
و صباغان چوب آن را جوشانيده در رنك كرپاس و غيره مستعمل دارند
کتاب مخزن الادویه طبع قدیم جلد یک ص 233دانۀ آن نيز داراى خواص طبى است و به چشم خروس معروف است.
از نظر خواص معتقدند كه خاكاره و گرد چوب آن براى التيام زخمهاى كهنه، جراحتهاى تازه، قطع خونريزى،
خشك كردن جراحتهاى مرطوب و چركدار مفيد است و شستن صورت با آب آن موجب نيكويى رنگ چهره
و كمپرس كردن مفاصل با آب آن موجب تقويت مفاصل است.
خوردن ٢٠ گرم آن آنقدر خشكى و يبوست مىآورد كه مهلك است و علاج آن برگرداندن و قى كردن آن است.
مصرف خيلى كم آن براى رفع اسهالهاى مزمن و شكمروش مفيد است،
ولى توصيه اين است كه به هر حال در استعمال داخلى مصرف نشود و خورده نشود.
چوب بقم به شكل قطعاتى به طول ۵ / ١ - ٣ / ١ متر به بازار مىآيد كه قسمت بيرونى چوب كنده شده و فقط درون چوب باقى مانده است،
هر قطعه به وزن ۵ كيلوگرم و بيشتر ممكن است باشد.
رنگ سطح خارجى آن قهوهاى و مغز آن قرمز مايل به زرد و يا خاكسترى روشن است.
دانۀ ميوۀ بقم يا چشم خروس نيز گرم و خشك است ولى خشكى آن كمتر از چوب آن است.
رنگ دانه سرخ، براق و پهن و در مورد خواص آن معتقدند كه مقوى، مفرح است و براى تقويت نيروى جنسى و توليد اسپرم بسيار نافع است
و بخصوص در پيران اثر رضايتبخش دارد. براى گرممزاجان مضر است و از اين نظر بايد با گشنيز خورده شود.
مقدار خوراك آن تا ۵ گرم است كه در شير تازه و يا ترنجبين خيسانده و با كرۀ گاوى يا گوسفندى خورده شود.
در هند جوشاندۀ خردۀ چوب حاصل از درون چوب درختچه تونيك و قابض و براى قطع اسهال مزمن و سؤهاضمههاى ناشى از ضعف مصرف مىشود.
جوشاندۀ آن براى رفع ترشحات سفيد مهبل يا لوكوره مفيد است.
کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد 3 ص327 بقم از دوران قدیم به عنوان یک رنگ طبیعی استفاده میشده و هماکنون نیز به عنوان یک منبع مهم هایماتوزیلین، که در بافت شناسی برای رنگ کردن بافتها استفاده میشود.
برگ و پوست آن نیز کاربردهای دارویی فراوانی دارند.
همچنین در گذشته یک رنگ متنوع محسوب میشده و به طور گسترده روی پارچه و حتی کاغذ استفاده میشده که رنگ آن، وابسته به شرایط
دندانهدار کردن و میزان پیاچ متفاوت است .
در شرایط اسیدی به سوی قرمز و در شرایط قلیایی به سوی آبی گرایش خواهد داشت.
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد