آلودگي ابزار

[najm134]

عناوين گزارشاتي كه تا كنون در اين باره منتشر شده است: عليرغم برهيز جهاني در استفاده از ظروف پلاستیکی پخت غذا در ظروف آلومينيومي باعث آلزايمر مي‌شود - استفاده از بطري‌هاي پلاستيكي و سرطان سينه و بروستات - ظروف يك ‌بار مصرف ، قاتلان خاموش - خطرات استفاده از ظروف پلاستیکی - ممنوعيت استفاده از کیسه‌های پلاستیکی در استرالیا

مرسولاتي كه تا كنون جداگانه در اين باره منتشر شده است:
تفلون
http://aelaa.net/110.aspx?id=1952

[najm134]

عليرغم برهيز جهاني در استفاده از ظروف پلاستیکی
در شرایطی كه در تمام دنیا استفاده از پی‌وی‌سی‌ صنعتی برای مصارف غذایی و بسته‌بندی به طور كامل منسوخ شده است و حتی اخیرا برای لوازم منزل و اسباب‌بازی نیز این محدودیت در جهان به وجود آمده، به گفته كارشناسان، در ایران به ‌رغم نظارت وزارت بهداشت، همچنان به دلیل صرفه‌های اقتصادی، گروهی از تولیدكنندگان همچنان از موادی استفاده می‌كنند كه تاثیر آنها بر سلامت مردم در درازمدت آشكار می‌شود.
صاحبان صنایع بهداشتی و غذایی كشور به هزینه كمتر ظروف تولیدی با این نوع پی‌وی‌سی توجه دارند، در حالی‌كه به تاكید كشورهای پیشرفته بر مصرف مواد food grade و رنگ‌های مورد مصرف در ظروف پی‌وی‌سی توجهی نمی‌كنند.

[najm134]

پخت غذا در ظروف آلومينيومي باعث آلزايمر مي‌شود
آلومينيم يكي از فلزاتي است كه به نظر مي‌رسد با بيماري آلزايمر ارتباط داشته باشد ،مطالعات نشان مي‌دهد كساني كه آلومينيم در رژيم غذايي آنها به واسطه استفاده از ظروف پخت آلومينيمي وارد مي‌شود ‪۶/۸‬ برابر بيماري آلزايمر در آنها بيشتر ديده مي‌شود.
محققان دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان با بررسي آثار آلومينيم خوراكي بر موش‌هاي صحرايي دريافتند كه ورود آلومينيم به همراه غذا مي تواند سبب اختلال در متابوليسم كربوهيدرات شود كه بصورت افزايش در قند خون ناشتا و نارسايي در گلوكز بروز مي‌كند.
ظروف پخت آلومينيمي كه بيشتر از آن استفاده مي‌كنند علاوه بر اينكه سبب بروز آلزايمر مي‌شوند آهن قابل جذب مواد غذايي را كاهش مي‌دهند.
شايد همه گير بودن ظروف آلومينيومي شما را به تعجب وادارد كه با وجود اين عوارض چطور اين ظروف همه جا بكار مي‌رود اين هم از مواردي است كه آلودگي در بطن خانه‌هاي ما رسوخ كرده و ما از آن غافل هستيم و به سادگي از كنار آن مي‌گذريم .بسياري از زنان مواد غذايي را در ظروف منجمد كرده و غذا را در ظرف‌هاي آلومينيمي طبخ مي‌كنند .
آلومينيم محلول در آب آثار خطرناكي را سبب مي‌شود و هنگام پخت غذا كه آب و آلومينيم در كنار هم قرار مي‌گيرند.
بر اساس گزارش سازمان جهاني بهداشت ،هنگام پخت غذاهاي اسيدي آلومينيم در اسيدهاي اكسيدناپذير حل شده از ظرف آزاد مي‌شود و به داخل مواد غذايي راه پيدا مي‌كند.
تنفس كردن و تماس پوستي با آلومينيم نيز بسيار خطرناك است اگر فردي براي مدت زمان طولاني در تماس با غلظت زيادي از آلومينيم باشد از دست دادن حافظه ،سستي ،بيحالي و لرز شديد بروز مي‌يابد.
فريبا ابراهيمي كارشناس مسوول آزمايشگاه شيمي مواد غذايي معاونت غذا و داروي وزارت بهداشت ،درمان و آموزش پزشكي در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: ظروف آلومينيمي به دليل اينكه خود آلومينيم در ساخت آن بكار مي رود، در اثر عوامل مختلف وقتي غذا در آن به مدت طولاني پخت مي‌شود بوسيله غذا جذب بدن مي‌شود.
وي افزود:در مواد غذايي كه گوجه فرنگي و يا از چاشني‌هايي مانند سركه و آبليمو در ظروف آلومينيمي پخت مي‌شوند مقدار مهاجرت يونهاي آلومينيم از ظرف به داخل مواد غذايي افزايش مي‌يابد.
ابراهيمي تصريح كرد: خود آلومينيم حتي در موادي مانند سبزيجات و منابع حيواني وجود دارد و وقتي هنگام پخت از ظروف آلومينيمي جدا مي‌شود بر مقدار غلظت عناصر موجود در آلومينيم افزوده شده واز طريق گوارش ،جذب كلسيم و فسفات شده و باعث پوكي استخوان ،راشيتيسم ،بيماريهاي زخم معده ، روده ،خشكي دهان ،يبوست ،تغيير رنگ در دهان مي‌شود .
وي تصريح كرد: جذب آلومينيم در مغز افراد باعث ايجاد آلزايمر مي‌شود و اگر مقدار جذب بيشتر باشد در فراموشي تاثيرگذار است .
ابراهيمي به مردم توصيه كرد از ظروف آلومينيمي براي پخت غذا استفاده نكنند و اين ظروف فقط براي نگهداري مواد خشك مناسب هستند.

[najm134]

استفاده از بطري‌هاي پلاستيكي و سرطان سينه و بروستات
به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از ساينس ديلي، گزارش NTP به طور عمده روي تاثير احتمالي BPA روي توليد مثل و رشد (مانند تغيير در ميزان باروري، وزن نوزاد و رشد مغز) تاكيد دارد و تاكيد آن روي سرطان نيست، با اين وجود اين گزارش مي‌نويسد: تحقيقات روي حيوانات تاثير BPA روي بافت سينه و پروستات را به همان ميزان تاثيري كه روي بروز بلوغ زودرس دارد‌، نشان داده است.
بنابراين گزارش، اين تاثيرات ممكن است به سرطان ارتباط پيدا كند.همچنين تاثير BPA بر سلامتي از آن جهت مورد مطالعه قرار گرفته است که افراد زيادي در طول روز با اين ماده سر و كار دارند، اين ماده به ميزان گسترده‌اي در توليد بطري‌هاي آب، شيشه‌هاي شير بچه، بسته بندي مواد غذايي، لوح‌هاي فشرده و بسياري مواد مصرفي ديگر مورد استفاده قرار مي‌گيرد، معمولا عدد 7 در زير پلاستيك‌هايي كه از BPA در ساخت آنها استفاده شده است، حك مي‌شود.
تحقيقي كه در مركز كنترل و پيشگيري بيماري‌هاي ايالات متحده انجام گرفته، نشان داده كه در ادرار 93 درصد از افراد 6 سال به بالا وجود داشته است .

[najm134]

ظروف يك ‌بار مصرف ، قاتلان خاموش
جام جم آنلاين: وقتي تشنه مي‌شويم و به آب سردكني مي‌رسيم، با ولع عجيبي ليوان يك‌بار مصرف حاضر و آماده را از جايگاه مخصوص آن برداشته، آن‌را پر كرده و خود را سيرآب مي‌كنيم. وقتي گرسنه مي‌شويم و امكان دسترسي به بشقاب و قاشق و ديگر وسايل غذاخوردن نيست، به خوردن غذا در ظروف يك‌بار مصرف راضي شده و لذت هم مي‌بريم اما در شرايطي كه به نظر مي‌رسد استفاده از ظروف و ليوان‌هاي يك‌بار مصرف به امري اجتناب‌ناپذير در كشورمان تبديل شده است، مي‌توان اين سوال را مطرح كرد كه استفاده از اين ظروف چقدر مي‌توان براي سلامتي انسان ضرر دارد؟
در اين باره عليرضا خاكي‌فيروز - مدير امور پژوهشي سلولزي و بسته‌بندي موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران - در گفتگو با ايسنا، به وجود 3 هزار واحد مجاز و غيرمجاز توليد ظروف يك‌بار مصرف در كشور اشاره مي‌كند: كارهاي تحقيقاتي درباره مضرات استفاده از ظروف يك‌بار مصرف به ويژه روي دو نوع ظرف پلي استايرن و PVC انجام شده است. به اين دو نوع ظرف، مواد شيميايي زيادي مانند پايداركننده‌ها، روان‌كننده‌ها، نرم‌كننده‌ها، رنگ‌دانه‌ها، پركننده‌ها، مواد ضدالكتريسيته، مواد مات‌كننده اضافه مي‌كنند كه كليه اين مواد براي سلامتي انسان مضر هستند.
وي وجود منومر آزاد در ظروف‌ يك‌بار مصرف نوع PVC را عامل خطرناكي براي سلامتي انسان‌ مي‌داند:«مونومر در واقع يك واحد ساختار پليمر و مولكول اوليه پليمر است. همچنين در ظروف PVC وينيل كلرايد كه سمي بودن آن براي انسان به اثبات رسيده است، وجود دارد. ضمن اين‌كه مولكول اوليه پلي استايرن، استايرن است كه داراي حلقه آروماتيك بوده و اين حلقه‌ براي سلامتي انسان فوق‌العاده خطرناك است و در جهان نيز سرطان‌زا بودن آن به اثبات رسيده است. به اين ترتيب به نظر مي‌رسد ظروف يك‌بار مصرف از نوع PVC و پلي‌استايرن بايد از چرخه بسته‌بندي مواد غذايي حذف شوند».
«خاكي‌ فيروز» سرايت مواد سمي از ظروف يك‌بار مصرف به بدن انسان را محتمل مي‌داند:«اين مواد به مرور زمان در بدن جمع مي‌شوند و بارها شده كه مي‌شنويم فردي به ظاهر سالم بوده، اما در عرض يك ماه از پا در آمده است كه دليل اصلي آن نيز مي‌تواند گذشتن ميزان اين مواد در بدن انسان از سطح مجاز باشد».
وي درباره علائم تشخيص اين ظروف توضيح مي‌دهد:«پشت ظروف‌ پلي استايرن علامت PS حك شده كه اين علامت براي ظروف PVC نيز همان علامت PVC است. هر دو نوع ظرف شفاف هستند. ظروف پلي‌استايرن خش‌پذير نيست و PVC هم اگر به آن نرم‌كننده نزنند، خش‌پذير نيست؛ ضمن‌ اين‌كه هر دو كاملا شكننده هستند. به PVC نيز اگر مواد نرم‌كننده نزنند، شكننده نخواهد بود. همچنين اگر ظروف PVC گرم شوند، در صورت تماس با فلزات به آن‌ها مي‌چسبند. هنگامي كه ظرف نوع PVC را در مقابل شعله آتش نگه مي‌داريم، با شعله زرد مي‌سوزد، اما وقتي كه شعله را دور مي‌كنيم به واسطه اين‌كه ظروف PVC داراي كلر هستند، به سرعت آتش خاموش مي‌شود. در عوض پلي‌استايرن در هنگام سوختن با شعله دوده مي‌كند».
او درباره موارد مصرف ظروف يك‌بار مصرف PVC و پلي‌استايرن مي‌گويد:«ظروف پلي‌استايرن در ليوان‌هاي آب، كارد، چنگال، قاشق و ظروف غذايي مورد استفاده قرار مي‌گيرند. به عنوان مثال در چلوكبابي‌ها ظروفي كه به صورت فوم هستند، نوعي پلي‌استايرن هستند كه به آن‌ها گاز هگزان مي‌زنند. اين گاز در دماي 160 درجه آزاد مي‌شود و دماي غذاي داخل ظرف نيز چون 200 درجه است، بنابراين اين گاز به همراه غذا به بدن انسان منتقل مي‌شود».
گفتني است كه گاز هگزان عوارضي مانند سر درد را به همراه دارد.
مدير امور پژوهشي سلولزي و بسته‌بندي موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران درباره ظروف‌ يك‌بار مصرف PVC در بسته‌بندي مواد غذايي نيز توضيحاتي مي‌دهد: ظروف‌ يك‌بار مصرف PVC در بسته‌بندي مواد غذايي مانند گوشت مرغ و ماهي و بسته‌بندي كپسول‌هاي دارويي، آدامس و باتري به كار مي‌روند. بسته‌بندي با اين نوع ظروف در مورد مواد خشك زيان چنداني ندارد، اما براي مواد غذايي مرطوب امكان مهاجرت مونومر آزاد به داخل مواد غذايي و سپس بدن بسيار محتمل است.
اما «خاكي‌فيروز» به نكته جالبي نيز اشاره مي‌كند: ضرر ظروف يك‌بار مصرف پلي‌استايرن در هنگام مصرف مواد نوشيدني اسيدي و چرب مانند نوشابه و كاكائو بسيار بيشتر از مصرف چاي داغ است. در شرايطي كه هنوز ضرر انواع ديگر ظروف يك‌بار مصرف مانند پلي‌اتيلن و پلي‌پروپلين به اثبات نرسيده است، در مورد ويژگي‌هاي آن‌ها مي‌توان گفت كه هر دوي اين نوع ظروف مات بوده و به ترتيب علامت‌هاي PE و PP پشت آن‌ها حك شده است؛ شكننده نبوده و با شعله آبي و زرد مي‌سوزند و در هنگام سوختن چكه هم مي‌كنند.
وي در ادامه درباره دليل اصلي توليد اين مواد در كشور علي‌رغم زيان‌بار بودن مصرف آن‌ها توضيح مي‌دهد:به اين دليل كه استاندارد ظروف يك‌بار مصرف اجباري نيست، واحدهاي توليدي مي‌توانند بدون مجوز به توليد اقدام كنند. در اين زمينه بايد تقاضاي اجباري شدن استاندارد ظروف يك‌بار مصرف به موسسه ارايه شود تا در اين مورد تصميم‌گيري شود، اما متاسفانه تاكنون هيچ تقاضايي نشده است.
همچنين لزوم همكاري ميان موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران و معاونت غذا و دارو وزارت بهداشت در زمينه استفاده از ظروف يك‌بار مصرف كاملا حس مي‌شود.
وي با بيان اين‌كه استفاده از ظروف يك‌بار مصرف شيشه‌اي و كاغذي بهتر از ديگر انواع آن‌هاست، تصريح مي‌كند كه در دنيا استفاده از ظروف پلي‌استايرن و PVC منسوخ شده و بايد از رده خارج شوند.

آلودگي ظروف یكبار مصرف در ایران
ناظری وجود ندارد! ظروف یك‌بار مصرف در ایران حاوی پلیمرهایی هستند كه وقتی گرما می‌خورند، رادیكال آزاد تولید می‌كنند.علاوه این كه تولید این ظروف در كشور استاندارد نیست و هیچ نظارتی روی تولید آن‌ها نمی‌شود، مواد افزودنی موجود در آن‌ها هم به هیچ وجه كنترل نمی‌شود و متخصصان شیمی به هیچ عنوان روی تولید این ظروف نظارت ندارند.

غیر‌واگیر‌ها با اهمیت‌ترند اما با وجود این كه به عقیده‌ عده‌ای از متخصصان، استفاده از ظروف یك‌بار مصرف از بروز و شیوع بیماری‌های عفونی جلوگیری می‌كنند، كارشناسان شیمی و بهداشت محیط ، نظر كاملا مخالفی دارند. شاید این ظروف از بروز بیماری‌های عفونی جلوگیری ‌كنند، چون با یك بار مصرف دور انداخته می‌شوند، ولی باید توجه داشت كه پی‌وی‌سی‌ هم منجر به بروز انواع اختلالات گوارشی و ریوی، علاوه بر سرطان و سایر بیماری‌های غیر‌واگیر می‌شود. اهمیت این موضوع هم زمانی روشن‌تر می‌شود كه بدانیم ما برای بیماران سرطانی و گوارشی هزینه‌های بالایی صرف می‌كنیم، ولی برای بیماری‌های واگیر‌داری كه قابل كنترل است، مثل تب روده و حصبه، احتیاج به صرف هزینه‌های بالایی نداریم.
معمولا بیماری‌های ناشی از این ظروف دیر تشخیص داده می‌شوند و حتی در صورت تشخیص به راحتی درمان‌پذیر نیستند، چون مواد شیمیایی روی بدن، انواع و اقسام تاثیرات را دارند. علاوه بر این به عقیده كارشناسان بهداشت محیط در ساخت ظروف یك‌بار مصرف، به منظور جلوگیری از شكنندگی ظروف، از مواد پلاستیكی لایزر استفاده می‌شود. بنابراین اگر درون این ظروف آب جوش یا غذای داغ مانند آش ریخته شود، این مواد حل شده، وارد بدن می‌شوند و به دلیل داشتن تركیبات خاص، منجر به بروز سرطان‌های مختلف می‌شوند. البته كارشناسان اذعان می‌كنند که این خاصیت به خصوص در مورد ظروف یك‌بار مصرف شفاف كه درصد بالاتری از مواد سرطان‌زا را دارا هستند و در جامعه كاربرد بیشتری هم دارند، بسیار حائز اهمیت است.
در عین حال علاوه بر انواع پلاستیك‌هایی كه به عنوان ظروف یك‌بار مصرف در سرو چای یا غذا مورد استفاده قرار می‌گیرند، دسته‌ای دیگر از این مواد به عنوان ظروف آشپزخانه، ظروف نگهداری غذا در یخچال، ظروف بسته‌بندی مواد غذایی به خصوص لبنیات مانند ماست و پنیر و همچنین بطری‌های آب معدنی استفاده می‌شوند كه استفاده از این ظروف نیز مستلزم رعایت نكات ایمنی خاصی است.
به طور كلی پلاستیك‌ها، پلیمرهایی هستند كه از سنتز مواد اولیه‌ای به نام مونومر تهیه می‌شوند. مونومرها موادی سمی و برای سلامت انسان مضر هستند؛ در حالی كه پلیمرها خنثی هستند و مشكلی ندارند. اما اشكال كار اینجاست كه معمولاً در فرایند تهیه پلیمرها، مقداری مونومر باقی می‌ماند.
اگر این فرآیند، اصولی و مطابق استانداردهای لازم صورت گرفته باشد، مشكلی برای سلامت افراد به وجود نمی‌آورد. برای همین در استفاده از پلاستیك‌ها به عنوان ظروف غذا باید بسیار محتاط بود و در ضمن به هر نوع پلاستیكی نباید مجوز بسته‌بندی مواد غذایی داده شود.
در میان تمام انواع ظروف یك‌بار مصرف، شاید بتوانیم از بطری‌های آب آشامیدنی به عنوان پرمصرف‌ترین انواع این ظروف نام ببریم. بطری‌هایی كه حتی اگر حاوی آب معدنی نباشند، به طور مرتب از آب شهری پر می‌شوند و درون یخچال قرار می‌گیرند تا آب خنك مصرفی خانواده را تامین كنند. معمولا جنس این بطری‌ها از ‌پی‌وی‌سی است كه مشكلی هم برای سلامت انسان به وجود نمی‌آورد، اما اگر آب بیش از 6 ماه در این ظروف نگهداری شود، آلوده می‌شود. بنابراین خانواده‌ها باید از استفاده مكرر این ظروف برای نگهداری آب در یخچال خودداری كنند.

چرخه ناسالم بازیافت با این حال عوارض ظروف یك‌بار مصرف تنها به سلامت انسان ختم نمی‌شوند، چون به عقیده كارشناسان برگشت‌پذیری این ظروف به محیط بین 100تا 200 سال است و از همه مهم تر، این مواد دوباره بازیافت می‌شوند.علاوه بر این، همین مواد بازیافت شده باعث بروز انواع بیماری‌های دیگر می‌شوند،در حالی‌كه خیلی از مردم در هنگام استفاده از این مواد بازیافتی از عوارض آن‌ها كاملا بی‌خبرند.
پی‌وی‌سی‌های استاندارد در ظروف یك‌بار مصرفی كه داخل هواپیما در دسترس مردم قرار می‌گیرند، بی‌ضرر هستند،این ظروف به صورت فوم هستند، ولی آنقدر هزینه‌هایشان بالا ست كه باز هم تولید همان ظروف غیر استاندارد ترجیح داده می‌شود، در حالی‌كه در ساخت همین ظروف غیر استاندارد هم حتی یك متخصص تغذیه و یا یك كارشناس شیمی وجود ندارد. بسته‌بندی مواد غذایی سرد با این ظروف چون حرارتی نمی‌بینند، مشكلی ایجاد نمی‌كنند، اما این ظروف گاهی آنقدر داغ می‌شوند كه ماده غذایی در آن‌ها حالت ظرف را به خود می‌گیرد، بخصوص در مراسم و عزاداری‌ها.
یكی از دلایلی كه سرطان در گذشته اینقدر سر زبان‌ها نبود و حالا اینقدر شایع است، به خاطر همین مواد شیمیایی است.
متاسفانه مسئولان توجه ندارند كه هزینه‌های سلامت مردم، مقدم برهزینه‌های تولید ظروف استاندارد است، چون حاضرند سالانه میلیاردها دلار دارو وارد كنند، ولی برای استاندارد كردن تولیداتشان هزینه اضافی تقبل نمی‌كنند.

توضيح: در كشورهاى بيشرفته جهان؛ امروزه ظروف يكبار مصرفي را از جوب يا مواد خوراكي مانند سيب زميني يا سبوس غلات مي سازند

[najm134]

خطرات استفاده از ظروف پلاستیکی
در شرایطی كه در تمام دنیا استفاده از پی‌وی‌سی‌ صنعتی برای مصارف غذایی و بسته‌بندی به طور كامل منسوخ شده است و حتی اخیرا برای لوازم منزل و اسباب‌بازی نیز این محدودیت در جهان به وجود آمده، به گفته كارشناسان، در ایران به ‌رغم نظارت وزارت بهداشت، همچنان به دلیل صرفه‌های اقتصادی، گروهی از تولیدكنندگان همچنان از موادی استفاده می‌كنند كه تاثیر آنها بر سلامت مردم در درازمدت آشكار می‌شود.
صاحبان صنایع بهداشتی و غذایی كشور به هزینه كمتر ظروف تولیدی با این نوع پی‌وی‌سی توجه دارند، در حالی‌كه به تاكید كشورهای پیشرفته بر مصرف مواد food grade و رنگ‌های مورد مصرف در ظروف پی‌وی‌سی توجهی نمی‌كنند.
ناظری وجود ندارد!
ظروف یك‌بار مصرف در ایران حاوی پلیمرهایی هستند كه وقتی گرما می‌خورند، رادیكال آزاد تولید می‌كنند.علاوه این كه تولید این ظروف در كشور استاندارد نیست و هیچ نظارتی روی تولید آن‌ها نمی‌شود، مواد افزودنی موجود در آن‌ها هم به هیچ وجه كنترل نمی‌شود و متخصصان شیمی به هیچ عنوان روی تولید این ظروف نظارت ندارند.
غیر‌واگیر‌ها با اهمیت‌ترند
اما با وجود این كه به عقیده‌ عده‌ای از متخصصان، استفاده از ظروف یك‌بار مصرف از بروز و شیوع بیماری‌های عفونی جلوگیری می‌كنند، كارشناسان شیمی و بهداشت محیط ، نظر كاملا مخالفی دارند. شاید این ظروف از بروز بیماری‌های عفونی جلوگیری ‌كنند، چون با یك بار مصرف دور انداخته می‌شوند، ولی باید توجه داشت كه پی‌وی‌سی‌ هم منجر به بروز انواع اختلالات گوارشی و ریوی، علاوه بر سرطان و سایر بیماری‌های غیر‌واگیر می‌شود.
اهمیت این موضوع هم زمانی روشن‌تر می‌شود كه بدانیم ما برای بیماران سرطانی و گوارشی هزینه‌های بالایی صرف می‌كنیم، ولی برای بیماری‌های واگیر‌داری كه قابل كنترل است، مثل تب روده و حصبه، احتیاج به صرف هزینه‌های بالایی نداریم.
معمولا بیماری‌های ناشی از این ظروف دیر تشخیص داده می‌شوند و حتی در صورت تشخیص به راحتی درمان‌پذیر نیستند، چون مواد شیمیایی روی بدن، انواع و اقسام تاثیرات را دارند.
علاوه بر این به عقیده كارشناسان بهداشت محیط در ساخت ظروف یك‌بار مصرف، به منظور جلوگیری از شكنندگی ظروف، از مواد پلاستیكی لایزر استفاده می‌شود.
بنابراین اگر درون این ظروف آب جوش یا غذای داغ مانند آش ریخته شود، این مواد حل شده، وارد بدن می‌شوند و به دلیل داشتن تركیبات خاص، منجر به بروز سرطان‌های مختلف می‌شوند.
البته كارشناسان اذعان می‌كنند که این خاصیت به خصوص در مورد ظروف یك‌بار مصرف شفاف كه درصد بالاتری از مواد سرطان‌زا را دارا هستند و در جامعه كاربرد بیشتری هم دارند، بسیار حائز اهمیت است.
در عین حال علاوه بر انواع پلاستیك‌هایی كه به عنوان ظروف یك‌بار مصرف در سرو چای یا غذا مورد استفاده قرار می‌گیرند، دسته‌ای دیگر از این مواد به عنوان ظروف آشپزخانه، ظروف نگهداری غذا در یخچال، ظروف بسته‌بندی مواد غذایی به خصوص لبنیات مانند ماست و پنیر و همچنین بطری‌های آب معدنی استفاده می‌شوند كه استفاده از این ظروف نیز مستلزم رعایت نكات ایمنی خاصی است.
به طور كلی پلاستیك‌ها، پلیمرهایی هستند كه از سنتز مواد اولیه‌ای به نام مونومر تهیه می‌شوند. مونومرها موادی سمی و برای سلامت انسان مضر هستند؛ در حالی كه پلیمرها خنثی هستند و مشكلی ندارند. اما اشكال كار اینجاست كه معمولاً در فرایند تهیه پلیمرها، مقداری مونومر باقی می‌ماند.
اگر این فرآیند، اصولی و مطابق استانداردهای لازم صورت گرفته باشد، مشكلی برای سلامت افراد به وجود نمی‌آورد. برای همین در استفاده از پلاستیك‌ها به عنوان ظروف غذا باید بسیار محتاط بود و در ضمن به هر نوع پلاستیكی نباید مجوز بسته‌بندی مواد غذایی داده شود.
در میان تمام انواع ظروف یك‌بار مصرف، شاید بتوانیم از بطری‌های آب آشامیدنی به عنوان پرمصرف‌ترین انواع این ظروف نام ببریم. بطری‌هایی كه حتی اگر حاوی آب معدنی نباشند، به طور مرتب از آب شهری پر می‌شوند و درون یخچال قرار می‌گیرند تا آب خنك مصرفی خانواده را تامین كنند.
معمولا جنس این بطری‌ها از ‌پی‌وی‌سی است كه مشكلی هم برای سلامت انسان به وجود نمی‌آورد، اما اگر آب بیش از 6 ماه در این ظروف نگهداری شود، آلوده می‌شود. بنابراین خانواده‌ها باید از استفاده مكرر این ظروف برای نگهداری آب در یخچال خودداری كنند.
چرخه ناسالم بازیافت
با این حال عوارض ظروف یك‌بار مصرف تنها به سلامت انسان ختم نمی‌شوند، چون به عقیده كارشناسان برگشت‌پذیری این ظروف به محیط بین 100تا 200 سال است و از همه مهم تر، این مواد دوباره بازیافت می‌شوند.علاوه بر این، همین مواد بازیافت شده باعث بروز انواع بیماری‌های دیگر می‌شوند،در حالی‌كه خیلی از مردم در هنگام استفاده از این مواد بازیافتی از عوارض آن‌ها كاملا بی‌خبرند. پی‌وی‌سی‌های استاندارد در ظروف یك‌بار مصرفی كه داخل هواپیما در دسترس مردم قرار می‌گیرند، بی‌ضرر هستند،این ظروف به صورت فوم هستند، ولی آنقدر هزینه‌هایشان بالا ست كه باز هم تولید همان ظروف غیر استاندارد ترجیح داده می‌شود، در حالی‌كه در ساخت همین ظروف غیر استاندارد هم حتی یك متخصص تغذیه و یا یك كارشناس شیمی وجود ندارد. بسته‌بندی مواد غذایی سرد با این ظروف چون حرارتی نمی‌بینند، مشكلی ایجاد نمی‌كنند، اما این ظروف گاهی آنقدر داغ می‌شوند كه ماده غذایی در آن‌ها حالت ظرف را به خود می‌گیرد، بخصوص در مراسم و عزاداری‌ها.
یكی از دلایلی كه سرطان در گذشته اینقدر سر زبان‌ها نبود و حالا اینقدر شایع است، به خاطر همین مواد شیمیایی است.
متاسفانه مسئولان توجه ندارند كه هزینه‌های سلامت مردم، مقدم برهزینه‌های تولید ظروف استاندارد است، چون حاضرند سالانه میلیاردها دلار دارو وارد كنند، ولی برای استاندارد كردن تولیداتشان هزینه اضافی تقبل نمی‌كنند...

