اوّل ماه شعبان

[najm152]

هو الله العلي الأعلى
بسم الله الرّحمان الرّحيم

[najm152]

روزنامه گاه شناسى : تقويم نجومي جامع

1 شعبان 1429
http://www.4shared.com/file/57634352/53 ... n1429.html

1 شعبان1430
http://www.4shared.com/file/120109963/f ... n1430.html

[najm152]

اوّل ماه شعبان

روز: بازشدن دربهاى بهشت و جهنم و فعاليت شجره طوبى و شجره زقوم
در حديث حضرت مولا و حضرت رسول ‏(صلى الله عليه وآله) راجع به فضيلت اول ماه شعبان كه قبلا ابتدايش نقل شد؛ آمده است:
تا آنكه حضرت رسول ‏‏(صلى الله عليه وآله) فرمودند چون روز اوّل شعبان مى‏شود پراكنده مى‏كند ابليس لشكر خود را در اطراف زمين و آفاق آن و مى‏گويد به ايشان كه سعى كنيد در كشيدن بعضى از بندگان خدا را به سوى خود در اين روز و بدرستى كه خداى عزّوجلّ پراكنده مى‏كند ملائكه را در اطراف زمين و آفاق او و به ايشان مى‏فرمايد براستى نگاه داريد بندگان مرا و ارشاد كنيد ايشان را پس همه ايشان نيكبخت مى‏شوند به شما مگر آنكه امتناع و سركشى كند پس بدرستى كه او از حدّ گذشته مى‏گردد در حِزب ابليس و جنود او. بدرستى كه خداوند عزوجل چون روز اوّل ماه شعبان مى‏شود امر مى‏كند به درهاى بهشت پس باز مى‏شود و امر مى‏كند درخت طوبى‏ را پس نزديك مى‏كند شاخهاى خود را بر اين دنيا آنگاه ندا مى‏كند منادى پروردگار عزّوجلّ اى بندگان خدا اين شاخهاى درخت طوبى است پس درآويزيد به او كه بلند كند شما را بسوى بهشت و اين شاخهاى درخت زَقُّوم است پس بترسيد از او كه نبرد شما را بسوى دوزخ رسول‏ خدا ‏(صلى الله عليه وآله) فرمود قسم به آنكه مرا براستى به رسالت مبعوث نموده كه هر كه فراگيرد دَرى از خير و نيكى را در اين روز پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از شاخهاى درخت طُوبى‏ پس او كشانده است او را بسوى بهشت و هر كه فراگيرد درى از شرّ را در امروز پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از شاخهاى درخت زقّوم پس آن كشاننده است او را بسوى آتش آنگاه فرمود رسول خدا ‏(صلى الله عليه وآله) پس هر كس كه نماز مُستحبى كند امروز براى خدا پس درآويخته به شاخه‏اى از آن و هر كه روزه گيرد در اين روز پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و هر كه صلح دهد ميان زن و شوهرش يا پدر و فرزندش يا خويشاوندانش يا مرد و زن همسايه‏اش يا مرد و زن بيگانه پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى‏كه تخفيف دهد پريشانى را از طلبى كه از او دارد يا كم كند از آن پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى‏كه نظر كند در حساب خود پس ببيند قرض كهنه را كه صاحبش از آن مأيوس شده پس ادا كند آن را پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و كسى‏كه كفالت كند يتيمى را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى‏كه باز دارد سفيهى را از عِرْض مؤمنى پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى‏كه بخواند قرآن يا چيزى از آن را پس به تحقيق كه درآويخته ازآن به شاخه‏اى و كسى كه ياد آرد خداى را و بشمرد نعمتهاى او را و شكر كند پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى‏كه عيادت كند مريضى را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه نيكى كند پدر و مادر خود يا يكى از آنها را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به‏شاخه‏اى و كسى كه پيش از اين روز به غضب آورده بود ايشان را پس خوشنودشان كرد در اين روز پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و هر كه تشييع كند جنازه را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى‏كه تسليت دهد در آن مصيبت‏زده را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و همچنين هر كسى كه بجا آورد چيزى را از ابواب خير در اين روز پس به تحقيق درآويخته از آن به شاخه‏اى آنگاه فرمود رسول خدا ‏(صلى الله عليه وآله) قسم به آنكه مرا براستى به پيغمبرى مبعوث فرموده كه هر كس كه فراگيرد درى از شرّ و گناه را در اين روز پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از شاخهاى درخت زقّوم پس آن كشاننده است او را به سوى آتش آنگاه فرمود قسم به آنكه مرا براستى به پيغمبرى فرستاده كه هر كس تقصير