





گويند نباتيست به قدر دو زرع و زياده از آن و برگش بزرك و عريض
و بي تشريف و دراز و صلب و بدبو و تلخ و تند و گلش خوش منظر
و بسيار سرخ و بعضى زرد سياه می باشد و درخشندهء
و بزرگ و چيزى مثل موى بر او مجتمع شده
و ثمرش طويل قريب بشبرى و پر از جسمى مانند پشم
و بيخش دراز و باريك و شور و سرخ او برّى و نهرى می باشد
و در تمام سال اصل او باقيست و در پائيز گل می كند
و برّى او عظيم تر است .
كتاب تحفه حكيم مومن-طبع قديم-ص117متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات: و دو نوع مىباشد:
يكى سرخ كه بهندى ركت پهپت و ديكرى سفيد مائل بزردى كه بهندى كربير نامند
و سفيد آن در امر باه و امساك مني قويتر از سرخ آن و در هند و بنكاله نبات آن تا بدو قامت مىشود و هميشه كل مىدهد.
کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 421درختچه ایی زینتی،پرشاخه و دارای برگ های متقابل یا فراهم به تعداد 3 تائی کامل ، ضخیم،به درازای 12 سانتیمتر و به عرض 2 سانتیمتر
و به عنوان یک درختچه زینتی پرورش می یابد برگ های سبز دائمی و دائمی این درختچه که در هریک 50 تا 70 زوج رگبرگ ظریف ثانودی داده می شود منظره جالب بدان می بخشد .
گل های ان نر- ماده منظم و دارای گلبرگ های گلی سفید یا سفید رنگ است که مجموعا با ظاهری چتر مانند در راس شاخه ها جلوه مینماید .
میوه اش مرکب از 1 تا 2 فولیکول به دارزای 10 تا 15 سانتیمتر و محتوی دانه های متعدد و ژوشیده از تارهای بلند منتهی به دسته زائده ظریف و ابریشم مانند با ظاهر کاملا مشخص است .
گل های ان نوش ایجاد میکند ولی قبل از وارد شدن زنبور معمولی به داخل ان موجبات باز شدن لوله جام را فراهم می سازد نمی تواند مورد استفاده زنبور عسل قرار گیرد .
نام Oleander که برای گونه این گیا ه انتخاب شده است از کلمه لاتین درخت زیتون منشا گرفت است . این نام در قرون وسطی به درختچه مذکور به علت شباهت برگ های ان به درخت زیتون داده شده است
.گیاهان دارویی دکتر زرگری جلد سوم ص 385-386