[najm134]

ممنوعيت استفاده از کیسه‌های پلاستیکی در استرالیا
دولت استرالیای جنوبی پنجشنبه 17 آوریل (30 فروردین) اعلام کرد از سال آینده کیسه‌های پلاستیکی را در این منطقه کشور ممنوع خواهد کرد. به گزارش خبرگزاری فرانسه این تصمیم پس از آن اعلام می‌شود که اجلاس وزرای محیط‌ زیست دولت‌های محلی استرالیا نتوانست به در مورد یک برنامه ملی در این مورد به توافق برسد. ایالت استرالیای جنوبی پس از اینکه پیتر گارت، وزیر محیط‌زیست فدرال استرالیا، بستن مالیات بر روی کیسه‌های پلاستیکی را رد کرد و به جای آن یک گروه کاری برای بررسی این موضوع تشکیل داد، گفت به تنهایی به مسیر خود ادامه می‌‌دهد. وزیر محیط‌ زیست ایالت استرالیای جنوبی، گیل گوگو گفت: "پس از شش سال ... ما هنوز نمی توانیم به یک رویکرد یکنواخت ملی برسیم. اما استرالیای جنوبی راه خودش را می‌رود. ما ممنوعیت کیسه‌های پلاستیکی را به اجرا درخواهیم آورد." دولت فدرال در کانبرا، پایتخت استرالیا در ماه ژانویه گذشته اعلام کرده بود که امیدوار است که به تدریج تا پایان سال کیسه‌های پلاستیکی را از مراکز فروش جمع‌آوری کند."
دولت فدرال استرالیا نگفته‌است که چگونه چنین کاری را انجام خواهد داد. این موضوع در حالی‌است که وزیر محیط زیست آن با مالیات بستن بر کیسه‌های پلاستیکی مخالف است. گارت به خبرنگاران گفت: "مسلماً ما می خواهیم اقدامات برای کاستن از مصرف کیسه‌های پلاستیکی افزایش یابد. ما نیاز به ایجاد فوری یک کمیته کاری را تشخیص داده‌ایم تا با استقرار در میان دولت و صنعت اطمینان حاصل کند فروشندگان همه گزینه‌ها را در نظر دارند."

[najm134]

لامپ های LED از نظر مصرف كمتر بهتر هستند اما ضايعات انها مانند ساير وسايل برقي مي تواند سمي باشد
طبق بررسي‌هاي جديد محصولات LED كه تحت عنوان محصولات ايمن و سازگار با محيط‌زيست فروخته مي‌شوند، حاوي مقادير قابل توجهي سرب، آرسنيك و مواد خطرناك ديگر هستند.
اين محصولات، نسل جديد لامپ‌هاي روشنايي محسوب مي‌شوند. دكتر اولادل اوگونسيتان، از دانشگاه يوسي ايروين مي‌گويد: زماني كه به‌دنبال صرفه‌جويي در منابع انرژي و جلوگيري از گرمايش زمين هستيم، بايد نسبت به سمي بودن اجناسي هم كه مصرف مي‌كنيم، هوشيار باشيم.
تيم تحقيقاتي، ميزان مواد سمي را در لامپ‌هاي كوچك رنگي كه در اعياد و جشن‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرند، چراغ‌هاي راهنمايي و چراغ‌هاي خودروها اندازه گرفتند. آنها دريافتند كه فقط لامپ‌هاي كم نور قرمز، 8 برابر بيش از ميزان استاندارد سرب دارند.
سرب، آرسنيك و فلزات ديگر كه در لامپ‌ها و اجزاي مرتبط با آنها يافت مي‌شوند، مي‌توانند باعث انواع سرطان، آسيب‌هاي عصبي، بيماري كليه، فشار خون و التهابات پوستي بشوند. همچنين مس كه در بعضي از اين محصولات يافت مي‌شود براي آبزيان، رودخانه‌ها و درياچه‌ها خطرناك است.
دكتر اوگونسيتان اضافه مي‌كند كه شكستن يك لامپ به تنهايي عامل ايجاد سرطان نيست ولي مي‌تواند در نوك هرم عوامل مزمن سرطان‌زاي ديگر قرار بگيرد. بايد توجه داشت كه چون سرب شيرين مزه است، اين احتمال وجود دارد كه كودكان لامپ‌هاي كوچك رنگي را با آب‌نبات اشتباه بگيرند.

خطرات اين مواد در تمام اجزاي لامپ‌ها و در هر مرحله از توليد، استفاده و انهدام آنها وجود دارد. زماني كه يك لامپ LED مي‌شكند بايد بقاياي آن را با يك جاروي دسته بلند در حالي كه از ماسك و دستكش استفاده مي‌كنيم، جمع كنيم و نيز رفتگران كه بعد از حوادث ترافيكي خيابان‌ها را تميز مي‌كنند، بايد به پوشش‌هاي ايمني مجهز باشن

[najm134]

مواد شیمیایی موجود در مواد پلاستیكی موجب ابتلای فرد به دیابت می شود
بررسی محققان سوئدی نشان می دهد كه افرادی كه میزان نسبتا كمی از این مواد شیمیایی موسوم به' فتالات ها' را در خونشان دارند دو برابر دیگران به دیابت مبتلا می شوند.
فتالات ها برای ایجاد خاصیت نرم كنندگی در پلاستیك مورد استفاده قرار می گیرند اما از آنها در مواد آرایشی- بهداشتی مانند عطرها و كرم های برنزه كننده نیز استفاده می شود.
محققان داده های 1000 فرد بالای 70 سال را بررسی كردند كه 114 نفر از آنها دیابت داشتند.
محققان پس از در نظر گرفتن عواملی كه موجب بروز دیابت نوع دو می شود مانند چاقی و كلسترول بالا، دریافتند افرادی كه میزان بیشتری فتالات در خونشان دارند بیشتر در خطر ابتلا به دیابت هستند.
نتایج این تحقیقات در نشریه Diabetes Care منتشر شده است.
'مونیكا لیند' استادیار پزشكی محیطی در دانشگاه آپسالا در سوئد گفت: اگرچه باید تحقیقات بیشتری برای تایید یافته های این تحقیق انجام شود اما همین یافته ها بخشی از نظریه هایی كه براین باورند كه مواد شیمیایی محیطی خاصی می تواند در بروز دیابت موثر باشند، اثبات می كند .
وی افزود: بررسی های دیگری در مورد تاثیر فتالات ها انجام دادیم و كشف كردیم افرادی كه در معرض این مواد هستند بیشتر در خطر چاقی قرار دارند. در مطالعه ای كه سال گذشته انجام شد نیز دریافتیم آفت كش ها نیز موجب چاقی و پوكی استخوان در افراد می شوند .
لیند اظهار داشت: مواد آلاینده حاوی فتالات موجب چاق شدن مردم می شوند و اكنون دریافتیم این مواد ابتلا به دیابت را نیز در پی دارند.
وی خواستار آزمایش این محصولات شد.
هركس به نوعی در معرض این مواد قرار می گیرد. افراد می توانند این مواد را در هنگام استفاده از افشانه مو استنشاق كنند و یا به واسطه بسته بندی مواد غذایی با فتالات ها، این مواد را از طریق مواد غذایی وارد سیستم گوارش خود كنند.
منبع : ايرنا به نقل از ایندیپندنت

[najm134]

هشدار: اگر برای کودکان خود لوازم مدرسه می‎خرید، مراقب این مواد سمی باشید
پزشکی - مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که بسیاری از لوازم مدرسه، حاوی حدی از نوعی ماده‌ شیمیایی هستند که چندین برابر میزانی است که در صنعت اسباب‌بازی، ‌سمی و ممنوعه محسوب می‌شود.

با نزدیک شدن زمان آغاز مدارس،‌ خانواده‌ها و بچه‌ها برای سال تحصیلی جدید آماده می‌‌شوند. بچه‌ها نگران قرار گرفتن در کلاس جدید و معلم تازه هستند،‌ اما ظاهرا والدین باید به لیست نگرانی‌هایشان،‌ یک مورد تازه را نیز اضافه کنند. مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که میزان مواد شیمیایی موجود در بسیاری از لوازم تحصیل،‌ به حدی زیاد است که در اسباب‌بازی‌ها، ‌به عنوان سمی شناخته می‌شود.
به گزارش دیسکاوری، برخی ظرف‌های تغذیه، کوله‌پشتی‌ها و حتی برخی کلاسورها در بین 75 درصد از وسایلی قرار دارند که آزمایشگاهی مستقل برای سی.اچ.ایی.جی، مورد آزمایش قرار داده و نشان داده که سطوح بالایی از موادی دارند که فعالیت غدد درون‌ریز بدن را مختل می‌کند. این مطالعه بین فتالیت (ماده‌ای که برای نرم کردن پلاستیک به کار برده می‌شود) و نقص‌های مادرزادی، چاقی مفرط، آسم و نازایی،‌ ارتباطی پیدا کرده است. برخی از این مواد از سال 2008/1387 برای استفاده در اسباب‌بازی‌ها ممنوع شده‌اند.
کیتی روجاس جان،‌ از کمپین میراث سلامت مینه‌سوتا و از همکاران این برنامه در موسسه سیاست‌گذاری کشاورزی و تجارت در این‌باره می‌گوید: «این خیلی جالب است که ما استفاده از فتالیت‌ها را در ساخت اسباب‌بازی‌های کودکان ممنوع کرده‌ایم، ‌اما همچنان از آن‌ها،‌ آن هم در سطوح بسیار بالا، در ساخت لوازم مدرسه کودکان استفاده می‌کنیم، به میزانی خیلی بالاتر از میزان ممنوعه در اسباب‌بازی‌ها.»
این گروه،‌ 20 محصول را مورد آزمایش قرار دادند و در 16 مورد، فتالیت پیدا کردند،‌ در حالی که روی برچسب‌های هیچ‌کدام از این محصولات، اسمی از فتالیت برده نشده است. بدتر این که در بسیاری از این محصولات،‌ میزان فتالیت خیلی بیشتر از حدی است که در اسباب‌بازی‌ها ممنوع شده است، برای مثال در کوله‌پشتی اسپایدرمن شگفت‌انگیز، ‌میزان این ماده 52 برابر بیشتر از میزان مجاز در اسباب‌بازی‌ها بود.
تام زولر، متخصص مختل‌کننده‌های غدد درون‌ریز و محقق سابق موسسه ملی علوم سلامت محیطی، در این‌باره می‌گوید: ‌»خب اگر من یکی از والدین بودم،‌ به این موضوع فکر می‌کردم، که اولین چیزی که باید درک کنم این است که نمی‌توانم مواجهه با این مواد را به طور کامل در زندگی کنترل کنم، بنابراین وقتی در موردی،‌ امکان و شانس کنترل مواجهه فرزندم با چنین موادی وجود دارد، مثل مورد لوازم مدرسه در این‌جا، باید خیلی ساده بتوانم تا حدی جلوی چنین مواجهه‌ای را بگیرم و در نتیجه از مزایای آن استفاده کنم.»
وی می‌افزاید: «در برخی موارد، ما باید استفاده از یک سیستم منظم را آغاز کنیم که با استفاده از اندازه‌گیری‌های دقیق، از تاثیر مواد شیمیایی بر بیماری‌های مزمن جلوگیری کند،‌ چون اغلب این موارد در دوران جنینی یا سال‌های اولیه کودکی به وجود می‌آیند. واقعیت این است که هنوز هیچ تلاشی در این زمینه به معنای واقعی انجام نگرفته است.»
در این میان، سی.اچ.ایی.جی،‌ راهنمایی برای استفاده از محصولات فاقد پی.وی.سی منتشر کرده است. این راهنما را می‌توانید در این آدرس پیدا کنید. http://www.chej.org/publications/PVCGui ... 2012_1.pdf
با این وجود، برخی هنوز بر این باورند که در مورد نتایج این مطالعه و بحث‌های بعدی آن، ‌اغراق شده است. برای نمونه، کنسول سلامت و علم آمریکا، گروهی که البته به دفاع از مواد شیمیایی هم معروف است، معتقد است که هیچ مدرکی مبنی بر آسیب‌زا بودن این مواد وجود ندارد.

