توسط pejuhesh237 » شنبه نوامبر 09, 2013 10:48 pm
و به غايت مبهى است
و مدر خون و حيض و بواسير و قاطع بلغم و محلل رياح
و جهة مفاصل و امثال آن نافعست
درازى جهة رفع سموم بيعديل دانسته
و مداومت او باعث سرخى رخسار
و اكثار او مورث امراض حاره و مصدع و مصلحش گشنيز
و قدر شربتش يك درهم و بدلش به وزن او تودرى و مثل آن مغز گردكانست.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص232
متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:
و مقوى حرارت غريزى
آشاميدن آن جهت قطع بلغم سينه و تحليل رياح معده و بواسير
و ادرار خون حيض و بواسير و اوجاع صدر و امثال آن نافع.
مقدار شربت آن: دو درم كه در سويق بسيار جوش دهند تا رفع غاليه حدت آن گردد.
و چون اطفال و يا غير ايشان به غلطى بخورند قى و اسهال آورد تا به حدى كه سرخى چشم و حالتى مانند مستان احداث نمايد
و اگر زن باشد اختناق رحم و هلاك سازد. تدبير آن قى نمودن به روغن و عسل و بعد از آن انيسون خوردن است.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 705
