توسط pejuhesh237 » جمعه آگوست 16, 2013 3:04 pm
و آن نباتيست خاردار و به قدر دو زرع
و ساقش به قدر انگشت ابهام و بزرگتر از آن و مثلث و سفيد و مزغّب و خاردار
و ثمرش مثل قبّهء و پرخار و گلش بنفش
و در جوف قبه چيزى مثل پشم و خارهاى قبه به قدر سوزن
و تخمش شبيه بقرطم و مدور و بعضى شكاعي را غير بادآورد نمی دانند
و می گويند كه شكاعى اسم عربيست
و باد آورد اسم فارسى او و تحقيق آنست كه يك جنس اند
و شكاعى گلش مايل بزردى و برگش عريض تر و سفيدتر
و قبهء او بزرگتر و ساق او كوتاه تر است و تخمش با اندك پهنى .کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص43
متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:
تحقيق آن است كه ساق باد آورد باريك سفيد مدور تا بقدر يك شبر و اندكى زياده بر ان
و در بيخ ساق آن اندك زغبى و گل آن سفيد و اطراف آن سه خار نرم نازك بقدر سوزنى
و متصل ميان شاخهاى آن و ثمر آن بشكل تكمه اندك طولاني
و چون كياه آن خشك كردد باد آن را بركند و پراكنده نمايد و لهذا آن را باد آورد نامند کتاب مخزن الادویه طبع قدیم جلد یک ص 194
گياهي چند ساله داراي ساقه هاي خوابيده ، بسيار منشعب و پوشيده از خارهاي كوچك است .
برگهاي سه برگچه اي باريك و نوك تيز دارد و دگلهاي منفرد به رنگ صورتي يا ارغواني و ميوه اي به صورت پوشينه دارد. كتاب گياهان دارويي دكتر علي زرگري جلد يك ص 452