[najm134]

ماشین ظرفشویی بیماری زاست

تحقیقات نشان می‌دهد که ماشین‌های ظرفشویی خانگی که برای تمیز کردن ظروف به کار می‌روند، بستر مناسبی برای رشد قارچ‌های بیماری‌زا هستند.
متخصصان مدتی پیش در کمال ناباوری اعلام کردند ماشین های ظرفشویی خانگی که برای شستن ظروف و حتی میوه و سبزی به کار می روند، بستر مناسبی برای رشد قارچ های بیماریزا هستند.
به گفته این متخصصان، نگرانی نسبت به جرم های روی دیواره ماشین ظرفشویی کافی نیست و این قارچ های خطرناک داخل ماشین ظرفشویی هم در کمین سلامت شما نشسته اند.

به همین دلیل توصیه می شود بلافاصله پس از خشک شدن ظرف ها، آنها را از ماشین ظرفشویی خارج کنید تا عوامل بیماریزا فرصت انتقال به ظروف را نداشته باشند.

بسیاری از خانم ها به منظور صرفه جویی در وقت، زمان شستشوی ظروف را کوتاه تر می‌کنند و به جای یک مرحله شستشو با آب گرم و آبکشی نهایی، تنها مرحله آب کشی را انتخاب می‌کنند.

در این روش بسیاری از باکتری ها و میکروب ها در ظروف به خصوص در نواحی برجسته و غیر قابل دسترس باقی می‌ماند و می‌تواند عاملی برای ابتلا به بیماری های گوارشی باشد.

به همین دلیل توصیه می‌شود در صورت استفاده از ماشین ظرف شویی، حداقل زمان شستشو لحاظ شده و ماهی یک بار محفظه داخلی ماشین ظرف شویی با مواد پاک کننده و ضدعفونی کننده شستشو داده شود.

تحقیقاتی که انجام شد

بر اساس تحقیقات معلوم شد، رطوبت بالا و محیط گرم و قلیایی ظرفشویی‌ها بستر مناسبی برای رشد قارچ‌های بیماری‌زا در ماشین‌های ظرفشویی است.

این تحقیق به طور خاص نشان می‌دهد که قارچ‌های Exophiala، Rhodotorula و Candida parapsilosis که به آن‌ها مخمرهای سیاه، قرمز و سفید گفته می‌شود در ماشین‌های ظرفشویی وجود دارند.

خونریزی های گوارشی، آسیب های دستگاه گوارش و تحریک پذیری روده از جمله مهم ترین عوارض قارچ های بیماریزایی است که وارد بدن می شوند

در تحقیق انجام شده در سال 2011 مشخص شده است که 62 درصد ماشین‌های ظرفشویی آزمایش شده دارای قارچ‌های بیماری زا هستند و 56 درصد آن‌ها دربرگیرنده قارچ Exophiala dermatitidis و Exophiala phaeomuriformis می باشند.

تحقیقات اخیر نیز نشان می‌دهد که این قارچ‌ها بیشتر در قسمت درز درب ماشین ظرفشویی وجود دارند.

یکی از این محققان می گوید: نکته اصلی اینجاست که قارچ‌های بیماری‌زا به ندرت در طبیعت مشاهده می‌شوند، اما تعداد آن‌ها در ماشین‌های ظرفشویی بسیار بالاست.

این گونه قارچ ها تحمل فوق‌العاده‌ای در برابر حرارت، غلظت‌های بالای نمک، پاک‌ کننده‌ها و مواد ضدعفونی کننده قوی و اسیدی دارند.

خطرات قارچ های بیماری زا

حالا شاید این سوال برایتان پیش بیاید که این قارچ ها تا چه حد برای سلامت ما مضر هستند؟

قارچ‌ها با آزاد کردن هاگ تولیدمثل می‌کنند. این هاگ‌ها با استنشاق وارد ریه می‌شوند که موجب عفونت‌های بدنی می‌گردد.

بد نیست بدانید بروز خونریزی های گوارشی، آسیب های دستگاه گوارش و تحریک پذیری روده از جمله مهم ترین عوارض قارچ های بیماریزایی است که وارد بدن می شوند.

افرادی که آنتی بیوتیک مصرف می‌کنند و افرادی که ضعف سیستم ایمنی دارند، بیش از بقیه در معرض این خطر قرار دارند.

[najm134]

بمب جیوه زير سقف خانه های ایران

پس از مدت ها تبليغ درمورد استفاده از لامپ هاي کم مصرف و تلاش براي گسترش آن در جامعه مدتي است که هشدارها درمورد روش نادرست استفاده از آنها در ايران جدي تر شده؛ به قول کارشناس بهداشت تشعشات وزارت بهداشت، بمب جيوه را به خانه ها آورديم و درمورد آن آموزشي به مردم نداديم . همه ما حتي شده يک بار تبليغات مربوط به استفاده از لامپ هاي کم مصرف به جاي لامپ هاي قديمي را ديده يا شنيده ايم. صرفه جويي در مصرف انرژي و به دنبال آن کاهش بهاي قبض برق، مهم ترين مزيت استفاده از اين لامپ هاست.
پیشهاد می شود : تدريجا اين لامپهايتان را با لامپهاي ال اي دي تعويض كنيد

خطر در بالاي سر
جيوه يک فلز سمي است که روي سيستم اعصاب انسان اثر مي گذارد و مي تواند به بروز سرطان هم منجر شود. درون حباب لامپ هاي کم مصرف از گاز جيوه استفاده شده است. علي گوراني، کارشناس بهداشت تشعشات وزارت بهداشت، يکي از کارشناساني است که در مورد استفاده نادرست از يک تکنولوژي خوب هشدار مي دهد؛ او در گفت و گو با خبرگزاري ايلنا گفته است در تمام دنيا تکنولوژي هايي مانند لامپ هاي کم مصرف همراه با بسته هاي آموزشي به مردم ارائه شد ولي در ايران اين وسيله بدون آموزش و فرهنگسازي مناسب به جامعه راه يافت؛ به همين دليل حالا «در خانه ها، کوچه ها و خيابان ها شاهديم که به راحتي لامپ هاي کم مصرف و فلورسنت خرد و مانند زباله هاي ديگر حمل مي شوند؛ درحالي که اين لامپ ها بايد با دستورالعمل ويژه جمع و امحا شوند و خرده ها و خاک هاي آن را نبايد به هيچ وجه با جاروبرقي جمع کرد.»

راهکارهايي براي کاهش خطر
تدريجا اين لامبهايتان را با لامبهاي ال اي دي تعويض كنيد
راهکارهايي وجود دارند که با عمل به آنها احتمال خطر لامپ هاي کم مصرف و مهتابي (فلورسنت) کاهش مي يابد:
*پرتاب کردن و شکستن لامپ هاي مهتابي به سرگرمي بعضي افراد به ويژه نوجوانان در خيابان ها و کوچه تبديل شده است؛ درمورد خطرات اين کار به آنها هشدار دهيد.
*درصورتي که لامپ کم مصرف يا مهتابي در يک محيط بسته و کوچک شکست، تا 15 دقيقه محل را ترک کنيد. بعد از بازگشت پنجره ها را باز يا دستگاه تهويه را روشن کنيد. هنگام جمع آوري تکه هاي لامپ دستکش بپوشيد يا از دو تکه مقوا کمک بگيريد.
*از جاروبرقي يا دستي استفاده نکنيد. بعد از جمع آوري خرده شيشه ها، آنها را درون يک کيسه نايلوني قرار دهيد، در آن را گره بنزيد و درون سطل آشغال بيندازيد. براي پاک کردن زمين از جيوه هم از دستمال مرطوب استفاده کنيد.
*درصورتي که اين لامپ ها سوختند آنها را به ماشين بازيافت زباله تحويل دهيد يا در سطل هاي مخصوص بازيافت بيندازيد.
*بهتر است لامپ هاي کم مصرف را درون حباب قرار دهيد و آنها را در جايي وصل کنيد که بيشتر از 30 سانتي متر با افراد فاصله داشته باشد.
*بعد از 5 تا 10 هزار ساعت استفاده از اين لامپ ها آنها را تعويض کنيد

[pejuhesh232]

سفال‌های لالجین سمی شده‌اند

نامیده شدن شهر لالجین به پایتخت سفال ایران به‌تدریج تبدیل به طنزی تلخ می‌شود. این روزها در همان پایتخت سفال ایران، سفال چینی می‌فروشند و لالجین را این‌روزها «لاله‌چین» می‌خوانند. چرا؟ چون فروشندگان تمایل کمتری به سفال لالجین دارند و تولید‌کنندگان هم با مشکلات فراوان دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند.


روزگاری سفال لالجین به تمام اروپا صادر می‌شد اما اکنون اتحادیه اروپا دیگر اجازه ورود سفال لعاب‌دار لالجین به کشورهای عضو این اتحادیه را نمی‌دهد.

صادرات سفال لالجین به آلمان نیز که مهم‌ترین خریدار سفال ایران بود، قطع شده است؛ نه به‌دلیل تحریم بلکه موضوع اصلی، کیفیت سفال ایرانی است. در سال‌های اخیر در لعابکاری سفال‌ها از لعاب‌های آماده که برای ساخت کاشی و سرامیک ساختمانی استفاده می‌شود و دارای ترکیبات سرب است، استفاده شده است.لعاب‌های آماده سمی هستند و آسیب‌های جبران‌ناپذیری به استفاده‌کنندگان از ظروف سفالی‌ای که با چنین لعاب‌هایی ساخته می‌شوند، می‌رسانند.

دیگر اینکه برای پخت سفال در کوره‌ها حرارتی بیش از یک هزار درجه نیاز است تا ظروف سفالین سم‌زدایی شوند که به‌علت منفعت جویی و گران‌شدن مواد سوختی و حامل‌های انرژی، تولید‌کنندگان ناچارند در حرارتی کمتر از 700درجه سفال‌ها را بپزند. این اقدام کیفیت کالاها را پایین آورده و سلامت مصرف‌کنندگان را نیز تهدید می‌کند.تولید چنین کالاهایی در حالی انجام می‌شود که هیچ نهادی تاکنون بر این موضوع نظارت نداشته و به‌ویژه وقتی خطر استفاده از ظروف لعابدار سمی بیشتر می‌شود که برخی خریداران صنایع‌دستی سفالی از ظروف سفالی با هدف تهیه مواد غذایی و پخت‌وپز استفاده می‌کنند.

مهدی کریمی، کارشناس سفال و مدرس دانشگاه درخصوص سفال‌های سمی تولید‌شده در برخی کارگاه‌های صنایع‌دستی در لالجین می‌گوید: در ترکیب لعاب همیشه سرب وجود دارد اما در سال‌های اخیر از این ماده بیش‌از حد مجاز استفاده می‌شود که موجب خطرناک‌شدن لعاب‌ها شده است.

کریمی می‌گوید: سفالگران برای پایین‌آوردن دمای ذوب، ترکیب سرب را افزایش می‌دهند و متأسفانه دستگاه‌های نظارتی نیز در این خصوص سکوت کرده‌اند. البته اگر حمایت‌های بیشتری از تولیدکنندگان صنایع‌دستی در بخش سفال انجام می‌شد و یارانه صنعت و سوخت آنها حذف نمی‌شد سفالگران دست به این اقدام نمی‌زدند.

لالجین البته با بیش از 400سال سابقه در صنعت سفال هنوز در جهت برندسازی گام برنداشته است؛یعنی به‌دلیل اینکه تولید سفال درخور نیازهای روز نیست و کیفیت فدای کمیت شده، نشان معتبری از صنعت سفال در این شهر کمتر دیده می‌شود.با آنکه لالجین را پایتخت سفال ایران نامیده‌اند اما این شهر و محصولاتش نقش کمرنگ‌تری در جشنواره‌ها و فستیوال‌ها به‌خصوص در دوسالانه سفال کشور دارند و هرگز دوسالانه سفال ایران در این شهر برگزار نشده است.

تا دهه60 بیش از 600 کارگاه ساخت سفال به شیوه سنتی در شهر لالجین فعالیت می‌کردند اما امروز بیشتر این کارگاه‌ها قربانی توسعه شهر شده‌اند. پایتخت سفال ایران حتی در طراحی شهری لالجین نیز لحاظ نشده و شهرک صنعتی که به‌منظور سازماندهی این کارگاه‌ها ایجاد شده است، توانایی پاسخگویی به تمامی تولیدکنندگان را ندارد. سفالگران نیز توان خرید کارگاه در این شهرک را ندارند و از آنجا که کارگاه‌های سنتی در بافت قدیم و اصلی شهر قرار گرفته‌اند، شرایط مناسبی برای تولید سفال وجود ندارد. باوجود این مشارکت نهادهای مردمی در تصمیم‌سازی‌‌ها به‌منظور حل مسائل این شهر ضعیف است. ایجاد پژوهشگاه و مراکز مطالعات سفال، استفاده از نخبگان و هنرمندان، مسئولیت‌دادن به شهروندان، تبلیغات صحیح، نظارت بر کیفیت توسط یک نهاد بی‌طرف و تخصصی، مدیریت پسماند و نوآوری و سرمایه‌گذاری در صنعت سفال کشور می‌تواند پایتخت سفال ایران را از مشکلات موجود در آن و ورشکستگی صنعت سفال (به‌عنوان یکی از رشته‌های صنایع‌دستی کشور) رها کند.
حسین زندی

[pejuhesh232]

چه ظروفي با چه وضعيتي براى تهيه و مصرف غذا سالم است

برخي از ظروف با آزاد كردن تركيبات مختلفي كه در جنس، رنگ و يا لعاب آنها به كار گرفته شده است، موجب ايجاد تاثيرات سوئي بر بدن مي‌شوند. شايد در نظر اول، كيفيت و طعم غذا مورد توجه قرار گيرد ولي بايد به خاطر داشت كيفيت ظرفي كه در آن غذا مي‌خوريد نيز به اندازه كيفيت مواد غذايي مورد مصرف، مهم است. به همين دليل كارشناسان از ديدگاه علمي، در مورد استفاده از ظروف با جنس‌هاي مختلف، نظر و گاه حتي درباره كاربرد بعضي از آنها، هشدار مي‌دهند.

ظروف آشپزی و غذاهایی که در آنها طبخ می کنیم رابطه ای دو شرطی دارند به این ترتیب که در جریان پخت غذا مواد غذایی با مولکول های موجود در بدنه ظروف واکنش نشان می دهند و این تعامل می تواند به نفع یا ضرر سلامتی شما باشد.

استفاده از ظروف برای پخت و پز در گذشته به تنوع و فراوانی این روزها نبود. بیش از این مردم در بیشتر خانه ها در یک نوع ظرف مرسوم و متناسب با دوره ای که در آن زندگی می کردند، به پخت و پز می پرداختند اما امروزه در هر خانه ای انواع ظروف با شکل و طرح های متنوع وجود دارد که هر کدام از آنها برای کار خاصی مناسب است.

پزشکان به این نتیجه رسیده اند که استفاده زیاد از بعضی ظروف باعث یکسری از مشکلات برای بدن می شود بنابراین افراد باید جدا از کیفیت و طعم غذا که در وهله اول مورد توجه قرار می گیرد حتما باید به کیفیت ظرفی که در آن غذا می پزند یا می خورند هم توجه کنند. با انواع ظروف و تاثیر آن بر غذاهایی که در آنها طبخ می شود، آشنا شوید.

ظروف تفلون



ظروف تفلون یا نچسب در واقع همان ظروف آلومینیوم یا استیل هستند که با ماده خاصی به نام پلی تترافلوئورواتیلن پوشانده می شوند که این ماده سبب نچسبیدن مواد غذایی به ظرف می شود.

البته ظروف تفلون نیز درجه یک و دو دارند زیرا موادی که برای ساخت ظروف تفلون به کار می رود متفاوتند و ضخامت مواد نچسب آنها نیز فرق می کند. آن دسته از ظروف تفلون که دارای کیفت مرغوبتری هستند دارای پودر سرامیک یا مخلوط تیتانیوم هستند که بر سختی و مقاومت این مواد می افزاید و به راحتی ساییده و خراشیده نمی شود.

از بهترین خصوصیات ظروف تفلون نچسبیدن غذا بدون نیاز به روغن است. البته مواد نچسب این ظروف به مرور زمان از بین می رود و مواد شیمیایی حاصل از آن به آرامی وارد غذا می شوند که اثرات نامطلوبی بر سلامت انسان دارند. همچنین زمانی که چنین ظروفی حرارت بالا ببینند مواد نچسب آنها تجزیه و وارد غذا می شوند که این مواد بسیار سمی هستند و سلامت انسان را تهدید می کنند.

وقتي دماي ظروف تفلون، از حد معيني بالا برود، در اثر تجزيه لايه پوشاننده آن حدود 15 نوع ذره بخار سمي ‌آزاد مي‌شود. يكي از مواد سرطان‌زاي موجود در ظروف تفلون، در موش 4 نوع سرطان شامل سرطان كبد، پانكراس، سينه و بيضه ايجاد مي‌كند. بر همين اساس مي‌توان احتمال داد كه استفاده درازمدت از اين ظروف و مواجهه زياد با اين ماده در انسان نيز چنين اثرات سوئي داشته باشد.

هرچه ظروف با پوشش تفلون، گرم‌تر شود، احتمال آزاد شدن بخارات سمي ‌از آنها بيشتر است. از سوي ديگر تحقيقات علمي‌ ثابت كرده است كه هر چه سن ظروف، كمتر يا به عبارتي ظرف، نوتر باشد، در صورتي كه حرارت زيادي به ظرف خالي داده شود، تاثيرات سوء آن بيشتر است. در ظروف تفلون از فلزی به نام "کادمیوم" استفاده می‌شود که از فلزات سنگین است و چنانچه ظرف دچار خش‌هایی بر اثر شستشو یا کشیدن قاشق و... شود، فلز کادمیوم وارد غذا می‌شود و عوارض احتمالی مانند سرطان را پدید می‌آورد.

برخی افراد برای استفاده مجدد از این ظروف آسیب‌دیده، آنها را به مراکزی می‌برند و ترمیم می‌کنند، در حالی که باید بدانند با ترمیم این ظروف، آسیب بیشتری به بدن می‌رسد، پس هرگز این ظروف را ترمیم نکنید.


ظروف آلومینیوم



استفاده طولاني مدت از ظروف آلومينيومي ‌براي پخت غذا مناسب نيست، چرا كه اين ظروف با آزاد كردن آلومينيوم در غذا، سبب انتقال اين يون‌ها به بدن مي‌شوند و در درازمدت مي‌تواند مشكلاتي براي بدن از جمله مشكل كم خوني، ايجاد كند. بهتر است از ظروف آلومينيومي ‌براي پخت غذاهايي استفاده شود كه نياز به مدت زمان پخت كمتري دارد. از سوي ديگر سبزيجات برگي و غذاهاي اسيدي يا نمكي اگر در ظرف آلومينيوم پخت شوند ميزان زيادي آلومينيوم را به خود جذب مي‌كنند در نتيجه آلومينيوم بيشتري وارد بدن مي‌شود كه مضر است.

بعضي شواهد حاكي از آن است كه آلومينيوم در درازمدت باعث بيماري آلزايمر مي شود كه البته اين رابطه هنوز كاملا به اثبات نرسيده است.

بعضي نظريه ها نيز مطرح است که جوش آوردن آب در کتري هاي آلومينيومي ميتواند باعث بروز بيماريهايي همچون زخم معده،کوليت،خشکي دهان ،يبوست وتغيير رنگ زبان شود.

افرادي كه هرروز ازظروف آلومينيومي پوشش داده نشده براي پخت و پز و نگهداري مواد غذايي استفاده مي كنند ،تقريبا 5/3 ميليگرم آلومينيوم در روز وارد بدن خود مي كنند.

هرچه غذا بيشتر در اين ظروف پخته يا نگهداري شود،مقدار آلومينيوم وارد شده به آن بيشتر است.

البته سازمان بهداشت جهاني تخمين زده است كه بزرگسالان ميتوانندبيشتر از 50 ميليگرم را در روز بدون هيچ ضرري دريافت كنند.اين در حالي است كه بسياري از داروهاي معمول حاوي آلومينيوم هستند،مثلايك قرص آنتي اسيد حاوي 50 ميليگرم و يك قرص آسپيرين حاوي 20-10 ميليگرم آلومينيوم است.

سبزيجات برگي و غذاهاي اسيدي يا نمكي همچون گوجه فرنگي،مركبات وريواس اگر در ظروف آلومينيومي قرار داده شوند بيشترين آلومينيوم را به خود جذب مي كنند و باعث ميشوند آلومينيوم به مقدار زياد وارد غذا شود؛همچنين باعث ميشوند روي اين ظروف حالت سوراخ سوراخ بگيرد .بنابراين پختن اين مواد در ظروف آلومينيومي توصيه نمي شود.

براي جلوگيري از جذب آلومينيوم به غذا،از نگهداري مواد غذايي در ظروف آلومينيومي پوشش داده نشده بايد اجتناب كرد.

در بعضي مناطق، آب حاوي مواد معدني و قليا بوده كه ممكن است روي سطح ظروف آلومينيومي رسوب كند.پختن غذاهاي كم اسيدي،نمكي يا قليايي در ظروف آلومينيومي ميتواند باعث سياه شدن اين ظروف شود،البته تغيير رنگ و لكه دار شدن اين ظروف روي كيفيت پخت غذا تاثير ندارد.

براي برطرف كردن رنگ يا لكه، غوطه ور كردن ظرف در محلول آب و آب ليمو يا سركه مفيد است.


ظروف روی:

متاسفانه ظروفی که به نام رویی در بازار وجود دارد، در واقع از جنس "آلومینیوم" هستند و باید بدانید که استفاده از این ظروف برای پخت و پز باعث آزاد شدن آلومینیوم می‌شود و این یون همراه با غذا وارد بدن می‌شود و در درازمدت می‌تواند عوارضی مانند کم‌خونی، یبوست، اختلالات گوارشی، پوکی استخوان و حتی آلزایمر را به وجود آورد.

پس بهتر است هنگام خرید ظروف رویی دقت کنید که حتما جنس آنها اصل باشد اگر ظرف خریداری شده از جنس روی باشد، باعث خروج یون روی از ظرف به غذا می‌شود که باعث جبران کمبود روی در بدن هم می‌شود.


ظروف پلاستیکی:



سرو غذا در ظروف پلاستيكي و يكبار مصرف از نظر بهداشتي باعث بروز مشكلاتي خواهد شد.
اين روزها استفاده از ظروف يكبار مصرف، متداول شده است. حتي بعضي خانواده‌ها براي پخش غذاهاي نذري يا در میهماني‌هاي خود از اين ظروف استفاده مي‌كنند بايد توجه داشت كه استفاده از ظروف يكبار مصرف شفاف و بي‌رنگ، براي نوشيدني‌هاي داغ مثل قهوه و چاي، كاملاً نامناسب است چون حرارت بالا، سبب آزاد شدن بعضي مواد آلي و تركيبات شيميايي موجود در ديواره آنها و انتقال آن به نوشيدني مي‌شود و ورود اين مواد و تركيبات به بدن عامل بروز بعضي از سرطان‌هاست.
اين ظروف توانايي نگهداري رنگ را هم ندارند بنابراين با ريختن غذا و نوشيدني داغ درون اين ظروف، لايه‌اي از رنگ داخل محتويات، حل و وارد بدن مي‌شود كه سرطان زاست.

در هنگام استفاده از ظروف يك بار مصرف بايد به علامت اختصاري كه در كف ظرف حك شده توجه كرد:

استفاده از ظروف پلي اتيلني (PE)و پرو پيليني(PP) كه به رنگ سفيد ميباشند و عمدتا براي بسته بندي و نگهداري محصولات لبني،روغن و سركه به كار مي روند،براي مواد غذايي گرم و مرطوب بلامانع است.

استفاده از ظروف پلي استايرني فوم دار (EPS)و ظروف پلي استايرني سفيد رنگ (HIPS) براي مواد غذايي گرم و مرطوب مشكلي ايجاد نميكند ولي براي نگهداري مواد غذايي داغ مثلا با دمايC 140نامناسب است.

استفاده از ظروف پلي استايرني شفاف(GPPS) تنها براي نوشيدني هاي سرد مناسب است و براي مواد غذايي داغ مثل چاي و قهوه مناسب نمي باشد.


ظروف ملامین



اگر فرآيند توليد اين ظروف، علمي ‌و اصولي باشد، مشكلي براي سلامتي افراد به وجود نمي‌آورد. لعابي كه براي محافظت روي ملامين پوشانده مي‌شود، بسيار نازك است. بنابراين بايد مانع از بين رفتن آن شد تا ميكروب وارد ظرف نشود.
به دليل نفوذ ميكروب، استفاده از ملامين‌هاي ترك‌دار و كهنه توصيه نمي‌شود. اگر اين ظروف، سالم باشد و لعاب آنها هم از بين نرفته باشد، غذاهاي ترش و اسيدي هم نمي‌توانند تاثيري بر آن داشته باشند.


ظروف استیل



اين ظروف از تركيب آهن و فلزات ديگر ساخته شده‌اند و در هنگام پخت، ترکیبی وارد ماده غذايي نمي‌كنند اما بايد توجه داشت كه از نگهداري غذاهاي اسيدي و نمكي براي مدت طولاني در ظروف استيل، خودداري شود.

بزرگ‌ترین مشکلی که این قبیل ظروف دارند، این است که غذا به آنها می‌چسبد و در صورت سرخ کردن غذا، ظرف می‌سوزد. پس بهترین توصیه این است که از ظروف استیل برای طبخ غذا به شکل آبدار (مثل سوپ و آش) استفاده شود.

ظروف استیل از کیفیت درجه یک و دو برخوردار است. ظروف استیلی که دارای جنس مرغوب تری هستند از ترکیب آهن و فلزاتی همچون کروم، نیکل، مولیبدن و تیتانیوم ساخته می شوند که همین امر به ظرف حالت سختی می دهد و در مقابل فرسودگی، خراشیدگی و ساییده شدن بسیار مقاوم هستند اما ظروف استیلی که کیفیت پایین تری دارند مقاومت و آسیب پذیری کمتری دارند و حرارت را به طور یکنواخت منتقل نمی کنند و غذا را باید مرتب در آنها هم زد تا یکنواخت حرارت ببیند.

البته امروزه برای انتقال بهتر گرما ته ظروف استیل و همچنین نچسبیدن غذا به ته ظرف، لایه آلومینیومی یا چدنی به کار برده می شود. در مورد ظروف استیل این نکته قابل توجه است که نباید مواد اسیدی و نمکی و غذاهایی مانند گوشت، گوجه فرنگی، آلو و چغندر برای مدت طولانی در این ظروف نگهداری شوند.


ظروف لعابی یا سفالی



ظروف سفالی در گذشته به دلیل کمبود ظروف در آن زمان، دارای کاربرد فراوانی بود اما امروزه آنچنان مورد علاقه افراد نیست. ظروف سفالی بدون لعاب برای نگهداری یا پخت غذا به هیچ وجه مناسب نیستند زیرا خلل و فرج زیادی دارند که همین امر سبب نفوذ و باقی ماندن غذا در آنها می شود.

نکته دیگر اینکه امروزه برای زیبا ساختن ظروف سفالی از رنگ استفاده می شود که خود حاوی فلزات سنگین مثل سرب است. اینگونه رنگ ها برای سلامتی بسیار مضرند و باعث کند ذهنی، افسردگی و حتی مسمومیت های درازمدت می شوند.

ظروف لعابی قدیمی که زردرنگ است، بهترین نوع این ظروف برای پخت و پز و نگهداری غذاست. همچنین ظروف سرامیکی که نوعی از ظروف سفالی است اگر دارای لعاب مناسبی باشند، هیچ مشکلی برای پخت و پز ندارند.


ظروف چدنی



ظروف چدنی از ظروف تازه وارد بازار است که به دلیل شکل و طراحی آن بسیار پرطرفدار هستند. چدن با آنکه رسانای حرارتی ضعیفی است ولی به خوبی حرارت را در خود نگه می دارد و آن را به طور یکنواخت پخش می کند.

ممکن است هنگام پخت و پز مقداری از مواد ظروف چدنی وارد غذا شود که البته از قابلمه جدا نمی شود بلکه مواد غذایی هنگام پختن در مجاورت با قابلمه، خواص آن را می گیرند. بنابراین بهتر است از ظروف چدنی بیش از حد استفاده نشود و برای آنکه چدن بر روی مواد غذایی هنگام پخت تاثیر نگذارد، بهتر است قبل از طبخ غذا تمام سطح داخلی ظروف چدنی با کمی روغن چرب شود و به مدت دو ساعت به همین حالت باقی بماند تا هم از خراشیدگی و هم از ایجاد تاثیرات منفی چدن روی بدن جلوگیری شود.


ظروف مسي



ظروف مسی که متاسفانه استفاده از آنها بسیار کم شده است از بهترین نوع و سالم ترین ظروف برای پخت و پز هستند. البته این نکته در مورد ظروف مسی حائز اهمیت است که قلع اندود نشدن مناسب ظروف مسی و استفاده از مواد حاوی سرب برای قلع اندود کردن، می تواند در دراز مدت سبب مسمومیت شود و تاثیر نامطلوبی روی اندام داخلی بدن داشته باشد.

همچنین آزاد شدن یون مس و انتقال آن به غذا باعث ذخیره شدن این ماده در کبد می شود و در کارکرد کبد اختلال ایجاد می کند. بنابراین هنگام خرید توجه داشته باشید که ظرف مسی حتما با فلز قلع پوشش داده شده باشد. بهتر است این ظروف به آهستگی شسته شوند تا این لایه از قلع از بین نرود یا خش برنداردا. غذاهای ترش و مواد اسیدی سبب از بین رفتن لایه رویی ظرف مسی می شود و حتما باید هر چند وقت یک بار ظروف مسی، قلع اندود شود.

مس هادي بسيار خوب گرماست و با آن به خوبي ميتوان دماي پخت و پز را كنترل كرد.

تنها با دادن حرارت كم تا متوسط ميتوان بهترين نتيجه را از آن گرفت. ظروف برنجي هم از مس و روي ساخته شده اند كه كمتر به كار مي روند.

مقادير اندك مس براي سلامتي مفيد است ولي مقادير زياد آن ميتواند مسموميت زا باشد.

مس با غذاهاي اسيدي واكنش ميدهد و به اين خاطر ظروف مسي را معمولا با لايه اي از يك فلز ديگرمثل قلع يا استيل يا نيكل مي پوشانند تا از ورود مس به غذا جلوگيري شود.اين لايه در هنگام پخت و پز به مقدار كم در غذا حل مي شود ، به خصوص اگر غذاهاي اسيدي براي مدت طولاني در اين ظروف پخته يا نگهداري شوند.پس از پختن غذاهاي اسيدي در ظروف مسي پوشش داده نشده بايد اجتناب كرد.

همچنين با خراشيدن يا سائيدن اين ظروف در هنگام شست و شو،لايه پوششي محافظ از بين ميرود.از خراشيدن اين ظروف بايد خودداري نمود و در ظروفي كه لايه پوششي آنها از بين رفته نبايد پخت و پز كرد.

سازمان غذا و دارو (FDA) در مورد مصرف ظروف مسي بدون پوشش هشدار داده است زيرا اين فلز هنگامي كه در مقادير زياد وارد غذا ميشود باعث تهوع،استفراغ و اسهال ميشود.


ظروف بلوری، پیرکس و شيشه‌اي



هر چند که در بیشتر خانه ها ظروف پیرکس وجود دارد اما کمتر پیش می آید که افراد از این ظروف برای پخت و پز استفاده کنند.
از نظر متخصصان تغذیه ظروف پیرکس مناسب ترین ظروف برای پخت و پز هستند زیرا می توان انواع غذاها را در آنها تهیه کرد و مواد اسیدی و مواد بازی، روی این ظروف تاثیری ندارند. یون های مضر هم در اثر حرارت وارد غذا نمی شوند اما باید به این نکته توجه کرد که پیرکس حرارت را به خوبی ولی به طور یکنواخت منتقل می کند، بنابراین باید این ظروف با المنت های برقی و حرارتی بسیار زیاد به صورت مستقیم تماس نداشته باشند و به طورغیر مستقیم در ماکروویو یا اجاق گاز حرارت نبیند و هنگامی که بسیار داغ است بر روی سنگ و جسم سرد گذاشته نشود.

ظروف بلوري، پيركس و شيشه‌اي جزء ظروف مناسب براي پخت غذا هستند، چون مواد اسيدي يا بازي، روي آنها تاثيري نمي‌گذارد و در اثر حرارت نيز ترکیبی وارد غذا نمي‌شود. بعضی از افراد این ظروف را روی حرارت بالا و شعله مستقیم اجاق گاز قرار می‌دهند، ولی باید دانست که این روش کاملا اشتباه است.


ظروف سنگي



بيشتر جنبه تزئيني پيدا كرده است، ولي هنوز هم موارد استفاده از آنها مشاهده مي‌شود. هر چند اين ظروف در حال حاضر چندان مورد استفاده قرار نمي‌گيرند اما اين ظروف از نظر بهداشتي سالم هستند و تغيير در غذا ايجاد نمي‌كنند.


مهرزاد مهربانی، متخصص طب کهن و اسلامی با تشریح عملکرد ظروف مختلف غذا، ظروف مسی،تفلونی خراش دیده، سرب اندود،سفالی، پلاستیکی و آلومینیومی را در اکثر موارد خطرناک اعلام کرد و گفت: ظروف پیرکس و آرکوپال اغلب مناسب هستند.

وی خاطرنشان کرد: اگر سطح داخلی ظرف مسی با فلز قلع پوشیده نشده باشد یا در اثر استفاده زیاد خش برداشته باشد، مس وارد غذا شده و با آن وارد فعل و انفعال می‌‎شود و بر اثر استفاده طولانی مدت، مس در ارگان‌های بدن به خصوص کبد انباشته شده و اثرات نامطلوبی به دنبال خواهد داشت.

این متخصص طب سنتی همچنین گفت: از طرفی امروزه بسیار مشاهده می‌‎شود که به دلیل قیمت ارزانتر سرب، برای اندود کردن ظروف مسی از سرب به جای قلع استفاده می ‎شود که این خود خطر مسمومیت با سرب را نیز به دنبال خواهد داشت.

مهربانی توصیه کرد: حتی از قاشق‌های مسی با رنگ قرمز برای برداشتن روغن و مواد ترش استفاده نکنید به عنوان مثال قرار دادن یک قاشق مسی در ظرف روغن به دلیل اکسیداسیون می‌‎تواند مدت ماندگاری روغن را 80 برابر کوتاه کند.

مهربانی بیان کرد: چنانچه سطح داخلی ظروف تفلون دچار خراش شده باشد ماده‌ای وارد غذا می‌‎کند که مضر است.
وی گفت: از طرف دیگر چنانچه حرارتی که به ظرف تفلون وارد می‌شود به بیش از 300 درجه سانتی گراد برسد تفلون تجزیه می‌‎شود و مواد سمی آزاد می‌‎کند.
بنابراین سطح فلزی زیرین ظروف تفلونی هرچه ضخیم‌تر باشد مناسبتر است به ویژه در مورد تابه‌‎های تفلونی که در مقایسه با قابلمه ها در معرض حرارت بیشتری قرار می‌‎گیرند.

مهربانی گفت: از ظرف‌های ملامینی که لعابش صدمه ندیده و دچار خراش نشده باشد می‌‎توان استفاده کرد اما باید توجه داشت که در این ظرف‌ها غذای داغ ریخته نشود.

ظرف‌های سفالی دارای منافذ زیادی است که سبب می‌‎شود آب درون کوزه‌‎های سفالی خنک بماند.
وی گفت: یک تا دوبار استفاده از ظروف سفالی اشکالی ندارد اما بقایای غذا در منافذ این ظروف باقی می ‌ماند و پاک نمی‌‎شود به همین دلیل به مدت طولانی ‎تری قابل استفاده نیستند.

این متخصص طب سنتی ادامه داد: ظروف سفالی لعابدار این مشکل را ندارند به شرطی که لعاب کاملاً سالم و بدون نقاط خار مانند باشد چون برای تهیه لعاب از اکسید فلزهایی مثل سرب و مس استفاده می‌‎شود که در صورت ریختگی لعاب در غذاها حل شده و وارد بدن می ‎شود.

وی اضافه کرد: از بطری‌های پلاستیکی محتوی آب معدنی می‌‎توان تا شش ماه برای نگهداری آب استفاده کرد اما آبلیمو و سایر مواد ترش در این ظروف قابل نگهداری نیستند.

مهربانی بیان کرد: لیوان‌های پلاستیکی به ویژه نوع شفاف آنها برای نوشیدنی‌های داغ مناسب نیست.

وی اضافه کرد: ظرف‌های فوم نیز برای نگهداری مواد غذایی داغ مناسب نیستند و بهترین ظروف یکبار مصرف به این منظور ظروف سلولزی هستند.

این متخصص گفت: استفاده طولانی مدت از ظروف آلومینیومی مثل کتری های آلومینیومی می‌‎تواند به اختلال در جذب روی و سلنیوم منجر شده و خطر عوارضی مثل زخم معده، یبوست، کولیت، کم خونی و حتی آلزایمر را افزایش ‎دهد.

وی افزود: توصیه می‌‎شود اگر در ظروف آلومینیومی جرم ایجاد شده باشد، کنده نشود چون خود آن مانعی برای ورود آلومینیوم به غذاست.

مهربانی خاطر نشان کرد: به طور کلی بهترین ظروف برای پخت و نگهداری غذا ظرفهای شیشه‌ای (پیرکس) هستند چون با ترکیبات موجود در غذا وارد واکنش نمی‌‎شوند.

وی ادامه داد: ظروف استیل هم بسیار مناسب هستند اما بهتر است به مدت طولانی در آنها غذاهای ترش یا شور نگهداری نشود.

ظروف چدنی هم به نسبت برای نگهداری و پخت و غذا مناسب است اما اشکالی که وجود دارد این است که گاهی در سطح داخلی آنها از تفلون استفاده می ‎شود که سبب می ‎شود معایب ظروف تفلونی را داشته باشند.

مهربانی گفت: ظروف سرامیکی هم نوعی از ظروف سفالی لعابدار هستند و تا زمانی که لعاب آنها صدمه ندیده مشکلی ایجاد نمی‌‎کنند.

وی ادامه داد: ظروف اوپال (آرکوپال) هم مانند ظروف شیشه‌‎ای اثر سوئی بر مواد غذایی ندارند.

ظرف‌های چینی هم ظروف مناسبی هستند اما هم در مورد ظرف های چینی و هم اوپال، رنگ های تزیینی بکار رفته را باید مدنظر داشت.

وی در مورد استفاده از ظرف‌های سنگی گفت: ممکن است در دراز مدت ترکیبات موجود در سنگ بر غذا تاثیر بگذارد.

[pejuhesh232]

مليونها بمب اماده انفجار (سامسونگ) در خانه هاى مردم

شرکت سامسونگ کره جنوبی بیشتر از دو میلیون و هشتصد هزار ماشین لباسشویی تولیدی خود را به دلیل نقض فنی و انفجار حین کار، جمع آوری کرد.



