توسط pejuhesh237 » سه شنبه سپتامبر 02, 2014 10:52 am
صمغ و لبن درختى است كه آن را به هندى كهير نامند
و آن درختى است بسيار عظيم و چوب آن سرخ جوهردار و بسيار صلب و خاردار و شاخهاى آن پراكنده
و بر آنها شاخهاى باريك و بر شاخهاى باريك آن در دو صنف مقابل هم برگهاى بسيار و ريزه طولانى شبيه به برگ تمر هندى
و طريق اخذ آنست كه تنه درخت آن را جابجا زخم مىزنند از آن رطوبتى برمىآيد و منجمد مى گردد
و بهترين آن آنست كه خودبخود از درخت برآيد مانند صموغ ديگر
و آن دو نوع مىباشد يكى سفيد رنگ كه آن را پكه راكته نامند
و اين اكثر در ادويه مستعمل و دويّم سرخ رنگ و اين بيشتر مأكول با برگ تانبول و اين را نيز صاف مىنمايد
زيرا كه بيشتر آميخته به خاك و رمل مىباشد و آن را حبوب يا اقراص ساخته خالص و يا با اندك مشك و عنبر و طباشير
و ادويه ديگر اقلًا مشك و عنبر عند الحاجت براى خوشبويى دهن تناول مىنمايند
و اين را كهرولى به خفاى ها و كرولى بدون ها مى نامند و آن را صمغى نيز مى باشد سرخ رنگ اندك براق.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 647