كند در اين روز نماز واجبى خود را و ضايع كند آن را پس به تحقيق كه درآويخته از آن درخت به شاخه‏اى و هركس كه بيايد در نزد او فقيرى ضعيف كه مى‏داند بدى حال او را و او قادر است بر تغيير حالش بدون آنكه ضررى به او برسد و كسى هم نيست از او نيابت كند و بنشيند به جاى او پس واگذارد او را كه ضايع شود و هلاك گردد و دست او را نگيرد پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و كسى‏كه عذرخواهى كند از او بدكارى پس نپذيرد عُذر او را آنگاه عقوبت نكند او را به قدر بدى او بلكه بيفزايد بر آن پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و كسى‏كه جدايى اندازد ميان شوهرى با زنش يا پدر با فرزندش يا برادر با برادرش يا خويشى با خويشش يا ميان دو همسايه يا ميان دو رفيق يا دو خواهر پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى‏كه سخت بگيرد بر تنگدستى و حال آنكه مى‏داند تنگدستى او را پس بيفزايد بر غيظ او بلاى او پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه بر او دَيْنى باشد پس منكر شود آن را بر صاحبش و تعدّى كند بر او تا آنكه باطل كند دَين او را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى‏كه جفا كند يتيمى را و آزار رساند او را و مال او را تباه كند پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و كسى كه داخل شود در عِرض برادر مؤمن خود و وادارد مردم را بر آن پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از او و كسى‏كه آوازه خوانى كند به قسمى از خوانندگى كه برانگيزاند در آن خواندن بر معاصى پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از او و كسى كه بنشيند بشمارد كارهاى قبيح خود را در جنگها و انواع ستم خود را بر بندگان خدا و افتخار كند بر آن پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و كسى‏كه همسايه‏اش مريض شده پس او را عيادت نكرد محض استخفاف به شأن او پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و كسى‏كه همسايه‏اش مُرد پس مشايعت نكرد جنازه او را به جهت خوار بودن او در نظرش پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه اعراض كند از مصيبت زده و جفا كند او را محض حقارت و كوچكى او در نزدش پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى‏كه عاقّ كند پدر و مادر خود يا يكى از آن دو را پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و كسى‏كه پيش، ايشان را عاق كرده بود و خوشنود نكرد ايشان را امروز و حال آنكه قدرت دارد بر آن پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و همچنين هركس بكند كارى از ساير اقسام شر را پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و قسم به آنكه مرا براستى به پيغمبرى فرستاده كه درآويختگان به شاخهاى درخت طوبى بلند مى‏كند ايشان را آن شاخها بسوى بهشت.
آنگاه رسول خدا صلى الله عليه وآله نظر خود را به جانب آسمان انداخت اندكى و مى‏خنديد و مسرور بود
آنگاه نظر مبارك را بزير انداخت بسوى زمين پس پيشانى مبارك را درهم كشيد و روى مباركش تُرش شد
آنگاه رو كرد به اصحاب خود و فرمود قَسَم به آنكه فرستاده محمد را براستى به پيغمبرى كه ديدم به تحقيق درخت طوبى را كه بلند مى‏شد و بلند مى‏كرد آنان كه به او درآويخته بودند به سوى بهشت و ديدم بعضى ازايشان كه درآويخته بودند به يك شاخه از آن و بعضى درآويخته بودند به دو شاخه از آن يا به چند شاخه برحسب فراگرفتن ايشان مر طاعت را و بدرستى كه هر آينه مى‏بينم زيد بن حارثه را كه درآويخته به بيشتر شاخهاى از آن پس آن شاخها بلند مى‏كند او را به اَعلى عِلّيّين بهشت پس از اين جهت خنديدم و خوشحال شدم
پس نگاه كردم بسوى زمين پس قسم به آنكه مرا براستى به پيغمبرى فرستاده كه ديدم درخت زَقّوُم را كه پايين مى‏رفت شاخهاى او و پايين مى‏برد درآويختگان به او را بسوى دوزخ و ديدم پاره‏اى از ايشان را درآويخته به شاخه‏اى و ديدم پاره‏اى از ايشان كه درآويخته به دو شاخه يا به چند شاخه برحسب فراگرفتن او مَرْ قَبايِح را و بدرستى‏كه هر آينه مى‏بينم بعضى از منافقين را كه درآويخته به بيشتر شاخهاى او و آنها فرو مى‏برند او را به اَسفَلِ دَرَكات او پس از اين جهت روى خود را تُرش كردم و پيشانى را درهم كشيدم.