به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، علت این اقدام انتشار گزارش هایی درباره انفجار 730 مورد از این نوع ماشین لباسشویی بوده است.
پایگاه اینترنتی هافينگتون پست گزارش داد: شرکت سامسونگ و آژانس کنترل کیفیت تولیدات مصرفی آمریکا، تصمیم در خصوص جمع آوری این ماشین ها را پس از آن اتخاذ کردند که انفجارهای مزبور به زخمی شدن 9 نفر منتهی شد.

گزارش روزنامه ایندیپندنت نیز حاکی است که یکی از مجروحان، فکش شکسته و این در حالی است که تمام مجروحان به خاطر لرزش بسیار شدید این نوع ماشین لباسشویی دچار حادثه شده اند.
گزارش ها حاکی است که دیگ برخی از ماشین های لباسشویی سامسونگ هنگام استفاده کج شده که باعث ایجاد لرزش بسیار شدید و کنده شدن ناگهانی در پوش ماشین لباسشویی شده است.

34 نوع ماشین لباسشویی که از مارس 2011 تا نوامبر 2016 فروخته شده، از رده خارج و برای جبران، شرکت سامسونگ اقدام به تخفیف برای خرید ماشین لباسشویی جدید، تعمیر رایگان یا استرداد مبلغ کامل آن به اشخاصی نموده که ماه گذشته از این شرکت ماشین لباسشویی خریده اند.

شعبه این شرکت در آمریکا به مشتریانش اطمینان داده که این شرکت با آژانس کنترل کیفیت و بازرگانی برای آگاهی از علل این مشکل همکاری می نماید.
جان هارتنگتون معاون شرکت سامسونگ گفت: اولویت ما اکنون دور کردن خطر از مشتریان در خانه هایشان است.

نقض فنی محصولات سامسونگ فقط به ماشین لباسشویی آن ختم نمی شود. این شرکت چندی پیش مجبور شد میلیون ها گوشی تلفن همراه "نوت 7" را به خاطر افزایش دما هنگام شارژ که به آتش گرفتن و سوختن آن منجر شده از بازار جمع آوری نمایند.
این شرکت ساخت گوشی مزبور را کاملا متوقف کرده که زیان ناشی از آن 5 میلیارد و 300 میلیون دلار برآورد شده است.

[najm134]

آیا استفاده از ظروف نچسب بی خطر است؟

ظروف نچسب، مانند ماهی‌تابه، با ماده ای به نام پلی تترا فلورو اتیلن (PTFE) که به نام تفلون مشهور است، پوشش داده شده اند. تفلون یک ماده شیمیایی مصنوعی محسوب می شود که از اتم های کربن و فلوئور تشکیل شده است.
مردم در سراسر جهان از ظروف نچسب برای پخت و پز روزانه خود استفاده می کنند. پوشش نچسب برای تهیه غذاهای مختلف مانند پن کیک ها، سوسیس و تهیه نیمرو گزینه ای ایده آل است.



به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اتوریتی نیوتریشن"، به رغم محبوبیت بالای استفاده از ظروف نچسب، بحث های بسیاری درباره این پوشش ها از قبیل تفلون وجود دارند.
برخی منابع ادعای مضر بودن آنها و ارتباط با بیماری هایی مانند سرطان را مطرح کرده اند، در شرایطی که دیگران معتقدند پخت و پز با ظروف نچسب کاملا بی خطر است.

ظرف نچسب چیست؟

ظروف نچسب، مانند ماهی‌تابه، با ماده ای به نام پلی تترا فلورو اتیلن (PTFE) که به نام تفلون مشهور است، پوشش داده شده اند. تفلون یک ماده شیمیایی مصنوعی محسوب می شود که از اتم های کربن و فلوئور تشکیل شده است.

تفلون برای نخستین بار در دهه 1930 معرفی شد و سطحی غیر واکنشی، نچسب و تقریبا بدون اصطکاک را ارائه کرد.

سطح نچسب، ظروف پوشش داده شده با تفلون را به گزینه ای راحت برای استفاده و تمیز کردن تبدیل می کند. همچنین، پخت و پز در این ظروف به روغن یا کره اندک نیاز دارد و روشی سالم‌تر برای پخت و پز را ارائه می کند.

تفلون کاربردهای دیگری نیز دارد. از این ماده برای تهیه پوشش سیم و کابل، محافظ های پارچه و فرش، و پارچه های ضد آب برای پوشاک مانند بارانی استفاده می شود.

با این وجود، ایمنی ظروف نچسب طی دهه گذشته مورد بررسی قرار گرفته است. نگرانی ها روی یک ماده شیمیایی به نام پرفلوئورواُکتانیک (PFOA) متمرکز شده بود که در گذشته برای تولید ظروف نچسب مورد استفاده قرار می گرفت، اما امروزه دیگر این گونه نیست.

همچنین، بررسی ها خطرات مرتبط با قرار گرفتن تفلون در برابر گرمای بیش از اندازه را شامل می شد.


قرار گرفتن در معرض تفلون و پرفلوئورواُکتانیک

امروزه، تمام محصولات تفلون فاقد پرفلوئورواُکتانیک هستند. از این رو، اثرات سلامت قرار گرفتن در معرض این ماده دیگر دلیلی برای نگرانی نیستند.

با این وجود، پرفلوئورواُکتانیک تا سال 2013 در تولید تفلون مورد استفاده قرار می گرفت. در شرایطی که بیشتر پرفلوئورواُکتانیک روی ظروف به طور معمول در نتیجه دمای بالای فرآیند تولید از بین می رفت، مقداری اندک از آن همچنان در محصول نهایی باقی می ماند.

با این وجود، پژوهش ها نشان دادند که ظروف تفلون منبع قابل توجهی برای مواجهه با پرفلوئورواُکتانیک نیستند.

پرفلوئورواُکتانیک با تعدادی از بیماری ها مانند اختلالات تیروئید، بیماری مزمن کلیوی، بیماری کبد و سرطان بیضه پیوند خورده است. همچنین، این ماده با ناباروری و وزن کم نوزاد هنگام تولد مرتبط است.

خطرات گرمای بیش از اندازه
به طور کلی، تفلون ترکیبی ایمن و پایدار است. با این وجود، در دمای بالای 570 درجه فارنهایت (300 درجه سانتیگراد)، تجزیه پوشش های تفلون ظروف نچسب آغاز شده و مواد شیمیایی سمی وارد هوا می کنند. استنشاق این بخارات ممکن است به تب بخار پلیمر که به نام آنفلوانزای تفلون نیز شناخته می شود، منجر شود.
تب بخار پلیمر شامل علائم موقتی شبه آنفلوانزا مانند لرز، تب، سردرد و بدن درد می شود. بروز علائم 4 تا 10 ساعت پس از مواجهه آغاز می شود و بیماری به طور معمول طی 12 تا 48 ساعت از بین می رود.
برخی مطالعات موردی کوچک نیز عوارض جانبی جدی‌تر مواجهه با تفلون بیش از حد گرما دیده را گزارش کرده اند، که از آن جمله می توان به آسییب ریوی اشاره کرد.
با این وجود، در تمام موارد گزارش شده، افراد در معرض بخارات ظروف تفلون که حداقل 730 درجه فارنهایت (390 درجه سانتیگراد) حرارت دیده بودند، قرار گرفته و این مواجهه حداقل چهار ساعت ادامه داشته است.

نکاتی برای به حداقل رساندن خطر هنگام پخت و پز



اگر اقدامات احتیاطی اولیه را مد نظر قرار دهید، پخت و پز با ظروف نچسب بی خطر، سالم و راحت است. با دنبال کردن نکته های زیر می توانید هنگام پخت و پز خطر را به حداقل برسانید:
تابه خالی را از پیش گرم نکنید: تابه های خالی می توانند طی چند دقیقه به دماهای بالا برسند، که به طور بالقوه موجب انتشار بخارهای پلیمری می شود. پیش از این که تابه را روی حرارت قرار دهید، مقداری غذا یا مایع درون آن بریزید.
از پخت و پز روی حرارت بالا پرهیز کنید: روی حرارت متوسط یا کم پخت و پز کنید و از سرخ کردن پرهیز کنید، زیرا این تکنیک پخت نیازمند دماهایی بالاتر از میزان توصیه شده برای ظروف نچسب است.
تهویه آشپزخانه را فراموش نکنید: هنگام پخت و پز دستگاه هود خود را روشن کرده یا پنجره ها را برای کمک به خروج هر گونه بخار باز کنید.
از وسایل آشپزخانه (قاشق، چنگال، کاردک، ...) چوبی، سیلیکونی یا پلاستیکی استفاده کنید: وسایل آشپزخانه فلزی می توانند موجب خراش سطح نچسب شوند و طول عمر آنها را کاهش دهند.
شستشو با دست: ظروف نچسب را به آرامی با یک اسفنج و آب گرم صابونی شستشو دهید. از پاک کننده های فلزی یا سخت مانند سیم و اسکاچ برای شستشوی ظروف نچسب استفاده نکنید زیرا می توانند سطح آنها را خراش دهند.

جایگزین هایی برای ظروف نچسب


ظروف نچسب مدرن به طور کلی بی خظر در نظر گرفته می شوند. با این وجود، اگر همچنان درباره استفاده از آنها و اثرات سلامت بالقوه نگران هستید می توانید استفاده از یک جایگزین را مد نظر قرار دهید.
از جمله جایگزین های فاقد تفلون می توان به موارد زیر اشاره کرد:
فولاد ضد زنگ: فولاد ضد زنگ گزینه ای بادوام و مقاوم در برابر خراش محسوب می شود. همچنین، استفاده از ظروف تهیه شده از فولاد ضد زنگ در ماشین ظرفشویی خطری ندارد و در نتیجه، پاکسازی آنها راحت است.

ظروف چدنی: هنگامی که به درستی آماده شده باشد، چدن می تواند به طور طبیعی حالتی نچسب داشته باشد. ظروف چدنی از طول عمر بالایی برخوردار هستند و می توانند دماهایی بالاتر از آنچه که برای ظروف نچسب بی خطر در نظر گرفته می شود را تحمل کنند.

ظروف سفالی: ظروف سفالی هزاران سال است که مورد استفاده قرار می گیرند. آنها گرما را به خوبی توزیع می کنند و در صورتی که خوب آماده شده باشند، حالتی نچسب دارند. همچنین، آنها در برابر خراش مقاوم هستند و می توانند دماهای بسیار بالا را تحمل کنند.

ظروف سرامیکی: ظروف سرامیکی محصولاتی نسبتا جدید محسوب می شوند. آنها از خواص نچسب عالی بهره می برند، اما پوشش این ظروف به راحتی خراش بر می‌دارد.

ظروف سیلیکونی: سیلیکون یک لاستیک مصنوعی است که اغلب برای ساخت ظروف ضد آتش مورد استفاده برای پخت و پز در فر و وسایل آشپزخانه مورد استفاده قرار می گیرد. سیلیکون روی حرارت مستقیم مقاومت چندانی ندارد و بهتر است برای پخت استفاده شود.

[pejuhesh232]

سفره‌های یک‌بارمصرف قد فرزندانتان را کوتاه می کند!

استفاده از سفره‌های یک‌بارمصرف موجب بروز کوتاهی قد در کودکان و نوجوانان خواهد شد.
به گزارش پایگاه خبری جامعه خبر، سازمان محیط زیست اعلام کرد سفره‌های یکبارمصرف نه تنها باعث بروز مشکلات و بیماری برای افراد بزرگسال خواهد شد بلکه تبعات بسیار منفی برای کودکان و نوجوانان به دنبال دارد.
بر اساس این خبر، کربنات سفره‌های یکبار مصرف باعث بروز مشکلاتی در معده و روده و ریزش مو در افراد مختلف خواهد شد. این سفره‌های یکبار مصرف همچنین در کودکان موجب کوتاهی قد می‌شود.
به گزارش جامعه خبر، مخرب بودن کربن به میزانی است که حتی دستگاههایی که تولید این سفره‌ها را انجام می‌دهند پس از تقریباً ۶ ماه نیاز به بازسازی دارند.

[pejuhesh232]

ارتباط ظروف نچسب و چاقی

مطالعه صورت گرفته توسط محققان آمریکایی نشان می‌دهد، مواد شیمیایی مورد استفاده برای ساخت ماهی‌تابه و قابلمه‌های نچسب، فرش‌های مقاوم در برابر لکه، و بسته‌بندی مواد غذایی، با بروز چاقی از طریق مختل کردن توانایی بدن برای سوزاندن کالری در ارتباط هستند.

به گزارش پایگاه خبری تیک (Tik.ir) ؛ پس از اعلام نتایج آزمایش‌های مختلف بر روی حیوانات و مشخص شدن اثرات مضر ترکیباتی موسوم به مواد پرفلورو آلکیل (perfluoroalkyl) بر سلامت انسان، کارشناسان نظام سلامت نسبت به استفاده از این مواد هشدار دادند. این مواد شیمیایی که در بسته‌بندی‌ها، فرش و ظروف با پوشش نچسب مورد استفاده قرار می‌گیرند، علاوه بر چاقی با بروز سرطان، کلسترول بالا و مشکلات سیستم ایمنی در ارتباط هستند.

محققان دانشگاه هاروارد (آمریکا) اثر مواد پرفلورو آلکیل (PFASs) را مورد بررسی قرار دادند. کی سون (Qi Sun)، سرپرست تیم تحقیقاتی برای انجام این مطالعه، اطلاعات 621 فرد دچار اضافه‌وزن و مبتلا به چاقی را در طول یک دوره 6 ماهه رژیم غذایی مورد بررسی قرار داد.

