درخت بستانى او بلندتر از درخت انار
و برگش ريزه تر و سبز تر از برگ انار و مایل به استداره
و تخمش سياه و خزان نمی كند و با عطريّهء است
و در ساق درخت مورد گرهی بهم میرسد شبيه به كف دست و او را بنک آس گويند
و مؤلف اختيارات حمل بر صفت آس نموده و آس بنكه ناميده
و اين دليل لغايت جهل او می تواند بود و بنك آس در جميع افعال قویتر از برگ و ثمر اوست
بعد از آنكه او را كوبيده و سوزانيده با شراب نارسيده زمخت قرصها ساخته در سايه خشك كرده باشند
کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص23
متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:و طعم آن اندك تلخ و با عفوصت بسيار و گل آن سفيد رنگ و خوشبوى
و ثمر آن در ابتدا سبز و بعد از رسيدن و پخته شدن سياه رنگ و با اندك حلاوت و مرارت و عفوصت و غذاييت اندك
و تخم آن سفيد ريزه املس و در بعضى ثمرها سه و در بعضى زياده تا هشت و نه و ده مى‌باشد به حسب بزرگى و كوچكى آن
.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 111مورد درختچه‌اى است هميشه‌سبز و ناخزان، به بلندى حدود ٣ متر.
برگهاى آن متقابل، بيضى، نوك‌تيز، كامل، چرمى، برّاق به رنگ سبز تيره بسيار زيبا و معطّر كه طول هر برگ ۵ - ۵ / ٢ سانتى‌متر است.
گلهاى آن منفرد و به رنگ سفيد پايك‌دار و درشت به قطر تا ٢ سانتى‌متر كه در تابستان ظاهر مى‌شود و خوشبو مى‌باشد.
ميوۀ مورد نيلى‌رنگ متمايل به سياه و ابعاد آن در حدود يك نخود و طعم آن گس است. روى ساقه‌هاى مورد برجستگى‌هايى به نام گال وجود دارد
كه از نظر مقدار تانن زيادى كه دارد مورد توجه است.
تكثير مورد از طريق كاشت بذر و خوابانيدن و قلمۀ آن انجام مى‌شود.
معمولا چون از طريق كشت بذر مشكل و كار دقيق و سختى است،
باغبانها از طريق خوابانيدن شاخه‌اى از آن و يا قلمه زدن آن را زياد مى‌كنند، از طريق پيوند نيز تكثير مى‌شود.
قلمه آن اگر از ساقه‌هاى مسن و قسمت پايين ساقه، نزديك ريشه گرفته شود، در بهار كاشته مى‌شود.
ولى اگر از ساقه‌هاى جوان نيمه‌سبز براى قلمه زدن استفاده شود، در خرداد و تير قلمه را تهيه و همان وقت زير شاسى مى‌كارند.
معمول است كه درختچۀ مورد را با ارقام زينتى بر گل پيوند مى‌نمايند
و در شرايط اقليمى مناسب وطن مورد، پيوند آن در هواى آزاد انجام مى‌شود.
کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد 7 ص 310-311
