسيني 1433

أربعين حسيني 1433 را به حضرت قدسيه وجه الله حضرت بقية الله (منه السلام و اليه التسليم) تسليت عرض مي نماييم
خداوند همه ما را از واجدين نشانه هاى مؤمنين حقيقي از جمله زيارت اربعين حسيني قرار دهد

مجلس شب اربعين از مرحوم آيت الله شيخ عبد الحسين خراساني
http://aelaa.net/Fa/Ersaal/3/Taqwim-ela ... ar1433.mp3

-----------------------

مرسولات حيات اعلى
شماره: 2344
أربعين حسيني 1435

اربعین حسینی 1435 را به حضرت قدسيه وجه الله و قبله حقیقیه عباد الله حضرت بقية الله، مولانا صاحب الأمر (منه السلام و اليه التسليم) تسليت عرض مي نماييم

سوگواره اربعين حسيني 1435 را از اين آدرس دريافت نماييد:
http://aelaa.net/Ersaal/3/Taqwim-elaahi ... in1435.mp3

----------------------

مرسولات حيات اعلى
شماره: 2529
أربعين حسيني 1436
اربعین حسینی 1436 را به حضرت قدسيه وجه الله و قبله حقیقیه عباد الله حضرت بقية الله، مولانا صاحب الأمر (منه السلام و اليه التسليم) تسليت عرض مي نماييم

الشيخ عبدالزهراء الكعبي
الاربعينية - مسيرالسبايا
مصائب بعد عاشورا كوفه تا شام و اربعين تا مدينه
http://aelaa.net/110.aspx?id=7696
حجم 21 مكابايت

-------------------------------
مجالس ویدیویی مرحوم خراسانی:
مجلس بیست و هشتم = رسیدن اسرای اهل بیت امام حسین علیهم السلام به کربلا - اربعین
«ویدیو شماره 32»
41 دقیقه
https://drive.google.com/file/d/14p4w_e ... p=drivesdk

مجلس بیست و نهم: حضور سه روزه اهلبيت عليهم السلام ايام اربعين در كربلا
/ الحاق سرهاى مقدسه شهداى كربلا به اجساد
مطهره / روضه خوانى حضرت زينبت عليها
السلام مصائب براى حضرت امام حسين عليه
السلام «ویدیو شماره 33»
42 دقیقه
https://drive.google.com/file/d/1YkQ4NQ ... sp=sharing

[najm152]

بيستم ماه صفر
اربعين حسيني (عليه السلام)

يَاأبَا عَبْدِ اللهِ الحُسَين

بسوى وطن باز گشتند ياران = خروشان چه رعد، اشكباران چه باران
چو لاله فروزان و چون شمع سوزان = ز داغ غم و دورى گلعذاران
چمن شد پر از قمرى شورش انگيز = بر آمد ز گلشن نواى هزاران
نواى حجاز ز هر سو بپا شد = ز شور عراقى آن سوگواران
گروهى اسير غم نوجوانان = گروهى زمين گير آن شهسواران
به اميد، پرورده هر يك جوانى = ولى شام شد صبح اميدواران
چه بر آستان رسالت رسيدند = ز كف شد قرار دل بيقراران
چه برگ خزان ريخته از چپ و راست = به اشك روان همچه ابر بهاران
بسر بسكه خاك مصيبت فشاندند = حرم گشت چون كلبه خاكساران
مهين بانوى خلوت كبريائى = بگفت اى سر و سرور تاجداران
ز كوى حسين تو دارم پيامى = كه برده است هوش از سر هوشياران
لبش خشك و تن غرقه لجه خون = سرش روى نى رهبر رهسپاران
پس از زخم هاى فراوان كارى = نگويم چه كردند آن نابكاران
به پيرامنش نونهالان نامى = چگويم ز جانان و آن جان نثاران
گر از بانوان نبوت بگويم = دل سنگ گريد بر آن داغداران
ز بيداد گردون دل بانوان خون = چو رفتند در محفل ميگساران
گر از سختى ما بخواهى نشانه = بود شانه من يكى از هزاران

آيت الله عظيم شيخ محمد حسين اصفهاني

روز : اربعين حسيني

روز : ورود اهل بيت حسيني (عليهم السلام) به سر زمين كربلا بعد از مراجعت از شام

روز : الحاق سر حضرت امام حسين (عليهم السلام) به بدنشان بنا بر نقلي

روز : الحاق رؤوس شهدا به ابدان شهدا بنا بر نقلي

روز : بازگشت اهل بيت حسيني (عليهم السلام) از شام به مدينه منوره بنا بر نقلي

روز اربعين و بقول شيخين روز رجوع حرم امام حسين (عليه السلام) است از شام بمدينه و نيز روز ورود جابربن عبدالله انصارى است بكربلا بجهت زيارت امام حسين (عليه السلام) و او اول زائر آن حضرت بعد از بني اسد است. بدانكه سيد در كتاب لهوف نقل كرده كه زمانيكه اهل بيت امام حسين (عليه السلام) از شام بمدينه مراجعت ميكردند بعراق رسيدند، بدليل راه فرمودند: ما را از راه كربلا ببر. پس ايشان را از راه كربلا سير دادند چون بسر تربت پاك حضرت سيدالشهدا رسيدند، جابر بن عبدالله انصارى را با جماعتى از طايفه بنى هاشم و مردانى از آل پيغمبر يافتند كه بزيارت آن حضرت آمده بودند. پس در يك وفت بآنجا رسيدند و يكديگر را ملاقات كردند و بناى نوحه وزارى و تعزيه دارى را گذاشتند و زنان قبائل عرب كه در آن اطراف بودند، جمع شدند و چند روز اقامه ماتم و عزادارى نمودند.
فقير گويد: كه اين مطلب كه اهل بيت در همان اربعين اول به كربلا رسيده باشند؛ خيلى مستبعد است و خود سيد در اقبال نيز استبعاد فرموده و مقام را گنجايش نقل نيست و شيخ ما در لؤلؤ و مرجان كلام را در اين مقام بسطى داده است طالبين بآنجا رجوع نمايند.

آئین هنگام
زيارت آن حضرت در اين روز مستحب است.
از حضرت عسكرى (عليه السلام) روايت شده كه فرمود: علامت مؤمن، پنج چيز است: پنجاه و يك ركعت نماز از فريضه و نافله در شب و روز گذاردن، زيارت اربعين نمودن، انگشتر بر دست راست نمودن، جبين را در سجده بر خاك گذاشتن، بسم الله الرحمن الرحيم را بلند گفتن.
زيارت مخصوصة اين روز را شيخ در تهذيب از حضرت صادق (عليه السلام) نقل كرده است.

[najm152]

آداب و اعمال تشرف به حریم وجه اللهی:

هر گاه چشم زائر به قبه منوره يا ضريح انور افتاد در هر جا (بيرون شهر - داخل شهر - بيرون صحن - درب صحن - داخل صحن- داخل رواق) بگويد
صلی الله علیك یا أبا عبد الله، صلی الله علیك یا أبا عبد الله، صلی الله علیك یا أبا عبد الله،
صلى الله عليكَ وعلى ولديك الشهيدين العَلِيَين.و اخوتك الشهداء سيّما ابي الفضل العباس، و أَخَوَاتك المظلومة سيما زَينب وأم كلثوم و سُكينة، و على ساير اولادك وعلى بناتك و اهل بيتك و عيالاتك و اصحابك و انصارك و المستشهدين بين يديك و في نصرتك،
لعن الله من خذلكم و حاصركم و حاربكم و جرحكم و قتلكم واستباح حريمكم وسَبَى نسائكم




در وقت ورود و در صحنها و در رواق و در فواصل تا رسیدن به روضه منوره این اذکار گفته شود:
بسم الله و بالله، وفي سبيل الله، و على ملة رسول الله، الله اكبر الله اكبر، الله اكبر كبيرا، و الحمدلله كثيرا، و سبحان الله بكرة واصيلا، الحمدلله على هدايته لدينه، والتوفيق لمادعا اليه من سبيله،

اذن دخول اول بیرون صحن


اذن دخول دوم براي ورود به داخل صحن




اذن دخول سوم و چهارم براى ورود به ايوان و رواق ها:




اذن دخول پنجم و ششم براى ورود به حرم مطهر




زيارت اربعين بروايت صفوان جمّال
رَوَى الشيخ الطوسي ( قدَّس الله نفسه الزَّكية ) عن جماعة ، عَنْ صَفْوَانَ بْنِ مِهْرَانَ الْجَمَّالِ ، أنه قَالَ :

قَالَ لِي مَوْلَايَ الصَّادِقُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ فِي زِيَارَةِ الْأَرْبَعِينَ : " تَزُورُ عِنْدَ ارْتِفَاعِ النَّهَارِ وَ تَقُولُ :

السَّلَامُ عَلَى وَلِيِّ اللَّهِ وَ حَبِيبِهِ ، السَّلَامُ عَلَى خَلِيلِ اللَّهِ وَ نَجِيبِهِ ، السَّلَامُ عَلَى صَفِيِّ اللَّهِ وَ ابْنِ صَفِيِّهِ ، السَّلَامُ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ ، السَّلَامُ عَلَى أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ وَ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ .

اللَّهُمَّ إِنِّي أَشْهَدُ أَنَّهُ وَلِيُّكَ وَ ابْنُ وَلِيِّكَ ، وَ صَفِيُّكَ وَ ابْنُ صَفِيِّكَ ، الْفَائِزُ بِكَرَامَتِكَ ، أَكْرَمْتَهُ بِالشَّهَادَةِ ، وَ حَبَوْتَهُ بِالسَّعَادَةِ ، وَ اجْتَبَيْتَهُ بِطِيبِ الْوِلَادَةِ ، وَ جَعَلْتَهُ سَيِّداً مِنَ السَّادَةِ ، وَ قَائِداً مِنَ الْقَادَةِ ، وَ ذَائِداً مِنَ الذَّادَةِ ، وَ أَعْطَيْتَهُ مَوَارِيثَ الْأَنْبِيَاءِ ، وَ جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَى خَلْقِكَ مِنَ الْأَوْصِيَاءِ ، فَأَعْذَرَ فِي الدُّعَاءِ ، وَ مَنَحَ النُّصْحَ ، وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ ، لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلَالَةِ ، وَ قَدْ تَوَازَرَ عَلَيْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْيَا ، وَ بَاعَ حَظَّهُ بِالْأَرْذَلِ الْأَدْنَى ، وَ شَرَى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الْأَوْكَسِ ، وَ تَغَطْرَسَ وَ تَرَدَّى فِي هَوَاهُ ، وَ أَسْخَطَ نَبِيَّكَ ، وَ أَطَاعَ مِنْ عِبَادِكَ أَهْلَ الشِّقَاقِ وَ النِّفَاقِ ، وَ حَمَلَةَ الْأَوْزَارِ الْمُسْتَوْجِبِينَ النَّارَ ، فَجَاهَدَهُمْ فِيكَ صَابِراً مُحْتَسِباً ، حَتَّى سُفِكَ فِي طَاعَتِكَ دَمُهُ ، وَ اسْتُبِيحَ حَرِيمُهُ ، اللَّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبِيلًا ، وَ عَذِّبْهُمْ عَذَاباً أَلِيماً .

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْأَوْصِيَاءِ ، أَشْهَدُ أَنَّكَ أَمِينُ اللَّهِ وَ ابْنُ أَمِينِهِ ، عِشْتَ سَعِيداً وَ مَضَيْتَ حَمِيداً ، وَ مِتَّ فَقِيداً مَظْلُوماً شَهِيداً ، وَ أَشْهَدُ أَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ مَا وَعَدَكَ ، وَ مُهْلِكٌ مَنْ خَذَلَكَ ، وَ مُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَكَ ، وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ وَفَيْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ ، وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِهِ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ ، فَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ ، وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَكَ ، وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذَلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ .

اللَّهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ أَنِّي وَلِيٌّ لِمَنْ وَالَاهُ ، وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاهُ ، بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ ، أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلَابِ الشَّامِخَةِ ، وَ الْأَرْحَامِ الطَّاهِرَةِ ، لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجَاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِهَا ، وَ لَمْ تُلْبِسْكَ الْمُدْلَهِمَّاتُ مِنْ ثِيَابِهَا ، وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ مِنْ دَعَائِمِ الدِّينِ ، وَ أَرْكَانِ الْمُسْلِمِينَ ، وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنِينَ ، وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمَامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ الْهَادِي الْمَهْدِيُّ ، وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِكَ ، كَلِمَةُ التَّقْوَى ، وَ أَعْلَامُ الْهُدَى ، وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى ، وَ الْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا ، وَ أَشْهَدُ أَنِّي بِكُمْ مُؤْمِنٌ ، وَ بِإِيَابِكُمْ مُوقِنٌ ، بِشَرَائِعِ دِينِي ، وَ خَوَاتِيمِ عَمَلِي ، وَ قَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ ، وَ أَمْرِي لِأَمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ ، وَ نُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ ، حَتَّى يَأْذَنَ اللَّهُ لَكُمْ ، فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ ، لَا مَعَ عَدُوِّكُمْ ، صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ ، وَ عَلَى أَرْوَاحِكُمْ وَ أَجْسَادِكُمْ ، وَ شَاهِدِكُمْ وَ غَائِبِكُمْ ، وَ ظَاهِرِكُمْ وَ بَاطِنِكُمْ ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ


زيارت اربعين بروايت جابربن عبدالله انصاری:
في عمدة الزائر قال الشهيد(رحمه الله)
قال عطا،كنت مع جابر بن عبدالله الأنصاري يوم العشرين من صفر،
فلما وصلنا الغاضرية،
اغتسل في شريعتها، ولبس قميصا كان معه طاهرا، ثم قال لي امعك شيء من الطيب يا عطا، قلت معي سعد، فجعل منه على رأسه وسائر جسده ثم تمشى حافياحتى وقف عند رأس الحسين (ع)
وكبر ثلاثا ثم خر مغشيا عليه فلما افاق سمعته يقول:

روى الشيخ الجليل عماد الدين أبو القاسم الطبري الآملي مسنداً عن عطية بن سعد بن جنادة العوفي أنه قال:
خرجتُ مع جابر بن عبد الله الأنصاري زائرين قبر الحسين (عليه السلام) فلما وردنا كربلاء، دنا جابر من شاطئ الفرات فاغتسل ثم ائتزر بازار وأرتدى بآخر، ثم فتح صُرة فيها سعُد (نوع من الطيب) فنثرها على بدنه، ثم لم يخطُ خُطوة إلاّ ذكر الله حتى إذا دنا من القبر قال: ألمسنيه- أي
خذ بيدي إلى القبر- فألمسته فخّرَّ على القبر مغشيّاً عليه، فرششتُ عليه شيئاً من الماء فأفاق،
وقال: يا حسين (ثلاثاً)، ثم قال: حبيب لا يجيب حبيبه. ثم قال: وأنى لك بالجواب، وقد شحطت أوداجك على اثياجك (ما بين الكاهل الى الظهر) وفرّق بين بدنك ورأسك... الخ كلامه. ثم جال ببصره حول القبر وقال:

السلام عليكم يا آل لله، السلام عليكم يا صفوة الله،السلام عليكم ياخيرة الله من خلقه،السلام عليكم يا سادات السادات،السلام عليكم يا ليوث الغابات،السلام عليكم يا سفينة النجاة،السلام عليك ياأباعبدالله،ورحمة الله وبركاته،
السلام عليك يا وارث علم الأنبياء،السلام عليك يا وارث آدم صفوة الله،السلام عليك يا وارث نوح نبي الله،السلام عليك يا وارث ابراهيم خليل الله،السلام عليك ياوارث اسماعيل ذبيح الله،السلام عليك يا وارث موسى كليم الله ، السلام عليك يا وارث عيسى روح الله،
السلام عليك يابن محمد المصطفى،السلام عليك يابن علي المرتضى، السلام عليك يابن فاطمة الزهراء،السلام عليك يا شهيد ابن الشهيد، السلام عليك ياقتيل ابن القتيل،السلام عليك ياولي الله وابن وليه، السلام عليك ياحجة الله وابن حجته على خلقه،
اشهد انك قد اقمت الصلاة، وأتيت الزكاة، وامرت بالمعروف ، ونهيت عن المنكر،وبررت والديك،وجاهدت عدوك،اشهدأنك تسمع الكلام،وترد الجواب، وأنك حبيب الله،وخليله، ونجيبه، وصفيه وابن صفيه ،يامولاي زرتك مشتاقا، فكن لي شفيعا الى الله يا سيدي ،استشفع الى الله بجدك سيد النبين، وبابيك سيد الوصين، وبامك سيدة نساء العالمين، لعن الله قاتليك وظالميك،وشانئيك، ومبغضيك،من الاولين والاخرين

