اخبار مطايبات طيبات

[najm134]

بسم الله الرحمان الرحيم

تعريف عنوان و معرفي غرفه:
مطايبات: اصطلاح علمايي فكاهيات و طنزي است كه سبب طيب خاطر شنونده يا خواننده يا بيننده مي شود
طيبات: يعني آن فكاهياتي كه باكيزه بوده و از لغو و زشتي يا حرام بيراسته باشد.

جند سال قبل جزو مرسولاتي كه به مناسبت عيد كبير محمد و آل محمد و جشن فيروزگان منتشر كرديم
شروع انتشار اين سري مرسولات آغاز شد
تا ضمن تامين نياز انساني به روش صحيح نمونه كابردي و تصحيحي از آن ارائه نموده باشيم

موضوع كزارشات اين غرفه:
موضوع كزارشات اين غرفه ضمن اينكه از لغو و زشتي و حرام بيراسته است
به كزارشاتي اختصاص دارد
كه در ابتدا شوخي به نظر رسيده اما واقعيت دارند
و در خواندن آن هم افزون بر طيب خاطر فايده علمي وجود داشته باشد

والله هو الموفق المعين


مرسولات منتشر شده:

آیین مجالس سرور
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Aaein-Majlese-Soroor.pdf

آداب مزاح در کلام مقدس خازنان وحی علیهم السلام
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Adaabe-Mazaah.pdf
رازداری و رازپوشی
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/RaazPushiWaBizaari.pdf
دانایی و ایستادگی
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Daanaaei-wa-Istaadegi.pdf

مطایبات طیبات
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Motaayeba ... yebaat.pdf
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Motaayeba ... ebaat2.pdf
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Motaayeba ... ebaat3.pdf
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Motaayeba ... ebaat4.pdf
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Motayyebaat11.pdf

فایل صوتی
ایامکم سعیدة
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/ayyaamokom-saeida2.mp3

مطایبات و مزاح از مرحوم کافی
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Motayebaate-sowti1.wma
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Motayebaate-sowti2.wma
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Motayebaate-Sowti3.wma
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Motayebaate-Sowti4.wma
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Motaayeba ... ti%206.mp3
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Motaayebaate-Sowti7.mp3
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Motaayebaat8.mp3
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/Motaayebaat10.mp3


عناوين گزارشاتي كه تا كنون در اين باره منتشر شده است:
الاغي كه در مكزيك کتک‏کاری کرده بود، زنداني شد
- کفن و دفن هم رشته دانشگاهی اروبا شد
- به احترام غربيها: حذف گوشت سگ! از فهرست غذاهای المپیک پکن!!!
- متن گفتگوی واقعي روی فرکانس اضطراری کشتیرانی میان اسپانیاییها و آمریکائیها
- مسابقه ملکه زيبايي گوسفندان

[najm134]

مطایبات تصویری:






==================

خبرگزاري انتخاب : الاغي در جنوب مكزيك به جرم حمله و ضرب و جرح زنداني شد.
به گزارش فارس به نقل از آسوشيتدپرس از "توكستلا گوتيرز"، اين حيوان در زنداني محلي كه معمولاً براي نگهداري مردم مست و ساير تخلفات از آنها نگهداري مي‌شود زنداني شده است.
پليس اعلام كرده اين الاغ با لگدهاي خود دو نفر را مورد ضرب و شتم قرار داده است.
"سينار گومز" از مقامات پليس اعلام كرد كه اين الاغ تا زماني كه صاحبش پرداخت خسارات درماني دو مرد مضروب را تقبل كند در پشت ميله‌هاي زندان خواهد ماند.
گومز گفت:"در تمام منطقه من اگر هر كسي جرمي را مرتكب شود زنداني مي‌شود. مهم نيست كه حيوان باشد يا انسان."
صاحب الاغ اظهار كرد كه در حال مذاكره با مصدومان براي كسب رضايت آنها است.
قربانيان اعلام كرده‌اند كه اين الاغ يكشنبه سينه "گنارو واسكوئز" 63 ساله را گاز گرفته است و سپس به "آندرس هرناندز" 52 ساله كه قصد نجات قرباني قبلي را داشته است لگد زده و باعث شكستگي زانوي او شده است.
"هرناندز" گفت:" پليس با كمك كمتر از 10 نفر موفق به مهار اين الاغ شده است."
پليس شهر "چياپاس" پيش از اين نيز سابقه بازداشت كردن يك گاو را به جرم نابودي محصولات كشاورزي دارد.

[najm134]

دانشگاه "باث" انگلستان برای نخستین بار رشته درسی کفن و دفن راه اندازی کرد.سخنگوی دانشگاه باث گفت: هدف از راه اندازی این دوره آموزشی، آشنایی دانشجویان با چشم انداز مرگ ، مردن افراد و فراق عزیزان به صورت حرفه ای است.
به گزارش واحد مرکزی خبر ، در این رشته درسی ، موضوعاتی مانند مشاوره درباره آگهی ترحیم ، قوانین مربوط به قبور و خاکسپاری بقایای جسد پس از سوزاندن (طبق رسم بدر سوخته)، تدریس می شود و در پایان دوره آموزشی ، به فارغ التحصیلان، گواهینامه دانشگاهی اعطا خواهد شد.
سخنگوی دانشگاه باث گفت: هدف از راه اندازی این دوره آموزشی، آشنایی دانشجویان با چشم انداز مرگ ، مردن افراد و فراق عزیزان به صورت حرفه ای است تا فارغ التحصیلان بتوانند به خوبی در خدمت متوفی و بازماندگان باشند.

[najm134]

توضيح: سگ دوستي و يا بهتر بكَويم سگ پرستي جايكاه ويزه اى در ميان جوامع غربي دارد بطوريكه فراتر حس ترحم به حيوانات يا انكيزه كاربرد نكهباني و امنيتي آنست، اين احساس در حدي عميق است كه كوجكترين كزارش راجع به كشتن يك سكَ مي تواند احساسات بسياري را در غرب برانكيزد،
مانند هر غربي كه به آساني و خيال راحت روزانه مليونها كاو و كوسفند و خوك را براى خوراك خويش كشتار مي كند، و اكر سه وعده غذايي شان خالي از كوشت نباشد دو عده شان حتما هست، در نقطه مقابل غربيها بسياري از كشورهاى خاوردور مانند جين (عليرغم همه مشاعر ترحم به حيوانات) كوشت سك خوراك مرغوب و رايج كوشتي آنهاست، بازارهاى جين و حومه آن مملو از كبابيها و بريانيهاي سك است،
برگزاری رقابت های المپیک در بكن موجب مسافرت بسياري از غربيها به جين مي شود، كه البته اين امر اختصاصي به ايام المبيك نداشته و هزاران غربي سالانه به عنوان كردشكر جين مسافر آن ديارند،
متن كَزارش: به هر حال براى رعايت احساسات غربيها مسئولان گردشگری پکن از هتلداران و رستورانهای این شهر خواسته اند در مدت زمان برگزاری رقابت های المپیک و پارالمپیک از سرو کردن گوشت سگ بشدت خودداری کنند.
بر اساس این گزارش به نقل از خبرگزاری رویترز؛ اتحادیه تهیه کنندگان غذای پکن هم از 112 رستوران زیر مجموعه خود درخواست کرده تا گوشت سگ و همه غذاهایی که با گوشت سگ تولید می شود را از فهرست خود حذف کنند.
چینی ها سابقه ای هفت هزار ساله در مصرف گوشت سگ دارند.
ژیونگ یومی، نایب رئیس مرکز گردشگری پکن، به خبرگزاری شینهوا گفت: چنانچه یک مشتری گوشت سگ سفارش داد، پیشخدمت ها باید با صبر و حوصله او را متقاعد به خوردن غذای دیگری کنند.
این عمل در راستای احترام به سنت های دیگر کشورها و همچنین رعایت تشکل های حمایت از حیوانات صورت خواهد گرفت!!!!! نقل از انتخاب: ۲۶ تیر ماه ۱۳۸۷ ساعت : ۰۸ , ۱۹
(اين غربيها كه اكر بشود هر روز سه وعده كوشت مي خورند؛ جطور كاو و خوك و كوسفند و ..... دهها انواع حيوان جرنده و برنده و خزنده و دريائي را مصرف مي كنند؟ آيا اينها تجاوز به حقوق حيوانات نيست؟ آيا فقط سكَـ حيوان است؟!)
نكته: مؤمنين همواره بايد خدا را شكر نمايند كه: حضرت حق با دادن توفيق تبعيت از آئين اعلى؛ عافيت از سگخوري و سگپرستي را به ايشان عطا فرموده است، الحمد لله الذي عافنا من ذلك و رزقنا الهداية والبصيرة وجعلنا أمة وسطا.

