توسط pejuhesh237 » جمعه اکتبر 10, 2014 12:47 pm
جلوس در طبيخ كاه گندم و تعريق به بخار آن جهت تحليل اورام و رفع امراضى كه از برودت هوا و برف بهم رسيده باشد
و ماليدن آن بر قدمين جهت رنجى كه از مشى بر برف و يخ حاصل شده باشد
و شستن بدن بدان جهت رفع اعيا و سستى نافع ليكن بشره را شبيه به بشره مريض مىسازد
و جوش دادن ترنج و بالنگ و ليموى درست در آن و تبديل نمودن آن دو سه مرتبه باعث شيرينى و زوال تلخى پوست آن است
و ضماد خاكستر آن با نيم وزن آن نمك و قدرى سركه سرشته جهت قروح ساقين نافع.
كاه جو مبرد و افتراش آن جهت محرورين مفيد
و غسول كاه باقلا جهت قلع آثار جرب و كلف خصوصاً سياه آن و پشم و برگ خرما را از آن رنگ مىنمايند و سياه مىگردد
و از خاصيت كاه باقلا آن است كه چون در زير درخت ميوه دار
هنگام ظهور شكوفه آن بخور نمايند آن را ثمر آن را محفوظ مىدارد از افتادن
و مجموع كاه خصوصاً كاه خلر كه جلبان نامند مضر عصب و خوابيدن بر آن بغايت مضر
و عرق كاه گل مقوى دل و دماغ و جهت رفع غشى و سستى و ضعف دل محرورين بغايت نافع
و طريقه اخذ آن آنست كه كاه گل ديوار خشك را با گلاب در ديگ عرق كشى كرده مقطر نمايند و به قدر حاجت بياشامند
و بوييدن كاه گل خصوصاً كاه گل ديوار مطبخ دود خورده كه بر آن آب و يا گلاب پاشيده باشند نيز مقوى قلب و دماغ است.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 257
