توسط pejuhesh237 » جمعه سپتامبر 13, 2013 10:55 am
و در ضمادات مواد حاره استعمال آن را جايز دانستهاند.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص -186
متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:
افعال و خواص آن: يك مثقال آن به غايت مسكر و زياده از آن تا چهار مثقال كشنده به خشكى زبان
و كمودت رنگ و فواق وقى الدم بسيار و نفث آن و اختلاف سحج و مخاطى در دهان به هم رسيدن طعمى شبيه به طعم شير
و استعمال آن به هيچ وجه جايز نداشتهاند و تدبير كسى كه آن را خورده باشد آشاميدن ماء العسل است و قى فرمودن به آن و با انيسون و شير و مضغ رازيانه
و آشاميدن شيره آن با شكر و يا آشاميدن طبيخ آن و خوردن بادام تلخ و سينه مرغ نيز.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 560-561