توسط pejuhesh237 » يکشنبه آگوست 04, 2013 11:38 pm
و محلّل و جالى و مقطّع
و مدر فضلات و هاضم و منقى بلغم و رياح معده و گرده
و مفاصل و وركين و مجفف باعتدال و طبیخ او جهة جمود
و برودت مفرط وسعوط او جهة زكام و ضيق النفس و بلغم مجتمع در قصبه ريه نافع
و تخم او در اطعمهء شخصى كه سگ ديوانه گزيده باشد پادزهر آن
و ضمادش جهة كلف و با عسل جهة جوششهاى سركه زرد آب ازو آيد مفيد
و قدر شربتش تا دو درهم و مضر جگر حار و مصلحش كثيرا
و بدلش نصف وزنش جت الغاريا دو وزن آن نانخواه
و جالينوس فرموده كه چون او را در وسط تابستان خشك كرده كوبيده نگاهدارند
و با سى و سه مثقال عسل به دفعات يا بدو دفعه يك روز در ميان سك ديوانه گزيده بنوشد به غايت مفيد است
و دو درهم از بیخ او كه با شير تازه بياشامند بقى رفع زهر سگ ديوانه گزيده نمايد
هر چند كه از آب نيز ترسد
و گويند چون گياه او را به جميع اجزاء به پارچهء سرخى بسته بر اعضاء دردناك مواشى ببندند رفع الم میكند
و صاحب جامع انطاكى مخصوص درد سر انسان می داند
و گويند تعليق او بر در خانه موجب حفظ صحت اهل خانه است
و حشيشه السّلحفاة نامند .کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص 9
متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:
ماليقى گفته چون بياشامند مطبوخ آن را نافض بدون تب را ساكن گرداند.
و بايد كه آب سه بيخ طولانى تازه آن باشد و اگر تازه بدست نيايد يك درهم تا دو درهم به حسب قوّت
و علت از بيخ خشك ساييده آن و اگر با شير بخورانند بهتر است...کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 114-115