[najm134]

گفتگویی که واقعا روی فرکانس اضطراری کشتیرانی روی کانال 106 سواحل Finisterra Galicia) میان اسپانیاییها و آمریکائیها در 16 اکتبر 1997 ضبط شده است.
اسپانیائیها (با سر و صدای متن: A-853 با شما صحبت میکند. لطفا 15 درجه به جنوب بچرخید تا از تصادف اجتناب کنید. شما دارید مستقیما بطرف ما می آیید. فاصله 25 گره دریایی.
آمریکائیها ( با سرو صدای متن): ما بشما پیشنهاد میکنیم 15 درجه به شمال بچرخید تا با ما تصادف نکید.
اسپانیائیها: منفی. تکرار میکنیم. 15 درجه به جنوب بچرخید تا تصادف نکنید.
آمریکائیها ( یک صدای دیگر) : کاپیتان یک کشتی ایالات متحده آمریکا با شما صحبت میکند. بشما اخطار میکنیم 15 درجه بشمال بچرخید تا تصادف نشود.
اسپانیائیها : این پیشنهاد نه عملی است و نه مقرون به صرفه. بشما پیشنهاد میکنیم 15 درجه به جنوب بچرخید تا باما تصادف نکنید.
آمریکائیها با صدای عصبانی) : کاپیتان ریچارد جمس هاوارد فرمانده ی ناو هواپیما بر یو اس اس لینکلن با شما صحبت میکند . دو رزمناو 6 ناو منهدم کننده 5 ناوشکن 4 زیر دریایی و تعداد زیادی کشتی های پشتیبانی ما را اسکورت میکنند. بشما پیشنهاد نمی کنم. بشما دستور میدهم راهتان را 15 درجه بشمال عوض کنید. در غیر اینصورت مجبور هستیم اقدامات لازمی برای تضمین امنیت این ناو اتخاذ کنیم. لطفا بلافاصله اطاعت کنید و از سر راه ما کنار روید!!! ...
اسپانیائیها : خوان مانوئل سالاس آلکانتارا با شما صحبت میکند. ما دو نفر هستیم و یک سگ دو وعده غذا 2 قوطی نوشیدنی و یک قناری که فعلا خوابیده ما را اسکورت میکنند. پشتیبانی ما ایستگاه رادیوئی زنجیره ی دیال ده لا کورونیا و کانال 106 اضطراری دریائی است. ما به هیچ طرفی نمی رویم زیرا ما روی زمین قرار داریم و در ساختمان فانوس دریایی A-853 Finisterra روی سواحل سنگی گالیسیا هستیم و هیچ تصوری هم نداریم که این چراغ دریایی در کدام سلسله مراتب از چراغ های دریای اسپانیا قرار دارد. شما میتوانید هر اقدامی که به صلاحتان باشد را اتخاذ کنید و هر غلطی که میخواهید بکنید تا امنیت کشتی تان را که بزودی روی صخره ها متلاشی میشود تضمین کنید. بنابراین بازهم اصرار میکنیم و بشما پیشنهاد میکنیم عاقلانه ترین کار را بکنید و راه خودتان را 15 درجه ی جنوبی تغییر دهید تا از تصادف اجتناب کنید.
آمریکائیها : آهان باشد. گرفتیم. ممنون.

توضيح: طرف اسبانيائي روي خشكي بوده و برخورد كاروان ناو هوابيمابر امريكائي با صخره هاى ساحلي را نزديك مي ديده؛ امريكائيها هم فكر مي كرده اند يك كشتي در مقابلشان است؛ و طبق تكبر امريكائي و نظامي و... رفتار مي كرده اند.

[najm134]

بركزاري مسابقات انتخاب ملكه زيبايي زنان در كشورهاى لائيك را مكررا شنيده ايد، در اين مسابقات كه بر اساس معيارهاى جزئي نكَر و مادي تنها به بررسي مشخصات اندامي زنان برداخته و اندازه هايي براى هر يك از اعضا به عنوان زيباترين عضو در نظر كرفته و واجد اين اندازه ها به عنوان ملكه زيباي زنان جهان انتخاب مي كنند، هر جند كه واجد مجموع اين اندازه ها موجب زيباترين شدن زن نشده، و در حقيقت نوعي بازار برده فروشي جهان مدرن است.
عليرغم تبليغات نظام سلطه جهاني؛ اين امر در واقع توهين به شأن و استعداد ذاتي زنان است، خصوصا كه نظير اين مسابقات زيباترين اندام را نسبت به حيوانات مختلف (اسب كَاو كربه ...) بركزار مي كنند، و به همان نحو با عرض اندام و به هيج نحو اخلاق يا مهارتهاى سخنوري يا تحصيلات علمي و هنري او را مطرح نمي كنند، اين در حالي است كه مجامع فرهيخته جهان در صورت برداختن به كزينش برترين زن؛ به شخصيت زن و توانائيهاي روحي و معنوي و علمي و هنري او نيز توجه كرده و با لحاظ اين امور اصلي اقدام مي نمايند.

از آنجا كه در حيوانات جهات معنوي و علمي رايجي مطرح نمي باشد، اخيرا در خاورميانه (به تقليد از مسابقات لائيك) مسابقات انتخاب زيباترين گوسفند و بز برگزار شده است.
به گزارش شبکه تلويزيوني العربيه، در اين مسابقه اندامهاى متفاوت يا ظريف و نيز نوع رنكها و پشم زياد و پاهاي ضخيم گوسفندان از جمله معيارهاي زيبايي را تشکيل مي دهند.
برخي از شرکت کنندگان، گوسفندان خود را به مبالغ هنگفتي خريداري کرده اند که قيمت يک گوسفند به سي هزار دلار هم مي رسد.
دهها نفر از مردم کويت و كشورهاى مجاور اين مسابقه را تماشا کردند.

[najm134]

اهدای مدال به الاغ‌های آبرسان بامیان


شماری از اهالی ولایت بامیان در مرکز افغانستان در یک اقدام سمبولیک به الاغ های خود مدال "تلاش صادقانه" دادند.
اهالی زرگران می گویند این اقدام آنها اعتراضی به بی توجهی دولت است که با وجود خواست های مکرر آنها، توجهی به تامین آب آشامیدنی برای آنها نکرده است.
اهدای مدال به الاغ هایی که سالهاست آب آشامیدنی مردم منطقه زرگران را تامین می کند، در مراسم رسمی که در مرکز ولایت بامیان برگزار شده بود، انجام شد.

در لوح تقدیری که به الاغ ها داده شد چنین نوشته شده است.: "جناب محترم خر مرکب زاده!
ما جمعی از مردم بامیان افتخار داریم که از زحمات شما که سالهاست بدون چشمداشت پاداش به ما مردم فقیر قریه های بامیان که از طرف مقامات بلند پایه مملکت همیشه نادیده گرفته شده ایم، خدمت نموده اید و در رسانیدن آب بر هر خانه ای از ما کمک بزرگ انجام داده اید تشکر و قدردانی نموده و مفتخریم که اولین لوح سپاس را به شما تقدیم داشته و آرزومندیم که همیشه شکم شما پر از کاه و جو بوده و مثل دیگران ما را فراموش نکنید.

اهالی زرگران و شماری از روستاهای دیگر بامیان بعد از اجرای این مراسم سمبولیک دست به تظاهرات زده و علیه دولت و مقام های محلی شعار دادند.

دوسال پیش نیز اهالی ولایت بامیان، در یک اقدام سمبولیک، جاده های خاکی شهربامیان را "کاهگل" کردند.
بامیانی ها این اقدام خود را نیز "اعتراض سمبولیک و مدنی" علیه آنچه بی توجهی دولت می خوانند، توصیف کردند.
بامیان ولایتی در مرکز افغانستان است، منطقه کوهستانی با راه های صعب العبور و امکانات محدود. مردمان باميان بخشي از شيعيان افغانستان هستند
بامیانی ها بارها با راه اندازی تظاهرات و اقدامات سمبولیک؛ بی توجهی دولت افغانستان را آشكار کرده و مدعی اند که بامیان علی رغم اینکه در ده سال گذشته امن بوده اما توجه چندانی به بازسازی آن نشده است.

در افغانستان انتقاد از دولت آزاد است و اجراى طنز اهانت محسوب نمي شود


تصوير استفاده از الاغ در خدمات شهري ايتاليا (بخاطر حفاظت از محيط زيست و عدم آلودكي ماشيني)

[aelaa.net]

نقل از سايت الف:
نوشته: محمدحسین الف
۲۰ فروردين ۱۳۹۰
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. نظر به نام بردن در كزارش از اشخاص حقيقي يا حقوقي، و امكان سوق موضوع به نزاعهاى شخصي جامعه، لذا نام و عناوين اشخاص و اين قبيل موارد ويرايش شده و صرفا جنبه علمي موضوع بررسي شده است. همجنين برخي فقرات براى وضوح بيشتر مطلب توضيح شده است.


مقدمه
مشهور است که (....) ، چند سال پیش برای نشان دادن پیشرفت جوانان ایرانی، از تولید انرژی هسته‌ای در آشپزخانه توسط یک دختر ۱۶ ساله سخن گفته است.
البته من هر چه گشتم منبع این نقل قول را پیدا نکردم، ولی به هر حال مشهور است.
428017 ||2011-04-10 02:45:36| - [moderator4]از اونجا که گفتین منبعی برای این نقل قول پیدا نکردین لینک سخنرانی که در یوتیوبه براتون میگذارم: http://www.youtube.com/watch?v

این نقل قول در طول این سال‌ها باعث شده كه وي در محافل مختلفی تمسخر شود، و هیچ وقت هم خبری از این که ماجرا دقیقاً چه بوده و آن دختر نوجوان که بوده منتشر نشد (یا لااقل من ندیده‌ام).

