. بهترين او سفيد باليده تازه و كهنهء او كه يك سال گذشته باشد بسيار بد است
کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص 165متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بودجو گياهى است يكساله كه ارتفاع ساقۀ استوانه‌اى آن بسته به ارقام مختلفه از ١٠٠ - ۴٠ سانتى‌متر فرق مى‌كند.
برگها سبز تيره متناوب باريك دراز و در موقع لمس كردن بخصوص در جهت بالا به پايين برگ خشونتى احساس مى‌شود.
ميوۀ آن به شكل سنبل كه داراى سنبله يا سنبلهاى كوچك است و هر سه سنبلك در يك محفظه جاى دارد
و در هر گرهى دو محفظه و در نتيجه به‌طور كلى در هر رديف شش گل است.
در بعضى ارقام هر شش گل تلقيح مى‌شود و اين ارقام داراى شش رديف سنبلك مى‌باشند، اين ارقام را جوشش رديفه مى‌نامند.
در مواردى كه دانه‌هاى قسمت وسط رشد نمى‌كنند و دانه‌هاى طرفين رشد كامل مى‌نمايند، خوشه مربع به نظر مى‌آيد
زيرا چهار رديف دارد. اين ارقام را جو چهار رديفه مى‌نامند.
در مواردى كه فقط دو رديف وسط تلقيح شده و رشد مى‌كند و بقيۀ رديفها رشد نمى‌كند و عقيم است،
ارقام جو با اين مشخصات را كه فقط دو رديف دارند جو دو رديفه مى‌نامند.
رقم اخير نيز باز ممكن است سه جور باشد كه يكى را جو دو رديفه بادبزنى و ديگرى را جو دو رديفه ايستا
و سرانجام جو دو رديفۀ خم‌شده نامند.
از نظر كاشت، جو به دو نوع تقسيم مى‌شود جو بهاره و جو پاييزه. جو پاييزه در پاييز كاشته مى‌شود
و احتياج به ديدن سرماى زمستانه دارد و طول زندگى آن بلندتر از جو بهاره است ولى به‌هرحال زودتر از جو بهاره برداشت مى‌شود.
جو بهاره در بهار كاشته مى‌شود و احتياج به ديدن سرماى زمستانه ندارد و بدون ديدن زمستان به دانه مى‌نشيند.
طول دورۀ زندگى آن كوتاهتر از جو زمستانه است ولى بعد از جو زمستانه برداشت مى‌شود
و در مناطقى كه بارندگى و رطوبت بهار و تابستان كم است جو زمستانه ترجيح دارد،
زيرا قبل از مواجهه با فصل خشكى گياه مى‌رسد و برداشت مى‌شود.
کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد 1 ص 329-330
توسط pejuhesh237 » شنبه ژانويه 12, 2013 9:08 am 