شب: پيروزي لشكريان پيامبر در جنگ با كفار؛ با نوري كه از دهان 4 تن از ايشان ساطع شد
در حديث فضايل اول ماه شعبان آمده است كه: اصحاب از حضرت مولا برسيدند: يا اميرالمؤمنين‏ و چيست آنكه آن را خداوند مهيّا فرموده در اين روز براى مطيعين خود؟ پس حضرت نقل فرمود قصه آن لشكرى را كه رسول خدا صلى الله عليه وآله به جهاد كفار فرستاده بود و دشمنان شب بر ايشان شبيخون زدند و آن شبى تاريك و سخت ظلمانى بود و مسلمانان در خواب بودند كسى از ايشان بيدار نبود جز زيد بن حارثه و عبداللَّه بن رواحه و قتادة بن نعمان و قيس بن عاصم منقرى كه هر كدام در يك جانب ايشان بيدار و مشغول نماز و قرآن خواندن بودند دشمنان مسلمانان را تيرباران كردند و به واسطه تاريكى و نديدن مسلمانان دشمنان را تا از آنها احتراز كنند نزديك بود كه هلاك شوند كه ناگاه از دهان اين چند نفر نورهايى ساطع شد كه لشكرگاه مسلمانان را روشن كرد و سبب قوّت و دليرى ايشان شده پس شمشير كشيده و دشمنان را كشته و زخمدار و اسير نمودند و چون مراجعت نمودند و براى حضرت رسول‏صلى الله عليه وآله نقل كردند فرمود اين نورها به جهت اعمال اين برادران شما است در غرّه ماه شعبان پس يك يك آن اعمال را حضرت نقل كردند.

روز : بنابرنقلي ولادت حضرت زينب كبري (عليها السلام) سال 6 هجرت

بنابرنقلي ورود حضرت زينب كبرى (عليها السلام) به مصر، در سال 61 هجرت

روز : وفات حضرت زينب صغرى (عليها السلام) در دمشق سال 61 هجرت

[najm152]

آئين هنگام

اعمال اوّل هر ماه قمري

بجز استهلال و نماز و تصدق و خوراك مخصوص؛ كه در بخش اعمال هرماه ذكر شد؛ همجنين در كلام خازنان وحي (عليهم السلام) آمده است كه در اوّل هر ماه قمري خداوند را اينطور نيايش نمائيم:
بعد از تلاوت سوره حمد بگويد:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ طِينٍ ثُمَّ قَضى أَجَلًا وَ أَجَلٌ مُسَمًّى عِنْدَهُ ثُمَّ أَنْتُمْ تَمْتَرُونَ وَ هُوَ اللَّهُ فِي السَّماواتِ وَ فِي الْأَرْضِ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَ جَهْرَكُمْ وَ يَعْلَمُ ما تَكْسِبُونَ و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي نَجَّانا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي فَضَّلَنا عَلى كَثِيرٍ مِنْ عِبادِهِ الْمُؤْمِنِينَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي وَهَبَ لِي عَلَى ا لْكِبَرِ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبِّي لَسَمِيعُ الدُّعاءِ رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلاةِ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِي رَبَّنا وَ تَقَبَّلْ دُعاءِ رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسابُ فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّماواتِ وَ رَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ الْعالَمِينَ وَ لَهُ الْكِبْرِياءُ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ يَعْلَمُ ما يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَ ما يَخْرُجُ مِنْها وَ ما يَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما يَعْرُجُ فِيها وَ هُوَ الرَّحِيمُ الْغَفُورُ الْحَمْدُ لِلَّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ جاعِلِ الْمَلائِكَةِ رُسُلًا أُولِي أَجْنِحَةٍ مَثْنى وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ ما يَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ ما يَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِكَ لَها وَ ما يُمْسِكْ فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ يا أَيُّهَا النَّاسُ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ هَلْ مِنْ خالِقٍ غَيْرُ اللَّهِ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ الحي الذي لا إله إلا هو الحي الذي لا يموت و القائم الذي لا يتغير و الدائم الذي لا يفنى و الباقي الذي لا يزول و العدل الذي لا يجور و الحاكم الذي لا يحيف و اللطيف الذي لا يخفى عليه شي‏ء و الواسع الذي لا يبخل و المعطي من شاء الأول الذي لا يدرك و الآخر الذي لا يسبق و الظاهر الذي ليس فوقه شي‏ء و الباطن الذي ليس دونه شي‏ء أَحاطَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عِلْماً و أَحْصى كُلَّ شَيْ‏ءٍ عَدَداً اللهم أنطق بدعائك لساني و أنجح به طلبتي و أعطني به حاجتي و بلغني به رغبتي و أقر به عيني و اسمع به ندائي و أجب به دعائي و بارك لي في جميع ما أنا فيه بركة ترحم بها شكري و ترحمني و ترضى عني آمين رب العالمين الحمد لله الذي يُنْشِئُ السَّحابَ الثِّقالَ وَ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ الْمَلائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ وَ يُرْسِلُ الصَّواعِقَ فَيُصِيبُ بِها مَنْ يَشاءُ وَ هُمْ يُجادِلُونَ فِي اللَّهِ وَ هُوَ شَدِيدُ الْمِحالِ الحمد لله الذي لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ هُوَ الْباطِلُ و هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ الحمد لله الذي يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِها وَ الَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنامِها فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضى عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَ يُرْسِلُ الْأُخْرى إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ الحمد لله الذي وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ الحمد لله عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ هُوَ اللَّهُ الَّذِي لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ الحمد لله الذي لا إله إلا هو الْخالِقُ الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى يُسَبِّحُ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً .

اعمال ويژه اوّل ماه شعبان

شب اول شعبان:
چون هلال را ديد؛ دعاى هلال را بخواند و هفت مرتبه سوره حمد را فراموش نكند و نيت روزه اين ماه كند، و ياد آورد زمان پيغمبر را كه چون آن حضرت، هلال شعبان را مي ديد، امر ميفرمود: ندا كننده را كه ندا كند در ميان مردم كه اى اهل مدينه من رسولم از جانب رسول خدا (صلى الله عليه وآله) بسوى شما و مي فرمايد كه شعبان ماه من است، خدا رحمت كند كسى را كه يارى كند مرا بر ماه من.
اميرالمؤمنين (عليه السلام) فرموده كه از من فوت نشده روزه شعبان از زماني كه شنيدم منادى رسول خدا، اين ندا مي كند و تا زنده هستم از من فوت نخواهد شد، انشاءالله.

سيدبن طاووس از براى اين شب چند نماز نقل كرده است:
اول - صد ركعت به حمد و توحيد يكمرتبه و بعد از فراغ، هفتاد مرتبه سوره حمد
دوم - داوزده ركعت به حمد و توحيد پنج مرتبه.
سوم - دو ركعت، در هر ركعت بعد از حمد سى مرتبه توحيد و بعد از سلام بگويد: اللهم هذا عهدى عندك يوم القيمة.
چهارم - دو ركعت نماز كند در هر ركعت بعد از حمد يازده مرتبه توحيد و اين نماز را در شب دوم و سوم اين ماه نيز بخواند و روزهاى اين شبها را هم روزه بگيرد.

روز اول شعبان:
روزه اش فضيلت بسيار دارد و وارد شده كه بهشت او را واجب گردد، البته.