428181 | |2011-04-10 14:34:53| - [moderator19] حق بده دوست من. موضوع خیلی غیر قابل باور بود. آقای هم گفته بود (اگر درست یادم باشه): به آقای آ.. گفتم و ایشون هم این خانوم را بردند سازمان انرژی اتمی و راننده و محافظ برایش گذاشته اند و الان برای خودش شده دانشمند اتمی دیگه! (جمله آخرو دقیقا یادمه.)

مدتی پیش به طور اتفاقی به یک موضوع جالب برخوردم که روشن می‌کند ماجرا چه بوده است
(با تشکر از شخص ناشناسی که در یک وب‌گاه انگلیسی‌زبان به این نکته اشاره کرده بود).
وقتی راجع به این موضوع تحقیق کردم، شگفت‌زده شدم:
دستگاهی ساده و ارزان‌قیمت برای همجوشی هسته‌ای! این دستگاه که Fusor نام دارد، و ما فعلاً معادل فارسی «همجوشار» را برای آن انتخاب می‌کنیم یکی از سازوکارهای مختلفی است که برای انجام واکنش همجوشی هسته‌ای پیشنهاد شده است.
و سالهاست كه جزو كاردستي هاى ساده بجه هاى راهنمايي دبيرستاني كشورهاى ديكر مطرح و در سايتهاى اينترنتي منتشر است

مقدمه‌ای بر همجوشی هسته‌ای
همان‌طور که احتمالاً در کتاب‌های علوم راهنمایی و فیزیک دبیرستان خوانده‌اید،
دو نوع واکنش هسته‌ای وجود دارد:
شکافت هسته‌ای و همجوشی هسته‌ای.
در شکافت هسته‌ای، هسته‌ی عناصر سنگین مانند اورانیوم شکافته می‌شود تا از آن انرژی هسته‌ای به دست آید.
در همجوشی، هسته‌های عناصر سبک نظیر هیدروژن به همدیگر «جوش می‌خورند» و انرژی هسته‌ای تولید می‌کنند.
در حال حاضر روش رایج برای تولید انرژی هسته‌ای در نیروگاه‌ها، شکافت است.
با این که همجوشی هسته‌ای منبع انرژی ستارگان و از جمله خورشید است و بنابراین حیات بشر و سایر جانداران به طور غیرمستقیم به آن وابسته است، تولید انرژی کنترل شده از همجوشی هسته‌ای برای استفاده‌ی عملی توسط بشر، فعلاً در حد آرزو باقی مانده است.
تولید انرژی زیاد از همجوشی هسته‌ای عملاً فقط در بمب‌های هیدروژنی کاربرد عملی پیدا کرده است و هنوز بشر قادر به کنترل این انرژی برای تولید برق نیست.
پروژه‌ی بین‌المللی و چندمیلیارددلاری «ایتر» که تعدادی از کشورهای پیشرفته از آن حمایت مالی می‌کنند، یکی از مهم‌ترین پروژه‌هایی است که امید است در دهه‌های آینده این مشکل را حل کند.
مزیت همجوشی هسته‌ای (اكر روزي بتوان مهارنمود) نسبت به شکافت هسته‌ای این است که
ماده‌ی اولیه‌ی آن به صورت تقریباً نامحدود وجود دارد: هیدروژن تشکیل‌دهنده‌ی آب دریا.
این در حالی است که برای شکافت نیاز به اورانیوم هست که فلزی نسبتاً گران‌قیمت و کمیاب است و باید از معادن خاص آن استخراج شود و ممکن است در آینده مانند سوخت‌های فسیلی به اتمام برسد.
همچنین همجوشی برخلاف شکافت هسته اى (كه كثيفترين روش توليد انرزي است و تنها بخاطر ضرورت توان دفاعي بايد به آن برداخته شود نه بيشتر)، پسماند رادیواکتیو تولید نمی‌کند.

همجوشار (Fusor) چیست؟
سازمان‌های تحقیقاتی، دانشمندان و مخترعان از چند دهه پیش در پی کنترل انرژی حاصل از همجوشی بوده‌اند.
همجوشی هسته‌ای به صورت محدود در آزمایشگاه‌ها اتفاق افتاده است اما مشکلات فنی بسیاری وجود دارد که باعث می‌شود انرژی به دست آمده از آن، کمتر از انرژی مصرف شده باشد.
برای انجام همجوشی هسته‌ای، یون‌های هیدروژن یا سایر عناصر سبک‌وزن (نظیر دوتریوم که ایزوتوپی از هیدروژن است و در آب معمولی دریا هم وجود دارد) باید به یکدیگر برخورد کنند تا یک عنصر سنگین‌تر (مانند هلیم) بسازند.
از آنجا که این یون‌ها بار مثبت دارند، نمی‌توانند به راحتی به یکدیگر نزدیک شوند و همدیگر را دفع می‌کنند.
برای غلبه بر این نیروی دافعه، باید این یون‌ها به شدت داغ شوند (در حد چند میلیون درجه‌ی سانتیگراد، دمای هسته‌ی خورشید یا بمب‌های هیدروژنی) که این کار طبعاً مشکل است.
این روش در آزمایشهای تحقیقاتی رایج‌تر است و دستگاه‌هایی مانند توکاماک بر این اساس، یعنی داغ کردن توده‌ای از سوخت مورد نظر (مانند هیدروژن) تا چند میلیون درجه کار می‌کنند.
اما روش دیگری که در همجوشار به کار گرفته می‌شود، بسیار ساده‌تر است.
در این روش یون‌های سوخت به یک چاه الکترون (یک کره مشبک فلزی با بار منفی شدید) با سرعت بالایی جذب می‌شوند و در آنجا تعدادی از آن‌ها با یکدیگر برخورد کرده، واکنش همجوشی به وجود می‌آورند.
این واکنش منجر به تولید نوترون می‌شود و واقعاً مقداری انرژی (هرچند اندک) تولید می‌کند اما چون برخی از یون‌های سوخت جذب کره‌ی مشبک می‌شوند (و از حفره‌های آن عبور نمی‌کنند) انرژی اولیه‌ی خود را از دست می‌دهند و به مرور واکنش متوقف می‌شود.
بدین‌ترتیب انرژی هسته‌ای به دست آمده از انرژی‌ای که برای زنده نگه داشتن واکنش نیاز است کمتر است و این دستگاه هنوز مناسب تولید انرژی برای مصرف نیست.
اما نکته‌ی بسیار جالب در مورد این دستگاه، سادگی ساخت آن است به طوری که با تعدادی از وسایل قابل تهیه از بازار مانند منبع ولتاژ قوی، پمپ خلأ، سیم جوش و مقادیری گاز دوتریوم، می‌توان آن را در منزل ساخت!
همجوشار در دهه‌ی ۱۹۶۰ میلادی توسط مخترع آمریکایی فیلو فانسورث (که قبلاً تلویزیون را اختراع کرده بود) اختراع شد و
یکی از همکارانش به نام رابرت هیرش طراحی آن را بهبود داد.
این دستگاه در ابتدا امیدهای زیادی را برانگیخت، اما به علت اقتصادی نبودن فانسورث نتوانست منابع ادامه‌ی کار خود را تأمین کند.
کمیته‌ی انرژی هسته‌ای آمریکا نیز ترجیح داد روی توکاماک که یک اختراع روسی بود سرمایه‌گذاری کند.
در سال ۱۹۷۱ فانسورث درگذشت و کار روی همجوشار عملاً متوقف شد.
پس از مدت‌ها در دهه‌ی ۱۹۸۰، عده‌ی کوچکی از محققان پس از دیدن شکست دستگاه‌های بزرگ مثل توکاماک، مجدداً به کار روی همجوشار روی آوردند.
این امر باعث شد به مرور گروه‌هایی از علاقمندان به این دستگاه‌ها شکل بگیرد و مقاله‌های زیادی برای علاقمندان به این موضوع نوشته شود.
از اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰ به این سو، علاقمندان، حتی تعدادی دانش‌آموز دبیرستانی جاه‌طلب و دست‌به‌آچار، در گاراژها و آپارتمان‌های خود نمونه‌هایی از همجوشار را ساخته‌اند. در ضمن هر چند هنوز هم همجوشار برای تولید انرژی مناسب نیست، اما توسط برخی شرکت‌ها به عنوان یک منبع تجاری تولید نوترون در بازار فروخته می‌شود.
وب‌گاه fusor.net وب‌گاه علاقمندان به این دستگاه است و اطلاعات زیادی در مورد آن، از جمله نحوه‌ی ساخت آن می‌دهد.
این وب‌گاه همچنین تالارهای گفتگویی برای بحث دارد که علاقمندان می‌توانند تجربیات و نظرات خود را در آن در اختیار یکدیگر بگذارند.
دو شکل زیر به ترتیب
یک نقشه‌ی ساخت همجوشار (برگرفته از fusor.net)
و نمونه‌ای از یک همجوشار ساخته شده توسط یک دانش‌آموز دبیرستانی (برگرفته از صفحه‌ی Fusor در ویکی‌پدیا) را نشان می‌دهند.
(اگر خواستید این دستگاه را بسازید حتماً آنرا در بيابان انجام داده و نکات ایمنی را به خصوص هنگام کار با منبع ولتاژ قوی رعایت کنید)
امیدواریم آن دانش‌آموز ایرانی آن‌زمان که یک همجوشار را در آشپزخانه‌ی خانه‌اش ساخته است نیز این مطلب را ببیند
و در مورد تجربیاتش و این که این خبر چطور به .... رسیده بود، مقاله‌ای بنویسد!


