پاكي وپاكيزگي

[مراقبت]

پاكي وپاكيزگي

[مراقبت]

سؤال: در اثبات نجاست، آيا يقين لازم است يا ظن و گمان نيز كافى است؟

جواب: علم به نجاست لازم است، و ظن و گمان كافى نيست. [شمارة ثبت: (516) منبع: المسائل المغربيّة]

[مراقبت]

سؤال: در رابطه با لباسشوئي‏هاي عمومي با توجه به اينكه در هر منطقه و محلّه، افرادي كه طهارت اسلامي را رعايت نمى كنند، كم و بيش وجود دارند، آيا لباس‎هائي كه در اين لباسشوئي‎ها شسته مى شوند، پاك هستند يا خير؟

جواب: اگر لباس تحويل داده شده پاك بوده و شك در نجس شدن آن در لباسشوئي عمومي داشته باشند، لباس مزبور پاك است و اگر نجس بوده و شخص متصدي لباسشوئي اعلام به تطهير آن نمايد؛ در صورت عدم وجود شاهد كذب و احتمال صدق وي، قول او مسموع و محكوم به طهارت است.[شمارة ثبت: (233) منبع: المسائل الحائريّة]

[مراقبت]

سؤال: بچه نابالغى كه به دستشويى مى رود ومى گويد (طبق آنچه كه قبلاً والدين به او ياد داده اند) خود و محلّ دستشويى را تطهير كرده ام، حكم بدن و لباس از حيث طهارت و نجاست چگونه است؟

جواب: شخص مميّز اگر مأمون بر صدق و التزام است، قول او مقبول است، والاّ فلا، و در اين صورت فقط مواردى كه علم به نجاست آن دارد محكوم به نجاست بوده، و غير آن محكوم به طهارت است، و نيز رفع نجاست هم احتياج به علم دارد. [شمارة ثبت: (890) منبع: المسائل القمّيّة]

[مراقبت]

سؤال: الاعلام بالنجاسة للغير هل يجب بالنسبة للصلاة أو الاكل؟

جواب: لا يجب لصلاته، كما لا يجب لأكله إن لم يكن هو المقدم له. [شمارة ثبت: (391) منبع: المسائل الغروية]

[مراقبت]

سؤال: گاهى اوقات انسان؛ ناخودآگاه با دندان پوستها و ريشه هاى كنار ناخن را مى كَند آيا اين پوستها و ريشه ها نجس هستند؟ اگر نجس هستند آيا بايد دهان را آب كشيد يا نه؟

جواب: تا وقتى كه به بدن شخص مؤمن متّصل است پاك است، و پس از جدا شدن فوراً نجس نيست ونجس نمى كند، و به اندازه اى كه ميّت سرد مى شود حكم ميّت را پيدا مى كند و لذا تا قبل از آن پاك است، و ملحق به حال حيات آن قسمت است. [شمارة ثبت: (855) منبع: المسائل القمّيّة]

[مراقبت]

سؤال: آيا خوني كه موقع سر بريدن گوسفند يا حيوانات حلال گوشت بلافاصله خارج مي شود نجس مي باشد؟

جواب: نجس است. [شمارة ثبت: (1015) منبع: المسائل الإصفهانية]


سؤال: خوني كه بعد از سر بريدن گوسفند يا حيوانات حلال گوشت به مرور از آنها دفع مي شود چه حكمي دارد؟

جواب: پس از ذبح و خروج خون در رگهاي بزرگ بقدر متعارف در ذبح، خونهاي باقيمانده در ذبيحه محكوم به طهارت است، ولى خوردن آن جايز نيست، مگر آنچه از اجزاي گوشت بشمار رود. [شمارة ثبت: (1016) منبع: المسائل الإصفهانية]

[مراقبت]

سؤال: اگر عين نجاست و يا چيز متنجسى به شير و يا روغن مايع و مانند آن ملاقات كرد وظيفه چيست؟ كم و يا زياد بودن اين مايع دخالتى در حكم دارد؟

جواب: در موارد متعارف نسبت ملاقي و ملاقا؛ تلاقي موجب تنجس مي گردد، أما در صورت تفاوت بسيار نسبت آنها؛ ممكن است حكم آن هم متفاوت باشد. [شمارة ثبت: (1021) منبع: المسائل الخراسانية]

[مراقبت]

سؤال: ژلاتين ماده اى است كه از پيراسيد و برخى از مواد شيميايى ، طى روند خاصى از استخوان و پوست گاو و يا خوك استخراج مى گردد اين ماده در صنايع غذايى ، دارويى (كپسول)، فيلم سازى ، چسب سازى و غير آن مورد استفاده قرار مى گيرد.
الف: با توجه به نحوه استخراج ژلاتين آيا مى توان آن را نوعى استحاله دانست؟
ب: در صورت عدم استحاله، به كار گيرى آن در مواردى مانند فيلم سازى و چسب سازى چه حكمى دارد؟

جواب: بر متخصصين بصير پوشيده نيست كه: عمليات مزبور در واقع؛ موجب ساخت ژلاتين نمي گردد، تا اينكه احتمال استحاله مطرح باشد، بلكه با انجام روش مربوطه؛ ژلاتين موجود در اجزاء حيواني صِرفا از آنها جدا و استخراج مي گردد، فلذا به حكم مبدأ آن خواهد بود، پس اگر ژلاتين از حيوان حلال گوشت تذكيه شده استحصال شود پاك؛ و الاّ نجس است، و تهيه آن از حيوانات نجس العين مانند سگ و خوك؛ موجب شدت حكم خباثت و نجاست آن خواهد بود، و در صورت عدم دسترسي به ژلاتين پاك؛ استفاده از ژلاتين نجس در صنايعى كه محصول آن مورد استفاده در خوراك و عبادت نيست اشكالى ندارد. [شمارة ثبت: (1094) منبع: المسائل المغربيّة]

[مراقبت]

سؤال: با توجّه به مطالبي كه در مورد بعضى از موادّ آرايشى زنان بيان مطرح است؛ كه در ساخت آنها از چيزهاى نجس و حرام استفاده مى شود: الف) نماز خواندن با اين مواد آرايشي چه حكمى دارد؟ ب) بودن اين مواد آرايشى بر روى صورت در غير نماز چه حكمى دارد؟

جواب: در بعضى از آنها الكل (مسكر)؛ و در بعضى از آنها چربي سگ و خوك بكار برده مى شود، در غير نماز استفاده از محصولات قسم اول ممكن است ممنوع نباشد، ولي استفاده از محصولات قسم دوم جايز نيست، و استفاده از همه آنها در نماز مانع نماز است، و در صورت آلودگي به آن؛ براى گذاردن نماز بايد از آن پاك و مطهر شود. [شمارة ثبت: (869) منبع: المسائل القمّيّة]