توسط مراقبت » چهارشنبه مارس 10, 2010 7:27 pm
سؤال:
در بسيارى از مراكز و مؤسّسات دولتى و نيمه دولتى برخي كشورها كه امتحان گزينش استخدام براى افراد گذاشته مى شود علاوه بر مسائل فنّى؛ سؤالاتى اعتقادى و سياسى نيز پرسيده مى شود كه اكثراً با اعتقادات قلبى منافات دارد. آيا لازم است در آنجا تقيّه نمود و خلاف اعتقادات را عنوان نمود؟ لازم به ذكر است كه بعضى از رشته هاى تحصيلى فقط در ارگانهاى خاصّى مورد پذيرش قرار مى گيرند.
جواب:
در صورت صحت عقيده فرد و واجديت شرائط كاري شغل مورد نظر؛ شخص براى باسخگويي به كنكاش و تجسسهاى غير ضروري الزامي نداشته، و براى حفظ حريم خود مي تواند توريه كند، و توريه با ذكر مطلبى كه قصد قائل و فهم مخاطب مختلف است؛ مانعى ندارد، اما محل تقيّه اينطور نيست كه در هر جا شخص خلاف معتقد خودش را بگويد، مگر در موارد خاصّ اضطرار خوف بر جان و يا غير آن از ضرورتهاى قطعيّه؛ مانند انحراف يا قصور عقيده مأمور بررسي و صحت عقيده مورد سؤال و خوف اعمال غرض مأمور، كه در اين موارد تقيه مي نمايد، و على ايّ حال ان شاء الله كه در مملكت ايران چنين اضطراري وجود ندارد. [شمارة ثبت: (852) منبع: المسائل القمّيّة]