توسط pejuhesh237 » سه شنبه ژانويه 15, 2013 11:22 pm
تحفه حکیم مومن
قلى
در اصفهان كهلا و در خراسان شخار و در گيلان قلياو نامند
و او از اشنان تازه كه جمع كرده بسوزانند به هم می رسد
و از نبات رمث و رمرام نيز حاصل می شود
و بهترين او صاف براق سياه است و آن جزو اعظم صابونست
و در چهارم گرم و خشك و جالى و محرق
و شرب يك قيراط كه هفت بار در آب حل نموده باشد
بجر علقه صاف كرده عقد نموده باشند هاضم(+قوی) و به غايت مشهى
و قاطع بلغم معده و رافع قى مايوس العلاج و مقوى معده است
و طلاى او زايل كنندهء گوشت زياد زخمها و ثاليل و ناصور و بهق و برص و جرب
و در رفع بياض چشم حیوانات بيعديل و يك درهم او در همان روز كشنده
و در استعمال(+اطلیه) او به انفراد ممنوع است
چه آن مورث یبوستی است كه رفع آن دشوار است
و چون قلى را با روغن حل نموده بر انگور بپاشند به زودى مويز گردد
و ملح القلی انشاء الله مذكور خواهد شد.
کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-209-210