ثم انحنى على القبر ومرغ خديه وصلى اربع ركعات وجاء الى قبر علي ابن الحسين(ع)وقال:

السلام عليك يا مولاي لعن الله قاتليك وظالميك،أتقرب الى الله بمحبتكم،وابرء الي الله من عدوكم

ثم قبله وصلى ركعتين والتفت الى قبور الشهداء وقال:
السلام على الارواح المنيخة بقبر ابي عبدالله الحسين،السلام عليكم يا شيعة الله وشيعة رسوله،وشيعة امير المؤمنين، والحسن والحسين، السلام عليكم يا طاهرون، السلام عليكم يا مهديون،السلام عليكم يا ابرار،السلام عليكم وعلى ملائكة الله الحافين بقبوركم، جمعني الله واياكم في مستقر رحمته تحت عرشه

ثم جاء الي قبر العباس بن امير المؤمنين (ع) فوقف عليه وقال:

السلام عليك يا ابا القاسم، السلام عليك يا عباس بن علي،السلام عليك يابن امير المؤمنين، اشهد لقد بالغت في النصيحة، واديت الأمانة، وجاهدت عدوك،وعدو اخيك، فصلوات الله على روحك الطيبة،وجزاك الله من أخ خيرَا

إلى ان قال: لقد شاركناكم فيما دخلتم فيه.

ثم صلى ركعتين،ودعاالى الله ومضى .

قال عطية: فقُلتُ لجابر: وكيف ولم نهبط وادياً ولم نعلُ جبلاً ولم نضرب بسيفٍ والقوم قد فرّق بين رؤوسهم وأبدانهم وأيتمت أولادهم وارملت الأزواج؟.
فقال لي: يا عطية سمعتُ حبيبي رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم) يقول: (مَن أحبَّ عمل قومٍ أشرك في عملهم). والذي بعث محمداً بالحق نبيّاً إن نيّتي ونيّة أصحابي على ما مضى عليه الحسين وأصحابه.
قال الراوي: فلما صرنا في بعض الطريق فقال لي: يا عطية هل أوصيك؟ وما أظن أنني بعد هذه السفرة ملاقيك،
أحِبْ محبَّ آل محمدَ ما أحبهم، وابغض مبغض آل محمد ما أبغضهم وإن كان صواما قواماً، وارفق بمحب آل محمد فأنه إن تزل لهم قدم بكثرة ذنوبهم تثبت لهم أخرى بمحبتهم، فأن محبهم يعود إلى الجنة ومبغضهم يعود إلى النار].


تلاوت زيارت اربعين به دو روايت
روايت جابر بن عبد الله انصاري
روايت صفوان[/center]
فايل صوتي آنرا از اينجا دريافت كنيد
http://aelaa.net/110.aspx?id=675

[aelaa.net]

بيعت با حضرات حجج الهى عليهم السلام

روش صحيح بيعت:
1- در رایج بيعت و نزمصافحه را غلط انجام می دهند و غالبا (حتى معلمينشان هم) هم بلد نيستند
2- بيعت و تجديد آن كه براى نشان دادن استمرار التزام بر بيمان الهى است
بعد از عزم جدي و نيت صادقه، و با عزم بايدار و استوار است، به اين روش دست دادن و با بكار بردن لفظ مخصوص انجام مى شود
3- اين نوع دست دادن به عنوان "مصافقه" حتى در معاملات و بيع و شراء، و حتى تعارفات دوستانه روزانه به اسم "مصافحه نيز بكارمي رود
4- در حديث واقعه بيعت گرفتن مامون براى ولايتعهدي حضرت امام رضا عليه السلام وقتي از همه حاضران بيعت گرفت
همه مثل دست دادن رايج دست بيعت دادند
بجز نفر آخر كه جواني بود و برخلاف بقيه به صورت ديگري دست داد
حضرت فرمودند همه آنها كه بيعت كردند بيعت فسخ (شكستن عهد) بود و فقط روش اين جوان بيعت عقد (بستن پيمان) بود

حديث واقعه بيعت گرفتن
علل الشرائع - عن الریان بن شبیب خال المعتصم أخی ماردة: إنَّ المَأمونَ لَمّا أرادَ أن یأخُذَ البَیعَةَ لِنَفسِهِ بِإِمرَةِ المُؤمِنینَ، ولِأَبِی الحَسَنِ عَلِی بنِ موسَی الرِّضا(علیه السلام) بِوِلایةِ العَهدِ، ولِلفَضلِ بنِ سَهلٍ بِالوِزارَةِ، أمَرَ بِثَلاثَةِ کراسِی تُنصَبُ لَهُم، فَلَمّا قَعَدوا عَلَیها أذِنَ لِلنّاسِ فَدَخَلوا یبایعونَ،
فَکانوا یصَفِّقونَ بِأَیمانِهِم عَلی أیمانِ الثَّلاثَةِ مِن أعلَی الإِبهامِ إلی أعلَی الخِنصِرِ، ویخرُجونَ، حَتّی بایعَ آخِرَ النّاسِ فَتی مِنَ الأَنصارِ، فَصَفَّقَ بِیمینِهِ مِنَ الخِنصِرِ إلی أعلَی الإِبهامِ، فَتَبَسَّمَ أبُو الحَسَنِ(علیه السلام) ثُمَّ قالَ:
کلُّ مَن بایعَنا بایعَ بِفَسخِ البَیعَةِ، غَیرَ هذَا الفَتی، فَإِنَّهُ بایعَنا بِعَقدِها.
فَقالَ المَأمونُ: وما فَسخُ البَیعَةِ مِن عَقدِها؟
قالَ أبُو الحَسَنِ(علیه السلام): عَقدُ البَیعَةِ هُوَ مِن أعلَی الخِنصِرِ إلی أعلَی الإِبهامِ، وفَسخُها مِن أعلَی الإِبهامِ إلی أعلَی الخِنصِرِ.
قالَ: فَماجَ النّاسُ فی ذلِک، وأَمَرَ المَأمونُ بِإِعادَةِ النّاسِ إلَی البَیعَةِ عَلی ما وَصَفَهُ أبُو الحَسَنِ(علیه السلام)، وقالَ النّاسُ: کیفَ یستَحِقُّ الإِمامَةَ مَن لا یعرِفُ عَقدَ البَیعَةِ، إنَّ مَن عَلِمَ لَأَولی بِها مِمَّن لا یعلَمُ.
قالَ: فَحَمَلَهُ ذلِک عَلی ما فَعَلَهُ مِن سَمِّهِ.
علل الشرائع ـ به نقل از ریان بن شبیب، دایی معتصم و برادر مارده: مأمون چون خواست برای امیر المؤمنینی خود و ولایت عهدی ابو الحسن علی بن موسی الرضا(علیه السلام) و وزارت فضل بن سهل بیعت بگیرد، دستور داد سه تخت برایشان نهادند و چون بر آنها نشستند، به مردم، اجازه ورود داد و مردم برای بیعت وارد شدند
و با دست راست خود، از بالای انگشت شست تا بالای انگشت کوچک، بر دست آن سه نفر می زدند و خارج می شدند.
آخرین نفری که بیعت کرد، جوانی از انصار بود. او دست راست خود را از انگشت کوچک تا بالای شست بر دست آنان زد. ابو الحسن(علیه السلام) لبخندی زد و فرمود: «همه کسانی که با ما بیعت کردند، به [شیوه] فسخ بیعت، بیعت کردند، غیر از این جوان که با عقد بیعت با ما بیعت نمود».
مأمون گفت: فرق فسخ بیعت با عقد آن چیست؟
ابو الحسن الرصا (علیه السلام) فرمود: «عقد بیعت، از انگشت کوچک (شروع مى شود) تا بالای شست است، و فسخ آن، از بالای شصت تا انگشت کوچک».

در روش غلط رایج اما مردود: در دست دادن و معاملات و بيعت
و چون از بالا بطرف پايين تماس پیدا مي كنند مي شود شروع از تماس شصت تا انگشت اخر

روش صحیح بیعت:اين روش از انگشت كوچک شروع مي شود و انتهايش به شصت است كه روي انگشتان قرار مي گيرد و صورت ظاهريش هم با دست دادن رايج متفاوت است

برانجام بيعت با حجج الهى در مشاهدشان كنار ضريح نيز نحوه گذاشتن دست هم بر همين نحو است؛ به همين شكل پنجره ضريح را مي گيرد؛ و آنكه از دور با اشاره بيعت مي كند به همين شكل اشاره مي كند

در روش غلط رايج؛ جون نحوه دست دادن طوري است كه نقطه شروع معمولا از شصتهاست و شصت روي شصت قرار مي گيرد
ولى در روش صحيح؛ از انگشت كوچک شروع مي شود و اخر كار شصتها خودبخود روي هم قرار مي گيرد مثل بسته شدن مشت.
البته هر كدام را مي شود كسي بر خلاف معمول؛ ترتيب تماس را تغيير دهد؛ ولي آنكه طبيعی اتصال دستهاست؛ دور جور است:
در رايج: از شصت ها شروع ارتباط مي شود و شصتها اول همديگر را بغل مي كنند و در هم فرو مي روند
در روش صحيح بيعت: از انگشت كوچک شروع و به شصتها ختم شده و شصتها در آخر و بعد از ساير انگشتان در هم فرو مي روند

نکات:
نكته اول: عقد بيعت يعني ايجاد بيعت / فسخ بيعت يعني شكستن و باطل كردن بيعت


نكته دوم: در تجديد بيعت كنار ضريح
اول انگشت كوچك را وارد پنجره ضريح و سبس ساير انكشتان و همينطور تا شصت روي ضريح قرار بگيرد و اينطور تجديد بيعت كنند

نكته سوم: وقتي بيعت با حضرات انجام مي دهيم
آيه نازل شده است كه خداوند دستش را بالاي دست مؤمنان قرار مي دهد
إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ = یعنی بيعت با خداوند مي كنند
و اين بركت و جايزه بيعت صحيح است
كه علاوه بر انجام وظيفه تجديد بيعت با آن معصوم مورد زيارت؛
همجنين به شرف و افتخار تماس با دست خداوند نيز نائل مي شوند
براى همين مؤمنان در وقت مصافحه صحيح روي دستها را مي بوسند

تفاوت بيعت غلط و رايج با بيعت صحيح
و محل تماس شصتها و نزول بركت؛ در حالت گره خورده شدن دستها روي تماس شصتها در تصوير زير با ستاره زرد نشان داده شده است


شكل نهايى تماس باضريح در بيعت صحيح



فیلم نحوه دست در ضریح بردن و نحوه صحيح گذاردن انگشتان براى بیعت صحيح
......

اذكار و ادعيه هنكام تجديد بيعت با معصوم مورد زيارت

در اين زيارت كه مخاطب جمعى از حضرات هستند اذكار و خطابها به صورت جمع خوانده می شود





نكته جهارم: اين روش صحيح را براى مصافحه با اهل التزام به معارف الهي كه از تقصير در معرفت بيزار هستند و براى تعلم و اقامه معارف الهي تلاش نموده، و به آن هم ملتزم هستند
هر وقت به هم مي رسند و مردها با مردها و زنها با زنها خواستند مصافحه كنند مصافحه را به روش صحيح بيعت انجام دهند
اما براى ملاقات و مصافحه با ساير افراد مصافحه را به روش رايج خودشان انجام داده و روش صحيح را براى عموم بكار نبرند

نكته بنجم: اين مبحث علاوه برتعليم روش صحيح تجديد بيعت و ميثاق و بيمان الهى (يكي از اركان زيارت حجج الهى عليهم السلام) كه بيعت با معصوم مورد زيارت باشد
همجنين
يادآورى براى التزام به نكته اول است، كه متاسفانه ديده نمي شود در ارتباطات اهل ايمان؛ بدان التزام داشته باشند ، حتى اكر فرضا در ز يارت مشاهد حجج الهى بطور موردى ملتزم باشند
با اينكه جايزه اش مشرف شدن به اتصال با يدالله (دست خداوند) و نورانيت وبركت آنست
و به مناسب تبيين مشروح اين ركن زيارت؛ آموزه بيشترين محل كاربرد اين عمل را نيز يادكرفتيم
كه مثلا درمصافحه روزمره ميان اهل ايمان هم "به همين روش به هم دست داده و دستها را بر هم مي كذارند
جه درملاقاتها واوقات عادي و جه در ايام خاص مثل عيد غدير و جه در آخر مجالس دينى و ايماني شان
وحكمت اينكه جنين مصافحه اى (كه آنقدر ثواب وفضيلت بسيار دارد) سفارش شده
بخاطر اين است كه
علاوه بر ارتباط عاطفي و مودت ميان اهل ايمان در معاشرتها،
همجنين نوعي تجديد وياداوري عهد و بيمان الهي است
كه به محضر حق نشان مى دهيم كه ما دو نفر بر مسيرحق هم بيمان هستيم
و هكذا
در عقد اخوت كه تحكيم اين هم+بيماني بصورت مشخص و استوار؛ با فردي خاص و بطور جدى و عميق است
تا كه دراين مسير كمك هم باشند حتى در مواسات معيشت و مشاركت در ثواب اعمال خير از طاعات و عبادات
فلذا اكرحه ضروروترين كاربرد آن در ملاقات با حجت الهى زمان و ساير حجج الهى (جه در زيارت حضورى يا زيارت مشاهدشان) به عنوان تجديد ميثاق وبيمان با حجج الهي است
اما به آن مورد اصلى محدود نبوده و درزندكي روزمره سرايت دارد
تا اينكه كه درميان اهل ايمان مرتبا تكرار شود و ياداوري مكرر روزانه بشود
خصوصا كه معاشرات وملاقاتهاى روزانه بيشتر رخ مي دهد
ولذا مهم است كه بيشتر از رخداد آن در زيارت حجت اعظم الهى و نيز ساير حجج الهى و مشاهدشان؛ در ساير اوقات هم مطرح و مورد عمل باشد
ولذا شخص مؤمن عارف زيرك و هوشيار؛ آن فرصتهاى بظاهر معمولى را از دست نمى دهد.
وخصوصا كه هر بار فرصتى است براى نايل شدن به بركتي كه ازجانب خداوند به طرفين عطا مي شود
ان شاء الله كه اين تعليم در راهنماى زيارت مشاهد الهى؛
سبب التزام و تداول ميان اهل مسير معارف الهي بشود
جه در معاشرتها و ارتباطاتشان و جه در مجالس دينى و ايماني شان
آمين رب العالمين




برائت مختصر از دشمنان و اضداد حضرت امام حسین (علیه السلام)
صلی الله علیک یا أبا عبد الله
اللهم العن طواغیت عصره؛ أباسفیان و أبابکر و عمر وعثمان ومعاویة و یزید بن معاویة
لعن الله من انكر شأنه وآذاه و غصب حقه و نقض بيعته وخذله و حاصره و قاتله و جرحه
اللهم العن قتلة الحسین علیه السلام والعن عبيد الله ابن زياد وعمر بن سعد وشمرا و خولي و سنان
اللهم العنهم جمیعا وعذبهم عذابا ألیما

لعن می کنیم کسانی که اسب دواندند بر جسد مبارک حضرت:
اللهم العن اسحاقَ بن حوبةَ وأخنسَ بن مرثد ، وحكيمَ بن طُفيل السبيعي ، وعمرَ بن صبيح الصيداوي ، ورجاءَ بن منقذ العبدي ، وسالمَ بن خيثمة الجعفي ، وصالحَ بن وهب الجعفي ، وواحظَ بن غانم ، وهانيَ بن ثبيت الحضرمي ، وأسيدَ بن مالك.

