قسب

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

به فتح قاف و سكون سين مهمله و باى موحده اسم عربى حجازى تمر نخل خشك شده نيم‏رس است

و اهل مغرب آن را مقلل و اهل نجد عرق و برشوم


فارسی:خرماى سنگ اشكن و به شيرازى قسبك نامند.

عربی:قسب

یونانی:

انگلیسی:

فرانسه:

آلمانی:

ایتالیائی:

[pejuhesh237]

اسم حجازى خرماى خشك است كه به كمال نرسيده باشد کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-206

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:


اقسام مى ‏باشد و آنچه را بعد از جوش دادن در آب شكافته و پارچه غير متساوى نموده خشك كرده باشند شكم دريده نامند

و آنچه سر آن را بلبل خورده و در درخت مانده خشك شده باشد بلبل خورده گويند

و اين شيرين‏تر مى‏باشد و بهترين همه بزرگ فربه هسته كوچك آنست كه خشك و صلب باشد.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 623

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

گرم و خشك کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-206

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود.

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

مسكن تشنگى بلغمى

و قاطع اسهال رطوبى

و محلل مواد سينه و دير هضم

و قليل الغذاء و مصلحش گردكان بو داده است.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-206

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

مقوى معده و ناشف رطوبات و مستحكم كننده الياف آن و حابس طبع و نفاخ خصوصاً كه آب بر آن بياشامند

و خوردن آن با مغز گردكان منضج و محلل اخلاط سينه و اما اسرشى آن كه خوب خشك نباشد گرم و تر و خشكى ندارد

و نفاخ و بطى الهضم و مرخى معده و گاه اسهال مى‏آورد، و بهتر آنست كه خشك اندك مايل به سبزى آن را مقدار كمى بالاى طعام سرد و تر بخورند

خصوصاً صاحبان ضعف معده و اما اوقال يعنى آنچه خام هسته نابسته خشكيده بى‏مغز باشد

همه اصناف آن زبون و مورث رياح و كشيدگى معده و احشا و اجتناب از آن اولى است،

مصلح آن زيره در سركه خيسانيده و مطلق قسب مضر دندان و لثه است مانند ساير شرينيهاى نخلى،

مصلح آن در محرورين سكنجبين حامض و شراب انارين و در مبرودين زيره در سركه خيسانيده و بعضى گفته خرماى هيرونى عبارت از آن است.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 623

[pejuhesh237]

مسكن تشنگى بلغمى

و قاطع اسهال رطوبى

و محلل مواد سينه و دير هضم

و قليل الغذاء و مصلحش گردكان بو داده است.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-206

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

مقوى معده و ناشف رطوبات و مستحكم كننده الياف آن و حابس طبع و نفاخ خصوصاً كه آب بر آن بياشامند

و خوردن آن با مغز گردكان منضج و محلل اخلاط سينه و اما اسرشى آن كه خوب خشك نباشد گرم و تر و خشكى ندارد

و نفاخ و بطى الهضم و مرخى معده و گاه اسهال مى‏آورد، و بهتر آنست كه خشك اندك مايل به سبزى آن را مقدار كمى بالاى طعام سرد و تر بخورند

خصوصاً صاحبان ضعف معده و اما اوقال يعنى آنچه خام هسته نابسته خشكيده بى‏مغز باشد

همه اصناف آن زبون و مورث رياح و كشيدگى معده و احشا و اجتناب از آن اولى است،

مصلح آن زيره در سركه خيسانيده و مطلق قسب مضر دندان و لثه است مانند ساير شرينيهاى نخلى،

مصلح آن در محرورين سكنجبين حامض و شراب انارين و در مبرودين زيره در سركه خيسانيده و بعضى گفته خرماى هيرونى عبارت از آن است.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 623

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

.