و آن دانه ايست از نخود وچكتر و سبز مايل به سياه
و در جوف او رطوبة چسبنده دانه هاى او به قدر خشخاش
و گياه او از درخت امرود و غير آن متكوّن می شود
و چندين شاخ از یك مكان مي رويد و برگش شبيه به برگ مورد و لطيف
و سبز كمرنگ.
كتاب تحفه حكيم مومن-طبع قديم-ص113-114
متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:و بهترين آن تازۀ املس مدور آنست كه لون اندرون آن كراثي و بيرون آن مائل بسبزى و سياهي و سرخي مى‌باشد
کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 414دارواش گياهى است انگلى خيلى پرشاخه و منشعب.
برگهايش سبز، ضخيم، ساده، بيضى دراز، متقابل سفت و چغر مثل چرم و شاخه‌هاى آن برحسب اينكه روى چه درختى زندگى انگلى را مى‌گذراند،
داراى اشكال مختلف مى‌باشد.
بعضى سبز و برخى چوبى هستند. گلهاى آن دوپايه و زردرنگ.
ميوۀ آن سته در ابعاد نخود سفيدرنگ كه داخل آن را گوشت چسبنده‌اى با دانه‌هاى ريز آن مانند خشخاش پر كرده است و تا ارتفاع ١١٠٠ متر از سطح دريا مى‌رويد.
دارواش ياگى روى انواع درختان زندگى مى‌كند و مثل اين است كه به درخت پيوند شده است.
از شيرۀ گياهى درخت ميزبان استفاده مى‌كند و رشد آن را كاهش مى‌دهد.
معمولا انگل درخت سيب، تبريزى و گلابى مى‌باشد ولى روى انواع متعدد ديگرى نظير بادام، غان، ممرز، شاه‌بلوط، توت، فندق، گردو، كاج، اقاقيا، زيرفون و. نيز ديده شده است
کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد3 ص 280
توسط pejuhesh237 » جمعه ژانويه 04, 2013 8:40 pm 