نماز و دعاى بعد از آن و هديه نمودن آنها را بعد از اتمام هر زيارت بجا مي آورند
اگر آنها را به تاخيرانداختي تابعد اتمام همه زيارات پس در آخر آنها بجا آورده و دعاهايش را خوانده و هديه نما:

نماز زیارت

[aelaa.net]

مرقد ابراهيم المرتضی بن الامام الكاظم (علیه السلام):
در حرم حسینی (علیه السلام) فرزندی دیگر از امام کاظم (علیه السلام) دفن هستند بنام ابراهيم بن الامام الكاظم كه نشان مرقد روي زمين ندارند
تا یک قرن قبل نشان زیارتی داشته است
كنيه امام كاظم ابا ابراهيم است بواسطه نام همين فرزند
برای زیارت او؛ زيارتنامه مجاب را با تغيير اسم مي توانيد بخوانيد

السلام علیک یا ابراهيم المرتضی بن الامام الكاظم (علیهما السلام) و رحمة الله و بركاته
السَّلاٰمُ‌ عَلَيكَ‌ أَيُّهَا السَّيِّدُ الزَّكِيُّ‌ الطّٰاهِرُ الْوَلِيُّ‌ الدّٰاعِي الْحَفِيّ‌، أَشْهَدُ أَنَّكَ‌ قُلْتَ‌ حَقًّا، وَنَطَقْتَ‌ صِدْقًا، وَدَعَوْتَ‌ إلىٰ‌ مَوْلاٰيَ‌ وَمَولاٰكَ‌ الْحُسَينِ‌ (عليه السلام) عَلاٰنِيَةً‌ وَسِرّاً، فٰازَ مُتَّبِعُكَ‌، وَنَجٰا مُصَدِّقُكَ‌، وَخٰابَ‌ وَخَسِرَ مُكَذِّبُكَ‌، وَالْمُتَخَلِّفُ‌ عَنْكَ‌ يٰا سَيِّدِي وَابْنَ‌ سَيِّدِي وَيٰا مَولاٰيَ‌ وَابْنَ‌ مَوْلاٰيَ‌ اشْهَدْ لِي بِهٰذِهِ‌ الشَّهٰادَةِ‌ لِأَكُونَ‌ مِنَ‌ الْفٰائِزِينَ‌ بِمَعْرِفَتِكَ‌ وَطٰاعَتِكَ‌ وَتَصْدِيقِكَ‌ وَاتِّبٰاعِكَ‌ الصَّلاٰةُ‌ وَالسَّلاٰمُ‌ عَلَيْكَ‌ يٰا سَيِّدِي وَابْنَ‌ سَيِّدِي وَيٰا مَوْلاٰيَ‌ وَابْنَ‌ مَوْلاٰيَ‌ يٰا سَيِّدُ ابراهيم المرتضی بن الامام الكاظم (علیهما السلام) وَرَحْمَةُ‌ اللّٰهِ‌ وَبَرَكٰاتُهُ‌

موضع مرقد ابراهيم المرتضى بن الإمام الكاظم عليه السلام
در دومترى ميانه ضريح پشت سرمبارك حسينى عليه السلام دركربلا



سؤال:
براى مرقد ابراهيم المرتضى بن الإمام الكاظم عليهما السلام تا كنون سه موضع معرفي شده است:
1- در رواق شمالى محاذي درب مياني
2- در رواق پشت سر مبارك در همان امتداد و محاذي ضريح
3- در پشت سرمبارك وميانه ضريح اما در فاصله شش ذراعى مرقد حسينى عليه السلام
وجه اين تعدد موضع چيست؟
كداميك معتبرتر است؟

جواب:
موضع اول بنا بر ضريحي بوده كه ذكرش در سفرنامه هاى خارجى قبل از يكصدسال آمده و تا قرن قبلي مورد زيارت بوده است
موضع دوم بنا بر نقل برخى تواريخ و سفرنامه هاى قديمي تر مي باشد
موضع سوم بنا بر نقل كتب انساب و تراجم در شرح حال ابراهيم المرتضى مى باشد
موضع اول و دوم مبتني بر مشاهدات ونشانه هاي روى زمين است
كه نظر و تصميم متصديان حرم و ملاحظاتي همچون جا باز شدن در حرم و...بى تاثير نبوده
اما موضع سوم هم خالى از مصلحت انديشيهاى متصديان حرم و هم منابع انساب معتبرتر و قديمي تر است

جانمايى دقيق:
شش ذراع معادل حدود سه متر است
با توجه به اينكه ضريح فعلى به اين وسعت؛ مال دو قرن اخير است
و با احتساب مبدا فاصله از اصل مرقد شريف؛ يكمتر از آن فاصله سه مترى در داخل ضريح قرار گرفته
و موضع مرقد ابراهيم المرتضى بن الإمام الكاظم عليهما السلام در فاصله دو مترى شمال ميانه ضريح بايد باشد

والله اعلم بحقايق الأمور

===========
.زيارة السيد ابراهيم المجاب

السلام علیک یا ابراهیم المجاب من الحسین بالسلام؛ ابْنُ‌ مُحَمَّدٍ العابد بن الامام الکاظم و رحمة الله و بركاته

السَّلاٰمُ‌ عَلَيكَ‌ أَيُّهَا السَّيِّدُ الزَّكِيُّ‌ الطّٰاهِرُ الْوَلِيُّ‌ الدّٰاعِي الْحَفِيّ‌، أَشْهَدُ أَنَّكَ‌ قُلْتَ‌ حَقًّا، وَنَطَقْتَ‌ صِدْقًا، وَدَعَوْتَ‌ إلىٰ‌ مَوْلاٰيَ‌ وَمَولاٰكَ‌ الْحُسَينِ‌ (عليه السلام) عَلاٰنِيَةً‌ وَسِرّاً، فٰازَ مُتَّبِعُكَ‌، وَنَجٰا مُصَدِّقُكَ‌، وَخٰابَ‌ وَخَسِرَ مُكَذِّبُكَ‌، وَالْمُتَخَلِّفُ‌ عَنْكَ‌ يٰا سَيِّدِي وَابْنَ‌ سَيِّدِي وَيٰا مَولاٰيَ‌ وَابْنَ‌ مَوْلاٰيَ‌ اشْهَدْ لِي بِهٰذِهِ‌ الشَّهٰادَةِ‌ لِأَكُونَ‌ مِنَ‌ الْفٰائِزِينَ‌ بِمَعْرِفَتِكَ‌ وَطٰاعَتِكَ‌ وَتَصْدِيقِكَ‌ وَاتِّبٰاعِكَ‌ الصَّلاٰةُ‌ وَالسَّلاٰمُ‌ عَلَيْكَ‌ يٰا سَيِّدِي وَابْنَ‌ سَيِّدِي وَيٰا مَوْلاٰيَ‌ وَابْنَ‌ مَوْلاٰيَ‌ يٰا سَيِّدُ ابْرٰاهيِمُ‌ الْمُجابُ‌ ابْنُ‌ مُحَمَّدٍ الْعٰابِدِ بْن الإِمٰامِ‌ مُوسَى بْنِ‌ جَعْفَرٍ (عليهم السلام) وَرَحْمَةُ‌ اللّٰهِ‌ وَبَرَكٰاتُهُ‌



سید ابراهیم مُجاب فرزند محمد عابد و نوه امام موسی کاظم (علیه السلام) است.
علت شهرت به مُجاب :

و اينكه ايشان هر موقع سلام ميكردند به امام حسين (علیه السلام)، حضرت جواب ایشان را می دادند و کسانی که همراه ایشان بودند و شنیدند
و از این رو به «مُجاب» -یعنی کسی که او را پاسخ گفته‌اند- شهرت یافت

المجاب بالسلام = يعني كسي كه با سلام جوابش داده مي شد

محل دفن : در رواق پشت سر مبارک و در قسمت شمال غربی حرم امام حسین (علیه السلام) دفن هستند

از مدفونین داخل ضریح ابراهیم مجاب:
نواده ایشان پدر سید مرتضی و نیز دو فرزندش سید مرتضی و سید رضی مدفونند (اجساد سید مرتضی و سید رضی ابتدا دفن در کاظمین می شوند و بعد انتقال داده می شوند به کربلا)

اين صلوات برايش فضيلت بسيار نقل شده است ثواب آن هر دفعه‌اش؛ معادل ده هزار بار صلوات است
اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی سَیِّدنا مُحَمَّدٌ وآله مَا اخْتَلَفَ الْمَلَوان وَ تَعاقَبَ الْعَصْرانِ وَ کَرَّ الْجَدیدانِ وَ اسْتَقْبَلَ الْفَرْقدانِ وَ بَلَّغْ رُوحَهُ وَ اَرْواحَ اَهْلِ بَیْتِهِ مِنّا التَّحِیَّهَ وَ السَّلامُ

[aelaa.net]