نقشه‌ی ساخت یک همجوشار


همجوشار ساخته شده توسط یک دانش‌آموز دبیرستانی

(مطلب فوق با استفاده از ویکی‌پدیای انگلیسی و وب‌گاه fusor.net نوشته شده است. از آنجا که من (حسين الف) به تازگی با این پدیده آشنا شده‌ام ممکن است اشتباهاتی در این مطلب وجود داشته باشد که در این صورت امیدوارم دوستان مطلع نظرات اصلاحی خود را دریغ نکنند)

برخي از اظهارات كاربران كه صرفا به جنبه هاى علمي مقاله برداخته اند:
427839 | ناشناس |2011-04-09 17:22:39|IRAN - [moderator4]
تنها نکته ای که متوجه نشده اید این است که شروع همجوشی در دمای بالای 30000000 درجه سانتیگراد است و همانا مشکل اصلی که در قابلمه امکان پدیر نیست

428334 | محمدحسین الف |2011-04-11 01:01:13|IRAN - [moderator19]
اگر مطلب را به دقت خوانده باشید متوجه می‌شوید که اشاره کرده‌ام داغ کردن تنها یکی از روش‌های آغاز همجوشی هسته‌ای است و روش دیگر که در همجوشار استفاده می‌شود پرتاب یون‌های پرسرعت به سوی یکدیگر است.
موضوع مهم‌تر این است که مشکل از تعریف ما از «داغ» بودن است. اگر توضیح کاملش را می‌خواهید مقاله‌های وب‌گاه fusor.net را ببینید، ولی خلاصه‌اش این است که «یون‌های پرسرعت» در واقع طبق تعریف فیزیکی بسیار داغ هستند، به این معنی که انرژی بسیار زیادی دارند که برحسب الکترون‌ولت اندازه‌گیری می‌شود. در واقع در مقیاس‌های بسیار کوچک زیراتمی، تعریف داغ بودن با تصوری که ما داریم متفاوت است.

428384 | احسان |2011-04-11 09:36:16|GERMANY - [moderator19]
من جایی ندیدم که نوشته باشه به چنین دمایی برای شروع همجوشی به این روش نیاز هست. ممکنه منبعتون رو ذکر کنید؟
ظاهرا با دماهای خیلی پایینتر هم میشه این کار رو بدون مشکل انجام داد.

428181 | ناشناس |2011-04-10 14:34:53| - [moderator19]
حق بده دوست من. موضوع خیلی غیر قابل باور بود. آقای .... هم گفته بود (اگر دست یادم باشه): به آقای... گفتم و ایشون هم این خانوم را بردند سازمان انرژی اتمی و راننده و محافظ برایش گذاشته اند و الان برای خودش شده دانشمند اتمی دیگه! (جمله آخرو دقیقا یادمه.)

این چیزی که دوستمون هم گفتند بر فرض صحت، در نهایت چیزی است که غربی ها بهش می گویند Hobby.
hobbyist ها موشک و فرستنده ماهواره ای (و حتی هلی کوپتر!) هم میسازند
اما کسی اونها رو دانشمند بالیستیک یا متخصصRF نمی دونه.
فکر کنم فرقش با دانشمند هسته ای (حداقل مدرک لیسانس مهندسی یا علوم) واضح است.

428200 | ناشناس |2011-04-10 16:46:26|IRAN - [moderator19]
ببين عزيز موضوع ساخت اين هم جوشار نيست وقتي شخصي در حد .... بگويد انر‍ژي هسته اي در آشپزخانه توليد شد بايد علمي باشد.
مثل اينكه اگر يك هواپيماي كاغذي كه پرواز هم مي كند در خانه اي بعنوان كاردستي ساخته شود
آيا درست است كه بگوييم دانش آموزي در منزل يك هواپيماساخت و بعد استدلال كنيم كه در هر صورت آن يك هواپيما است.
وقتي دستگاهي ساخته شود كه نقشه ساخت آن به راحتي در دسترس باشد آيا به نظر شما آنقدر ارزش علمي دارد كه يك .... آن را بيان كند؟


428421 | ناشناس |2011-04-11 11:30:09|UNITED STATES - [moderator19]
اصلا بیا فرض کنیم که این درست بوده که نبوده
به چیزی که در ویکی پدیای انگلیسی هم پیدا میشه میگن اختراع؟

428468 | امیر حسین - Cold fusion or Confusion |2011-04-11 12:53:44|IRAN - [moderator19]
آقای محترم و دوستانی که در بالا بدون تحقیق
این مطلب را باور کرده‌اید. سلام
سایتی که به آن اشاره کرده‌اید سایتی از لحاظ علمی نامعتبر است. ازین دست سایتها در اینترنت بسیار زیاد است. و اما
از لحاظ نظری باید نشان دهند چکونه دو هسته را به فاصله ۱۰ به توان منفی ۱۵ متری از یکدیگر می‌رسانند تا واکنش همجوشی یا گداخت هسته‌ای روی دهد در حالی که دافعه الکترو مغناطیسی شدیدی بین پروتونها وجود دارد؟
(در عمل اینکار به دو صورت بالا بردن بسیار زیاد دما و اعمال میدانهای مغناطیسی فوق العاده قوی صورت می‌پذیرد. دستگاههایی که چنین کاری انجام می‌دهند مسلما ده‌ها برابر یک آشپزخانه حجم داشته و فناوری بسیار پیشرفته ای نیز دارند.)

428538 | ناشناس |2011-04-11 14:38:03|IRAN - [moderator19]
فقط من موندم كه اگر به همين سادگي ميشه تو آشپزخونه و با قابلمه و وسايل ساده در سطح خيلي پائين انرژي هسته اي توليد كرد خودمون رو الاف روس ها كرديم با اين همه هزينه سرسام آور مادي و معنوي و ... كه روس ها هم سال به سال راه اندازي نيروگاهي رو كه ميشه مقياس كوچك اش رو تو آشپزخونه اون هم توسط يه دختر 16 ساله بدون داشتن تخصص و مدرك درست كرد رو به تعويق ميندازن . عجيب نيست ؟ فكر كنم دست صهيونيسم بين الملل يا يه همچين چيزايي تو كار باشه نه؟ !!

[aelaa.net]

سرگذشت مردی با 26 زن و 195 فرزند و صدها نوه
حاج‌علی؛ عیال‌وارترین مرد ایران!



همشهری سرنخ در شماره 68 خود گزارشی خواندنی از عیالوارترین مرد ایران را به همراه عکس‌های دیدنی از این خانواده منتشر کرده که بخش‌هایی از این گزارش در ادامه می‌آید:
با 26 زن، 195 فرزند و بیش از200 نوه و نتیجه در خانه‌ای در شمال کشور زندگی می‌کرد.
تعداد فرزندان او آن‌قدر زیاد بود که برای انتخاب نام آنها با مشکل روبه‌رو شده بود.
دو گوسفند، 50 کیلو برنج، 20 کیلو آرد، هفت کیلو حبوبات، چهار کیلو روغن، یک کیلو چای و 10 کیلو قند و شکر مصرف روزانه خانه آنها بود.
درباره حاجعلی حق‌پناه صحبت می‌کنیم؛ مردی که در دهه 50 به خاطر خانواده پرجمعیتش تیتر یک روزنامه‌های کشور شد.
حالا 34 سال از مرگ حق‌پناه می‌گذرد و خانواده حق‌پناه‌ها جمعیتشان خیلی بیشتر از قبل شده. آن‌قدر که محاسبه تعداد خانواده برای خودشان هم سخت است.
خبرنگار و عکاس سرنخ برای اینکه از اوضاع و احوال این خانواده پرجمعیت بعد از مرگ حاجعلی باخبر شوند؛ درست روزی که اعضای این خانواده برای ولیمه دور هم جمع شده بودند؛ شال و کلاه کردند و به روستای جوجاده رفتند.
اگر سری به جوجاده، روستایی بین قائمشهر و ساری بزنید؛ اولین موضوعی که توجه شما را به خود جلب می‌کند تعداد بی‌شمار افرادی است که نام خانوادگی‌شان حق‌پناه است. آنها همه از بازماندگان مردی به نام حاجعلی حق‌پناه هستند که به خاطر تعداد زیاد همسر و فرزندانش نامش به روزنامه‌ها راه یافت.
«من خودم هم حق‌پناه هستم. با کدامشان کار دارید؟!» اینها را راننده تاکسی‌ای می‌گوید که ما از او سراغ خانواده حق‌پناه را می‌گیریم.
اکثر ساکنان روستای جوجاده از بچه‌ها، نوه‌ها، نتیجه‌ها و ندیده‌های حاجعلی حق‌پناه هستند که با جمعیت زیادشان روستا را به نام خود درآورده‌اند.
راننده می‌گوید: «حتی مسجدی که در مرکز جوجاده قرار دارد زمینی بوده که حاجعلی حق‌پناه به اهالی اهدا کرده تا مراسم‌شان را آنجا برگزار کنند.
نام حاجعلی را می‌توانید روی سر در این مسجد که بخش‌هایی از آن هنوز نیمه‌کاره مانده ببینید.»
اینجا همه حاجعلی را به خاطر تعداد همسرها و فرزندان بی‌شمارش به علاوه نفوذ و ثروتی که داشته می‌شناسند.
حاجعلی در یک خانواده فقیر به دنیا آمد اما با سعی و تلاش در سن 24 سالگی صاحب مال و املاک زیادی شد.
حق‌پناه بزرگ سرانجام در سن 95سالگی به خاطر کهولت سن و به مرگ طبیعی فوت کرد.
آن زمان کوچکترین فرزند حاجعلی که از همسر بیست و ششمی‌ اش بود؛ سه سال بیشتر نداشت.
حالا اگرچه حاجعلی و زن‌هایش همه به رحمت خدا رفته‌اند اما هنوز که هنوز است چرخ روستای جوجاده به کمک پسران، دختران، نوه‌ها، نتیجه‌ها و ندیده‌های حق‌پناه می‌چرخد.

* از آمل تا بابل *
«خودمان هم آمار دقیقی از تعداد فرزندان پدرمان نداریم. تا به حال فرصتی هم پیدا نکرده‌ایم که شجره‌نامه‌ای از خاندانمان تهیه کنیم.»
اینها را حسن، یکی از پسران زن ششم حاجعلی می‌گوید.
او 65 سال دارد و وقتی حرف به اینجا می‌رسد که خودش چند زن دارد؟
با خنده ادامه می‌دهد؛ «من یک زن بیشتر ندارم در عوض خدا به من نه دختر و یک پسر داده،
راستش خانمم تحمل هوو ندارد. خدا نکند از کار خانمی تعریف کنم آن شب را باید بیرون از خانه بخوابم.»

در میان پسران حاجی تنها چند نفرشان هستند که مانند پدر چند همسر گرفته‌اند اما هیچ‌کدام نتوانسته‌اند رکورد پدرشان را در این زمینه بشکنند
اما نکته جالب اینجاست که نه خود حاجی و نه پسرانش تا به حال کارشان به طلاق نکشیده است و همسرانشان به‌خوبی و خوشی با هم زندگی می‌کنند.
حسن می‌گوید: «زن اول پدرم عاروس نام داشت. پدرم زمانی که 24 سال داشت با این زن که آن زمان 18 ساله بود؛ ازدواج کرد.»

hajali.jpg عکسی از حاج علی
به گفته حسن، پدرش در اکثر شهرهای مازندران همسر داشته و تا آنجا که او می‌داند پدرش برای زن‌هایش شش خانه خریده بوده؛ «از آمل گرفته تا بابل، قائمشهر، نکا، ساری، زرین‌کلاه و... پدرم زن گرفته بود.»
پسران حاجعلی درباره راه و روش زندگی پدرشان حرف‌های زیادی برای گفتن دارند؛
«پدر کارهای زیادی انجام می‌داد. او در حدود 20 هکتار مزرعه گندم، جو، برنج و پنبه داشت و زن‌هایش پا به پایش در مزرعه کار می‌کردند.» حق‌پناه بزرگ مرد کاری و پرتلاشی بود. او در کنار مزرعه‌داری دستی هم در خرید و فروش دام داشت. برای همین مجبور بود به شهرهای مختلف سفر کند و گاو وگوسفندهایش را بفروشد.
شاید یکی از دلایلی که باعث شد حاجعلی 26 زن را به عقدش دربیاورد؛ همین سفرهای زیاد بوده است؛ «به نظر ما یکی از دلایل اینکه پدرمان زیاد زن گرفته، می‌تواند سفرهای زیادی باشد که او می‌رفته. مثلا مادر حسن‌آقا که نامش محرم بود و مادر من و یک خانم دیگر از زن‌هایی بودند که پدرم آنها را در آمل دیده و با آنها ازدواج کرده بود.»
غلامرضا کوچکترین پسر حاج علی است. او 35 سال دارد و نام دخترش که کوچک‌ترین نوه حاجعلی به حساب می‌آید را به احترام مادر خدا بیامرزش مهتاب گذاشته است؛ «مهتاب زن آخر حاجی بود. او 14 ساله بود که به عقد حاجعلی 70ساله درآمد. مردم روستا مدعی بودند که حاجعلی او را از بقیه همسرانش بیشتر دوست دارد.»

* خانه‌ای برای 12 هوو*
خانه حاجعلی در جوجاده تا سال 73 همچنان پابرجا بود اما در همان سال، وقتی زن‌های فامیل دور هم جمع شدند تا برای غلامرضا، پسر کوچک خانواده آش پشت پای سربازی درست کنند، به خاطر شیطنت بچه‌های فامیل، خانه آتش می‌گیرد و بیشتر یادگاری‌های به‌جا مانده از حاجعلی در میان شعله‌های آتش می‌سوزد. آخرین پسر حاجعلی در این‌باره می‌گوید: «زیر خانه پدر کاه زیادی جمع کرده بودیم. آن روز بچه‌های کوچک شیطنت کردند و با آتش زدن کاه‌ها خانه را به آتش کشیدند. خوشبختانه شخصی در این حادثه آسیب ندید اما خانه پدریم با همه یادگاری‌هایش سوخت.»
خانه اصلی حاجعلی در بالاترین نقطه روستا و روی تپه‌ای بلند قرار گرفته بود. جایی که به قول حسن، هم به ساری مشرف بود و هم قائمشهر. بعد از آن آتش‌سوزی، بعد از پاکسازی بقایای خانه سوخته، آنجا را به باغ تبدیل کردند و درختان نارنگی، پرتقال و انار زیادی آنجا کاشتند؛ «پدرم عاشق خانه‌اش بود و تا جایی که به خاطر دارم؛ او با 12 زن خود و همه فرزندانش در آن خانه به خوبی و خوشی زندگی می‌کردند.»
این‌ها را علامرضا اضافه می‌کند در خانه حاجعلی 12 هوو و فرزندانشان به خوبی و خوشی زندگی می‌کردند. همسران حق‌پناه بزرگ به خوبی کارها را بین خود تقسیم کرده و با هم کنار آمده بودند.
حسن درباره زندگی در خانه پدری‌اش می‌گوید: «آن زمان مادرانمان در حیاط خانه یک گهواره سراسری با پارچه درست می‌کردند و بچه‌ها را در آن می‌خواباندند. کارهای خانه بین زن‌ها تقسیم شده بود. یکی از آنها فقط مسوول نگهداری از نوزادان بود.»
حاجعلی برای اینکه نظم و انضباط را در خانواده پرجمعیتش برقرار کند؛ گاهی مجبور می‌شد ابروهایش را درهم بکشد و با توپ و تشر اوضاع را آن‌طور که دلش می‌خواهد سر و سامان دهد.
او مرد خانواده‌داری بود و تا آنجا که می‌توانست سعی می‌کرد خانواده‌اش را دور هم جمع کند. غلامرضا که یکی از پسران تحصیلکرده حاجعلی است؛ می‌گوید: «پدرم به اتحاد و همبستگی در خانواده خیلی اهمیت می‌داد. حتی در زمان ناهار و شام با اینکه تعداد خانواده زیاد بود اما او در چند نوبت غذا می‌خورد تا دل همه را به دست بیاورد و با همه اعضا خانواده‌اش دور هم بنشینند.»

* جیره پادگانی*
سال‌ها پیش وقتی حاجعلی به خاطر تعداد زیاد زنان و فرزندانش سوژه روزنامه‌ها و مجله‌ها شد؛ درباره زندگی‌اش به خبرنگارها گفت: «من در چند نوبت با خانواده‌ام شام و ناهار می‌خورم. اول با یکی از همسرانم و فرزندانمان و بعد هم به نوبت با بقیه غذا می‌خورم. به همین خاطر پرخور شده‌ام!»
حق‌پناه بزرگ مرد دست و دلبازی بود و به خاطر کار و تلاش زیادی که انجام می‌داد؛ وضع مالی خوبی به‌هم زده بود.
او دوست نداشت به اهل و عیالش بد بگذرد. رشید یکی دیگر از فرزندان حاجعلی در این‌باره می‌گوید: «غذای ما خیلی زیاد بود. ما آن زمان که دور هم بودیم؛ روزی دو گوسفند، بیش از 10 مرغ، 50 کیلو برنج، 20 کیلو آرد، هفت کیلو حبوبات، چهار کیلو روغن، دو کیلو کره، هشت کیلو پنیر، یک کیلو چای و 10 کیلو قند و شکر مصرف می‌کردیم.»
غلامرضا در ادامه صحبت‌های برادرش با خنده می‌گوید: «ما در خانه قبلی‌مان جایی داشتیم به اسم بالاخانه. آنجا همیشه یک لاشه گوسفند آویزان بود و به محض اینکه نزدیک بود تمام شود؛ پدرم آن را برمی‌داشت و یک لاشه پرگوشت دیگر آویزان می‌کرد.»
به هر حال خرج خانه‌ای که در آن 12 هوو، 195 پسر و دختر و بیش از 200 نوه و نتیجه زندگی می‌کردند، معلوم است که زیاد می‌شود اما حاجعلی به خاطر داشتن زمین‌های زیاد وکشاورزی مناسب می‌توانست هزینه خانواده‌اش را تامین کند.
البته این برای زمانی بود که حاجعلی تنها 12 زن داشت اما وقتی تعداد همسران او به عدد 26 رسید؛ حق‌پناه بزرگ مجبور شد برای بقیه زن‌هایش در شهرها و روستاهای اطراف جوجاده خانه بگیرد و هرچند روز یک بار برای سرکشی به وضعیت آنها به شهرها و روستاهای دیگر مازندران رفت و آمد کند.
او برای رفت و آمدش هم آدابی داشت که بچه‌ها باید آن را رعایت می‌کردند؛ «پدرمان اسبی داشت به اسم سهند. زمانی که او می‌خواست برای دیدن زن و فرزندانش به شهر دیگری برود با سهند تا لب جاده می‌رفت و از آنجا سوار بنز 190اش می‌شد. وقتی هم که می‌خواست برگردد؛ یکی از دختران یا پسرانش باید با اسب لب جاده می‌رفت و آن‌قدر منتظر می‌ماند تا حاجی از راه برسد و سوار بر سهند به داخل روستا برگردد.»

*خواستگاری برای هوو*
پسران حاجعلی تا دلتان بخواهد از پدرشان و کارهایی که انجام داده، خاطره دارند اما حتما دختران حق‌پناه هم حرف‌های شنیدنی از پدرشان دارند. برای همین پای حرف‌های آنها می‌نشینیم. روزی که ما برای تهیه گزارش به روستای جوجاده رفتیم؛ بهترین فرصت ممکن برای دیدن بازمانده‌های حاجعلی بود؛ چراکه ولیمه خوران یکی از پسران حاجعلی بود که داشت خودش را برای زیارت خانه خدا آماده می‌کرد.
حاجی صنم سومین دختر حاجعلی از زن اولش یعنی عاروس است. او که حالا 85 ساله است، می‌گوید: «آن اوایل حاجی با 12 همسرش در یک خانه زندگی می‌کرد. همه رابطه‌شان با هم خوب بود. وقتی حاجی می‌خواست دوباره ازدواج کند، مادرم خودش چادر به کمر می‌بست و به در خانه آن زن می‌رفت تا او را از خانواده‌اش برای حاجی خواستگاری کند.»
به گفته صنم زندگی در خانه حاجعلی خیلی جالب بود چرا که گاهی اوقات در یک هفته چند زن هم‌زمان با هم وضع حمل می‌کردند؛
«حاجعلی در میان 26 زن خود سه تای آنها را از همه بیشتر دوست داشت. اولی مادرم عاروس بود که هم پای حاجی بود. دومی محرم خانم و سوم همسر آخر پدرم، ماتابه بود.» صنم در جواب این سوال که آیا حاجعلی دستِ بزن هم داشته، خنده‌اش می‌گیرد؛ طوری که دندان‌های طلایش به چشم می‌آیند؛ «حاجی سیاست داشت. اگر خشم نمی‌کرد و از زن‌هایش زهرچشم نمی‌گرفت که آنها به راحتی نمی‌توانستند در کنار هم زندگی کنند. اما بعدا دلجویی می‌کرد. خلاصه اینکه حاجی خیلی خانواده‌دوست بود.»

* گوش به آهنگ سطل مسی*
«به پدربزرگم به این خاطر حاجعلی گدا می‌گفتند که او عاشق حضرت علی(ع) بود و ارادت خاصی به او داشت. به همین دلیل گدای علی لقب گرفت. حتی شعری که روی سنگ مزار او نوشته‌ایم هم بی‌مناسبت با اسم او نیست.»
فرامرز حق‌پناه اینها را می‌گوید؛ او اولین نوه حاجعلی است که در سال 51 توانسته دیپلم بگیرد. فرامرز مدتی روی خانواده‌اش تحقیق کرد تا آمار دقیقی از تعدادشان جمع‌وجور کند اما از آنجا که تعداد آنها خیلی زیاد است، از این کار منصرف شد. «در آماری که سال 51 گرفتم متوجه شدم حاجعلی حدود 540 دختر و پسر و نوه و نتیجه دارد. شاید الان حدود 2300 نفر باشیم، شاید هم بیشتر.»
فرامرز از حاجعلی خاطرات زیادی دارد. او می‌گوید: «خوب به خاطر دارم که وقتی ما بچه بودیم حاجی برای اینکه دخترها، پسرها، نوه و نتیجه‌هایش را صدا کند، می‌گفت: «آهای. او تعداد زیادی از فرزندانش را به اسم نمی‌شناخت و به همه می‌گفت آهای.»
حاجعلی حتی برای صدا کردن بچه‌هایش از سر مزرعه هم رسم و رسوم خاصی داشت. آن زمان تلفن همراه نبود. برای همین حق‌پناه بزرگ به یکی از ستون‌های خانه‌اش سطلی مسی آویزان کرده بود و هر وقت می‌خواست پسرانش را از سر مزرعه به خانه صدا کند، با یک چکش به سطل مسی می‌کوبید تا اعضای خانواده را دور هم جمع کند؛
«یکی از نشانه‌های حاجعلی داسی بود که همیشه همراهش بود. او بدون آن داس هیچ‌جا نمی‌رفت و اعتقاد داشت که ابزار کارش باید همیشه همراهش باشد.
پیرمرد جز قند و شکر هیچ چیز دیگری نمی‌خرید. همه محصولات مورد استفاده‌اش را خودش به کمک همسرانش درست می‌کرد. از پشم و پنبه گرفته تا شیر و کره و پنیر.»

* سفره عقدی برای سه عروس*
عليرغم زنان بسيار؛ بعضي وقتها اين زنان و دختران بودند كه دنبال ازدواج با او بودند:
یکی دیگر از خاطرات بامزه‌ای که همه فرزندان و اطرافیان حاجعلی آن را به خوبی به یاد دارند، مربوط به روزی می‌شود که حاجعلی سه نفر از همسرانش را در یک شب عقد کرد. این اتفاق را حسن حق‌پناه به خوبی به خاطر دارد؛ «عاروس، حوا، مریم، ننه خانم، ننه‌جان، محرم خانم، فضه، فاطمه، صغری و ماتابه یا مهتاب تنها چند تن از زنان حاجی هستند.» مدتی که حاجعلی برای فروش دام‌هایش به آمل رفت‌وآمد می‌کرد، از دو دختر اهل روستای «گتاب» خواستگاری می‌کند. یکی از آنها ماتابه بود که آن زمان 14 سال بیشتر نداشت؛ «وقتی پدرمان می‌خواست این دو زن را به عقد خودش دربیاورد، یکی دیگر از دختران روستا هم از او می‌خواهد او را هم به‌عنوان همسر قبول کند. پدرمان هم قبول می‌کند. به این ترتیب او در آن شب سه زن را با هم عقد می‌کند.»
با اینکه حاجعلی در طول زندگی‌اش زن‌های زیادی را به عقد خود درآورد اما فقط رضا یکی از پسران حاجعلی که حالا70 ساله است مانند پدرش چند همسر دارد. او تا به حال پنج همسر اختیار کرده است؛ «پدرم قبل از مرگش قصد داشت دختر دیگری را هم به عقد خود درآورد اما دیگر اجل مهلتش نداد. او هر کاری کرد نتوانست از خانواده آن دختر رضایت بگیرد.»
بعد از آن ماجرا حاجعلی گفته بود که دخترهای امروزی پرتوقع شده‌اند و به هیچ شرایطی راضی نمی‌شوند. متن کامل این گزارش خواندنی را در همشهری سرنخ شماره 68 بخوانید.

[najm134]

عاقبت اهل طمع در وقت هدفمندي يارانه ها

منصور دوانیقی خلیفه دوم عباسی بعد از انتقال پایتخت به بغداد تصمیم گرفت برای دفاع از شهر دور انرا دیوار بکشد .
اما دلش نمی خواست پول ساختن دیوار را از خزانه حكومت خودش بدهد .
بنابر این تصمیم خاصی را اتخاذ کرد .

در شهر اعلام کرد که قرار است سرشماری بشود
و هر کسي به تعداد اعضای خانواده اش یک سکه نقره دریافت خواهد کرد .

مردم از بس به عوامل خلیفه مالیات داده بودند خسته شده بودند،
لذا با اين اطلاعيه كه خبر سكه كرفتن برايشان داشت خوشحال و بلكه طمع کار شده بودند

وقتی مامور ثبت می آمد ، اعضای خانواده را زیاد می گفتند.
مثلا آن که اعضای خانوادش 4 نفر بودند تعداد رو 8 نفر می گفت و 8 سکه نقره می گرفت .

مامورين ثبت بعد از دادن 8 سکه نقره ، یك پلاک روي سر درب خانه نصب می کرد و تعداد اعضای خانواده رو روی آن حک می کردند .

خلاصه بعد از اتمام سر شماری
مردم سخت خوشحال بودند که سر منصور عباسي را کلاه گذاشته اند .

