احوال افغانستان و تاجيكستان و ازبكستان

[00343179]

سخنكوي بنتاكون:

هزاران زندانی "داعش خراسان" آزاد شدند

هزاران زندانی داعش خراسان در افغانستان آزاد شدند= امريكائيها رها كردند براى طالبان و طالبان هم انها را ازاد كردند بس نه امريكا و نه طالبان هيجكذام مخالف داعستند بلكه همه در خدمت داعش هستند عليلاغم نمايشهاى مخالفت ووو = اين زندانيها غير از هفت هزار زنداني طالبانهاى جنكجوي خطرناك كه بطور خاص زنداني بودند و اشرف غني قبل فرارش انها را ازاد كرد رروزهايي كه تظاهرمي كرد نكران تسلط طالبان برا فغانستان است
سخنكوى بنتاكون ضمنا هم تهديد كرده كه داعشيها محدودبه مرزها افغانستان نمي مانند = يعني كه به ايارن هم حمله مي كنند و اين صرحا نشان مي دهد كه برنامه رفتن امريكائيها از افغانستان و مسلط شدن طالبان و ازادشدن هزاران داعش همه در جهت يك برنامه حمله به ايران است




سخنگوی پنتاگون امروز (جمعه) اعلام کرد، هزاران تن از زندانیان داعش خراسان پس از آنکه طالبان کابل را تصرف کرد، آزاد شده‌اند.

به گزارش ایسنا، به نوشته بیزنس اینسایدر، جان کربی، سخنگوی پنتاگون در مصاحبه‌ای امروز اعلام کرد، هزاران تن از اعضای داعش خراسان پس از سقوط کابل به دست طالبان در ۱۵ اوت سال جاری میلادی از زندان آزاد شده‌اند.

وی ادامه داد: تعداد دقیق زندانیان را نمی‌دانم اما آنچه مشخص است این است که هزاران تن از آنها از دو زندان کابل آزاد شده‌اند و این اتفاق پس از آن رخ داده است که طالبان کابل را تصرف و این افراد را از زندان آزاد کرده است.

کربی ادامه داد، ارتش آمریکا تمامی تاسیسات امنیتی را به نیروهای امنیتی افغان تحویل داده و آنها مقصر عدم مقاومت، همزمان با پیشرفت طالبان در افغانستان هستند.

وی هم‌چنین وضعیت امنیتی کابل را شکننده و خطرناک دانست اما تاکید کرد: ما به عملیات تخلیه ادامه می‌دهیم.

کربی گفت: شرایط آینده افغانستان هرچه باشد پس از پایان عملیات تخلیه، ما در آنجا حضور نظامی نخواهیم داشت. آمریکا توانایی اتمام عملیات تخلیه را تا لحظه آخر دارد. ما اذعان می‌کنیم برخی از تلاش‌هایمان در افغانستان شکست خورده و هنوز خطرات جدی وجود دارد که می‌خواهیم برای آن‌ها آماده باشیم.

سخنگوی پنتاگون در ادامه اظهار کرد: بیشتر تجهیزات نظامی ما در افغانستان باقی می‌ماند و راهی مطمئن برای رسیدگی به آن پیدا می‌کنیم.

کربی افزود: بین طالبان و داعش دشمنی وجود دارد و تهدید این سازمان (تروریستی) ممکن است به فراتر از افغانستان کشیده شود. ما انتظار داریم که حملات بیشتری در آینده در افغانستان انجام شود.
https://www.isna.ir/news/1400060503552/

[00343179]

طالبان، جلوی خروج ۲۰۰ سگ و گربه را از افغانستان گرفت

اوج شفقت انكليسيها = در حاليكه هزاران نفر انسان افغاني در روزهاى اخير براى نجات از آسيب طالبان تلاش مي كنند و انكلسيها تلاشضي نكردند = يك تفنكدار انكليسي كه سك و كربه هاى ولكرد اين روزهاى كابل را جمع اوري كرده تا براى حفاظت بوسيله هوابيما به خارج افغانستان ببرد = طالبان مانع شد = حتما جون شهروندان حكومت طالباني محسوب مي شوند





یک عضو سابق نیروی تفنگداران انگلیس که در کابل برای حیوانات پناهگاه درست کرده بود،‌ خبر داد که طالبان از خروج ۲۰۰ سگ و گربه از افغانستان در پی انفجار کابل ممانعت به عمل آورده است.

به گزارش ایسنا، به نوشته مجله نیوزویک، "پل فارتینگ" برای حفاظت و غذا دادن به گربه‌ها و سگ‌های ولگرد در کابل پناهگاه درست کرده بود و قصد داشت تا آنها را از افغانستان خارج کند اما پس از انفجار روز پنجشنبه طالبان اجازه این کار را به او نداد. برای این منظور وی به صورت مستقیم به ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان درخواست داده و روز پنجشنبه به بی.بی.سی گفت که بدون این حیوانات، افغانستان را ترک نمی‌کند.

او از مجاهد خواسته تا به تیمش اجازه دهد با سگ‌ها و گربه‌ها به فرودگاه برود و در توئیتی به سخنگوی طالبان نوشت: ما یک سازمان غیردولتی هستیم که به افغانستان بر می‌گردیم اما حالا می‌خواهم همه را به صورت ایمن از کشور خارج کنم.

وی گفت: وقتی انفجار در "گیت ابی" رخ داد، ما در آن نزدیکی‌ها بودیم و طالبان داشتند شلیک هوایی می‌کردند. یکی از آنها کلاشنیکفش را درست از پنجره اتوبوسی که ما به همراه زنان و کودکان سوار بودیم، داخل کرد.

فارتینگ در اواسط ۲۰۰۰ در نیروهای مسلح انگلیس در افغانستان خدمت می‌کرد و بعد پناهگاه حیوانات "ناوزاد" را برای نجات سگ‌ها، میمون‌ها و گربه‌ها به راه انداخت. او حالا تلاش می‌کند تا ۱۴۰ سگ و ۶۰ گربه را به همراه کارمندان این پناهگاه از افغانستان خارج کند.

وی گفته است: کاری نیست که بتوانم انجامش دهم. کارمندان به من می‌گویند که باید بروم. آنها به من گفته‌اند هر تعداد سگ و گربه که می‌شود را با خودم ببرم. اما حالا دیگر نمی‌شود اینها را از ایست‌های بازرسی طالبان رد کرد.

این نیروی سابق انگلیسی گفته که بدون کارمندان و حیواناتش از افغانستان نمی‌رود.

https://www.isna.ir/news/1400060503496/

[00343179]

امرالله صالح كه معاون اول رئيس جمهور فراري افغانستان است و طبق قانون اساي در نبود رئيس جمهور وي رئيس جمهوري قانوني است و الان هم به بنجشير رفته براى بس كرفتن افغانستان از طالبانن؟!؟ :

تفاوت بین داعش، القاعده و طالبان مثل تفاوت کوکا و پپسی است!


امرالله صالح: تفاوت بین داعش، القاعده و طالبان مثل تفاوت کوکا و پپسی است!
امرالله صالح معاون رئیس جمهور سابق افغانستان در مصاحبه‌ای با فاکس نیوز گروه‌های تروریستی نظیر القاعده، داعش و طالبان را مشابه هم دانسته و از عدم وجود تفاوتی بین آنها و یا وجود تفاوت کم بینشان صحبت کرد.




آفتاب‌‌نیوز :
به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، این سیاستمدار که یکی از آخرین اعضای دولت سابق افغانستان که به نبرد با طالبان ادامه می‌دهد، این گروه ها را با دو نوشابه گازدار یعنی "کوکاکولا و پپسی" مقایسه کرده و گفت که مشابه سه گروه تروریستی ذکر شده، این نوشابه‌های پر از قند گازدار ساخت آمریکا مزه یکسانی می‌دهند.
صالح اظهار کرد: به لحاظ ایدئولوژیک تفاوت بین داعش، القاعده و طالبان مثل تفاوت بین مزه کوکاکولا و پپسی است. اگر شما برچسب‌های آنها را حذف کنید می توانید بگویید کدام یک کوکاکولا است و کدام یک پپسی؟

صالح با اشاره به توافق صلح سال ۲۰۲۰ آمریکا با این گروه که بر اساسش این شبه نظامیان با جلوگیری از ورود القاعده به اراضی تحت کنترلشان موافقت کردند، تاکید کرد که به طالبان نمی توان اعتماد کرد. این معاون رئیس جمهور سابق افغانستان استدلال کرد که طالبان تنها معتقد است که "ادبیات جهادی آنها غالب خواهد شد".

صالح روز شنبه در یک پیام صوتی با بیان اینکه طالبان مشروعیت ندارد تاکید کرد که با تسلیم شدن یا توافق با گروه طالبان موافقت نخواهد کرد. او گفت: هدف سیاسی ما این است تا به مردم افغانستان اجازه دهیم درباره ماهیت و نوع حکومت شان صحبت کنند، ما آماده مذاکرات در این زمینه استیم. اما اگر از ما خواسته شود توافق کنیم یا تسلیم شویم، این کار انجام نمی‌دهیم.

وی بار دیگر تاکید کرد که بر اساس قانون اساسی افغانستان، اکنون او سرپرست مقام ریاست جمهوری کشور است.

وی اضافه کرد: ما مشروعیت داریم، قدرتی که با زور به دست آمده مشروعت پیدا نمی‌کند.

طالبان ادعا کرد که تنها به دنبال ایجاد صلح در افغانستان و همچنین الگوی حکومتش بر اساس یک بینش محافظه کارانه از قوانین شریعت است. هر چند که سازمان اصلی طالبان به دنبال تصرفات ارضی بیشتر نیست برخی از شاخه های وابسته به آن به نظر می رسد علاقه مند به تصرف مناطق دارای جمعیت پشتون در پاکستان هستند. بر خلاف طالبان القاعده که همپیمان پر سابقه آن و "مهمان" در افغانستان بوده، و داعش، به دنبال استقرار یک به اصطلاح خلافت در کل دنیا و برای همه بشریت هستند.

https://aftabnews.ir/fa/news/723532

[00343179]

خبرنكار امريكايي:

در عوض مرگ هر آمریکایی، یک شهر افغانستان از صحنه زمین محو خواهد شد

آيا شعار است يا منويات امريكايي؟


آمریکا، با نابودی شهرهای افغانستان، دست به تهدید زد.
به گزارش اسپوتنیک، toddstarnes در برنامه خود گفت که «در عوض مرگ هر آمریکایی، یک شهر افغانستان از صحنه زمین محو خواهد شد».

شایان ذکر است، وزارت دفاع آمریکا از وقوع دو انفجار در نزدیکی فرودگاه کابل خبر داد.

این انفجارها عصر پنجشنبه چهارم شهریورماه (26 ماه اوت) در حالی به وقوع پیوست که عملیات تخلیه افراد از فرودگاه کابل ادامه داشت. بر طبق گزارش رسانه ها تا کنون 60 نفر جان خود را از دست دادند و حدود 150 نفر مجروح شدند.

​آسوشیتد پرس به نقل از یک مقام آمریکایی گزارش داد قطعا فکر می‌کنیم که انفجار خارج از فرودگاه کابل توسط داعش انجام شده است. این مقام که نامش منتشر نشده افزود دو بمبگذار انتحاری و تعدادی فرد مسلح این حملات را انجام داده‌اند.

https://ir.sputniknews.com/politics/202108278212186

[00343179]

اویغورهای افغانستان از طالبان و اکنون از چین وحشت دارند

بسیاری از اویغورهای افغانستان - که تصور می‌شود شمارشان به حدود ۲۰۰۰ نفر برسد -
نسل دوم مهاجرانی هستند که چندین دهه پیش، مدت ها قبل از شروع سیاست کنونی
سرکوب مسلمانان در چین، از آن کشور گریختند.
با
اینهمه، در شناسنامه‌های افغانستانی آنها هنوز "اویغور" یا "پناهنده چینی"
نوشته شده و آنها می‌ترسند که اگر چین خلاء ایجاد شده توسط عقب‌نشینی
آمریکا را پر کند، اویغورهای افغانستان به سرنوشت اویغورهای چین گرفتار
شوند.
یک
مرد اویغوری ساکن کابل که در سن پنجاه سالگی است می‌گوید: "ترس از چین
بزرگترین عامل وحشت در میان مسلمانان اویغور در افغانستان است؛ ما می‌ترسیم
که حکومت طالبان به چین کمک کند تا ما را کنترل کند یا حتی ما را دستگیر
کرده و به چین تحویل دهد."
همه
اویغورهای افغانستان که بی‌بی‌سی توانسته با آنها صحبت کند گفته‌اند از
زمان تسلط طالبان بر این کشور، عملا در خانه‌هایشان مخفی هستند و فقط گاه
با تلفن با هم ارتباط برقرار می‌کنند.
یک مرد دیگر اویغور ساکن کابل گفت: "ما حالا مثل مرده متحرک هسیتم، حتی از بیرون رفتن از خانه هم وحشت داریم."
و در شهر مزار شریف، یک مرد اویغور در باره مخفی شدن در خانه همراه با همسر، فرزندان و خویشان نزدیکش با ما سخن گفت.
او می‌گوید: "الان ۱۰ روز است که در خانه نشسته ایم، زندگی ما متوقف شده چون در شناسنامه ما به وضوح نوشته شده که ما اویغور هستیم."
ترس
از چین بی اساس نیست. دولت چین در سال‌های اخیر سرکوب علیه مسلمانان
اویغور را به خارج از مرزهای خود گسترش داده و اویغورهای ساکن کشورهای دیگر
را با استفاده از روش‌های تهاجمی به سکوت کشانده و در مواردی، مقامات محلی
را وادار کرده است آنان را دستگیر کنند و به چین تحویل دهند.
اطلاعاتی
که پروژه دفاع از حقوق بشر اویغور در ماه ژوئن منتشر کرد نشان می دهد که
از سال ۱۹۹۷، چین توانسته حداقل ۳۹۵ اویغور را از کشورهای دیگر اخراج کند
یا به چین بازگرداند هرچند آمار واقعی احتمالا به مراتب بیش از اینهاست.

https://www.bbc.com/persian/afghanistan-58354576

[00343179]

درباره بنجشير افغانستان

بحران افغانستان؛ پنجشیر، دره 'شکست‌ناپذیر'





دره پنجشیر، افغانستان

گزارش شده است که چندین هزار رزمنده ضد طالبان در دره‌ای دورافتاده با ورودی باریک، در فاصله حدود ۵۰ کیلومتری از کابل، پایتخت کابل برای مقاومت علیه طالبان آماده شده‌اند.

این اولین بار نیست که دره شگرف و خیره‌ کننده پنجشیر نقطه عطفی در تاریخ پرتلاطم معاصر افغانستان بوده است؛ یکبار در دهه ۱۹۸۰ میلادی سنگری علیه نیروهای شوروی بود در دهه ۹۰ هم علیه طالبان مقاومت کرد.

جبهه مقاومت ملی افغانستان، گروهی که اکنون در آنجا حضور دارند یک بار دیگر قدرت این دره را به یاد جهانیان آورد.

علی نظری، مسئول روابط خارجی این گروه به بی‌بی‌سی گفت:"ارتش سرخ با تمام قوتش نتوانست ما را شکست بدهد...و طالبان هم ۲۵ سال قبل...می‌خواستند این دره تصرف کنند ولی ناکام شدند و شکست سختی مواجه شدند."

این دره طولانی، عمیق و غبارآلود در حدود ۱۲۰ کیلومتر از جنوب غربی تا شمال شرقی در شمال کابل، پایتخت افغانستان امتداد دارد و با کوه‌هایی با قله‌های بلند که ارتفاع آن به ۳۰۰۰ متر می‌رسد، محافظت می‌شود. این کوه‌ها موانع طبیعی است که حفاظتی شکل داده برای افرادی که در آنجا زندگی می‌کنند.

تنها یک جاده ورودی باریک به آن وجود دارد که بین حصارهای بزرگ صخره‌ای و رودخانه پر پیچ و خم پنجشیر واقع شده است.

شکیب شریفی که در کودکی در آنجا زندگی می‌کرد اما پس از آغاز حاکمیت طالبان افغانستان را ترک کرد، می‌گوید: "تمام این منطقه یک جنبه اسطوره‌ای دارد. این فقط یک دره نیست. هنگامی که وارد آن شدید حداقل ۲۱ دره فرعی به هم متصل دیگر وجود دارد."

در انتهای دره اصلی، مسیری تا گردنه انجمن به طول ۴۴۳۰ متر منتهی می‌شود و به سمت شرق به کوه‌های هندوکش می‌رود. ارتش اسکندر کبیر و سپاه تیمور، آخرین فاتحان بزرگ کوچنشین آسیای میانه هر دو از این راه گذشته‌ بودند.

الیزابت لیک، استادیار تاریخ بین الملل در دانشگاه لیدز می‌گوید: "از لحاظ تاریخی، دره پنجشیر همچنین برای استخراج معادن از جمله جواهرات نیمه‌قیمتی مشهور بوده است."


این دره امروز دارای سد/بندهای آبی و یک نیروگاه بادی است. آمریکا در ساخت جاده‌ها و یک برج رادیویی که از کابل سیگنال دریافت می کند، در این منطقه کمک کرد. پایگاه هوایی سابق آمریکا در بگرام که ابتدا توسط شوروی‌ها در دهه ۱۹۵۰ ساخته شده بود، نیز فاصله کمی با دهانه این دره دارد.

مردم 'شجاع'

گزارش شده است که بین ۱۵۰ هزار تا ۲۰۰ هزار نفر در این دره زندگی می کنند. بیشتر آنها به زبان فارسی دری، یکی از زبانهای اصلی افغانستان صحبت می‌کنند و متعلق به قومیت تاجیک هستند.

تاجیک‌ها حدود یک چهارم جمعیت ۳۸ میلیون نفری افغانستان را تشکیل می‌دهند، اما پنجشیری‌ها به تاجیکستان، یکی از همسایه‌های شمالی افغانستان اتکا نمی‌کنند، در عوض آنها هویت محلی خود را دارند.

آقای شریفی که تا همین اواخر مدیرکل برنامه‌ریزی در وزارت کشاورزی افغانستان بود، پنجشیری‌ها را "شجاع، شاید شجاع‌ترین در افغانستان" توصیف می‌کند. او می‌گوید که مردم محلی با طالبان آشتی ناپذیرند و "عنصری از جنگخویی دارند، اما به شیوه‌ای مثبت". پیروزی های تاریخی علیه بریتانیایی‌ها‌، شوروی‌ها و طالبان "این مردم را جسورتر به بار آورده است".


پنجشیر

پس از شکست طالبان در سال ۲۰۰۱، این دره از یک ولسوالی به یک استان ارتقا یافت. پنجشیر یکی از کوچکترین ولایات افغانستان است.

دکتر آنتونیو گیوستوزی ، یکی از محققان ارشد موسسه خدمات‌رسانی متحد سلطنتی (RUSI) می‌گوید: "تصمیم برای تبدیل کردن آن به ولایت، به تنهایی خود بحث برانگیز بود". او توضیح می دهد که رزمنده‌های پنجشیری در اوایل دهه ۲۰۰۰ قدرت زیادی داشتند. آنها به پس‌گیری کابل (از طالبان) کمک کرده بودند و "سهمداران شماره یک" شدند.

رهبران پنجشیری به پست‌های برجسته‌ای در دولت و ارتش گماشته شدند. این دره "خودمختار" شد و تنها ولایتی در افغانستان بود که والی‌ها و ولسوال‌های محلی نه افرادی ازخارج از منطقه، در آنجا منصوب شدند.

دکتر گیوستوزی می‌گوید: "به طور معمول، والی‌ها باید نسبت به مردم محلی به دولت وفادارتر می‌بودند...پنجشیر اما یک مورد خاص بود."

اهمیت استراتژیک
به گفته دکتر گیوستوزی "احتمالاً صدها" دره مشابه در افغانستان وجود دارد. اما این نزدیکی دره به جاده اصلی شمال کابل است که "اهمیت استراتژیک زیادی به آن می بخشد".

ورودی دره چندان دور از جایی نیست که بزرگراه اصلی کابل از دشت مسطح جدا شده و به سمت کوه، به طرف گردنه شاهراه سالنگ بالا می رود. تونل سالنگ جاده اصلی را به شهرهای شمالی کندز و مزارشریف وصل می‌کند.


رزمندگان ضد طالبان در آگوست 2021

آقای شریفی می گوید اهمیت پنجشیر به ترکیبی از عوامل مستحکم بستگی دارد.

"این تنها به دلیل ده‌ها موضع جنگی دورافتاده در دره نیست، این فقط به دلیل جغرافیای کوهستانی آن نیست، این فقط به دلیل پر غرور بودن مردم پنجشیر نیست. همه آنهاست. بسیاری از نقاط در سراسر افغانستان می‌تواند هر یک از این عوامل را به طور جداگانه داشته باشد."

در ایستادگی اخیر، تصور می‌شود که دره محل ذخیره انبارهای بزرگ سلاح نیز شده است. جنگجویان مستقر در دره در ۲۰ سال گذشته منحل شده و اسلحه خود را تحویل داده‌اند. دکتر گیوستوزی می‌گوید: "اما هنوز انبارهایی در آنجا وجود دارد".

"مقامات افغان که با پنجشیر ارتباط داشتند نیز اسلحه بیشتری به آنجا منتقل کرده‌اند، زیرا ‌آنها نگران رئیس جمهور کرزی و رئیس جمهور غنی بودند، اما در نهایت شرایطی پیش آمد که باید نگران طالبان می‌بودند. "

مردی که فرمانده نیروهای ضد طالبان در این دره است، احمد مسعود ۳۲ ساله، پسر احمد شاه مسعود، رهبر محبوب مقاومت در دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ است.


احمد مسعود در پنجشیر

احمد مسعود گفته است که رزمندگانش از حمایت نظامی اعضای سابق ارتش و نیروهای ویژه برخوردار هستند.

وی در مقاله‌ای که اخیراً برای واشنگتن نوشته، گفته است: "ما ذخیره مهمات و اسلحه داریم که از زمان پدرم با صبر جمع آوری کرده‌ایم ، زیرا می دانستیم که ممکن است این روز فرا برسد."

پدرش ملقب به "شیر پنجشیر" یکی از فرماندهان مجاهدین بود که حملات نیروهای شوروی و طالبان را خنثی کرد. خود پنجشیر هم ترکیبی از "پنج" و "شیر" است.

احمد شاه مسعود، فرزند یک ژنرال ارتش افغانستان بود که در این دره متولد شد. عکس‌های او او هنوز در بسیاری از نقاط در سراسر ولایت پنجشیر و در کابل، از بناهای تاریخی گرفته تا بیلبوردها و ویترین مغازه‌ها دیده می‌شود.

به خاطر او، دره پنجشیر پس از به قدرت رسیدن حزب چپگرای "دموکراتیک خلق افغانستان" در سال ۱۹۷۸، به مرکز مقاومت علیه "کمونیسم" تبدیل شد. اتحاد شوروی یک سال بعد از آن نیروهایش را وارد افغانستان کرد.

پروفسور الیزابت لیک، از دانشگاه لیدز می‌گوید:"او در جنگ شوروی و افغانستان به چهره مردمی مقاومت تبدیل شد...او کاریزما داشت و به طور فعال با رسانه‌های غربی در ارتباط بود. او همچنین یکی از رهبران اصلی مقاومت بود که شوروی مایل به مذاکره با او بود که او را بسیار مهم کرد."



عکس‌های احمد شاه مسعود در پنجشیر

دکتر گیوستوزی می‌گوید در آن زمان مسعود با دیگر رهبران شورشی متفاوت بود.

"او تحصیل‌کرده بود، می‌توانست به زبان فرانسه صحبت کند، به آرامی صحبت می‌کرد و جذاب بود. فرماندهان دیگر افرادی خشن، بی سواد و احساساتی به نظر می‌رسیدند."

وی در سال ۲۰۰۱ دو روز قبل از حملات ۱۱ سپتامبر به آمریکا، توسط گروه تروریستی القاعده ترور شد و رئیس جمهور کرزی به او عنوان "قهرمان ملی افغانستان" داد.

با این حال، برخی می‌گویند این رهبر مجاهدین نیز جنایتکار جنگی بوده است. بر اساس تحقیقات دیده‌بان حقوق بشر در سال ۲۰۰۵، "احمدشاه مسعود در بسیاری از خشونت‌ها و بدرفتاری‌ها" که توسط نیروهای نظامی تحت فرماندهی وی در جنگ‌های افغانستان انجام شد، "دخیل بوده است".

غیر قابل تسخیر؟
از اواخر سال‌های بین ۱۹۸۰ و ۱۹۸۵، اتحاد جماهیر شوروی حداقل نیمی از حملات خود را به این دره ، از زمین و هوا راه‌اندازی کرد. سربازان روسی تجربه کمی در زمین داشتند و اغلب در معرض کمین قرار می‌گرفتند.

آقای شریفی می‌گوید شوروی از سمت چپ، راست و مرکز "متحمل هزار زخم شد". یکی از افراد که به "آقای دهشکه" شهرت داشت و ملقب به نوعی از مسلسل ساخت شوروی ملقب شده بود، زیر سنگی پنهان می شد و به سمت آنها شلیک می کرد، اما آنها هرگز نمی‌توانستند او را پیدا کنند "و این آنها را دیوانه می‌کرد".

آقای شریفی می‌گوید برخی از فرماندهان فعلی مربوط به پایان همان دوران هستند.

"آنها آموزش دیده بودند که تنها در پاسگاه‌ها بدون ارتباطات مناسب از مرکز فرماندهی بایستند. آنها می‌دانستند چگونه وضعیت را با صبر مدیریت کنند و ضربه وارد کنند."



بازمانده هلی‌کوپتر از دوره تهاجم شوروی


دکتر گیوستوزی می‌گوید که شوروی موفق شد برای مدتی سنگری را در دره بسازد، اما این مدت زیادی دوام نیاورد.

او می‌گوید:"روس‌ها دلیلی برای ماندن ندیدند و نگه‌داشتن ارتش هم در آنجا خیلی چالش‌برانگیز بود...آنها می خواستند از بزرگراه اصلی شمال به جنوب محافظت کنند، اما درگیری‌ها در دیگرمناطق اطراف آغاز شد."

سلاح‌ها ، تانک‌ها و هواپیماهایی که از روس‌ها در دره پنجشیر باقی مانده بود، زنگ زدند که میراثی از نبردهای ناکام نظامی ارتش شوروی بود.

جانشین
احمد مسعود هنگام مرگ پدرش ۱۲ ساله بود. او در لندن تحصیل کرد و همچنین به مدت یک سال در دانشگاه نظامی سلطنتی سندهرست هم آموزش دیده است.

دکتر گیوستوزی می گوید: "او جذابیت پدرش را دارد اما به عنوان یک رهبر نظامی آزموده نشده است...او همچنین به مهارت‌هایی برای مذاکره درباره هرگونه توافق احتمالی تقسیم قدرت در سطح ملی نیاز دارد. زیرا بر خلاف برخی از چهره‌های قدیمی دولت، او شخصیت جدیدی است و چیز زیادی برای از دست دادن ندارد. او می تواند در بحث‌ها بیشتر مطالبه‌گر باشد."

پروفسور لیک می‌گوید سنجش این که در دره چه اتفاقی خواهد افتاد، سخت است.

"بدیهی است که او از اهمیت تاریخی پدرش و از میراثی که برایش مانده بسیار آگاه است. می‌شود دید که او همچنین میراث او را در سطح مشارکت بین المللی نیز ادامه می‌دهد."

"اما این بار، داستان متفاوت است. طالبان شهرها و شهرک‌های نزدیک را تصرف کرده اند و زنجیره تامین نیز مختل شده است. این مورد تعادل را تغییر می‌دهد."


احمد مسعود در آرمگاه پدرش در پنجشیر


خود احمد مسعود هم درخواست پشتیبانی داشته است.

وی در مقاله خود در واشنگتن پست نوشته است: "اگر فرماندهان جنگ طالبان حمله کنند، مطمئناً با مقاومت شدید از سوی ما روبرو خواهند شد ... با این حال ما می‌دانیم که نیروهای نظامی و تدارکات ما کافی نخواهد بود."

"تدارکات ما به سرعت تمام خواهد شد، مگر اینکه دوستان ما در غرب بدون تأخیر بتوانند راهی را برای تأمین ما پیدا کنند."

https://www.bbc.com/persian/afghanistan-58341633

[00343179]

انفجار کنترل شده پنج‌شنبه در کابل تخریب 'مقر عقاب' سازمان سیا بود

روز پنج شنبه ساعاتی پس از حمله انتحاری به فرودگاه کابل، صدای انفجار دیگری نیز در سراسر کابل شنیده شد که گفته شد انفجار کنترل شده توسط نیروهای آمریکایی برای تخریب یک پایگاه سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) موسم به "مقر عقاب" بوده است

در حالی که آمریکا در آخرین هفته حضور نظامی در افغانستان است، رسانه‌های آمریکایی گزارش داده‌اند که نیروهای آمریکایی مقر سری "عقاب" را در کابل منفجر کردند تا محتویات آن به دست طالبان نرسد.

روزنامه نیویورک تایمز گزارش داده که "مقر عقاب"، اولین پایگاه سری سازمان سیا در افغانستان در بیرون از فرودگاه کابل بوده است.

افراد مطلع به این روزنامه گفتند که این پایگاه مانند سفارت‌ها نیست که بتوان اسناد را به سرعت سوزاند.

تخریب این پایگاه از قبل برنامه‌ریزی شده بود و ربطی به انفجار بزرگ در فرودگاه نداشته که حدود ۹۰ کشته و ۱۵۰ زخمی بجا گذاشت، از جمله ۱۳ سرباز آمریکایی.

انفجار کنترل شده، ساعاتی پس از حمله فرودگاه، بدون هشدار قبلی از طریق رسانه‌ها انجام شده، در حالی که بسیاری از ساکنان کابل هنوز در وحشت انفجار قبلی بودند.

صدای انفجار در شبکه‌های اجتماعی به عنوان انفجار دیگر دررابطه با انفحار انتحاری کابل گزارش شد. اگرچه بلافاصله مقامات طالبان گفتند که این انفجار "کنترل شده" و از سوی نیروهای آمریکایی بوده است.



پایگاه "عقاب"، اولین بار در اوایل جنگ در یک کارخانه آجرپزی سابق ایجاد شد، و در طول دو دهه حضور نظامی آمریکا بدل به یک دژ مستحکم سازمان سیا شد که برای آموزش نیروهای ضدتروریسم استفاده می‌شد.

نیویورک تایمز از مقام‌های فعلی و سابق گزارش داده که شماری از نیروهای ضد تروریسم تنها کسانی بودند که پس از سقوط دولت نیز به فعال بودند.

میکی مول‌روی، از ماموران پیشین سیا که در افغانستان خدمت کرده، به این روزنامه گفت: "آنها یک واحد استثنایی بودند."

به گفته وی "آنها از اصلی‌ترین ابزارهایی بودند که دولت افغانستان طی ۲۰ سال گذشته برای دور نگه داشتن طالبان استفاده می‌کرد. آنها آخرین کسانی بودند که جنگیدند و تلفات سنگینی را نیز متحمل شدند."

فرودگاه کابل در میان مناطق مسکونی واقع شده است.

اگرچه ساکنان کابل در مورد این مرکز اطلاعات زیادی نداشتند.

این پایگاه در محوطه فوق‌العاده مستحکم طوری طراحی شده بود که نفوذ در آن غیر ممکن بود. با دیوارهایی به ارتفاع ۱۰فوت (۳ متر) احاطه شده و یک دروازه فلزی ضخیم که به سرعت برای ورود و خروج خودروها باز و بسته می‌شد.

خودورهایی که وارد این پایگاه می‌شدند از سه بازرسی امنیتی باید می‌گذشتند.

یک مامور پیشین و پیمانکار فعلی سیا گفته که پاکسازی پایگاه کار آسانی نبود، علاوه بر سوزاندن اسناد و خرد کردن هارد دیسک، تجهیزات حساس نیز باید از بین بروند تا به دست طالبان نیفتد.

پیمانکار سابق گفت که پایگاه عقاب مانند سفارتخانه‌ای نیست که بتوان اسناد را به سرعت سوزاند.

https://www.bbc.com/persian/afghanistan-58355032

[00343179]

گفتگو طالبان با مخالفان طالبان در پنجشیر

بحران افغانستان؛ آیا مسأله‌ پنجشیر از راه گفتگو هموار می‌شود؟




مجموعه "ناظران می‌گویند"، بیانگر نظر نویسندگان آن است. بی بی سی می‌کوشد تا با انتشار مطالبی از طیف‌های گوناگون، چشم‌انداز متنوع و متوازنی از دیدگاه‌ها ارائه دهد.



اکنون در افغانستان، پنجشیر یگانه ولایتی است که هنوز زیر تسلط نیروهای طالبان قرار نگرفته است. بحث پنجشیر زمانی سر زبان‌ها قرار گرفت که خلیل‌الرحمان حقانی، از مقامات ارشد طالبان، چند روز پیش در یک گردهمایی در کابل احمد شاه مسعود را "شهید ملی" خواند. پس از تسلط نیروهای طالبان بر افغانستان و ورود نیروهای آن به کابل، پنجشیر درعمل اکنون تنها ولایتی است که تحت کنترل طالبان درنیامده است. گزارش‌ها حاکی از تلاش‌های سیاسی برای حل مسأله‌ پنجشیر است. اخیرا ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان، در سخنانی گفته است که "مشکل پنجشیر" حل می‌شود و "تلاش" بر این است تا این مساله با گفتگو حل شود. گفته می‌شود امرالله صالح، معاون اول حکومت پیشین، احمدِ مسعود، فرزند احمد شاه مسعود و برخی از مقامات حکومت پیشین در دره‌ پنجشیر در کنار هم جمع شده‌اند.

در این میان، امرالله صالح که از مخالفان سرسخت طالبان خوانده می‌شود، تلاش دارد که در برابر طالبان صف "مقاومت" را ایجاد نماید و خود به حیث رهبر جبهه تبارز نماید. آقای صالح تلاش نموده که از طرق مختلف در پنجشیر حضور داشته باشد و پایگاه مردمی خود را سر و سامان دهد. احمد مسعود، هر چند از دیدِ امکانات و منابع با آقای صالح شاید برابر نباشد، اما با درنظرداشت عقبه‌ سیاسی‌ای که دارد، نسبت به آقای صالح شاید از جایگاه بالاتر اجتماعی-سیاسی برخوردار باشد. این نکته "تقابل"، شاید از دلایلی باشد که امید برای سازماندهی جنگ وسیع در برابر طالبان را تضعیف کند.



از جانب دیگر، تفاوت جدی در طرز دیدگاه آقای مسعود و آقای صالح در پیوند با بحث جنگ و صلح با طالبان نمایان است. مصالحه‌ آقای صالح با طالبان، همانگونه که از سخنان و اظهاراتش مشخص می‌شود، نزدیک به محال است، اما بحث احمد مسعود کمی متفاوت است. آقای مسعود، شاید دارای پایگاه مردمی گسترده‌تر نسبت به امرالله صالح باشد؛ در کنار این نکته، نگاه طالبان نسبت به احمد مسعود با دیدِ این گروه نسبت به امرالله صالح نیز، خیلی تفاوت دارد. این تفاوت‌ دیدگاه بویژه، می‌تواند از موانع جدی در راه‌اندازی جبهه‌ مشترک ضدطالبان تلقی می‌شود.



پیشینه‌ تماس‌های جلال‌الدین حقانی و احمد شاه مسعود

در میان طالبان، طیفی که با بازماندگان احمدشاه مسعود نزدیک پنداشته می‌شود، نیروهای باقیمانده تحت رهبری مولوی جلال‌الدین حقانی بوده‌اند.

جلال‌الدین حقانی در اواخر دهه هشتاد میلادی، زمانی که او و احمد شاه مسعود از فرماندهان نامدار جهادی علیه شوروی‌ها و رژیم کمونیستی کابل به شهرت رسیده بودند، تجربه‌ کار مشترک را نیز دارند. پس از خروج نیروهای شوروی پیشین از افغانستان و اوج‌گیری تنش‌ها میان مجاهدین وابسته به تنظیم‌های (گروه‌های) موسوم به "هفت‌گانه"‌ مقیم پیشاور، فرماندهان معروف جهادی در منطقه‌ی "ژوره" ولایت خوست با هدف ایجاد هم‌آهنگی و هم‌نوایی میان مجاهدین دست به تشکیل شورای سرتاسری فرماندهان جهادی زدند. ریاست آن شورا بدوش جلال‌الدین حقانی بود و احمدشاه مسعود به حیث معاون او بود. در دومین نشست این شورا که در منطقه‌ی مرزی شاه‌سلیم برگزار شد، احمد شاه مسعود در کنار جلال‌الدین حقانی اشتراک نمود.

در زمان حکومت مجاهدین، پُست وزارت عدلیه به جلاالدین حقانی داده شد، اما او نپذیرفت و ترجیح داد که به تلاش‌های مصالحه میان تنظیم‌های جهادی درگیر در کابل ادامه دهد. در جریان تلاش‌های صلح، آقای حقانی چندین بار با احمد شاه مسعود که در آن زمان وزیر دفاع بود، دیدارهایی داشته‌است



با شکل‌گیری تحریک طالبان (در نیمه اول دهه ۹۰ میلادی) و سپس تسلط آنها بالای بخش بزرگی افغانستان (در نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی)، مولوی جلال‌الدین حقانی به طالبان پیوست و به حیث وزیر اقوام و قبایل در حکومت طالبان ایفای وظیفه کرد. در این برهه، هر چند هر دو در دو صف مقابل یکدیگر قرار داشتند، اما باوجود این، تماس‌های پسِ‌پرده‌ آقایان حقانی و مسعود با هدف پایان‌یافتن جنگ جریان داشت. هر چند آن تلاش‌‌ها به نتیجه‌ای نرسیدند. با رویدادهای ۹ و ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، ترور احمد شاه مسعود و سرانجام پس از حمله‌ آمریکا بر افغانستان و سرنگونی حکومت طالبان، دیگر اطلاعاتی در باره تماس‌های احتمالی مولوی جلال‌الدین حقانی و بازماندگان احمد شاه مسعود در دست نیست. جلاالدین حقانی در سپتامبر سال ۲۰۱۸ میلادی درگذشت.

آیا حل مسالمت‌آمیز ممکن است؟
حال که پنجشیر به حیث یگانه منطقه‌‌ای که هنوز از تسلط طالبان بیرون است، بحث‌های حل سیاسی و یا نظامی پنجشیر داغ است. بر اساس برخی از گزارش‌ها در میان افرادی که به نمایندگی از طالبان با هیات‌های اعزامی احمد مسعود سرگرم مذاکرات است، نام خلیل‌الرحمان حقانی بیشتر برجسته است؛ اگرچه مقامات طالبان و یا افراد ارشد وابسته به آقای مسعود به طور رسمی نام فردی را اعلام نکرده‌اند. اما شاید بتوان گفت دلیلی که چرا از میان طالبان شاخه‌ حقانی (و در این مورد خلیل‌الرحمان) این مذاکرات را به پیش می‌برد، وجود پیشینه‌‌ای از تماس‌های طولانی و شناخت کافی از دو جانب نسبت به همدیگر است.

اگرچه براساس تازه‌ترین اطلاعات، چندگانگی آدرس‌های مذاکره در پنجشیر کار را تا حدی دشوار ساخته است. اما پایگاه اجتماعی گسترده‌ احمد مسعود از یک‌سو، و نزدیکی‌ حقانی‌ها با مسعود روزنه‌ امید برای پیروزی این مذاکرات را گشوده است. از جانب دیگر، تأکید بیشتر امرالله صالح بر روی "مقاومت" و پیشینه‌ کار مشترک او با اشرف‌غنی شاید در این میان این مذاکرات را با پیچیدگی‌هایی مواجه کند.

بنابراین، "شهید ملی" خواندن احمد شاه مسعود توسط خلیل‌الرحمان حقانی در جمعی از دیگر "بزرگان طالبان" در کابل را می‌توان چراغ سبزی از سوی او به احمد مسعود تلقی کرد که به نحوی نشان می‌دهد حاضر به هرگونه بحث در مورد خواسته‌های مسعود است.

از جانب دیگر، از دیدِ نظامی و جغرافیایی و از منظر کنترل کابل از سوی این گروه شاید بتوان گفت که طالبان در موقعیت بهتری در قبال پنجشیر است؛ و "مقاومت" از سوی نیروهای مستقر در دره پنجشیر در مقایسه با سالهای قبل پیجیده‌تر است.


https://www.bbc.com/persian/blog-viewpoints-58310482

[00343179]

«لئون پانه‌تا»، وزیر دفاع سابق آمریکا و
مدیر پیشین سیا، در واکنش به سقوط دولت افغانستان و سلطه طالبان بر این
کشور هشدار داد که :

«انتظار دارم طالبان پناهگاهی امن نه‌فقط برای القاعده،
بلکه برای داعش و دیگر گروه‌های تروریستی ایجاد کند».


دو خلیفه در یک اقلیم

حمله داعش به فرودگاه کابل زنگ خطری برای طالبان و افغانستان دو خلیفه در یک اقلیم 50 سال پیش جان کری، وزیر خارجه سابق ایالات ‌متحده، سؤالی را در برابر کمیته روابط خارجی سنا مطرح کرد که احتمالا این روزها بسیاری از آمریکایی‌ها آن را از خود پرسیده‌اند: «چگونه می‌توان مشخص کرد که فردی، آخرین قربانی اقدامی اشتباه باشد؟».
پنجشنبه گذشته حداقل 13 سرباز آمریکایی در حمله به جمعیتی از افغان‌ها که قصد ورود به فرودگاه کابل را داشتند، کشته شدند. آنها در راه نجات جان متحدان خود و برای حفاظت از افراد در برابر آزار و اذیت طالبان و شاید کشته‌شدن به دست آنها، جان خود را از دست دادند.
این محافظت از متحدان، نه‌تنها اشتباه نبود، بلکه از معدود اقدامات درست در این جنگ بود. اگرچه مرگ آنها نتیجه جنگ ایالات متحده بود و این كشور در 20 سال گذشته تقریبا هر اشتباه ممکنی را مرتکب شده است.
با کشته‌شدن بیش از صد غیرنظامی افغان، یکی از غم‌بارترین روزها برای افغان‌ها رقم خورد. عامل این کشتار یکی از شاخه‌های محلی داعش به نام «داعش شاخه خراسان» عنوان شد. این نامی است که داعش فعال در افغانستان با آن شناخته می‌شود. در این میان، برخی نیز طالبان را که کنترل کابل را بر عهده دارند و مسئول عبور مهاجمان از ایست‌بازرسی‌هایی هستند که به حاشیه فرودگاه منتهی می‌شوند، مقصر می‌دانند.

طالبان در تمام این سال‌ها تعداد زیادی از افغان‌ها و آمریکایی‌ها را کشته‌اند و در میان اعضای این سازمان، بسیاری هستند که همچنان معتقدند آمریکایی‌ها و هر فردی که به نحوی با آنها همکاری کند، مستحق مرگ است. با این حال حتی مقام‌های ارشد آمریکایی نیز هنوز به ماهیت این گروه افراطی که بر افغانستان حاکم شده است، نگاهی خوش‌بینانه دارند.
«لئون پانه‌تا»، وزیر دفاع سابق آمریکا و مدیر پیشین سیا، در واکنش به سقوط دولت افغانستان و سلطه طالبان بر این کشور هشدار داد که «انتظار دارم طالبان پناهگاهی امن نه‌فقط برای القاعده، بلکه برای داعش و دیگر گروه‌های تروریستی ایجاد کند».
با این حال طالبان ادعا می‌کند در جریان انفجار روز پنجشنبه در نزدیکی فرودگاه کابل، 28 شبه‌نظامی این گروه نیز قربانی شده‌اند. اما باید سابقه طالبان را به خاطر بسپاریم و به راحتی این ادعا و ادعای اصلاح‌شدن آنها را نپذیریم. در عین حال باید توجه داشته باشیم که این گروه‌های تروریستی تا چه حد یکدیگر را تحقیر می‌کنند و چرا داعش شاخه خراسان از هر انگیزه‌ای برخوردار است تا افغان‌ها و آمریکایی‌ها را زیر نظر طالبان قربانی کند.
هنگامی که طالبان در ابتدای ماه آگوست وارد کابل شدند و حکومت افغانستان سقوط کرد، آنها این امکان را داشتند که از دشمنان خود ازجمله دولتمردان افغانستان انتقام بگیرند؛ اما آنها انتقام از دشمنان را به استثنای یک مورد منتفی دانستند. در روزهای گذشته وال‌استریت ژورنال خبر داد که «از زمانی که طالبان کنترل افغانستان را در دست گرفته، تنها یک فرد شناخته‌شده اعدام شده است؛ ابوعمر خراسانی، رئیس سابق داعش شاخه جنوب آسیا. طالبان او را از زندان دولت افغانستان بیرون کشیدند و درجا کشتند».
اختلاف داعش و طالبان
اما چرا این گروه‌های افراطی نمی‌توانند با هم کنار بیایند و خط آتش خود را به‌طور مشترک علیه آمریکا به کار گیرند؟ وب‌سایت آتلانتیك در گزارشی می‌نویسد كه عمیق‌ترین دلیل آن ایدئولوژیک است. ملاعمر، بنیان‌گذار طالبان، خود را «امیرالمؤمنین» می‌نامید که معادل واژه کلاسیک «خلیفه» است. قواعد خاصی در مورد خلفا اعمال می‌شود و آنان باید از نظر جسمانی سالم باشند؛ اما ملاعمر مانند بسیاری از نسل اصلی طالبان آسیب‌های جسمی داشت و شاخص‌ترین آن ازدست‌دادن چشم راستش بود. علاوه ‌بر این، ملاعمر نه از قبیله اعراب بلکه یک پشتون بود. یکی ‌دیگر از الزامات خلیفه‌بودن این است که او باید زنده باشد. ملاعمر در سال 2013 درگذشت، ولی طالبان مرگ او را دو سال پنهان کرد.
ابوبکر البغدادی، رهبر داعش، با استناد به این موارد، در سال 2014 و هنگامی که بخش‌هایی از سوریه و عراق را تحت کنترل درآورد، خود را خلیفه نامید و بی‌وقفه طالبان را به دلیل آنچه «عدم رعایت اساسی‌ترین و پایه‌ای‌ترین قواعد اسلامی» می‌خواند، مورد تمسخر قرار می‌داد. طالبان نمی‌توان به‌راحتی توهین به رهبرش را نادیده بگیرد. همچنین نمی‌تواند آنچه را که پس از آن اتفاق افتاد، فراموش کند؛ یک چالش نظامی همه‌جانبه از سوی داعش برای برتری بر طالبان و تثبیت خود به‌عنوان تنها نیروی چریکی اسلام‌گرای افغانستان. جنگ داعش و طالبان به‌ویژه در مناطق شرقی افغانستان بسیار خونین بود. ایالات متحده برای کمک به طالبان مداخله کرد. استدلال آمریکا این بود که طالبان تنها به کسب قدرت در افغانستان امیدوار است و در همین کشور با غرب مبارزه می‌کند؛ اما داعش اگر فرصت داشته باشد، هر نقطه از جهان را هدف حملات خود علیه غرب قرار می‌دهد.
تغییر استراتژی
هنگامی که طالبان کنترل کابل را در دست گرفت، داعش شاخه خراسان عملیات خود را متوقف کرد. ناظران باهوش‌تر تأکید می‌کردند که این دوره آرامش نسبی در واقع یک دوره ارزیابی مجدد استراتژیک به نظر می‌رسد و آنها می‌خواهند ارزیابی کنند که چگونه بر هر دو دشمن داعش ضربه‌ای کاری وارد کنند.
طالبان در گفتار و عمل اعلام کرده‌اند که مهم‌ترین اولویت آنها حفظ نظم عمومی و جلوگیری از فرار سرمایه مالی و انسانی از افغانستان است. اولویت آمریکا هم خروج منظم شهروندان و برخی از افغان‌هایی است که ایالات متحده به آنها دین خاصی دارد.
به نظر می‌رسد طالبان با همه اشتباهات خود، این آسیب‌پذیری را در مناطق اطراف فرودگاه درک کرده و سعی کرده‌اند که جمعیت اطراف این منطقه را همواره کوچک نگه دارند. اما چشم‌انداز حکومت آنها بسیار ترسناک است و به هر حال انبوهی از مردم افغانستان که منتظر خروج از این کشور هستند، در اطراف ورودی‌های فرودگاه ایجاد ازدحام کرده‌اند و آمریکایی‌ها هم نمی‌توانند یا نمی‌خواهند آن‌قدر سریع آنها را پراکنده کنند.
بایدن در سخنرانی اخیر خود پس از انفجار به نکته‌ای اشاره کرد که باید مورد توجه طالبان قرار گیرد. او گفت «به نفع طالبان است که قدرت و فضای مانور داعش خراسان افزایش نیابد». اما یک شهروند افغان آنچه را که انفجار پنجشنبه نشان داد، به گونه‌ای دیگر در نظر می‌گیرد. هنگامی که شوروی در سال 1989 از افغانستان خارج شد، دولتی که آنها برجا گذاشتند به‌سرعت سقوط کرد و طی یک دهه پس از آن، گروه‌های مختلف کل کشور را به خرابه تبدیل کردند. پس از منظر آنان چشم‌انداز حکومت طالبان یا حتی حکومت داعش به اندازه کافی بد است. بدتر از آن این است که بسیاری از جناح‌ها و قومیت‌های افغانستان که برخی مسلح و مورد حمایت خارج از کشور هستند، با بمب‌گذاری و کشتن افراد بی‌گناه، مبارزه بر سر قدرت را از سر بگیرند.
انتقام گنگ از یك حمله دقیق
36 ساعت طول كشید تا هواپیماهای بدون سرنشین آمریكا، آن‌طور كه مقامات كاخ‌ سفید می‌گویند، به گروه داعش خراسان در افغانستان حمله كنند؛ آن‌هم بعد از آنكه فرودگاه كابل هدف حمله انتحاری دقیقی قرار گرفت و دست‌كم 170 نفر از‌جمله 30 پرسنل نظامی آمریكا كشته‌ شدند. ارتش ایالات متحده معتقد است «طراح عملیات‌های داعش» را کشته است؛ اما در بیانیه این ارتش مشخص نشده آیا این فرد به‌طور خاص با حمله روز پنجشنبه در فرودگاه بین‌المللی حامد کرزی مرتبط بوده است یا خیر. با این حال، ارتش آمریکا در بیانیه‌اش اعلام کرد که معتقد است این عملیات را با موفقیت انجام داده است.
بیل اوربان، سخنگوی سنتکام، در بیانیه‌ای با اشاره به پذیرش مسئولیت حمله انتحاری از سوی داعش اعلام کرد: «نیروهای ارتش آمریکا یک عملیات ضد تروریستی را علیه یک طراح داعش انجام دادند. این حمله با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در استان ننگرهار افغانستان رخ داد». او افزود: «نشانه‌های اولیه حاکی از آن است که ما هدف را کشته‌ایم. ما از تلفات غیرنظامیان خبری نداریم». هرچند سؤالات متعددی درباره نحوه اجرای چنین حمله‌ای وجود دارد، اما جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریكا، بدون اشاره به جزئیات این حمله و سرنوشت مردم افغانستان زیر لوای پرچم حكومت طالبان، گفت: تروریست‌های داعش پیروز نخواهند شد. ما آمریکایی‌ها را نجات خواهیم داد. ما متحدان افغان خود را بیرون خواهیم کشید و مأموریت ما ادامه خواهد یافت. آمریکا مرعوب نخواهد شد. او ادامه داد که فرماندهان نظامی در افغانستان به او گفته‌اند تکمیل مأموریت خروج از افغانستان مهم است. شنیدن صدای مختلف از درون كاخ‌ سفید در هفته‌های گذشته بسیار زیاد شده است. در حالی كه بایدن و برخی از مقامات دولتش می‌گویند عملیات روز گذشته موفق بوده است، جان کربی، سخنگوی پنتاگون، در پاسخ به سؤال خبرنگاری كه پرسید چرا آمریکا تدابیری برای جلوگیری از این فاجعه اتخاذ نكرده است، گفت: هزاران نفر از نیروهای داعش خراسان پس از اینکه دو زندان مهم افغانستان به دست طالبان افتادند، آزاد شدند. اكنون بسیاری از این منتقدان سیاست‌های بایدن می‌گویند كه آمریكا، این نیروها را پیش از خروج از افغانستان باید به زندانی مثل گوانتانامو در کوبا منتقل می‌كرد و انجام‌ندادن این‌ كار صلاحیت بایدن را بار دیگر زیر سؤال می‌برد.
نمایندگان دولت مشروع افغانستان
در چنین شرایطی دو سناتور جمهوری‌خواه آمریکایی قدرت‌گرفتن طالبان در افغانستان را غیرقانونی خوانده و از جو بایدن، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، خواستند دو نفر از چهره‌های مخالف این گروه را به‌عنوان «نمایندگان دولت مشروع» افغانستان به رسمیت بشناسد. به گزارش نشریه هیل، لیندزی گراهام و مایک والتز در یک بیانیه مشترک نوشتند: «پس از صحبت با امرالله صالح، معاون رئیس‌جمهوری افغانستان و نمایندگان احمد مسعود، ما از دولت بایدن می‌خواهیم این رهبران را به‌عنوان نمایندگان دولت مشروع افغانستان شناسایی کند». آنها همچنین از دولت بایدن خواسته‌اند رسما اعلام کند قانون اساسی افغانستان هنوز بدون‌ تغییر پابرجاست و قدرت‌گیری طالبان در این کشور غیرقانونی است.
تحلیلگران بر این باورند كه بدون شک با روی‌کارآمدن طالبان، افغانستان به بهشتی برای رشد و نمو گروه‌ها و جنبش‌های افراطی در منطقه و جهان تبدیل خواهد شد؛ وجود ابزارهای دولتی که دو دهه با سرمایه‌های غربی تقویت شد و باقی‌ماندن بیش از ۸۳ میلیارد دلار سلاح آمریکایی در افغانستان، این بهشت را تضمین می‌کند. افغانستانِ تحت حکومت طالبان نیز به رشد اسلام‌گرایی در آسیای میانه، پاکستان، بنگلادش و استان‌های مسلمان‌نشین هند و چین دامن خواهد زد. این جنبش‌ها نشان داده‌اند که وجه انترناسیونالیستی دارند و بدون بسط خود به دیگر نقاط، خود را ابتر تلقی می‌کنند.

https://www.pishkhan.com/news/237178/

[00343179]

شكاف بين جنكجويان طالبان (كه سلطه بر افغانستان دارند) و بين ديبلماتهاى طالبان (كه در رسانه ها سخنكو هستند)

/ قدر مسلم اينكه رفتارهاى سياه طالبان تعطيل و ممنوع نخواهد شد و بطور غير رسمي ادامه خواهد يافت




شفقنا آینده- فارین‌پالیسی در گزارشی خبر از اختلاف و شکاف بین نحله‌های مختلف طالبان داده و ادعا کرده که شکاف موجود بین رهبری بین‌المللی این گروه با بدنه جنگجویانش هرگز وسیع‌تر از حالا نبوده است.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، آنکال وورا، ستون‌نویس و کارشناس سیاسی فارین‌پالیسی گزارش خود را با توصیف شرایط کابل و دیگر شهرهای افغانستان بعد از پیروزی طالبان آغاز کرده است:

از زمان تسلط طالبان بر افغانستان، گزارش‌های زیادی درباره غارت‌ها و اعدام‌های پرشماری در سراسر کشور منتشر شده است. افغان‌های ساکن کابل هم در پیام‌هایی که به دوستان خود در خارج از کشور ارسال کرده‌اند، خبر از جستجوی خانه به خانه نیروهای طالبان برای شکار روزنامه‌نگاران و پزشکان زن داده‌اند.

اما در سوی دیگر ماجرا رهبری طالبان در صدد انتقال پیامی متفاوت است. در واقع تلاش آن‌ها این بوده که به نیروهای زمینی خود دستور دهند با خویشتن‌داری عمل کرده و افغان‌ها را در مورد نیت خوب خود متقاعد کنند. به این منظور رهبران طالبان برای کسانی که برای رژیم قبلی کار می‌کردند، عفو عمومی اعلام کرده‌اند و از مقامات دولتی و روزنامه‌نگاران و در آن روزهای اول حتی از زنان نیز خواسته‌اند سر کار خود بازگردند. رهبران طالبان حتی برای رفع نگرانی‌های گروه‌های اقلیت با آن‌ها هم تماس گرفته‌اند.

در رأس سلسله مراتب طالبان، که بسیاری از آن‌ها سال‌های زیادی را طی سال‌هایی که افغانستان درگیر جنگ بوده، در خارج از کشور گذرانده‌اند، تمایل برای معرفی خود به عنوان حاکمانی خوش‌اخلاق و اصلاح‌شده به وضوح آشکار است. گروهی که خواهان مشروعیت و البته محبوبیت در میان افغان‌ها و به رسمیت شناخته شدن از سوی جامعه بین‌المللی هستند. با این حال هنوز روشن نیست که آیا اعضای معمولی‌تر طالبان نیز که در حال حاضر قدرت را در کل افغانستان در دست دارند، خواهان همان چیزها هستند؟ بگذریم از این که این نیز روشن نیست که اگر این دوگانگی باعث بروز تنش شود، این تنش‌ها چگونه قرار است در داخل طالبان حل شود!

یک روز پس از ورود به کابل، ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی اصلی این گروه در جریان یک کنفرانس مطبوعاتی گفت که طالبان به دنبال انتقام نیست و قرار نیست کسانی را که قبلاً با آن‌ها مخالف بوده اعدام کند. وی همچنین درباره رعایت حقوق زنان در چارچوب اسلام، تشکیل دولت فراگیر و محافظت شبانه‌روزی از سفارتخانه‌های خارجی اطمینان داد.

بسیاری از افغان‌ها و کارشناسانی که از زمان تشکیل این گروه روند حرکت آن‌ها را دنبال کرده‌اند، معتقدند که این ادعاهای اطمینان‌بخش بیش از نوعی تمرین روابط عمومی نیست. این گروه به صحبت‌های مجاهد در همان کنفرانس مطبوعاتی اشاره می‌کنند که در کنار ادعاهای اطمینان‌بخش این را نیز به تاکید گفت که رسانه‌ها در گزارشی که می‌دهند موظف به رعایت قوانین اسلامی هستند و هم‌چنین درباره شغل زنان نیز چیزهایی که گفت به نظر می‌رسد که به این معنی بود که زنان مجوز فعالیت در چند حرفه خاص را خواهند داشت.

در این میان سوالاتی هنوز بی‌پاسخ درباره روند آینده طالبان وجود دارد- که از این جمله می‌توان پرسید که آیا رهبری سیاسی طالبان تمایل دارد- و می‌تواند- امتیازات بیشتری در قیاس با آن‌چه نیروهای معمولی آنها مایل به پذیرش آن هستند، به مردم بدهد؟ به هر حال گزارش‌هایی که در حال حاضر همه روزه درباره تیراندازی طالبان به معترضان و پوشاندن تصاویر عمومی زنان در سطح شهرها منتشر می‌شود چیز دیگری می‌گویند.

چند روز پیش یکی از جنگجویان طالبان در قندهار که نمی‌خواست نامش در گزارش ذکر شود، به فارین‌پالیسی گفت که «طالبان هرگز اجازه برگزاری انتخابات را در افغانستان نخواهد داد». او گفت که «انتخابات در این سرزمین کار نمی‌کند. ما در ۲۰ سال گذشته انتخابات زیادی داشتیم، اما هیچ نتیجه‌ای از آن‌ها حاصل نشد. طالبان راه و روش خود را خواهد داشت».

سهیل شاهین سخنگوی رسمی گروه در دوحه، البته می‌گوید که با این دیدگاه مخالفت است: «ما آماده شنیدن و صحبت کردن درباره همه ایده‌هایی هستیم که روی میز قرار دارد- که برگزاری انتخابات نیز از این جمله است».

داگلاس لندن، رئیس سابق عملیات ضد تروریسم سیا در جنوب و جنوب غربی آسیا می‌گوید که «طالبان به‌طور خارق‌العاده‌ای به آگاهی در مورد رسانه‌ها رسیده‌اند. این پیچیدگی نویافته می‌تواند این گروه را از ارتکاب نسل‌کشی آشکار مثلا علیه اقلیت هزاره بازدارد. اما این به این معنی نیست که این گروه به بی‌احترامی به حقوق بشر اولیه ادامه نخواهد داد یا از تروریست‌ها حمایت نخواهد کرد». به گفته لندن «طالبان با سرکوب زنان، محدود کردن ارتباط با غرب، سرکوب دموکراسی و بی‌احترامی به حقوق بشر می‌کوشد موجودیت افراط‌گرای خود را در بین هوادارانش حفظ کند. آن‌ها گروه‌های تروریستی را محدود نخواهند کرد، بلکه ممکن است فقط از آنها بخواهند که به طور پنهانی کار کنند. به هر حال فراموش نکرده‌ایم که طالبان پیش از این شماری از جنگجویان مهم القاعده را در شبه قاره هند را که توسط مقامات افغان در بازداشتگاهی در پایگاه هوایی بگرام نگهداری شده بودند، آزاد کرده است».

گفتگوهای فارین‌پالیسی با نمایندگان طالبان در مراحل مختلف سلسله مراتبی این گروه نشان می‌دهد که آنها در حال برنامه‌ریزی برای احیای یک رژیم استبدادی هستند که ظلم و بیرحمی‌اش در قیاس با گذشته تعدیل شده باشد. برخی معتقدند که طالبان قصد دارد نسخه سختگیرانه‌تری از حاکمیتی را که قبلاً در سایر کشورهای اسلامی وجود داشته اتخاذ کند. یا در واقع یک رژیم معتدل‌تر و خویشتن‌دارتر از طالبان بیست سال پیش».

رهبران طالبان در حال حاضر در حال بحث و بررسی در مورد چگونگی و میزان اعطای آزادی‌های فردی و اجتماعی به جمعیت شهری افغانستان هستند- که در قیاس با زمانی که طالبان قدرت را در دست داشت، از نظر اندازه افزایش یافته و البته از نظر عقاید کمتر از آن زمان به ارزش‌های محافظه‌کاری پایبند هستند. هدف رهبران طالبان در اصل این است که منتقدان ساکن در خارج از کشور را ساکت کرده و در عین حال پایگاه حمایتی سختگیرانه گروه را دست‌نخورده باقی گذارند.

حبیب آقا، پسر سید اکبر آقا رهبر ارشد طالبان که ادعا می‌کند با رهبری طالبان در دوحه و کویته و همچنین سربازان پیاده این گروه در کابل ارتباط نزدیک دارد، به فارین‌پالیسی درباره برنامه‌های سیاسی این گروه می‌گوید: «دختران مجاز خواهند بود به مدرسه و حتی دانشگاه بروند. آنها می‌توانند پزشک شوند، زیرا زنان به پزشکان زن نیاز دارند. اما فکر نمی‌کنم به راحتی بتوانند روزنامه‌نگار یا وکیل شوند».

حبیب‌آقا می‌افزاید که «ممکن است زنان محجبه مجبور به پوشیدن حجاب کامل نشوند». به گفته او «طالبان به احتمال زیاد اجرای برنامه‌های سرگرم‌کننده تلویزیونی را متوقف خواهد کرد، زیرا جوانان را از مطالعه منصرف می‌کند و وقت افراد مسن را هم هدر می‌دهد، اما ممکن است جایی برای گوش دادن به موسیقی خوب وجود داشته باشد. با این حال همه این‌ها توسط وزارت ترویج فضیلت تحت نظارت خواهد بود». این چهره نزدیک به طالبان می‌پذیرد که «ممکن است برخی از افراد در جنوب توسط طالبان اعدام شده باشند»، اما به گفته وی «فقط دزدان و برخی از کسانی که سلاح مخفی کرده‌اند یا دارای کالاهای دولتی از جمله وسایل نقلیه دولتی را در اختیار دارند، مورد تفتیش خانه به خانه قرار گرفته‌اند».

احمد رشید روزنامه‌نگار و نویسنده کتاب ایدئولوژی این گروه می‌گوید که «طالبان سعی خواهند کرد سیستم اقتصادی کشور را برای حفظ دسترسی خود به دارایی‌های دولتی در اختیار بگیرند، اما این امر در مورد حقوق بشر صدق نمی‌کند. دلیلش هم این است که آن‌ها به دموکراسی اعتقاد ندارند».

اما گروهی که به دموکراسی اعتقاد ندارد، پس چگونه- مثلا- رهبرشان را انتخاب می‌کنند؟ رشید می‌گوید: «سوالات زیادی وجود دارد که هنوز بی‌پاسخ مانده‌اند. اما در کل فکر می‌کنم طالبان سخت تلاش خواهد کرد تا خود را در جامعه بین‌المللی ادغام کرده و به رسمیت شناخته شود. با این حال همه صحبت‌هایی که درباره حقوق زنان به زبان می‌آورند، تنها و تنها حرف است. و گرنه این نسل جدید غیرت‌پرستان که از زندان‌های افغانستان و حتی گوانتانامو آزاد شده و در واقع تجربیات بدی از غرب دارند، مواضع بسیار سختی درباره چنین مباحثی خواهند گرفت. نسل جوان جنگجویان طالبان که بیشتر نبردها را انجام داده‌اند، قطعا از دادن هرگونه امتیاز به لیبرالیسم و مدرنیسم اجتناب خواهند کرد».

روسیه، چین و البته پاکستان به بازگشت طالبان به قدرت اعتماد کرده‌اند. اما بسیاری در غرب به سختی می‌توانند سیمای جدید این گروه را، بدون یادآوری تاریخ بی‌رحمی و وحشتی که در افغانستان حاکم کرده بود، بپذیرند. در واقع جهان منتظر است بفهمد که آیا طالبان سزاوار فرصتی جدید برای حکومت است یا نه.

سرویس ترجمه شفقنا از فارین‌پالیسی

https://fa.shafaqna.com/news/1213156/

وزیر پیشین داخله: طالبان در بغلان یک آواز خوان محلی را کشتند




شفقنا افغانستان- مسعود اندرابی؛ وزیر پیشین داخله می‌گوید، فواد اندرابی؛ آوازخوان محلی منطقه اندراب ولایت بغلان توسط طالبان کشته شده‌است.

به گزارش خبرگزاری شفقنا افغانستان، مسعود اندرابی در صفحه فیسبوک‌اش نوشته‌است که فواد اندرابی؛ آوازخوان محلی در روستای «کشن‌آباد» توسط طالبان به قتل رسیده‌است.

طالبان تاکنون در این زمینه واکنش نشان نداده‌اند.

وزیر پیشین داخله مدعی شده‌است که طالبان در اندراب با خشونت بی‌پیشینه علیه همه رفتار می‌کنند، «گویی چنگیزیانی به سرزمین خراسان رسیده‌اند».

او گفته اندراب با قتل عام و نسل‌کشی مواجه است.

ولسوالی‌های سه گانه اندراب بغلان اخیرا گواه جنگ‌های شدید میان طالبان و نیروهای محلی بوده‌است. این ولسوالی‌ها دو بار میان نیروهای محلی و طالبان دست به دست شده‌ا‌ست.

https://af.shafaqna.com/FA/474644

[00343179]

ماهیت طالبان، لبخندهای دمکراتیک سخنكوي طالبان نیست

حمزه واعظی: ماهیت طالب، لبخندهای دمکراتیک ذبیح لله مجاهد نیست



شفقناافغانستان – حمزه واعظی، نویسنده و جامعه شناس در یادداشت هایی تحت عنوان «سقوط سایه‌ها»
درباره ماهیت طالبان چنین می نویسد:

ماهیت طالب، زبان دپلماتیک و لبخندهای دمکراتیک “ذبیح الله مجاهد” نیست؛ ماهیت طالب، قتل عام جنبش روشنایی، به رگبار بستن نوزادان و دریدن شکم مادران زایشگاه دشت برچی است.
ماهیت طالب، سربریدن دانشجویان درمسیر جلریز، کشتار دانشجویان دانشگاه کابل، به خون غلطانیدن دانش آموزان مکتب سید الشهدا و پاره پاره کردن دختران آموزشگاه کوثر است.
ماهیت طالب، جاری کردن دریای خون از صف نمازگزاران مسجد وزیر اکبر خان، مسجد الزهرا و شیرشاه سوری کابل، مسجد امام باقر هرات، مسجد هسکه مینه ننگرهار ، مسجد حضرت عثمان میمنه و درمسال شور بازار است.
ماهیت طالب، فروپاشاندن مغز ملاله میوند، فهیمه فیض، یما سیاوش، دواخان مینه پال و عبدلله عاطفی و صدها زن و مردیست که آزادی را نفس می کشیدند …

https://af.shafaqna.com/FA/473768

تجربه دو هفته اخير نشان داد حتى اكر سخنكويان طالبان بخواهند نمي توانند

زوددویچه سایتونگ: طالبان نمی‌تواند خلأ قدرت در افغانستان را پر کند



شفقناافغانستان-طی هفته های آینده در این کشور، درگیری های وحشیانه بر سر قدرت بین جناح معتدل طالبان، صفوف رادیکال آن، سربازان پیاده بی سواد، هزاران نفر از جنگجویان اسلامگرا و گروه های تروریستی مختلف مشاهده خواهد شد.

به گزارش سرویس ترجمه شفقناافغانستان؛ زوددویچه سایتونگ (روزنامه آلمانی) نوشت: تنها دو هفته پس از پیشروی برق آسای طالبان، هرج و مرج واقعی بر سر قدرت که وضعیت افغانستان را در آینده قابل پیش بینی شکل خواهد داد، آغاز شده است. در هم شکستن اقتدار دولت و خروج نیروهای خارجی خلایی ایجاد کرده که طالبان نمی‌تواند آن را پر کند. حمله تروریستی به فرودگاه، نه تنها آمریکا و کشورهای دیگر، بلکه حاکمان جدید را نیز هدف قرار داده بود.

طالبان افغانستان را کنترل نمی کنند. آنها شهر کابل و حتی مبارزان خود را تحت کنترل ندارند. حقیقت این است: هیچ قانونی وجود ندارد. طالبان تفسیر کاملی از زندگی اسلامی، نحوه برخورد با جامعه مدرن و تصمیمی برای ایفای نقش به عنوان قدرت دولتی یا سازمان تروریستی در اختیار ندارد. یک طالبان متحد وجود ندارد.

طی هفته های آینده در این کشور، درگیری های وحشیانه بر سر قدرت بین جناح معتدل طالبان، صفوف رادیکال آن، سربازان پیاده بی سواد، هزاران نفر از جنگجویان اسلامگرا و گروه های تروریستی مختلف مشاهده خواهد شد.

افغانستان بار دیگر به نقطه تبلور رادیکالیزاسیون تبدیل شده است. خروج مفتضحانه آمریکا پس از ۲۰ سال نیروهایی را تقویت کرده که هرگز کامل از بین نرفته بودند. حمله به فرودگاه، همه مبارزان و ایدئولوگ ها را امیدوار کرده که اکنون دوران آنها آغاز شده است.

رهبری طالبان هیچ گونه پیش بینی و برنامه ای برای این لحظه ندارد. واکنش آنها به حمله تروریستی نشان می دهد که اقتدار آنها قبل از تثبیت نهایی، آسیب دیده است. طالبان در پی آرام کردن هرج و مرج در فرودگاه، اما بدون خشونت بود. اما اکنون قربانیان آنها بیش از آمریکا بوده و متوجه شده اند که دشمن آنها نه نیروهای خارجی، بلکه عاملان حملات انتحاری و تندروهای به اصطلاح «دولت اسلامی» است. القاعده و نیروهای شبه نظامی دیگر نیز بعدا به این صفوف خواهند پیوست.


https://af.shafaqna.com/FA/474975

[00343179]

شبکه مخوف حقانی در قلب حکومت طالبان

حقانی ها به دلیل حضور امنیتی دیرینه خود در شهر که به صورت زیرزمینی و به
موازات پلیس و ارتش رسمی فعالیت می کنند، در کابل مسئولیت گرفته اند. حبیب
الرحمان آقا گفت: آنها مدتهاست در کابل دستگاه امنیتی دارند. همه می دانند
که بدون اطلاع حقانی ها در کابل هیچ اتفاقی نمی افتد. این شبکه وحشیانه اکنون از سوی طالبان مسئول امنیت کابل شده است.
حقانی ها قدرت خود را از روابط شان با سرویس اطلاعاتی پاکستان می گیرند. وی
ادامه داد: آنها احتمالاً توسط ارتش پاکستان آموزش دیده اند. سراج الدین
حقانی قوی ترین رهبر طالبان است، مسلماً نقشی بیشتر از هبت الله آخوندزاده،
رهبر کل طالبان در این گروه مسلح دارد.
حقانی ها استاد فریبکاری هستند در روزی که هیئتی از دولت مرکزی اغعانستان از حقانی ها دیدن
کرد، آنان به مهمانان خود یک وعده غذایی خوب با برنج کابلی و چیزهای دیگر
دادند. نمایندگان فکر کردند که با آنها معامله کرده اند و آسوده خاطر
بودند. اما حقانی ها خلف وعده کردند و شبانه افراد زیادی را سر بریدند.




https://www.entekhab.ir/fa/news/635224

[00343179]

افشاي مکالمه بایدن با غنی یک ماه پیش از سقوط؛

نكات بسياري دارد = عليرغم هزاران مستشار ولزوم برنامه رزيي و عمل طبق برنامه مشخص كارها كيلوي و از تلفن بقدر حضور ذهن بايدن بيكيري مي شود / روحيه اشرف غني و ضعفها و كيلويي اداره كردن وووو


مکالمه بایدن با غنی یک ماه پیش از سقوط؛ وزیر دفاع را صلاحیت بده، با رهبران بانفوذ کار کن




ارگ ریاست جمهوری افغانستان همان زمان خبر این صحبت تلفنی را منتشر کرد

خبرگزاری رویترز گفته است که به متن مکالمه تلفنی اشرف غنی و جو بایدن در روز ۲۳ ژوئیه - کمتر از یک ماه قبل از سقوط کابل به دست طالبان - دست یافته و آن را منتشر کرده است.

آقای بایدن در این مکالمه تلفنی به اشرف غنی گفته است که باید تصویر متفاوتی از وضعیت جنگ ارایه دهد.

او در این صحبت به آقای غنی می‌گوید: "من آگاهی نظامی ندارم، ولی فکر می‌کنم اگر بسم‌الله محمدی را صلاحیت بیشتری بدهی تا روی سازکاری مانند تمرکز بر نقاط متراکم کشور داشته باشد، البته من مرد نظامی نیستم و زیاد نمی‌دانم جزئیات این برنامه چه باید باشد..."

محمد اشرف غنی، رئیس جمهوری فراری افغانستان دقیقا ۴ روز پیش از این گفت‌وگو، در پی سقوط ولسوالی‌های زیادی بسم‌الله محمدی را به پیشنهاد عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه، سرپرست وزارت دفاع اعلام کرد.



یک روز پیش از ورود گروه طالبان به کابل، اشرف غنی با بسم‌الله محمدی سرپرست پیشین وزارت دفاع

آقای بایدن در این گفت‌وگو محمد اشرف غنی را مردی توانا و با وقار توصیف کرده، اما گفته است که او نیاز دارد برای تغییر وضعیت افغانستان، از مارشال عبدالرشید دوستم گرفته تا حامد کرزی، رئیس جمهوری پیشین و هر که در این وسط تاثیر گذار است، کار کند و حمایت همه را در قبال استراتژی نظامی خود بدست بیارد."

آقای غنی در هفته‌های پایانی ریاست جمهوری خود، جلسه شورای رهبری بزرگان و رهبران جهادی را دایر می‌کرد اما هیچگاه قادر به ایجاد اجماع ملی و کسب حمایت رهبران قومی و مذهبی افغانستان نشد.

در این مکالمه، رئیس جمهوری آمریکا گفته است: حمایت‌هوایی ما زمانی کارا خواهد بود که یک استراتژی نظامی در زمین وجود داشته باشد.




جلسات شورای رهبری که بی‌نتیجه می‌ماند

آقای بایدن گفته است که "شما بهترین ارتش جهان با سیصد هزار نیروی مسلح در برابر هفتاد تا هشتاد هزار نفر را دارید و به وضوح قادر هستند به خوبی بجنگند."

وی تاکید دارد که "اگر طرح خود و آنچه را که ما انجام می‌دهیم مشخص کنید، ما پوشش هوایی کامل [نیروهای افغان] را تامین می‌کنیم، تمام مدت تا پایان ماه اوت و بعد از آن هم، کسی چه می‌داند."

وی تاکید می‌کند که ایالات متحده اطمینان حاصل خواهد کرد که "نیروی هوایی شما قادر به ادامه پرواز و تامین پوشش هوایی خواهد بود و ما از نظر دیپلماتیک، سیاسی و اقتصادی به سختی مبارزه خواهیم کرد تا مطمئن شویم که دولت شما دوام خواهد یافت چون به نفع مردم افغانستان است."

فقدان استراتژی بزرگ دفاعی در کنار نبود رهبری مقتدر و توانا در وزارت‌های امنیتی به ویژه وزارت دفاع، انتقاد‌های زیادی را متوجه آقای غنی و گروه کوچک معتمدین او کرده بود.

آقای غنی در این مکالمه گفته است که "ما با اشغال تمام عیار توسط نیروهای متشکل از طالبان، برنامه‌ریزی عملیاتی و تدارکاتی پاکستان و دست کم پانزده هزار تروریست بین‌المللی، عمدتا پاکستانی، مواجهیم و لازم است این جنبه از موضوع نیز در نظر گرفته شود."

وی با تاکید مجدد بر لزوم تامین پوشش هوایی نیروهای زمینی افغان و "کمک سخاوتمندانه" به نیروی هوایی ملی افغانستان، گفته است که از دکتر عبدالله خواسته با طالبان مذاکره کند، اما با توجه به وضعیت در میدان جنگ، طالبان به این درخواست پاسخی نداده‌اند.

او گفته است: "ما تنها در شرایطی به صلح دست می‌یابیم که توازن وضعیت نظامی تغییر کند."

دفتر رئیس جمهوری آمریکا در مورد گزارش رویترز اظهار نظری نکرده است.

پس از سقوط کابل، رئیس جمهوری آمریکا در پاسخ به انتفاد از نحوه خروج از افغانستان، نیروهای مسلح افغانستان را مسئول دانسته هرچند به گفته برخی کارشناسان، ارتش افغانستان برای ادامه نبرد همچنان به پوشش هوایی آمریکا متکی بود و بدون مشاوره عملیاتی چند صد نظامی باقیمانده ناتو و آمریکا، هنوز تجربه طراحی عملیاتی به خصوص عملیات هماهنگ زمینی و هوایی را نداشت.

دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق هم در پاسخ به انتقاد از توافق خود با طالبان برای خروج از افغانستان ادعا کرده است که در صورتی که در قدرت بود، با استفاده از نیروی هوایی مانع از پیشروی طالبان می‌شد.

https://www.bbc.com/persian/afghanistan-58399556

[00343179]

اوضاع افغانستان؛ احمد مسعود چگونه می‌تواند موفق شود؟ برخي موانع موفقيت مقاومت بنجشير

احمد مسعود در بیشتر از دو هفته گذشته در پنجشیر بسر می‌برد

احمد مسعود که در راس "جبهه مقاومت" پنجشیر در برابر گروه طالبان و حامیانش قرار دارد، هفته پیش در مصاحبه‌ای با بی‌بی‌سی فارسی موضع‌گیری سیاسی بسیار واضح و مشخصی انجام داد که حایز اهمیت است و استراتژیک به شمار می‌رود.

احمد مسعود به درستی اهداف سیاسی خود را نه تنها فراتر از پنجشیر و قوم تاجیک، بلکه فراتر از گفتمان قومی برد و اعلان کرد که برای تمام مردم افغانستان (فارغ از قومیت و نژادشان) مبارزه می‌کند.

نکته مهم و مثبت دیگر سخنان احمد مسعود این بود که کل ساختار و نظام سیاسی افغانستان نیازمند تغییر اساسی است و اصلا منطق طالبانی با هر درجه از سهم گیری افراد و چهره‌ها (حتی مشارکت شخص خودش)، راه‌گشای مشکلات افغانستان نیست. بلکه افغانستان نیازمند ساختار سیاسی اساسا متفاوتی است که تمام آحاد مردم افغانستان بتوانند احساس کنند که در قالب آن، حق تعیین سرنوشت شان، تضمین شده است.


در مقابل این دو نکته اساسی مثبت در مواضع سیاسی احمد مسعود، یک مورد قابل نقد به نظر من وجود دارد. احمد مسعود بارها تاکید کرد که به دنبال مذاکره و گفت‌وگو با طالبان است. البته در صورتی که طالبان جنگ را به وی تحمیل کند، او نیز حاضر به دفاع و جنگیدن نظامی است.

اما بنظر می‌رسد که، طالبان (هم به لحاظ تحریک طالبان، و هم به لحاظ کل جریان تمامیت خواهی و انحصارطلبی قومی تاریخی حاکم بر افغانستان) برنده نهایی هر گونه بازی مذاکره بوده‌اند و خواهند بود. طالبان با کش و قوس دادن و به درازا کشانیدن مذاکره، برد خود را آسانتر و کم هزینه‌تر می‌سازند و در مقابل شکست جبهه پنجشیر و نیروها و مردمان مخالف طالبان را سنگین تر و دوامدارتر خواهند کرد.

طالبان با طولانی‌تر کردن مذاکرات اولا به جامعه جهانی نشان خواهند داد که به دنبال جنگ نیستند و از این طریق در این روزهایی که زیر نظر جامعه جهانی هستند، خود را صلح‌جو و اهل گفت‌وگو نشان خواهند داد. دوما زمان خواهند خرید تا جامعه جهانی و افکار عمومی توجهش به افغانستان کم شود و آهسته آهسته آن را فراموش کند. سوما با هر چه طولانی تر شدن بازی مذاکره (در عین حال دوام محاصره پنجشیر) نیروهای مقاومت، خسته و فرسوده می‌شوند. چهارما طالبان فرصت خواهند داشت تا به لحاظ نظامی مستحکم‌تر شده و نیروهایشان را جابجا کنند



نیروهای مقاومت علیه طالبان می‌گویند که حمله دیشب طالبان بر ورودی پنجشیر دفع شد

گروه طالبان در بیشتر از دو هفته گذشته مرتب اعلام کرده اند که دنبال ایجاد دولت فراگیر که همه اقوام افغانستان در آن خود را ببینند، هستند. آنها همچنین گفته اند حقوق زنان را در قالب اسلام رعایت می‌کنند و آنها آزاد اند که به تحصیل و کار ادامه بدهند.

اما، با آنکه آنها اعلام کردند که زنان حق آموزش، تحصیل و اشتغال دارند، در عمل ما شاهد محدود شدن فعالیت و حضور آنها هستیم.

طالبان به دلیل سابقه تندروی و تک‌روی که از خود بجا گذاشته اند، برای جهان‌یان باور به حرف‌هایشان دشوار است. رهبران جهان، از جمله بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا گفته است که طالبان را در حرف نه بلکه در عمل به آزمایش گرفت.

طالبان با آنکه با گفتمان متفاوتی وارد میدان شده اند و تلاش دارند از خود چهره متفاوتی نشان بدهند، ولی بعید بنظر می‌رسد که آنها از مولفه‌های بنیادی فکری خود که همانا ایجاد امارت اسلامی است بگذرند. به نظر بسیاری از تندروهای اسلامی، دموکراسی و مراجعه به رای مردم، پدیده غیر اسلامی است.



دره پنجشیر دره مقاومت علیه گروه طالبان در نزدیک به سی سال گذشته بوده است

اهداف و آرمان‌های سیاسی که احمد مسعود اعلان کرد، شامل نظام غیر متمرکز، همخوان با ارزش‌های حقوق بشر (ولو منطبق با برخی موازین اسلامی) و اتکا به آرای آحاد مردم افغانستان از تمامی اقوام و اقشار و مناطق، اساسا جزو مسایلی به شمار می‌روند که برای طالبان با توجه با سابق آنها به نظر غیرقابل پذیرش است و به فرض محال، اگر طالبان آنها را بپذیرد، دیگر طالبان نخواهد بود. بنابراین مذاکره بر سر چنین مسایلی، جز فرسودن روح و روان و امکانات جبهه مقاومت پنجشیر، دستاورد و نتیجه دیگری برای احمد مسعود نخواهد داشت.

احمد مسعود به جای اصرار بر حاضر بودن به مذاکره با طالبان در چنین فضایی، باید انرژی و جهت صحبت خود را از طالبان به مردم افغانستان (و به طور غیر مستقیم افکار عمومی جهان) تغییر دهد و زمینه‌های حمایت، همکاری و پیوستن مردم افغانستان در مناطق مختلف را به جبهه مقاومت پنجشیر به بررسی بگیرد. از این طریق او خواهد توانست تا هم عقبه اجتماعی و حمایت مردمی از جبهه پنجشیر را افزایش دهد، هم با پیوستن مناطقی به جبهه پنجشیر (از جمله اندراب، ولایتهای شمال افغانستان، هزارستان و...) پنجشیر را می‌تواند از محاصره جغرافیایی به درآورد. اولین گام در این راه می‌تواند انتخاب یک نام مناسب و فراگیر به جای "جبهه مقاومت پنجشیر" باشد تا مبارزه او را همانطور که خودش گفت، از جغرافیای محدود پنجشیر به همه مناطق و مردم افغانستان گسترش دهد.

ارتباط همزمان با کشورهای منطقه‌ای (مخصوصا پاکستان) و همچنین تدوین قانون اساسی پیشنهادی نیز گامهای بسیار مهم دیگر می‌توانند باشند.

https://www.bbc.com/persian/blog-viewpoints-58399547

[00343179]

تاثير تقسيمات قبیله‌ای درانی‌ها و غلجایی‌ها از طوايف بشتون در مذاكرات قطر - حمايت باكستان - فرار اشرف غني - سقوط كابل وووو = مطالب خواندني متعدد دارد

اشرف غتی شهر را تحویل طالبان داد
ماجرای فرار اشرف غنی و تبانی وی با طالبان حقانی

رهبری گروه طالبان به‌شدت دستخوش کشمکش‌های قومی و قبیله‌ای بین درانی‌ها و غلجایی‌ها است



گروه بین الملل: صبح روز یکشنبه ۲۴ مرداد، نزدیک به ۲۰۰ نفر از نیروهای گارد ویژه ریاست جمهوری افغانستان به ساختمان وزارت دفاع افغانستان آمدند تا مقدمات حضور رئیس جمهوری محمد اشرف غنی را برای بازدید فراهم کنند.

به گزارش بولتن نیوز، کمی پیشتر، به ژنرال بسم‌الله محمدی، وزیر دفاع وقت، اطلاع داده بودند که رئیس جمهوری قصد بازدید از وزارتخانه و گفت‌‌وگو با وزیر را دارد.

شب پیش از آن، شنبه‌شب، در نشستی که در ارگ انجام گرفته بود، طبق توافقی که حاضران در مجلس از آن صحبت می کنند، با توجه به پیشروی طالبان و با توجه به آنکه طالبان حاضر به گفتگو با رئیس جمهورغنی نبودند، بزرگان و وزیران از رئیس جمهوری خواستند که وی کاری کند. اشرف غنی وعده داد که از مقام خود کناره‌گیری کند و هیاتی را برای مذاکره با طالبان برای تشکیل دولت انتقالی به قطر بفرستد. این پیام به طالبان فرستاده شد وطالبان منتظر سفر هیاتی از کابل به دوحه در روز دوشنبه بودند تا درباره تشکیل دولت جدید با دکتر عبدالله عبدالله و حامد کرزی مذاکره کنند.

اما روز یکشنبه اتفاق دیگری افتاد. یک نفر از میان اعضای گارد ویژه محافظان ریاست جمهوری، از ارگ با ژنرال بسم‌الله محمدی تماس گرفت و اطلاع داد که رئیس جمهوری در حدود ۱۵ دقیقه پیشتر از آن تماس، سوار بر هلیکوپتری به همراه نزدیکان خود از ارگ خارج شده است.

برنامه بازدید از وزارت دفاع، حقه‌ای بود که بخشی از گارد ریاست جمهوری را به ساختمان وزارت دفاع بفرستند و آن‌ها را مشغول کنند، و از سوی دیگر، شیر پیر پنجشیری، یعنی ژنرال بسم‌الله محمدی را که سالیان سال در رکاب احمدشاه مسعود مبارزه کرده و دنیا دیده بود، را نیز با برنامه بازدید مشغول نگاه دارند.

بسم‌الله محمدی می‌گوید: «به محض رسیدن این پیام، از پنجره ساختمان وزارت دفاع سرک کشیدم تا داخل ارگ را نگاه کنم که دیدم در خیابان حایل بین وزارت دفاع و ارگ ریاست جمهوری، سیلی از خودروهای افراد مسلح در حال سرازیر شدن به داخل ارگ ریاست جمهوری است.» ( بین ارگ و وزارت دفاع خیابان باریکی است. و هر دو ساختمان به یکدیگر مشرف هستند)

ژنرال بسم‌الله محمدی تخمین می‌زند که بین ۵۰ تا ۶۰ خودرو را در حال حرکت به داخل ارگ ریاست جمهوری دیده است.

گروهی که امروز می‌دانیم وابستگان شاخه حقانی طالبان هستند، در آن روز کنترل ارگ ریاست جمهوری را ظرف زمانی کوتاهی، کمتر از نیم ساعت پس از خروج اشرف غنی، به دست گرفتند.

چنین اقدامی و رسیدن گروه تروریستی حقانی با چنین سرعتی از بیرون شهر کابل، محال است. و به نظر می رسد که با هماهنگی کامل همدستان خود در ارگ، پیشاپیش در شهر موضع گرفته و پیش از آن که وزیر دفاع بتواند اقدامی انجام دهد و کنترل اوضاع و امنیت دفتر ریاست جمهوری را به‌دست گیرد، سریع خود را به ارگ رساندند. این اقدام برق‌آسا، به این گمانه‌زنی دامن می‌زند که در یک تبانی بین رئیس جمهوری و گروه حقانی، یا بهتر است بگویم پشتونهای هم‌قوم وی، یعنی غَلجایی‌ها، محمد اشرف غنی احمدزی، ارگ را با برنامه ای از پیش تدوین شده تحویل آن‌ها داد و از کشور گریخت. حضور بلافاصله این افراد در ارگ، فرصت را از وزیر دفاع گرفت تا اقدامی علیه آنان انجام دهد و یا هدایت گارد ویژه در قصر ریاست جمهوری را بر عهده گیرد.

افرادی از گارد ویژه ریاست جمهوری به اطلاع بسم‌الله محمدی رساندند که زمانی که برخی از این نیروها کوشیدند مانع خروج غنی و حمدالله محب (‌رئیس شورای امنیت ملی) و سایرین از ساختمان ارگ به سمت هلیکوپتر شوند، نیروهای امنیتی مورد اعتماد غنی، باجی‌های دلار ( کیسه یا گونی) را به سمت این افراد پرتاب کردند تا آن‌ها مشغول جمع‌آوری پول شوند و فرصت کافی برای گریز رئیس جمهوری به‌دست آید.

به این ترتیب و با تبانی و هماهنگی اشرف غنی و برخی از نزدیکان وی با گروه حقانی، نه تنها مردم افغانستان و جهانیان غافلگیر و شگفت‌زده شدند، بلکه گروه دیگری که عضو مذاکره‌کنندگان اصلی در دوحه بودند و به گمان خود به سمت قبضه حکومت و دولت پیش می‌رفتند، یعنی طالبانی با شاخه قومی دُرانی یا همان قندهاری‌های نزدیک به حامد کرزی، نیز مات و مبهوت شدند.

شواهد بسیاری نشان می‌دهد که در چند سال آخر حکومت اشرف غنی، درگیری بین غلجایی‌ها و درانی‌ها تا چه اندازه علنی شده بود. درگیری کرزی و اشرف غنی، بخشی از این کشمکش شدید قومی بر سر به‌دست گرفتن قدرت بود و به‌رغم آن که غنی با حمایت کرزی به ریاست جمهوری رسیده بود، کرزی بعدها در صدد تخریب و برانداختن غنی بر آمد. طرح تشکیل دولت انتقالی به ریاست حامد کرزی نیز از درگیری قبایل قدرتمند پشتون در افغانستان نشات گرفته بود.

این دو قبیله قدرتمند، درانی و غلجایی، از دیرباز با یکدیگر رقابت داشته‌اند و تلاش آن‌ها برای به‌دست گرفتن قدرت، بخشی از تاریخ سیاسی افغانستان به شمار می‌رود. در تلاش برای پیدا کردن حامی قدرتمند، غلجایی‌ها به پاکستان نزدیک شدند که همسویی بیشتری با آنها دارد (‌عمران خان، نخست وزیر فعلی پاکستان، نیز غلجایی است)، و سیاستمدران درانی به قطر نزدیک شدند که با توجه به ثروتی که این کشور در اختیار دارد، این روزها در حلقه معاملات سیاسی، نقش‌آفرینی بسیاری در معادلات منطقه داشته است.

کابل، یا همان پایتخت، در دست حقانی‌ها است. کادر سیاسی گروه حقانی، متشکل از تروریست‌هایی است که از زندان رها شده‌اند و از پشتیبانی پاکستان نیز برخوردارند. اکثر عملیات‌های تروریستی به دست این گروه انجام گرفته است و فرمان جنگ علیه آمریکا را نیز همین گروه طالب حقانی داده بود.

در تشکیلات کنونی، سراج‌الدین حقاتی، از تروریست های شناخته شده، معاونت هبت‌الله را بر عهده دارد و سهل‌انگارانه است که بگوییم، ایالات متحده آمریکا از سابقه شرارت و تروریستی این افراد مطلع نیست، یا نمی‌داند آن‌ها در کابل هستند.

بنابراین، می‌توان چنین گفت که رهبری گروه طالبان نیز به‌شدت دستخوش کشمکش‌های قومی و قبیله‌ای بین درانی‌ها و غلجایی‌ها است و همین تنش، می‌تواند گروه طالبان را با چالش‌ها و اختلاف‌های روزافزون رو‌به‌رو کند؛ به ویژه آن‌که هنوز سند و مدرک متقنی از زنده یا مرده بودن ملا هبت‌الله (‌امیرالمومنین) طالبان نیز در دست نیست.

با توجه به این وضعیت، فارغ از ناآرامی‌ها و پس‌لرزه‌های شدید خروج شتابزده نیروهای آمریکایی از افغانستان و تهدیدهای امنیتی که متوجه ساکنان افغانستان و به‌خصوص مردم پنجشیر است، به نظر می‌رسد که تروریست‌های بزرگ کم کم خود را برای تکیه زدن بر قدرت مطلق در افغانستان آماده می‌کنند. سراج‌الدین حقانی سعی دارد آرام آرام بر مسند کرسی «امیرالمومنین»، یا همان «خلافت»، تکیه زند و قدرت را به صورت کامل از خاندان درانی به غلجایی منتقل کند. از همین روست که از مدتی پیش به این سو، هواداران سراج‌الدین حقانی از وی با عنوان «خلیفه» یاد می‌کنند تا مسیر او برای رسیدن به رهبری طالبان هموار شود.

گاه‌شمار وقایع دوهفته گذشته در افغانستان و فرار نابهنگام اشرف غنی احمد زی، به ما می‌گوید که او قدرت را به قوم خود، یعنی پکتیایی‌های غلجایی، انتقال داد و دلیل استعفا ندادن وی نیز همین بود. او با تبانی با سران قوم خود، حرکتی تاریخی انجام داد و با خیانت به مردم و فریب دولت، زمینه را برای انتقال قدرت به قوم خود فراهم کرد.

آنانی که در ارگ ریاست جمهوری باقی مانده بودند ( اعضای گارد ریاست جمهوری)، می گویند از وحشت فقط آنقدر وقت یافتند که لباس‌های خود را تغییر دهند، سلاح‌ها را بر زمین بگذارند و بگریزند.

واقعیت سقوط کابل در آن روز یکشنبه ۲۴ مرداد ۱۴۰۰، این است که رئیس جمهوری در تبانی و همدستی با گروه حقانی، شهر را تحویل آنها داد و از کشور گریخت.


https://www.bultannews.com/fa/news/740267

[00343179]

عمق نفوذ امنيتي طالبان از 23 سال قبل در ايران حتى در مقرهاى نظامي خراسان (كه مربوط به افغانستان بوده است) بطوريكه وقتي دستكاه شنود طالبان را برداشته اند مجددا نصب كرده اند

خاطرات رفسنجاني:
در مقر نظامى‌مان در خراسان، دستگاه شنود گذاشته بودند كه در افغانستان
مي‌شنيده‌اند و اسرار نظامى را كشف كرده بودند. بعد از كشف آن، سريعاً
جايگزين شده است.

https://www.entekhab.ir/fa/news/635632

[00343179]

سلسله مراتب سازماني طالبان

واشنگتن پست نوشت: با تسلط طالبان بر افغانستان، جهان در حال نظاره است تا بداند که چگونه گروهی که از سال ۲۰۰۱ از قدرت رانده شد براین کشور حکومت خواهد کرد.


گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو - احمد رضاپور؛ روزنامه واشنگتن پست آمریکا در گزارشی تحت عنوان «چه کسانی سازمان طالبان را رهبری می‌کنند» به قلم «رابی مالن» نوشت: با تسلط طالبان بر افغانستان، جهان در حال نظاره است تا بداند که چگونه گروهی که از سال ۲۰۰۱ از قدرت رانده شد براین کشور حکومت خواهد کرد. سازمان شبه نظامی طالبان به سرعت قلمرو افغانستان را به دست گرفت، کابل را تصرف کرد و در روز یکشنبه وارد کاخ ریاست جمهوری شدند.

طالبان بین سال‌های ۱۹۹۶ - ۲۰۰۱ بر افغانستان حکومت می‌کرد. اندک افرادی که در سال ۲۰۰۱ حکومت کردند، اکنون زنده و یا در قدرت هستند. عدم قطعیت درباره این موضوع باقی است که چگونه این گروه/سازمان قصد دارد کشور افغانستان را اداره کند.

اینجا برای شناخت افراد حاکم بر طالبان به تعدادی از رهبران آن اشاره کردیم:

مولوی «هبت الله آخوندزاده»
هبت الله آخوندزاده امیر طالبان است. او پس از ترور ملا اختر منصور - رهبر پیشین طالبان در سال ۲۰۱۶ به قدرت رسید. او قاضی ارشد طالبان بود و در سال ۲۰۰۱ به پاکستان گریخت. هبت الله قبل از خدمت به ملا اختر، در مدارس مذهبی سنّی پاکستان تدریس می‌کرد. هبت الله آخوندزاده تجربه نظامی چندانی ندارد و از زمانی که رهبر واقعی طالبان شد، برای تقویت مالی این گروه کار کرده تا جناح های طالبان را متحد کند و قدرت آن را استحکام بخشد. سال‌های از زمانی وی در انظار ظاهر شده می‌گذرد.

ملا عبدالغنی برادر
ملا برادر سرپرست تیم مذاکرات صلح در دوحه قطر است و رهبر سیاسی ارشد طالبان است. او یکی از بنیان گذاران اصلی طالبان نیز می‌باشد. ملا برادر در سال ۲۰۱۰ در پاکستان دستگیر شد و در سال ۲۰۱۸ به درخواست آمریکا آزاد شد تا بتواند به عنوان رهبر طالبان در مذاکرات صلح حضور یابد. ملا برادر در سال ۲۰۲۰ پس از انعقاد توافق صلح با دونالد ترامپ صحبت کرد و تبدیل به اولین رهبر طالبان شد که مستقیماً با رئیس جمهور آمریکا مکالمه می‌کند. ملا برادر در ماه مارس در مقابل تلاش دولت بایدن برای تعویق زمان خروج نیروهای آمریکا از افغانستان مقاومت می‌کرد. آمریکا موافقت کرد افغانستان را ترک کند؛ زیرا از شروط توافقنامه صلحی بود که دولت ترامپ با طالبان بسته بود. در مذاکرات ملا برادر با واشنگتن توافق شد که آمریکا نام طالبان را از لیست گروه‌های تروریستی خارج کند. اکنون طالبان از نظر آمریکا تروریست نیست.

ملا محمد یعقوب
محمد یعقوب بزرگترین پسر بنیان گذار طالبان یعنی ملاعمر است. یعقوب تشکیلات نظامی طالبان را فرماندهی می‌کند. ملا یعقوب که پس مرگ پدرش در سال ۲۰۱۳ به سرعت به چهره‌ای برجسته در ساختار طالبان تبدیل شد، از سوی تعدادی از کارشناسان به عنوان عضوی معتدل در این گروه شناخته می‌شود. با استناد به گزارش آسوشیتدپرس، ملا یعقوب با پیشروی طالبان طی هفته اخیر به نیروهای این سازمان موکداً اعلام کرد که به اعضای نیروهای نظامی/حکومت افغانستان آسیبی وارد نکنند، خانه‌های خالی را غارت نکنند و اطمینان حاصل کنند که بازارها و مغازه‌ها به فعالیت خود ادامه می‌دهند.

سراج الدین حقانی
سراج الدین فرزند جلال الدین حقانی موسس شبکه حقانی است. شبکه حقانی انشعابی از سازمان طالبان می‌باشد. ائتلاف آمریکا این شبکه را که به بمب گذاری‌های مرگبارش شهره است، بنا به به ادعای واشنگتن پست منهدم کرد. امّا این گروه در سال ۲۰۱۷ بازگشت ترسناکی داشت. شبکه حقانی به فرماندهی سراج الدین حقانی ۵۰۰۰ جنگجو را در جنوب شرق افغانستان گردهم آورد. سراج الدین هم شبکه حقانی را فرماندهی می‌کند، هم معاون رهبر طالبان است.

به گزارش خبرگزای دانشجو؛ لازم به ذکر است که ملا عبدالحکیم قاضی ارشد طالبان و سرپرست تیم مذاکرات صلح در دوحه قطر است. مجلس القیاده در این ساختار نیز بالاترین نهاد تصمیم گیری در ساختار طالبان است و ۲۶ عضو دارد. طالبان برای حکومت نهادی تحت عنوان کابینه وزرا با ۱۷ کمیسیون در نظر گرفته است که مهمترین آن‌ها کمیسیون نظامی، اطلاعاتی، سیاسی و اقتصادی است. دفتر طالبان در دوحه زیر مجموعه کمیسیون سیاسی قرار دارد.

https://snn.ir/fa/news/956835

[00343179]

دركيرهاي طالبان و جبهه مقاومت در بنشجير

طالبان مدعی تصرف چهار شهرستان پنجشیر شدند



شفقنا- گروه طالبان مدعی شدند که چهارمین شهرستان استان پنجشیر را نیز امروز شنبه تصرف کرده و پیشروی به سوی شهرستانهای دیگر این استان ادامه دارد.

به گزارش ایرنا، خبرگزاری «باختر» افغانستان نوشت که پس از شهرستان «شتل» و «پریان» امروز شهرستان های «عنابه» و «خنج» را تصرف کردند.

افراد این گروه مدعی شده اند که نیروهای طالبان اکنون به مقر فرمانداری آبشار نزدیک شده‌ اند و به زودی آنرا نیز تصرف خواهند کرد.