جابربن عبدالله انصارى
جابر بن عبدالله انصارى، از پيرمردان كهنسال اصحاب پيامبر خدا(صلى الله عليه وآله) و اصحاب اهلِ بيت عصمت و طهارت است. (ـ يكى از امتيازات اين صحابي كه سبب جلالتش شده اين است كه هفت تن از حضرات معصومين (عليهم السلام) را درك حضور داشته است).
جابربن عبدالله انصارى 94 سال عمر كرد. در 19 غزوه همراه پيامبر(صلى الله عليه وآله) شركت داشت. در جنگ جمل، نهروان و صفين از ياران اميرمؤمنان(عليه السلام) بود و در يكى از جنگ ها چشمش آسيب ديد و از كار افتاد.
جابر در جنگ بدر شركت داشت و در جنگ «اُحُد» پدرش (عبدالله) وى را سرپرست هفت خواهرش نمود و خود به جنگ رفت و به شهادت رسيد
ولى در ادامه آن; يعنى در جنگ «حَمْراءُ الأسد» جابر شركت جست و در سال بعد هم در جنگ ذات الرقاع حضور يافت.
در اين جنگ بود كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) از او پرسيد: آيا ازدواج كرده اى؟ جابر پاسخ داد: آرى، فرمود: با چه كسى؟ جابر جواب داد: با فلان زن. رسول الله(صلى الله عليه وآله)فرمود: چرا با دخترى ازدواج نكردى؟ گفت: پدرم شهيد شد و هفت خواهرم زير نظر من زندگى مى كنند، از اين رو با كسى ازدواج كردم كه سمت مادرى داشته باشد. پيامبر(صلى الله عليه وآله)در حق او دعا كرد. او در جنگ خندق همراه على بن ابى طالب(عليه السلام)مقابل عمرو بن عبد وَدّ حاضر شد. در روز عاشورا امام حسين(عليه السلام) از لشكر عمربن سعد خواست تا از جابربن عبدالله انصارى حقانيت او را جويا شوند.
روزى امام سجاد(عليه السلام) همراه امام باقر(عليه السلام) به عيادت جابر رفتند. امام(عليه السلام) به فرزندش فرمود: سر عموى خود را ببوس، جابر كه نابينا بود، پرسيد: اين جوان كيست؟ گفتند: او محمدبن على (امام باقر(عليه السلام)) است. جابر به ياد پيامبرخدا(صلى الله عليه وآله) افتاد و سلام آن حضرت را به محمدبن على(عليهما السلام) ابلاغ كرد.

عطية يا عطا
عطيه (يا عطا) از بزرگان اسلام و از اصحاب حضرت مولا علي و امام حسن و امام حسين و امام سجاد و امام باقر عليهم السلام. او از بزرگ ترين دانشمندان و مفسّران نامى اسلام است.(2) عطيه بر ضدّ حَجّاج بن يوسف ثقفى شوريد و سر انجام به فارس گريخت. ثقفى به عطيه دست يافت و از او خواست تا از على(عليه السلام) بيزارى جويد، ليكن عطيه چنين نكرد... سر و ريش او را تراشيدند و چهار صد تازيانه به او زدند.(3) او مدتى در خراسان و سپس در كوفه زندگى كرد و در سال 111 هـ . ق. بدرود حيات گفت.

زيارت جابر در اربعين:
شيخ طوسى در كتاب «مصباح المتهجّد» مى نويسد: «روز بيستم صفر، جابر به همراه «عطيه» از مدينه براى زيارت قبر حسين(عليه السلام) به كربلا آمد و اوّل كسى بود كه امام را به عنوان اربعين زيارت كرد».(3)
جابر كه با عطيّه عوفى، خود را در روز اربعين به كربلا رسانيدند، در شطّ فرات غسل كرد، با دو پارچه مانند حاجيان مُحْرم شد، با سر و پاى برهنه، با دلى پر از غم و اندوه به زيارت قبر محبوب خود، حسين(عليه السلام) مشرّف شدند.

جابر(4) جهت تشرف به زيارت امام(عليه السلام) ، اوّل در شط فرات غسل كرد و احرام بست و خود را معطر ساخت و با خشوع و خضوع كامل به زيارت شتافت. و هنگامى كه به كنار قبر امام حسين(عليه السلام) رسيد، سه بار تكبير گفت و از شدت حزن و اندوه بيهوش روى قبر سيدالشهدا(عليه السلام) افتاد.(5) معالى السبطين، ج2، صص116 و 185

آمدن اهل بيت در اربعين به كربلا
ـ در تاريخ «حبيب السير» آمده است: «يزيد سرهاى شهدا را به امام سجاد(عليه السلام) تسليم كرد و آن حضرت سرها راروز بيستم صفر به بدن هاى مطهرشان ملحق كردند و سپس به مدينه بازگشتند».(1)
نعمان بن بشير يكى از صحابه پيامبرخدا(صلى الله عليه وآله) با هيأتى سى نفره مأمور اعزام كاروان اسيران به مدينه شد (گرچه بعضى از مورّخان از بشير بن حذلم ياد مى كنند ليكن بسيارى از اهل نظر از نعمان بن بشير نام مى برند).(2)
سيدبن طاووس درلهوف مى نويسد: درراه شام ومدينه، سخن ازكربلا پيش آمد و آنان وارد كربلا شدند و سرهاى شهدا را كه به همراه خود آورده بودند، در كربلا دفن كردند، زنان روستاهاى اطراف جمع شدند و زينب(عليها السلام) در ميان آنان از فرط غم، پيراهن چاك زد و بيهوش افتاد و تا سه روز اقامه عزا كردند و سپس به سوى مدينه راه افتادند.(3)

در اين باره آنچه شهرت دارد، همان نظريه سيدبن طاووس در لهوف است: هنگامى كه اهل بيت امام حسين(عليه السلام) ـ بعد از گذراندن مراحل حساس رسالت آكاهي بخشي مسلمانان ـ از شام به مدينه بازمى گشتند، در محدوده سر زمين عراق، به رييس قافله پيشنهاد كردند كه آنان را از راه كربلا عبور دهد، اين درخواست عملى گرديد و در كربلا فرود آمدند و در آنجا با جابربن عبدالله انصارى و جماعتى از بنى هاشم ملاقات نمودند و عزادارى ويژه اى بر مزار آزادگان شجاع كربلا بر پا كردند و زنان آبادى هاى مجاور نيز در اين ماتم شركت جستند و چند روزى را اين چنين سپرى كردند سپس عازم مدينه منوره شدند.(4) ارباب مقاتل توقف كاروان انقلاب در كربلا را سه روز دانسته اند.(5)

در آن هنگام، ورود كاروانى نظر آنان را به خود جلب كرد. جابر به غلامش گفت: اينان كيستند؟ اگر ازكارگزاران يزيدند، خودمان را پنهان كنيم و اگر زين العابدين(عليه السلام) و همراهان او هستند، تو را در راه خدا آزاد مى كنم. غلام رفت و برگشت و گفت:
زين العابدين(عليه السلام)همراه با عمه ها و خواهران و همراهانند.

آنان هنگامى كه نزديك شدند، جابر با سر و پاى برهنه از آنان استقبال كرد و همگى گريستند. صداى شيون بلند شد.
جابر خود را روى قدم هاى امام سجاد(عليه السلام) انداخت و مى بوسيد و تسليت مى گفت; امام(عليه السلام) پرسيد: «أَنْتَ جابِر؟» جابر پاسخ داد: «اَنَا جابِر». امام(عليه السلام) سپس فرمود: «اى جابر، اين جا پدرم به قتل رسيد. اين جا جوانان ما را سر بريدند. اين جا خيمه هاى ما را به آتش كشيدند، از اين جا زنان ما را به اسيرى بردند».(1) (امام سجاد(عليه السلام) دركربلا براى جابر و همراهانش، روضه خواند).«يا جابِر! هيهُنا قُتِلَ أَبُوعَبدِالله، هيهُنا وَاللهِ قُتِلَتْ رِجالُنا، وَ ذُبِحَتْ أَطْفالُنا، وَسُبِيَتْ نِسائُنا، وَحَرِقَتْ خِيامُنا».
امام سجاد(عليه السلام) جايگاه واقعه خونين كربلا رابه طور مفصّل براى جابر شرح داد; «يا جابِرُ، هيهُنا وَاللهِ قُتِلَتْ رِجالُنا، وَ ذُبِحَتْ أَطْفالُنا، وَ سُبِيَتْ نِساؤُنا، وَ حُرِقَتْ خِيامُنا».(1)

[aelaa.net]

تلاوت زيارت اربعين به دو روايت

روايت جابر بن عبد الله انصاري

روايت صفوان

فايل صوتي آنرا از اينجا دريافت كنيد
http://aelaa.net/110.aspx?id=675

نمايي از حضور 12 مليوني زائران حسيني اربعين 1432 كه از اطراف عراق پياده آمده اند

















اين تصوير را حتما دانلود كنيد
Ersaal/3/Taqwim-elaahi/Pic/Arbaein1432-10.jpg

نمايي از حضور مليوني زائران حسيني اربعين 1433 كه از اطراف عراق بياده آمده اند







والحمد لله رب العالمين

[pejuhesh232]

راز اربعين

نهضت حسيني سه مرحله دارد:

1- قيام عاشوراء حسيني 2- حركت ابلاغ رسالت عاشوراء حسيني به امت. 3- استمرار نهضت و مقاومت حسيني تا قيام قائم آل محمد.