اما بلافاصله بعد از اتمام سر شماری
خلیفه حکمی صادر کرد که :
به منظور حفظ مملکت و نظام عباسي و دفاع از کیان خلافت و مصلحت کشور و ایجاد امنیت ملي
ما خلیفه مسلمین تصمیم گرفتیم که بر گرداگرد شهر دیوار بکشیم .
بنابر این هر یک از سکنه شهر می بایست برای تامین امنیت یک سکه طلا پرداخت نماید .

بیچاره مردم شهر تازه فهمیدند چه خبر است؟

حالا اون كسی که تعداد اعضای خانواده را زیاد گفته بود و یک سکه نقره گرفته بود
بایستی به ازای ان یك نفر و بخاطر ان يك سكه نقره؛ یك سکه طلا که قیمتش ده برابر سكه نقره و بیشتر از سکه نقره دريافتي بوده می پرداختند .

این بود ماجرای عاقبت اهل طمع در
طرح هدفمند کردن یارانه ها توسط منصور خلیفه دوم عباسي

[najm134]

ببری خان گربه ناصرالدین شاه صدر اعظم ایران شده بود!

درخاطرات عین السلطنه، جلد اول، صفحه 870 آمده است:
ناصرالدین شاه یكی از شاهان شناخته شده سلسه قاجار است. او از طرفی طولانی ترین دوران فرمانروایی را در بین شاهان قاجار داشته است (حدود 50 سال) و از طرف دیگر، ایران در دوره وی یكی از بدترین ادوارش را از سر گذرانده است و با مصائبی گوناگونی رو به رو بوده است؛ نفوذ سیاست خارجی در كشور، نا امنی های مختلف، قحطی، بیماری های همه گیر و گسترده به دلیل شرایط نا مناسب بهداشتی، فقر بسیار شدید و باور نكردنی مردم و ... .
اما دلیل همه اینها چه بوده است؟ و آیا حكام قاجار در مسیر رفع این مشكلات تلاش می كردند یا دغدغه های مهم تری (!) داشتند؟ برای یافتن جواب هر دو سؤال به نوشته زیر كه از یادداشت های روزانه عین السلطنه (یكی از درباریان قاجاری كه خود از نزدیك شاهد قضایا بوده) نقل شده است توجه فرمایید:

«هفتم رجب المرجب 1313 ه.ق
... گربه [ناصرالدین شاه] به اندازه ای تقرب داشت كه به تحریر راست نمی آید. مثلاً استدعای عفو واجب القتلی را می كردند و آن عریضه را به گردن گربه انداخته و به حضور روانه اش می كردند فوراً عفو و اغماض و ازدیاد مرسوم و مواجب و منصب جوابش بود.
اگر [توسط عریضه انداختن به گردن آن گربه، تقاضای] عزل حاكمی یا صاحب منصبی كه از آن معتبرتر و بكارتری نبود می كردند فوراً معزول و مغضوب می شد.
گربه متصل مشغول صدارت و عزل و نصب بود و در حقیقت امور دولتی تماماً به توسط او می گذشت و نخورد نداشت.
هر وقت گربه ناخوش می شد حكما و اطبا حتی دكترهای فرنگی می آمدند و معالجات می كردند.
گربه در بستر نرمی مثل حریر خوابیده و جمعی متملقین از خانم و كنیز نگهبان های مخصوص آن پرستاری می كردند. چند سال به این منوال گذشت و همه كس متحیر و متعجب بود، اما احدی یارای سخن گفتن و دم زدن نداشت ...
تا آنكه در جاجرود گربه مریض شد. اطباء تجویز كردند هوای جاجرود سرد و مرطوب است باید گربه را به شهر برده لهذا كالسكه هشت اسبه حاضر كرده همین حكیم الممالك و همین دكتر تولوزان فرانسوی با دو نفر دیگر در كالسكه نشسته گربه را با طمطراق تمامی وارد سرای سلطنتی كرده به منزل مخصوصی بردند ... [گربه محبوب شاه] از این بلیه جان به در نبرد و بدرود زندگانی كرد.
[جسد گربه را] در پارچه ابریشمی پیچیده در باغ دفن كردند. تا ده روز كسی جرئت نكرد خبر فوت گربه را عرض كند. بعد به صرافت طبع دستگیر اعلیحضرت شده بود [كه گربه محبوبش مرده است].
چند روز دیگر تمام اوقات همایونی به فكر و غم و غصه گذشت و ابداً در این چند روز كسی عرضی و عریضه نكرد. در ایام مرض گربه به قدر ده هزار تومان شاه و امین اقدس (ملكه عزیز شاه) و سایرین كه به واسطه آن سودها و نفع ها برده بودند تصدق [یعنی صدقه برای سلامتی آن گربه!] دادند.»

[najm134]

[najm134]

مدافعان حقوق حیوانات در ایران تلاش می کنند تا به وضعیت سگ ها سر و سامان بدهند و تا جایی که می توانند امکاناتی را برای نگهداری از آنها فراهم کنند.
گروهی از این افراد در حومه هشتگرد کرج پناهگاهی را به نام وفا برای نگهداری از سگ های ولگرد و بی سرپناه ایجاد کرده اند. با وجود نبود کمک های دولتی و کمبود امکانات، این پناهگاه همکنون بیش از ۴۰۰ سگ را در خود جای داده است و روز بروز بر تعداد مهمانان آن افزوده می شود.
این وضعیت سبب شده است که گروهی از ایرانیان مقیم آمریکا به ابتکاری جالب و بی نظیر دست بزنند: مهاجرت دادن سگ های ایرانی به آمریکا.
فرانک که در ایالت کالیفرنیای آمریکا زندگی می کند، یکی از این افراد است. او هر روز بر روی صفحه فیس بوکش عکس هایی را از سگ های پناهگاه وفا منتشر و تلاش می کند تا خانواده ای را به پذیرش سرپرستی آنان متقاعد کند.
با توجه به اینکه سگ ها برای سفر به کشورهای دیگر نیازی به ویزا ندارند، کار انتقال آنها به آمریکا زیاد دشوار نیست. فرانک می گوید، واکسیناسیون و مدارک پزشکی تنها چیزی است که سگ ها برای مهاجرت به ایالات متحده نیاز دارند. به گفته فرانک، انتقال سگ ها به آمریکا حتی از انتقال به اروپا نیز ساده تر است چون در اروپا سگ ها برای مدتی در قرنطینه نگهداری می شوند ولی در آمریکا مقررات قرنطینه وجود ندارد.
مهاجرت سگ ها به آمریکا، تنها با کمک شبکه ای از افراد داوطلب و خیر میسر است: افرادی که خرج سفر سگ ها را پرداخت می کنند، مسافرانی که می پذیرند تا سگ را همراه خود بیاورند و در نهایت خانواده ای که سرپرستی آن را برعهده می گیرد.
سگ های ایرانی در آمریکا در بدو ورود با یک "شوک فرهنگی" نیز روبرو می شوند. دلیل اصلی این امر آن است که آنها اغلب زندگی در کنار یک خانواده را تجربه نکرده اند.
مریم، از دوستان فرانک، که یک مربی سگ است، مسئولیت برطرف کردن این شوک را برعهده دارد. او می گوید که به سگ ها آموزش می دهد که داخل منزل ادرار و مدفوع نکنند، به حرف صاحب شان گوش بدهند و عادت کنند که با قلاده به این طرف و آن طرف بروند.
به گفته مریم، سگ های ایرانی با وجود آنکه در ایران بسیار مورد بی مهری قرار می گیرند، با کمی توجه، زود با انسان ها دوست می شوند و پس از تنها چند جلسه تمرین برای زندگی در کنار خانواده آماده می شوند.
فرانک و دوستانش تا کنون موفق شده اند بیش از ۴۰ سگ را به آمریکا منتقل کنند و خانه گرمی را برای آنها بیابند. دو سگی که آنها اخیرا به آمریکا آورده اند، دلناز و دلبند نام دارند.
فرانک درباره این دو سگ می گوید: "آنها در خیابان شریعتی و معلم در گوشه ای بدون مادرشان پیدا شدند. سگ ها در آن زمان دو توله دو ماهه بودند که کک و کنه همه بدنشان را گرفته بود."
دلناز و دلبند پس از درمان و تهیه مدارک پزشکی با کمک مالی یک خانم ایرانی به سان فرانسیسکو منتقل شدند. این دو هم اکنون توسط دو خانواده آمریکایی در شمال کالیفرنیا نگهداری می شوند.
یکی دیگر از سگ هایی که توسط این گروه ایرانی هوادار حیوانات به آمریکا منتقل شده است، "لیو" نام دارد که یک سگ زیبای سفید رنگ است.
فرانک می گوید، یک مهندس آلمانی که چند سال پیش در کارخانه ای در شهر بابل در شمال ایران کار می کرده، به هنگام پایان ماموریتش با پناهگاه وفا تماس می گیرد و از مسئولان آنجا می خواهد تا مسئولیت مادر لیو و سه توله تازه متولد شده اش را که بی سرپرست بوده اند، برعهده بگیرند. او خود می پذیرد که رویا و یکی از توله هایش را به آلمان ببرد. فرانک و دوستانش هم دو توله دیگر، یعنی لیو و برادرش برنا، را به آمریکا منتقل می کنند.
صاحب لیو که یک خانم آمریکایی به نام شری است، از پذیرش سرپرستی لیو بسیار خوشحال است. او می گوید: "لیو خیلی پرانرژی و عاشق آدم هاست."
فرانک همیشه پس از به سرانجام رسیدن 1e8 تلاش های گروهش، تعدادی عکس از سگ خوشبخت در خانه جدیدش می گیرد و عکس ها را به همراه داستان زندگی آن سگ بر روی اینترنت منتشر می کند. او با این کار می کوشد تا دیگران را به حمایت از فعالیت های گروه تشویق کند.