ویدئویی در شبکه هایی مجازی منتشر شده که افراد طالبان حاضر در مقر فرمانداری شتل می گویند که تجهیزات و تانک‎های زیادی در این شهرستان بدست افراد این گروه افتاده است.

«فهیم دشتی» یکی از سخنگویان جبهه ملی مقاومت در پنجشیر اما ساعت ۱۷ به وقت محلی در توئیتی نوشت که نیروهای مقاومت کوه را در منطقه « دشت ریوت» منفجر کرده و هزاران نفر از افراد طالبان در این منطقه در محاصره قرار دارند.

وی افزوده است که تمام تجهیزات جنگی طالبان در این منطقه و منطقه خاواک جا مانده و درگیری شدیدی ادامه دارد و تلفات سنگین به طالبان وارد شده است.

فهیم دشتی پیشروی طالبان در پنجشیر را رد کرده و گفته است که طالبان با تمام تلاش خود نتوانستند در پنجشیر پیشروی کنند و ژنرال فیض حمید رئیس دستگاه اطلاعات نظامی پاکستان به همین دلیل به کابل آمده است تا در ضمن حل اختلاف بین شبکه حقانی و شورای کویته تاکتیک های جدید جنگی را برای تصرف پنجشیر به طالبان ارائه کنند.

از طرف دیگر افراد گروه طالبان و نیروهای جبهه مقاومت ملی به جنگ و تبلیغات روانی نیز روی آورده اند و از پیشروی و تلفات سنگین نیروهای مقابل خود سخن می گویند.

آنچه می تواند حدس زد این است که با توجه نشر ویدئوهایی از برخی شهرستان های پنجشیر مواضع نیروهای جبهه مقاومت و طالبان دست به دست شده است.


https://fa.shafaqna.com/news/1217611/

[00343179]

آخرين تحولات افغانستان

"امرالله صالح" معاون سابق ریاست جمهوری افغانستان با
قراردادن ویدئویی از پنجشیر اعلام کرد که جنگ به شدت ادامه دارد و وضعیت
بسیار سخت است اما مقاومت در پنجشیر همچنان ادامه دارد.

تعدادی از مردم استان های پروان و کاپیسا در شمال کابل در
تجمعی از طالبان خواستند که جنگ در پنجشیر را متوقف کند درصورت ادامه جنگ
در این منطقه مردم مجبور خواهند شد که از خود دفاع کنند.

"صلاح الدین ربانی" رهبر حزب جمعیت اسلامی افغانستان نیز
خواستار توقف حملات طالبان به پنجشیر شد و گفت اگر به خواست مردم توجه
نشود و مشکل از طریق گفت وگو حل نشود ،مقاومت مردمی در کشور آغاز می شود.

"عطامحمد نور" رئیس اجرایی حزب جمعیت اسلامی افغانستان نیز
خواهان حل مشکلات از طریق گفت وگو شده و تأکید کرده است که طالبان باید به
تشکیل دولت فراگیر ملی متعهد باشد و در غیر آن جنگ در مناطق دیگر این کشور
نیز از سر گرفته خواهد شد.

"حامد کرزی" رئیس جمهوری سابق افغانستان نیز روز جمعه در
فیسبوک خود نوشت حمله بر پنجشیر، زخم ها را تازه و بدبختی را بیشتر می
‌کند و تأکید کرده است که مشکل را طریق گفت وگو حل کنند.
https://ir.sputniknews.com/politics/202109048241079
تیراندازی‌های شبانه خونین و پرتلفات طالبان در کابل + فیلم
برخی اخبار غیررسمی از درگیری‌های شبکه حقانی و نیروهای
ملابرادر در کابل خبر می‌داند؛ طبق اخبار تایید نشده کشمکش میان طالبان بر
سر سهم‌گیری از قدرت آغاز شده است.

برخی منابع نیز اعلام کردند گروه حقانی علیه ملاهیبت‌الله
کودتا کرده است. تیرهای هوایی شلیک‌شده نیز از سوی گروه حقانی بوده است و
گفته می‌شود ملابرادر و ملایعقوب کشته شده‌اند.

https://ir.sputniknews.com/near_east/202109048241559

اخبار ضد و نقیض از به جان هم افتادن طالبان بر سر تقسیم غنائم و قدرت

سرویس خارجی-
گزارش‌های ضد و نقیض از کابل حاکی است در جریان درگیری بین اعضای شاخه حقانی طالبان و دیگر گروه‌های این شبه نظامیان بر سر تقسیم قدرت و غنائم، ده‌ها نفر کشته و زخمی شده‌اند. طالبان مدعی شده صدای تیراندازی‌هایی که شنیده شده به دلیل شادمانی نیروهای طالبان وتیرهای هوایی آنها از انتشار شایعه سقوط پنجشیر بوده است! شماری از سرکرده‌های طالبان نیز کشته شده‌اند.
فضای سیاسی حاکم بر افغانستان همچنان ملتهب، ناآرام و مغشوش است و گزارش‌های ضد و نقیضی از تحولات میدانی و سیاسی این کشور از سوی رسانه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی مخابره می‌شود. درحالی که برخی مقامات ارشد طالبان گفته بودند دولت آینده افغانستان تا جمعه معرفی خواهد شد، اما دیروز (شنبه) گفته شد اعلام این دولت تا زمان نامشخصی به تعویق افتاده است.
پیش از این «شیرمحمد عباس استانکزی» معاون دفتر سیاسی طالبان در قطر گفته بود که جمعه (12 شهریور) دولت جدید افغانستان اعلام خواهد شد. این اظهارات پس از دیدارهای مشورتی 3 روزه طالبان با «ملا هبت‌الله آخوندزاده» رهبر این گروه در قندهار صورت گرفت و قرار بود روز جمعه یک دولت «فراگیر» شامل نمایندگان تمام اقوام، اعلام شود. طالبان تاکنون درباره چرایی عدم اعلام تشکیلات دولت آینده افغانستان چیزی نگفته است.

اما گمانه‌زنی‌های مختلفی از سوی رسانه‌ها درباره این موضوع شده که شاید بی‌ارتباط با تیراندازی‌های گسترده شامگاه جمعه در کابل و برخی شهرهای این کشور که ده‌ها کشته و زخمی بر جای گذاشت، نباشد. گفته می‌شود در تیراندازی‌های روز جمعه کابل 17 نفر کشته و 41 نفر نیز زخمی شده‌اند.
مسئولان محلی طالبان در استان «ننگرهار» هم می‌گویند 17 نفر براثر تیراندازی‌های هوایی جمعه شب شهر جلال آباد مرکز استان ننگرهار افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند. در ابتدا گفته شد که شایعه سقوط ولایت پنجشیر و تصرف آن به دست طالبان موجب شده که اعضای این گروه در کابل تیراندازی هوایی کنند. اما به گزارش فارس برخی اخبار غیررسمی از درگیری‌های شبکه حقانی و نیروهای «ملابرادر» در کابل
خبر دادند.
کودتا در بدنه طالبان
طبق اخبار تایید نشده کشمکش میان طالبان بر سر سهم‌گیری از قدرت آغاز شده است. برخی منابع نیز اعلام کرده‌اند گروه حقانی علیه «ملاهبت‌الله» کودتا کرده است. تیرهای هوایی شلیک‌شده نیز از سوی گروه حقانی بوده و گفته می‌شود «ملابرادر» و «ملایعقوب» کشته شده‌اند. برخی گزارش‌ها نیز حاکی از حضور جنگنده‌های آمریکا بر فراز آسمان کابل و تیراندازی نافرجام نیروهای طالبان بوده است. «ملا محمد یعقوب عمر»، عضو ارشد طالبان در پیامی صوتی به همه اعضای طالبان که تیراندازی می‌کردند هشدار داده که از این کار صرف نظر کنند. وی شایعات مربوط به تصرف «پنجشیر» را هم بی‌اساس دانسته و گفته که این موضوع واقعیت ندارد. وی به همه مقامات نظامی و رؤسای پلیس نیز هشدار داده که اگر دوباره در کابل تیراندازی شود مطابق قانون با آنها برخورد خواهد شد.
رئیس‌اطلاعات پاکستان در کابل
خبرنگار روسیا الیوم در افغانستان نیز در کانال تلگرامی خود نوشت، در بحبوبه انتشار اخبار ضد و نقیض درباره سقوط دره پنجشیر، هبه الله آخوند زاده از مقامات طالبان وارد کابل شد. همزمان با انتشار این گزارش‌ها رسانه‌ها از ورود «ژنرال فیض حمید»، رئیس‌سازمان اطلاعات پاکستان (آی‌اس‌آی) به کابل خبر دادند. گفته می‌شود وی به دعوت شورای رهبری طالبان دیروز (شنبه ) وارد کابل شده است. وی یکی از عالی‌ترین مقام‌های خارجی‌ است که بعد از سقوط افغانستان به کابل سفر می‌کند. تاکنون هدف و جزئیات بیشتری از سفر ژنرال فیض حمید منتشر نشده اما برخی گزارش‌ها حاکی است نیروهای ویژه پاکستان در کنار نیروهای طالبان در پنجشیر حضور دارند.
درگیری‌های خونین در پنجشیر
گزارش‌ها از ولایت پنجشیر هم حاکی است نبردها به شدت بین نیروهای طالبان و نیروهای «احمد مسعود» ادامه دارد. روز جمعه خبرگزاری روسی تاس در گزارشی از عقب‌نشینی طالبان از پنجشیر خبر داده بود. این خبرگزاری نوشته بود که نیروهای طالبان در عملیات صبح روز جمعه متحمل تلفات و خسارات سنگین شده و ده‌ها نفر از اعضای این گروه نیز کشته، زخمی یا اسیر شده‌اند. اما عصر جمعه برخی رسانه‌ها خبر از سقوط پنجشیر آخرین سنگر نیروهای مقاومت دادند. خبری که به سرعت از سوی «احمد مسعود»، فرمانده جبهه مقاومت ملی افغانستان تکذیب شد. وی تاکید کرد تا زنده است این اتفاق رخ نخواهد داد». به گزارش «العالم»، «احمد مسعود» در حساب کاربری خود در توئیتر نوشت: «مقاومت ادامه دارد و ادامه خواهد یافت. من اینجا برای خاکم هستم و از عزت آن دفاع می‌کنم...کودکان در کابل از تیراندازی هوایی می‌ترسند وقتی پنجشیر هنوز فتح نشده چه لزومی به تیراندازی هوایی است؟».
وی در بیانیه‌ای در صفحه رسمی خود در فیسبوک نیز نوشت: «شکست تنها وقتی اتفاق می‌افتد که از مبارزه بر حق خویش دست بکشید و خسته شوید و مردم ما هیچ‌ وقت به توکل خدا خسته نمی‌شویم و تا ساختن افغانستانی آباد و آزاد و مستقل به پیش خواهیم رفت».
آمریکا ده‌ها پناهجوی افغان را اخراج کرد
خبر دیگر درباره افغانستان اینکه دولت آمریکا مدعی شده تاکنون حدود ۱۰۰ پناهجوی افغان که از افغانستان به آمریکا منتقل شده‌اند، احتمالاً با سازمان‌های تروریستی و یا گروه طالبان که واشنگتن هنوز آن را به رسمیت نشناخته است، ارتباط دارند. شبکه «ان بی‌سی نیوز» آمریکا در این باره گزارش داد: از میان بیش از ۳۰ هزار پناهجویی که اخیراً از افغانستان به آمریکا منتقل شده‌اند، حدود ۱۰ هزار نفر به غربالگری و بررسی‌های بیشتر نیاز داشتند و از میان این تعداد، یکصد نفر به‌عنوان افرادی تشخیص داده شدند که احتمالاً با طالبان یا دیگر گروه‌های تروریستی ارتباط داشتند. در این گزارش آمده دو نفر از افغان‌هایی که به عنوان مظنون به ارتباط با گروههای تروریستی برچسب‌ خورده‌اند، نگرانی‌هایی را در میان مقام‌های آمریکایی برانگیخته‌اند و به همین منظور قرار است به دلیل نگرانی‌های امنیتی، برای بررسی‌های بیشتر به کوزوو منتقل شوند! یکی از مقام‌های امنیتی فدرال آمریکا نیز گفته: «افراد زیادی با سرعت بسیار زیاد از افغانستان منتقل شدند و جامعه اطلاعاتی به شدت در تلاش است تا ارزیابی کند که آیا آنها تهدیدی به حساب می‌آیند یا خیر». بنا بر گفته منابع آگاه، آن دسته از افغان‌هایی که به آمریکا‌گریخته‌اند و نگرانی‌های امنیتی را در بین مقام‌های آمریکایی به وجود آورده‌اند، به کوزوو فرستاده می‌شوند! آنها نگفتند که آیا این افراد برای کوزوو تهدید نیستند!
ادعای تازه طالبان
آخرین خبرها از افغانستان حاکی است گروه طالبان مدعی شده در درگیری‌های دیروز (شنبه) شهرستان‌های «شتل»، «پریان»، «عنابه» و «خنج» را در ولایت پنجشیر تصرف کرده است. ویدئویی نیز در شبکه‌های مجازی منتشر شده که افراد طالبان حاضر در مقر فرمانداری شتل می‌گویند تجهیزات و‌تانک‎های زیادی در این شهرستان به‌دست آنها افتاده است. با این وجود «فهیم دشتی» یکی از سخنگویان جبهه ملی مقاومت در پنجشیر عصر دیروز در توئیتی نوشت که نیروهای مقاومت کوه را در منطقه «دشت ریوت» منفجر کرده و هزاران نفر از افراد طالبان در این منطقه در محاصره قرار دارند.

https://www.pishkhan.com/news/237921

افغانستان- انبار مواد معدنی + داده نمایی

مطابق با ارزیابی های گوناگون، ارزش کل مواد معدنی در افغانستان یک تا سه تریلیون دلاراست.





https://ir.sputniknews.com/infographics/202108318226706

[00343179]

جرا فرانسه مثل امريكا فرار مفتضحانه نداشته و سر صبر بيرون رفت؟

سه ماه قبل از سقوط کابل به دست طالبان، فرانسه تخلیه افغان هایی را که در
سفارت این کشور و دیگر سازمان های فرانسوی کار می کردند به همراه خانواده
های آنها آغاز کرد. مقامات گفتند که 623 نفر در هفته های قبل از سقوط ارتش
افغانستان و به دست گرفتن قدرت توسط این گروه شبه نظامی اسلام گرا به
فرانسه منتقل شدند. این تخلیه ها علاوه بر 800 افغانی و خویشاوندانشان
بودند که با نیروهای مسلح فرانسه کار می کردند و پس از پایان عملیات نظامی
پاریس در افغانستان در سال 2014 به فرانسه منتقل شده بودند. فرانسه همچنین
بارها به شهروندان خود اعلام کرد که افغانستان را ترک کنند. در آن زمان،
تصمیم فرانسه باعث اعتراض سازمان های غیردولتی و برخی متحدان اروپایی
فرانسه شد.
https://www.entekhab.ir/fa/news/636051
غرور امريكايي هم ريشه ناباوري سقوط و تشخيص به وقت شرايط بود