1- قيام عاشوراء:

در اين مرحله محور قيام شخص امام زمان حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام مي باشند

و شخصيتهاى ديكر بطور مستور و بعضا آشكار نكهبان و متصدي اموري بوده اند، مثل

ام سلمه (نكهبان برخي مواريث انبياء الهي) و يا محمد حنفيه (وصي امور ظاهري امام) كه در مدينه منوره مستقر بوده اند،

و يا جناب رُشيد هجري كه باب اسرار و علوم امام بوده و در كوفه بستر شكوفايي قيام؛ مقيم و مستقر بوده اند،

و مثل حضرت زينب (كه حامل و نكهبان برخي مواريث امامت و وصايت) و يا حضرت ابوالفضل (كه برجمدار قيام) و همراه حضرت بوده اند.


شرح وقايع نهضت عاشورا

از دوران كمون و مقدمه سازي (قبل از رجب 60 هـ.ق) تا شروع هجرت (در رجب 60 هـ.ق) و قيام (حج 60 هـ.ق) تا محرم و عاشوراء

روش قيام و آداب و احكام آنرا

بر حسب سخترين وجه و احتمال (خيانت و يا كوتاهي عمومي) كه در آن سال رخ داد به ما مى آموزد،

و شرايط بهتر و آسانتر مثل عدم وجود آن موانع و عد رخداد آن حوادث و اسباب و مقومات موفقيت ظاهري بالتبع از همان نمونه سختترين بدست مى آيد


در ادامه قيام عاشورا در سالهاى بعد قيامهاى اشراف و توابين و مختار و زيد و ساير علويان بيوسته برقرار بوده است

كه در غالب آنها اصل قيام با نظر امام بوده ولى براى حفظ مركز امامت و قيام ز حوادث احتمالي ارتباط قيام با مركز امامت مكشوف نبوده است و تنها در صورت به نتيجه رسيدن و استقرار برنامه اظهار امامت مطر حبوده است

هدف دفع ظلم و نشر حق و تلاش براى اقامه دين و آكهي عمومي براي التزام بر مسيرحق و مقاومت بر آن بوده است نه اينكه محدود به نتيجه جغر افيايي و ميداني باشد.


2- حركت ابلاغ رسالت عاشوراء به امت:

در اين مرحله محور حقيقي اما مستور قيام؛ شخص امام زمان حضرت امام سجاد عليه السلام مي باشند

و محور واقعي و آشكار آن حضرت زينب كبرى عليها السلام بوده اند

و شخصيتهاى ديكر مانند ساير بانوان حرم حسيني از جمله جناب رباب در اقامت يكساله در كربلا و جناب شهربانوي دوم در سفر به ايران و يا ساير بانوان و آقايان بطور آشكار و مستور هر كدام متصدي ماموريتي بوده اند، مثل

جناب محمد حنفيه

و باب امام سجاد

و خواص اصحاب

وووو

گستره سرزمين امت اسلام در آن وقت جهار سرزمين بوده است:

1- حجاز

2- عراق

3- شامات

4- ايران

5- مصر و ملحقاتش


روش و برنامه هاى اين مرحله:

زنده نكهداشتن و بايه كذاري سنت ذكر وزيارت حسيني در كربلا مركز عاشورا

با حضور يكساله جناب رباب در نواحي محيط كربلا و آكاه سازي مردم آن نواحي و آموزش و تعليم ايشان براى حفظ اين مركز و استمرار برنامه هاي لازمه

ابراز بيامهاى عاشورا از ولايت و برائت توسط حضرت زينب و ساير بانوان حرم حسيني

در خلال وقايع بعد از عصر روز دهم محرم (61 هـ.ق) و همه مسير اسارت

و بردن به كوفه و شمال عراق و سبس شهرهاى فتح شده روم قديم (جنوب تركيه امروز) و شهرهاى مهم سوريه و لبنان و تا بايتخت طاغوت زمان (يزيد در دمشق) و فلسطين (با حضور راس الحسين) و مسير بازكشت از شام به كربلا و بركشتن به حجاز

و دوران حضور و اقامت زينب صغرى و برخي بانوان حرم حسيني در شام

و اقامت حضرت زينيب كبرى در مصر

سفر شهربانوي دوم با دخترشان و سر حضرت قاسم به ايران و اقامت در ري و ايجاد زيارتكاههاى حسيني در مركز ايران


3- استمرار نهضت و مقاومت تا قيام قائم آل محمد.

آموزش اين مرحله و روش آن از اربعين و با برنامه اربعين بوده است

بعد از آن همه تعديات و فجايع در عاشورا و بعد عاشورا و دوران اسارت

تاثيري بر بدنه نهضت {خاندان حسيني و مخلصين بيروان كه به حكم خاندان و جزو اهل بيت وحي محسوب مي شوند} نداشته و مرعوب مقهور نشده و به دنبال حفظ ياد و رواج و آكاهي بخشي و تعليم مرحله بعد قيام به امت بوده اند، فلذا با استفاده از شرايط و فضاي ايجاد شده حاصل از نهضت در مرحله دوم كه طاغوت را به نرمش و تظاهر به تامين خواسته ها نموده؛ فرصتي را درخواست كردند كه كاروان به اختيارشان باشد در بازكشت و سر راه ابتدا به كربلا بروند براى زيارت قبور كربلا، با اين سفر بجز استمرار مرحله دوم از مسير ديكري كه قبلا نرفته بودند نواحي شرقي شام و نواحي غربي عراق، همجنين زيارت مشهد كربلا و تجديد قوت و عزم در مردم نواحي كربلا براى حفظ برنامه و آموخته هاى جناب رباب و بركرداندن جناب ربا از مامويت يكساله در غربت كربلا

همجنين براى مرحله بعد عاشورا تا قيام قائم آل محمد ترسيم مسير نمودند كه:

اولا: محور هر حركتي بايد حضرت امام حسيني و نهضت حسيني باشد

ثانيا: سرمايه هرحركت: معرفت به حق و لوازم عبوديت حق و تسليم و انقياد و زيارت و تجديد بيعت و برائت از طاغوت است

ثالثا: قالب و ساختار هر حركت؛ زيارت معصوم و مشهد الهي است

كه مبتني بر:

1- آمدن با شوق و نياز (بسوي كربلا و هر مشهد الهي جايكزين از معصومين ديكر)

2- زيارت و ابراز معرفت و تسليم و بندكي و انقياد و شهود حضرات در مواضع و مواقع تاريخي و تقويت عزم و همت

3- تجديد بيعت و اظهار برائت

4- صرف مال و جان وهمت و عزم و تلاش در اين مسير

5- تعميم همه سرمايه هاى فوق؛ به خدمت اين مسير براى بهره مندي ساير زائرين و مؤمنين و مستعدين

6- سيراب كردن و سيراب شدن جان و روان و همه وجود و زندكي و خانواده و برنامه ازين زيارت براى تنظيم زندكي روزمره بر اساس اين معرفت و دستاورد

7- بيكيري اهداف نهضت در تمام ابعاد زندكي روزمره (بعد از بازكشت از زيارت)


شروع مرحله دوران بعد عاشورا تا قبل از قيام قائم آل محمد؛ از اربعين بود

و در اربعين اعلام و تعليم شد

ولذا زيارت اربعين اهميت خاص خود را بيدا كرد

و نشانه مؤمن و علامت ايمان توصيف كرديد

اهتمام به برنامه اربعين از ين جهت است

و در اربعين همه مردم بايد با اين خلاصه و نقشه راه آشنا شده و بر آن بايد آموزش يافته و بر آن تربيت و مهارت بشوند

و اسباب قيام قيامتگونه قائم آل محمد با زيارت قيامتگون اربعين و غير اربعين در مشهد حسيني و ساير مشاهد الهي فراهم مي شود ان شاء الله


در صف مقابل حق:

دشمن همه كاري كرده و مي كند؛ تا يا آنرا مانع شود، يا تحريف كند، يا مصادره براى برنامه هاى شخصي و دنيوي خود بنمايد


1- از كشتنها و دست و باها قطع كردنها يا كوشت بريدنها و زندانها و شكنجه ها و مصادره ها وووو سر راه اهل حق كه براى زيارت و تجديد بيعت به كربلا مي آمدند بوسيله ابن زيادها و حجاجها و متوكلها

تا جنايات صدام و بعثيان سررراه زائرين بخصوص مواكب حسيني و كساني كه بياده مشرف مي شدند

تا جنايات تروريستهاي ناصبي و تكفيري و سلفي و وهابي داعشي و انفجارها و اسارت بردنها وووو


2- تا اظهار ترديدها و زير سؤال بردنهاى منحرفين و مقصره در اعمال عبادي عاشورا و اربعين و زيارت و تشرف بياده ووو همه انواع عزاداريها

3- تا تزوير به اسم ادامه نهضت حسيني

و تاويل كردن نشانها و نمادهاي نهضت عاشورا و اربعين حسيني به وقايع و اشخاص هر زمان

(نه با حفظ اصل وقايع بلكه با نفي يا كمرنك كردن نام و شعارها و اصل وقايع كربلا)

4- تا تحريف تشرف بياده به زيارت حسنيني و هر مشهدالهي را

به بياده روي و راهبيمايي

كه يكي جزو برنامه هاى ورزشي

و ديكري جزو فعاليتهاى سياسي محسوب شود،

5- و يا اينكه از اهميت انداختن حضور در حرم حسيني و انجام اعمال عبادات لازمه !!!!

و القاي: همين كه از دور دستي تكان بدهي كافي است!!! (با اينكه شخص هزاران كيلومتر تا كربلا آمده و رنجها تحمل كرده براى زيارت در مشهد و تحت قبه حسيني)


6- يا القاي مهم نبودن انجام زيارت در روز اربعين و حضور در كربلا و انجام زيارت!!!!

و ترويج اينكه همينكه در اين دو هفته به كربلا بروند كافي است!!

و جه بسياراز مردم بي اطلاع را كه يك يا دو هفته در راه كربلا زحمت كشيده اند؛

اما روز يا جند روز قبل اربعين به وطن بركردانده اند!!

و مرتبا از تلويزيون تبليغ كردن كه بازكشت زوار از جند روز قبل اربعين شروع شده!!!

و نشان دادن حركت معكوس اين افراد مغفول و اغفال شده توسط رسانه منحرفين

و توسعه اين مفهوم انحرافي در اذهان ساير بينندكان و مستمعين بي اطلاع


7- يا اينكه ميعاد قيامت گونه اربعين و عاشورا و مناسبتهاى مربوطه را

صرف ترويج نمادها و آرمها و عكسهاي اشخاص و كروهها كردن


8- و نيز تحريف مفهوم و تعريف برنامه اربعين،

ديشب يكي از متوليان آنها براى شخصي كه از ساير كشورها و بيرون اهل ايمان مي برسيد؛ در برنامه معرفي اربعين مي كفت:

برنامه اربعين اين است كه: از همه كشورها به نجف مي آيند و با هم به طرف كربلا راهبيمايي مي كنند!!!!

در حاليكه آمدن از همه كشورها براى زيارت است

و جه بسا افرادي كه ديده مي شوند از هزاران كيلومتر (مثل زائراني از هند و باكستان و افغانستان) بياده مي ايند براى زيارت و بخصوص اربعين؛ از هر مسير هر كشور،

و در عراق كه از جوانب مختلف آن جنوب و شرق و شمال و غرب آن عليرغم ناامنيها و هنوز جنكي بودن مسيرها با بياده آمدن هزار كياومتر راه به كربلا مي آيند هر كسي از مسير قريه و شهر خودش،

و البته نجف سر راه نواحي جنوبي عراق است و زائراني كه با هوابيما به نجف مي ايند و طبيعتا مسيرنجف كربلا شلوغتر است،

اما نه اينكه برنامه اربعين يعني اجتماع در نجف و سبس راهبيمايي باشد!!!!

و راهبيمايي با مفهوم تعريف شده سياسي كجا و تشرف زيارت بياده كجا

بين انها تفاوت از زمين تا آسمان است

بلكه از اسفل السافلين تا اعلا عليين فرق است


9- يا اينكه در سخنرانيها و يا مصاحبه هاى حتى سران سياسي ديده مي شود

براى شاخ و شانه كشيدن و اظهار قدرت خود در دركيريهاي سياسي با حكام دول ديكر؛ از اربعين خرج مي كنند

و ادرس مي دهند كه اربعين نشانه قدرت ماست دربرابر شما،

اين اظهارت نه تنها تكريم اربعين نيست بلكه


اولا دروغي شاخدار و تحريف اربعين است


ثانيا مصادره كردن امري وسيع از مليونها مسلمان و دهها ملت و كشور مؤمن ديكر كه با شما تفاوت فرهنيك وفكري وحتى سياسي دارند

براى نام و رسم و روش خودتان است،

و البته اين سرقتها به جايي نمي رسد

و فقط ممكن است در ميان اتباع خودتان خريدار داشته باشد

اما در ادامه سبب موضعكيري ساير اهل ايمان در برابر شما مي شود

كما اينكه در سالهاى كذشته بخش و نصب برجسبها و عكسها ووو توسط افراد وابسته

سبب نفرت و موضعكيري عموم عراقيان و فاصله كرفتن دروني

و حتى هشدار و تذكر مسؤولان و برجستكانشان شده است


ثالثا: اين رويكردهاي انحرافي حركتي است جهت محدود كردن برد معنوي و مادي اين قيامت عظيم الهي كه فراتر از كشورها و ملتها و سيايتها و خطها و ديدكاهها عمل مي كند؛

و سعي در منحصر كردن آن در كشور خاص و كروه خاص با جهتكيري سياسي خاص ووو؛

و دركير كردن مراسم عظيم اربعين كه آماده سازي قيامتگونه اى براى قيام قائم آل محمد است؛

به فعاليتها و اقدامات يك كشور خاص

و بالنتيجه موضعكيري قدرتهاي جهاني و كشورهاى منطقه اى رقيب و ايجاد برخورد بين آنها و حركت منزه و بيراسته اربعين

و بالابردن هزينه عموم اهل ايمان در اين راه

و تحميل هزينه و تاوان اقدامات آن حكومت و جريان و افراد سياسي خاص به عموم اهل ايمان

و اين ظلم بزركي به اربعين و صاحب دين و بيروان خالص ايشان است.


خلاصه:

1- هم بايد مراحل مختلف نهضت حسيني را شناخت هم مرحله اى كه در آن هستيم

2- هم بايد روشها و برنامه هايش را عموما (مراحل) و خصوصا (مرحله دوران ما) دانست

3- هم بايد ضمن التزام به آن برنامه ها عينا؛ معادل وسيع آنها در زندكي ر وزمره و دوران خود را شناخت و دنبال نمود

4- هم حفظ هوشياري و برائت از تحريفات و تضعيفات و ممانعتها و مقاومت دربرابر آنها و آكاهي بخشي عامه ناس و حفاظت ايشان از دام دشمنان.

5- نشر معارف الهيه ناب و زلال (غير مشوب با القاءات و تحريفات) و تعليم و تمرين عموم اهل ايمان بر روش حضرات معصومين و اصل برنامه و مرحله اربعين.



سلام الله و سلام ملائكته و انبياء ورسله واصفيائه و اوصيائه و اوليائه

على الحسين و جد الحسين و ام الحسين و ابي الحسين و اخ الحسين

و على خليفة الحسين و وصي الحسين و باب الحسين و صاحب راية الحسين

و على علي بن الحسين و على اولاد الحسين و على بنات الحسين

و على اخوة الحسين و على اخوات الحسين و على عيالات الحسين و على خادمات الحسين

و على اصحاب الحسين و على اتباع الحسين و على زوار الحسين

و على الأئمة المعصومين من ولد الحسين

و على صاحب الأمر محمد بن الحسن المهدي القام بامر الله والثائر للحسين



والحمد لله رب العالمين