توسط pejuhesh237 » شنبه آگوست 10, 2013 10:34 am
مورد برّي را برگ زردتر و عريض تر از بستانى و طرف او تند شبیه به سنان
و چوب او صلب تر و در قد كمتر از زرعى و ثمرش بغايت سرخ و مستدير و از وسط برگ می رويد
و شاخهاى بسيار از يك اصل برمی آيد و در زمستان برگ نمی ريزد.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص23
گیاهی است به ارتفاع 30 تا 60 سانتیمتر و دارای شاخه های چوبی منشعب به رنگ سبز دایمی است.
اطراف شاخه ها ی ان را به قطعات برگ مانند و منتهی به نوک تیز می پوشاند که در واقع کلادود است.
گلهای گوچک ان به رنگ سبز مایل به سفید و دارای دمگلی می باشند که به صفحات سبز رنگ و برگ مانند (کلادود) تا حد ثلث تحتانی آن پیوسته است.
در هر گل ان پوششی مرکب از 3 کاسبرگ و 3 گلبرگ دیده می شود که در اواخر پاییز تا اواسط فروردین در سطح کلادود ها ظاهر میگردد.
میوه اش سته ارغوانی رنک به قطر معادل یک سانتیمتر و دارای ظاهری کروی شکل است.
پراکندگی این گیاه در نواحی شمال ایران به حدی است که بیشتر در جنگل های انبوه و یا حاشیه انها یافت میگردد.
حداکثر پیشرفت ان در ارتفاعات به نحوی است که از 1000متر بالاتر نمی رود.
منطقه وسیعی از مدیترانه و انگلستان و فرانسه و ایران از ان پوشیده است ضمناه چون رنگ سبز دایمی دارد در بعضی نواحی پرورش نیز می یابد.
قسمت مورد استفاده این گیاه ریزوم و ریشه است که به صورت قطعاتی به رنگ خاکستری مایل به زرد و پوشیده از ریشه های باریکی
در سطح تحتانی خود به قطر 2 تا 3میلیمتر در معرض استفاده قرار میگیرد.
در سطح این قطعات شیارهایی به صورت حلقه های مشخص و نزدیک به هم دیده می شود.طعم انها ابتدا ملایم و سپس تند است.كتاب گياهان دارويي دكتر علي زرگري جلد چهارم ص 648
متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود
متن قرابادین كبير مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود