و بنطافلن نباتيست شبيه به پنجنکشت
و شاخهاى او باريك‌تر و بقدر شبرى
و برگش شبيه به برگ نعناع و در هر شاخى پنج عدد و طرفين برگ او مثل ارّه
و گلش ما بين سفيدى و زردى به خلاف اثلق كه گلش مايل به سرخى و ازرقست
و برگش شبيه به برگ زيتون و از آن ريزه تر
و چون به دست مالند بوى او با عطريه شبیه به بسباسه
و نبات او قريب به درخت انار و نبات نبطافلن به قدر او نمي شود
و شاخهاى او به صلابت شاخهاى اثلق نيست و ثمرى ندارد
و اثلق را بزرى به قدر فلفل مى باشد و بيخ بنطافلن مايل به سرخى و طويل و غليظ و كثير المنفعة است
کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص55-56 متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:
قسم دیگر:و قسمى كل آن سرخ و قسمى كل آن سفيد و اين بسيار مى‌باشد
و كياه آن تا يك و نيم ذرع و نهايت دو ذرع و پر شعبۀ و بر هر شعبه شاخهاى باريك
و بر سر هر شاخى پنج برك شبيه ببرك نعناع و بسيار بدبوى
و در بيخ شاخهاى باريك آن يك دو شاخ بسيار باريك ديكر رسته
و بر سر آن برك بسيار كوچك و از اطراف آنها شاخهاى باريك با فتيلۀ بلندى باريك كه ثمر آن است برآمده
و جوف آن مملو از دانهاى بسيار ريزه اندك مفرطح و بعد رسيدن سياه مى‌كردد
و ساقهاى كياه آن مجوف و اهل هند آن را كرم و تر مى‌دانند و برك آن را پخته مى‌خورند
.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم جلد یک ص 246
توسط pejuhesh237 » يکشنبه فبريه 10, 2013 9:44 am 