تمامی این افراد در یک آزمایش بالینی برای سنجش اثربخشی انواع مختلف رژیم‌های غذایی در دهه 2000 میلادی شرکت کرده بودند. همان‌طور که انتظار می‌رفت، افرادی که در طول بازه 6 ماهه رژیم غذایی، به‌طور متوسط 6.4 کیلوگرم وزن کم کرده بودند، پس از حدود 18 ماه به وزن قبلی بازگشتند.

این دسته از افراد با سطوح بالای مواد شیمیایی PFAS در خون مواجه شدند؛ درعین‌حال، روند سوزاندن کالری در بدن این افراد بسیار کندتر از سایرین بود. این در حالی است که اضافه‌وزن در این گروه حدود 2 کیلوگرم بیشتر از افراد با سطوح پایین PFAS بود.

به گفته سون، این مواد می‌تواند منجر به افزایش سریع وزن پس از رژیم غذایی شود. قرار نگرفتن در معرض مواد PFASs بسیار دشوار است، اما باید تلاش کنیم توجه مردم را به این موضوع جلب کنیم.

[najm134]

خطرات اجاق های میکروویو

میکروویو که به اشتباه ماکروویو خوانده می شود، از ترکیب دو واژه مایکرو یا میکرو MICRO (به معنی کوچک) وویو WAVE (به معنی موج) تشکیل شده است و به معنای امواج با طول موج کوتاه و تعداد نوسانات (فرکانس) بسیار بالا می باشد.
فرکانس چنین امواجی، بین۳۰۰ مگاهرتز تا چند گیگاهرتز در ثانیه می تواند باشد. بُرد چنین امواجی کوتاه بوده و در حد چند متر است، ولی میزان نفوذ آن ها نسبتا بالا است و از درون ابر و غبار عبور می کنند. هر چه فرکانس بیشتر باشد، شدت نفوذ بیشتر ولی بُرد امواج، کوتاه تر می شود.
به عنوان مثال هر چیزی که در مجاورت دستگاه نوسان ساز اجاق های میکروویو معمول قرار داشته باشد، به شدت تحت تاثیر ارتعاشات قرار می گیرد. در حالی که اگر نیم متر از منبع ارتعاش دور شود، قدرت امواج به یک صدم کاهش خواهد یافت.
امواج دارای طول موج کوتاه، هنگام برخورد به ماده، چنان موجب ارتعاش و تغییر قطب های منفی و مثبت موجود در آن می شوند که این جنبش بالای ملکول ها موجب به هم خوردن شدید آن ها و ایجاد اصطکاک درملکول ها و در نهایت سبب گرم شدن آن ماده می شود. در این میان نقش آب در درون ماده غذایی بارزتر است. زیرا ملکول های آب که قطبی هستند (همچون دیگر ملکول های قطبی)، بیشتر تحت تاثیر نوسانات قرار گرفته و به شدت شروع به جابه جایی در محل خود می کنند. به همین دلیل هر چه غذا رطوبت بیشتری داشته باشد سریع تر تحت تاثیر این امواج قرار می گیرد.
البته امروزه اغلب دستگاه هایی که تحت عنوان میکروویو به فروش می رسند، علاوه بر لرزاننده ی (نوسان یا موج ساز) مورد بحث، دارای یک یا چند المنت (سیم فلزی ای که در مقابل جریان برق مقاومت بالایی دارد و موجب گرم شدن آن می شود) هستند که به عنوان گریل (کباب پز) و فر، داخل دستگاه قرار داده شده اند. چنین دستگاه هایی را به عنوان "میکروویو گریل دار" و یا "میکروویو+ گریل+ فر" و یا کامبینیشن (یعنی ترکیب چند دستگاه) می شناسند.

● معایب اجاق های میکروویو
۱) این دستگاه غذا را در مدت کوتاهی گرم می کند و یا می پزد. ولی غذای طبخ شده در آن چندان خوشمزه نیست. در ضمن در مورد استفاده از آن، چند نکته ی اساسی نیز وجود دارد. منبع ارتعاش در دستگاه میکروویو ثابت است و اگر غذایی در مجاورت آن باشد تنها بخشی که نزدیک منبع ارتعاش قرار دارد گرم می شود.
میزان نفوذ امواج در ماده ی غذایی حدود ۳- ۵/۲ سانتی متر می باشد. در داخل دستگاه های قدیمی، چرخاننده ای وجود داشت که با حرکت دادن غذا در جلوی دستگاه های لرزاننده به تمام غذا، اجازه ی دریافت انرژی کافی برای گرم شدن را می داد.
اغلب دستگاه های میکروویو علاوه بر سیستم چرخاننده، دارای پروانه ی (عموما فلزی) جداگانه ای نیز هستند که با جابه جا کردن هوا، به همه ی مواد غذایی گرما می رساند.
۲) براساس برخی مطالعات، ارتعاشات شدید میکروویو موجب پاره شدن دیواره ی سلول های غذاها و به هم ریختن ساختمان ظریف برخی مواد غذایی از جمله ویتامین ها شده و آن ها را به سرعت از بین می برد.
در ضمن در اثر به جا ماندن رادیکال های آزاد باقیمانده ی حاصل از ضایعات ویتامین ها و دیگر ملکول های تخریب شده، ممکن است درون غذا ترکیبات جدید خطرناکی ایجاد شود.
برخی مطالعات، تغییراتی را در خون افراد استفاده کننده از غذاهای میکروویو شده گزارش نموده اند و همچنین احتمال سرطان زا بودن این دستگاه را مطرح کرده اند.
۳) نمی توان از هر نوع ظرفی در اجاق های میکروویو استفاده کرد. زیرا برخورد امواج با سطح فلزات، ممکن است موجب ایجاد شعله و آتش سوزی و حتی انفجار دستگاه شود. اکنون ظروف فلزی مخصوصی جهت استفاده در میکروویوها ساخته شده است.
امروزه ظروف فراوانی با برچسب "قابل استفاده در میکروویو" در معرض فروش هستند، ولی اینکه برای کنترل کیفیت و سلامت آن ها از کدام استاندارد استفاده شده و یا باید استفاده شود به طور دقیق مشخص نیست.
برخی ظروف پلاستیکی غیر استاندارد، هنگام تماس با مواد داغ، پلیمرهای شیمیایی منتشر می کنند که برای بدن انسان ایجاد مسمومیت کرده و مصرف غذاهای گرم شده در این ظروف را خطرناک می سازد.
به همین دلیل توصیه نمی شود غذا یا نوشیدنی های داغ را در ظروف پلاستیکی نگهداری و یا سرو نمایند.
بحث ضررهای ناشی از استفاده از این دستگاه در طبخ و گرم کردن غذا، از مدت ها پیش مطرح بوده است.
طبق نظر مخالفان با استفاده از این دستگاه، امواج این دستگاه علاوه بر ضایعات مواد غذایی، ممکن است به افراد نیز برخورد کرده و موجب ضایعاتی در بدن آن ها شود.
طبق مطالعات علمی، حتی استفاده ی طولانی مدت از دستگاه(میکروویو)، به دلیل وجود امواج با طول کوتاه موجب ایجاد ضایعات و سرطانی کردن بافت های بدن فرد استفاده کننده می شود.
موادی از نشت امواج حاصل از اجاق های میکروویو گزارش شده که در دراز مدت موجب نابودی برخی افراد استفاده کننده شده و حتی به مرگ برخی آن ها نیز انجامیده است.
فرهای میکروویو امروزی نسبت به اولین نسل این دستگاه ها (که بیش از سی سال پیش به بازار آمدند) ایمنی بیشتری دارند. امکان خروج امواج از آن ها بسیار کمتر است و معمولاً در کارخانه توسط دستگاه های حساس، آزمایش و کنترل می شوند.
در ضمن این اجاق ها (چه انواع قدیمی و چه انواع پیشرفته ی امروزی)، هیچ نوع تشعشع رادیو اکتیویته ای تولید نمی نمایند.
علاوه بر نکات یاد شده، سوختگی ناشی از استفاده از این دستگاه نیز مطرح است، ولی نسبت به سایر روشهای پخت ،احتمال سوختگی کمتر است.
پختن تخم مرغ در این دستگاه، گاه به انفجار آن در محوطه ی اجاق میکروویو منجر می شود. گرم کردن شیر در ظروف شیشه ای، سبب می شود حرارت شیر بسیار بیشتر از حرارت ظرف آن باشد. نوشیدن چنین شیری موجب سوختگی شدید هم گردیده است.
در ضمن مواردی از کاهش سطح هموگلوبین خون در اثر مصرف شیر گرم شده با مایکروویو نیز گزارش شده است. همچنین هنگام گرم کردن شیر مادر ( منظور شیر مادر نگهداری شده در فریزر می باشد) در میکروویو، ایمنوگلبولین های موجود در شیر مادر به سرعت تخریب می شوند.
به همین دلیل استفاده از این دستگاه در گرم کردن غذای کودکان توصیه نمی شود. مثال دیگر از تفاوت گرمایی مواد مختلف هنگام گرم کردن آن ها در اجاق میکروویو، گرم کردن غذاها در ظروف سفالی است. ظروف سفالی معمولا از مواد داخل آن گرم تر می شوند.
دست زدن به این ظرف موجب سوختگی می شود. به عنوان نمونه ای دیگر، هنگام استفاده از اجاق میکروویو جهت گرم کردن نان شیرینی مربایی، مربای درون شیرینی به شدت گرم می شود در حالی که بقیه ی مواد هنوز خیلی گرم نشده اند.
هوای داخل دستگاه میکروویو، بسیار خنک ترازغذ ای در حال پخت و یا گرم شدن است. زیرا ارتعاشات تولیدی اجاق میکروویو، موجب لرزش ملکول های غذایی و همچنین ملکول های هوا می شود؛ ولی این ارتعاشات به گرم شدن هوا نمی انجامد.

[najm134]

تلفن‌ همراه ۷ برابر آلوده‌تر از توالت فرنگی

مطالعات جدید نشان می‌دهد که یک گوشی تلفن همراه به طور میانگین حدود هفت برابر آلوده‌تر از صندلی توالت فرنگی است.
مطالعات جدید نشان می‌دهد که یک گوشی تلفن همراه به طور میانگین حدود هفت برابر آلوده‌تر از صندلی توالت فرنگی است.
به گزارش ایسنا، تلفن‌های همراهی که پوشش های چرمی دارند، بیشترین باکتری ها را در بر گرفته اما حتی تلفن هایی با پوشش های تمیز و خشک پلاستیکی بیش از شش برابر بیشتر از نشیمنگاه‌های توالت ها میکروب دارند.
با این وجود بررسی صورت گرفته در یک اداره نشان داد دو پنجم از کارکنان این اداره تلفن های همراه خود را با خود به توالت های اداره می‌برند.
یک شرکت تحقیقاتی در زمینه بهداشت، با کمک وسیله ای که میکروب های زنده را روی سطوح به صورت نقاطی روشن نشان می دهد، سطوح تلفن های همراه هوشمند را با سطوح صندلی های توالت های فرنگی مقایسه کرده است.
صندلی توالت اسکن شده به این روش ۲۲۰ نقطه روشن را که باکتری های زنده در آن کمین کرده بودند، نشان داد در حالی که تلفن های همراه اسکن شده به طور میانگین ۱۴۷۹ نقطه روشن را نشان دادند.
یک استاد باکتری شناسی دانشگاه آبردین اسکاتلند در این ارتباط می گوید: نورو ویروس ها روی تلفن های همراه در این وقت از سال وجود دارند اما میکروب های موجود روی تلفن های هوشمند احتمالا باکتری های خود افراد بوده و از همین رو احتمال انتقال بیماری پایین است. با این حال رد و بدل کردن تلفن های همراه بین افراد می تواند باعث انتقال بیماری باشد.
در سال ۲۰۱۱ میلادی نیز محققان دانشکده طب گرمسیری و بهداشت لندن دریافتند که از هر شش دستگاه تلفن همراه یک تلفن آلوده به مواد مدفوعی از جمله باکتری های ای.کولای هستند که می تواند منجر به مسمومیت غذایی و باکتری های معده شود.
سال پیش از آن نیز یک سازمان نظارتی مصرف کنندگان ۳۰ دستگاه تلفن همراه را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده بود که باکتری های روی تلفن های همراه بیش از میزان نرمال بوده و قابلیت این را دارند که ناراحتی های جدی معده در استفاده کنندگان خود ایجاد کنند.
آخرین تحقیق صورت گرفته نیز با بررسی ۵۰ تلفن همراه نشان داد یک تلفن‌ همراه با پوشش چرمی که به عنوان کیف پول هم استفاده می‌شده بیشترین میزان باکتری های ثبت شده، حدود ۱۷ برابر باکتری‌های یک صندلی توالت را دارا است.
میانگین نقاط روشن تجمع باکتری ها در یک تلفن همراه با پوشش پلاستیکی ۱۴۵۴ نقطه بوده که تقریبا هفت برابر میکروب های یک صندلی توالت است.
کارشناسان بر این باورند که تلفن های همراه از آن جایی که به توالت‌ها برده می‌شوند و در معرض همان میکروب هایی قرار می گیرند که روی دسته ها و صندلی های توالت وجود دارند، تا این اندازه آلوده می‌شوند.
به گزارش روزنامه دیلی میل، بر اساس بررسی صورت گرفته توسط یک شرکت تحقیقاتی در زمینه بهداشت روی ۲۰۰۰ نفر ۴۰ درصد از افراد اقرار کرده‌اند که در محل کار تلفن های همراه خود را با خود به توالت می‌برند اما تنها ۲۰ درصد از آنان تلفن های همراه خود را پس از خارج شدن از توالت ها تمیز می‌کنند.