امامزادگان سید محمد و صفورا خاتون علیهم السلام

[najm137]

بسم الله الرحمن الرحیم

[najm137]

آدرس: بلورا امام موسی صدر - تقریبا روبروی خیابان 15 خرداد - خیابان کیوانفر

مختصات:

34.655334,50.892333

آدرس ویکی مپیا:

http://wikimapia.org/#lang=fa&lat=34.65 ... 9656698/fa

[najm137]

امامزادگان سید محمد و صفورا خاتون علیهم السلام

توضیحات:
نسب شریف امامزاده سیّده صفورا خاتون مدفون در خاکفرج شهر قم با شش واسطه به امام امیرالمؤمنین علیه السلام منتهی می‌شود که از قرار ذیل است:
سیّده صفورا خاتون بنت اسحاق بن جعفر ابی‌الطیّب بن محمّد الابلّه بن جعفر بن محمّد أبی عمر بن عمر الاطرف بن امام علی امیرالمؤمنین علیه السلام.

وی خاتونی فاضله و از سادات علوی قرن سوّم هجری است. او در کنار عموی خود، محمد بن جعفر مدفون می‌باشد و علت اینکه بقعه خاکفرج به اسم صفورا خاتون شناخته شده بدان جهت است که تاریخ بنای بقعه طبق حروف ابجد سال ۳۷۸ هـجری قمری است که معادل کلمه صفورا است.

پدر بزرگوار صفورا خاتون به خاطر ترس از عمال عبّاسی در سال ۲۰۰ یا ۲۰۳ هـجری قمری از مدینه به ایران مهاجرت کرد و در روستای نایه سکنی گزید.
در همین باره سیّد ابوالحسن عمری نسّابه می‌نویسد: فرزندان جعفر بن محمد ابلّه به خاطر ترس از عمّال خلیفه عبّاسی، در دیگر شهرهای اسلامی متفرّق و مخفی شدند. از این رو اسحاق و یعقوب فرزندان جعفر به قم و مظفّر به فارس و محمّد و هاشم به ری و سپس به کرمان منتقل شدند.

عموی صفورا خاتون، به نام محمّد، پس از چندی سکونت در شهر ری و به خاطر ناآرامی‌های موجود در این شهر به کرمان مهاجرت می‌کند و در این شهر فرزندی به نام احمد از او به دنیا آمد. از احمد نیز سه فرزند به یادگار ماند که دو تن آنان به اسامی حسن و حسین در کرمان بودند. حسین بن احمد، پسر عموی صفورا خاتون، فرزندی به نام زید داشت که در نبرد علیه خوارج به شهادت رسید و اینک آرامگاه او در بم به شاهزاده زید مشهور و معروف است. که اخیراً از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به طرز زیبایی تعمیر شده است.

پدر صفورا خاتون (سیّد اسحاق) به خاطر ترس و عدم رویارویی با عمال خلیفه به قریه نایه مهاجرت کرد و در آنجا صاحب فرزندی شد که ظاهراً نام وی را صفورا خاتون گذاشت. آرامگاه وی در منطقه خاکفرج قم مشهور و معروف است.

متأسفانه در منابع موجود از همسر و تعداد فرزندان سیّده صفورا خاتون سخنی به میان نیامده و از تاریخ وفات او نیز گزارشی به ثبت نرسیده است، اما با وجود واسطه‌ها در نسب شریف او می‌توان گمان زد که وی در نیمه اول قرن سوم هجری وفات یافته باشد.