توسط pejuhesh237 » چهارشنبه نوامبر 06, 2013 9:27 pm
و شرب او قبل از سموم و بعد از آن رافع مضرت او و از مجربات شمرده اند
و مدر بول و مسهل و هاضم و جهة درد سپرز و ضعف جگر و صرع و جنون
و قرحهء ريه و عصاره او جهة درد گوش و درد دندان
و طبيخ غلاف ثمر او را جهة قى مفرط مجرب دانستهاند.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-206
متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:
جميع اجزاى آن با قوّت ترياقيت.
مقدار يك درم آن با عسل و سركه جهت امراض كبد و طحال
و با شراب جهت يرقان و ادرار طمث و چهار درخمى آن با شراب سمى با ادرومالى جهت اسهال بطن
و يك درم آن با ادرومالى جهت ادرار بول و تفتيت حصات و اختناق رحم
مقدار يك باقلاى آن با عسل كف گرفته بعد از طعام جهت تقويت هاضمه و دفع جشاى حامض از فساد معده
و به دستور مضغ آن و فرو بردن آب آن
و مقدار سه ابولوث آن با شراب ممزوج نيم گرم جهت نفث الدم سينه اگر تب نباشد
الا با آباغتسال به طبيخ آن جهت رمد و كمنه
و قطور عصاره آن در گوش جهت درد دندان آشاميدن جهت عرق النساء
و فسخ عضل آشاميدن سه درخمى آن با ادرومالى جهت نهش هوام سمى،
يك درم آن با شراب جهت دفع سميت ادويه قتاله، ضماد آن نيز با شراب جهت نهش هوام رديه .کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 624