و او ثمر درختيست به قدر زيتون و ياقوتى رنگ و بعد از خشكى سياه می شود
و ترش و با اندك عفوصة
کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص137متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:و قبضي و آن را مانند زيتون مملح نيز مى‌نمايند
و آن را جامون نامند و در حرف الجيم ذكر يافت و كفته‌اند آن را كرونده نامند و در حرف الكاف ان شاء اللّه تعالى خواهد آمد
کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 474-475زغال‌اخته درختى است كوچك به ارتفاع تا ٨ متر و قطر تنه (برابر سينه) ١٩ - ١۵ سانتى‌متر، شاخه‌هاى جوان آن زردرنگ مايل به سبزى
و پوست تنۀ آن قهوه‌اى رنگ مايل به زردى است. برگهايش بيضى نوك‌تيز با قاعده‌اى گرد و پشت برگ كمرنگ است.
طول صفحه ٨ - ۴ سانتى‌متر و عرض آن ٧ - ٣ سانتى‌متر داراى دمبرگى كوتاه است.
گلهاى آن كوچك زردرنگ و خيلى زود در اوايل بهار ظاهر مى‌شود. ميوۀ آن سفت به شكل و اندازۀ زيتون به رنگ سرخ تيره و خوردنى است.
اين درختچه در جنگلهاى ارسباران مخلوط با ساير درختان جنگلى مى‌رويد و اهالى محل هر وقت جنگل‌تراشى مى‌كنند ساير درختان به جز زغال‌اخته را مى‌برند
و زغال‌اخته را در محل اصلى نگهدارى مى‌كنند كه از ميوۀ آن استفاده نمايند.
ميوۀ زغال‌اخته داراى طعمى مطبوع ترش، قرمز تيره يا سياه كمى كشيده شبيه به آلوبالو يا زيتون است.
ما دام كه ميوه خام است سبز است و پس از رسيدن رنگين مى‌شود
کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد 2 ص 145-146
توسط pejuhesh237 » چهارشنبه ژانويه 09, 2013 5:37 am 