توضيح: اين ماجرا اكر اتفاقي باشد، جزو شوخيهاي راست حساب مي شود، اما اكر امريكائيها اصراري براى داشتن سكي از ايران داشته باشند، آنوقت همين موضوع صورتي ديكر و بالعكس بيدا مي كند، هر جند به موازات كربه معروف ايراني مي تواند صرفا به عنوان نزادي مرغوب از حيوانات و طبيعت ايران شمرده شود.

[najm134]

يك گربه كانادايي در راستاي تلاش براي افزايش آگاهي مردم درباره جمعيت گربه‌هاي بي خانمان در يكي از شهرهاي كانادا به نام «هاليفكس» براي شهردار شدن، كانديد شد.
ين گربه سياستمدار به نام «توكسيدو استن» هم اكنون براي انتخاب شدن به عنوان شهردار شهر هاليفكس در ايالت نوااسكوشياي كانادا، كانديد شده و در رقابت‌هاي تبليغاتي شركت مي‌كند.
به گزارش پايگاه اينترنتي لندن 24، شعار تبليغاتي اين گربه معروف كه اكنون به عنوان نامزد رسمي گربه‌ها براي شهردار شدن در هاليفكس برگزيده شده عبارت است از «يك جوجه در هر ظرف غذا و يك جعبه پر از پوشال در هر خانه».

[najm134]

رژیم صهیونیستی طی نامه ای رسمی به دولت مصر واردات 100 هزار راس الاغ مصری را خواستار شد که این امر با مخالفت قاهره مواجه شد.
"محمد عبدالظاهر فهمی" یکی از اساتید دامپزشکی فلسطین اعلام کرد: اسرائیل طی هفته های اخیر درخواست واردات 100 هزار راس الاغ مصری را به قاهره تحویل داده است.
هدف رژیم صهیونیستی از این درخواست استفاده از پوست الاغ های مصری برای پژوهش های علمی مربوط به بیماری سرطان است که گفته می شود پوست الاغ های مصری برای پژوهش های علمی و دارویی مناسب هستند.
عبدالظاهر با بیان این مطلب افزود: این نخستین بار نیست که برخی کشورها از جمله کشورهای غربی به دنبال واردات الاغ های مصری برای استفاده های پژوهشی - علمی هستند.
وی با بیان اینکه دولت مصر با درخواست رژیم صهیونیستی مخالفت کرده است گفت: دو سال پیش شرکت داروسازی "کوماهو" ژاپن در قراردادی به ارزش 500 میلیون دلار درخواست خرید یک میلیون راس الاغ مصری را مطرح کرده بود.
شرکت مذکور در درخواست خود به دولت مصر عنوان کرده بود که هدف از واردات این الاغ ها استفاده از پوست آنها برای تولید دارویی است که به برخی کشورهای آسیای شرقی صادر می شود.
در این درخواست گفته شده بود: شرکت داروسازی کوماهو پژوهش های علمی مختلفی را بر روی الاغ های هندی، تایلندی، آمریکایی، افغانی و ویتنامی انجام داده است اما هیچکدام همچون پوست الاغ های مصری غنی از مواد مورد نیاز این شرکت نیست.

[najm134]

«جمعیت الاغ ها» که در سال 2005 میلادی در منطقه کردستان عراق تأسیس شد، اخیرا موفق شده مجوز رسمی برای تبدیل شدن به یک حزب برای انجام فعالیت های سیاسی و اجتماعی را دریافت کند.
این مجوز کە چندی پیش توسط مقامات مسئول محلی در منطقه کردستان عراق صادر شده بود ، هم اکنون باعث بە تکاپو افتادن مقامات ارشد این حزب برای شرکت در انتخابات پارلمانی منطقە کردستان عراق شدە است.
این حزب ابتدا با هدف دفاع از حقوق حیوانات تشکیل شده و الاغ را به عنوان سمبل حیوانات مظلوم انتخاب کرده است. نظریه پردازان این حزب معتقدند جامعه ای که با حیوانات با بیرحمی و خشونت برخورد می کند، حقوق انسان ها را هم به راحتی پایمال می کند.
«عمر کلول» دبیر کل حزب الاغ های کردستان عراق در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در منطقە کردستان عراق ، ضمن تائید حضور حزبش در انتخابات آیندە پارلمانی منطقە کردستان ، تصریح کرد: در انتخابات آیندە کردستان شرکت می‌کنیم و با شناختی کە از مردم این منطقە داریم ، اطمینان داریم کە خرها در کردستان آنقدر زیاد هستند کە بتوانیم یک یا دو کرسی پارلمانی را تصاحب کنیم.
«حزب الاغ ها» مانند دیگر احزاب سیاسی، دارای تشکل و ساختار حزبی است و دفتر سیاسی و چندین پایگاە و شاخە در شهرهای مهم کردستان عراق هم دارد ؛ در تشکیلات رسمی حزب نیز نام دفتر سیاسی «اسطبل» است.
«عمر کلول» سمت خود در این حزبش را «سلطان خرهای کردستان» معرفی کرد و گفت: من شا خر کردستان هستم ، چندین دورە در انتخابات درون حزبی رای اول را کسب کردام ، این نشان دهندە این است کە در این منطقە هیچ کسی بە اندازە من خر نیست.
دبیر کل جمعیت خرهای کردستان عراق با انتقاد از کسانی کە خود وی و حزبش را مورد تمسخر قرار می دهند ، گفت: درست است کە متاسفانە خر در جوامع بشری نماد حماقت است ، اما این ناشی از ظلم انسان ها است ، انسان تنها برای کسانی احترام قایل میشود کە بە وی ظلم کند.
کلول ، ادامە صحبت های خود را با یک مثال کامل میکند و می گوید: شیر حیوان درندەای است و در هیچ مقطع تاریخی بە انسان کمک نکردە و حتی انسان را می‌خورد ، اما می‌بینیم کە مردم با افتخار اسم فرزندان خود را " شیر دل" یا " شیر کو" می‌گذارند ، اما خر این همە بە انسان ها کمک می‌کند و کوچکترین آزاری بە آنها نمی‌رساند اما هیچ کس حاضر نیست اسم فرزند خود را " خر دل" و یا "خر صفت" بنامد. واقعا ریشە این مسائل کجاست؟
دبیر کل «حزب الاغ ها» در مورد هدف از تأسیس این حزب گفت: الاغ تنها حیوانی است که به سختی کار می کند و خسته می شود و تمام سختی ها را تحمل می کند و در همین حال از بیشتر حقوق خود محروم است. الاغ در طول تاریخ موفق شده که جان بسیاری از سیاستمداران را نجات دهد. این سیاستمداران در حوادث مختلف تاریخ که در معرض خطر قرار داشته اند، از الاغ برای فرار کردن استفاده می کردند.
کلول در ادامە این گفت‌وگو ، نصب پیکر خر در ٢ میدان اصلی شهرهای کردستان عراق را موفقیتی بزرگ برای حزب خود دانست و گفت: کم کم مردم نسبت بە وفای کە خر بە آنها دارد عادت می‌کنند.
چندی پیش حزب "الاغ" مجسمه‌ای از جنس برنز را در خیابان "نالی" در شهر سلیمانیه پرده برداری کرد. مراسم پرده برداری از این مجسمه با حضور شماری از هنرمندان و اندیشمندان منطقه کردستان عراق انجام شد.

دبیر کل حزب الاغ های کردستان عراق ، نصب نماد این حزب در میدان اصلی شهر سلیمانیە را پیروزی بزرگی برای حزب خود خواند.

دبیر کل حزب الاغ های کردستان عراق ، در حال تمرین و تکرار حرکات الاغ!

نماد دیگری از حزب خر های کردستان در شهر سلیمانیە

[najm134]

«این آیرونیک هست یا نیست؟»

از من می پرسید: «کلمۀ انگلیسی آیرونی (Irony) و صفتش آیرونیک (Ironic) فارسیش چی می شود؟»
در چند تا لغتنامۀ انگلیسی به فارسی برای آیرونی این معنیها را داده اند: «طعنه‌، وارونه گویی‌، گوشه و کنایه و استهزاء، مسخره‌، پنهان‌ سازى، تمسخر، سُخریه‌، طنز».
امّا راستش را بخواهید، هیچکدام از اینها معنی دقیق این کلمه نیست. تازه خیلی از خود انگلیسیها هم از بابت معنی دقیق این کلمه مشکل دارند، در حدّی که یک «وب سایت» درست کرده اند به اسم «ایزیت آیرونیک» (http://www.isitironic.com)، و بعضی از مردم از این «وب سایت» می پرسند فلان موضوع یا فلان اتّفاق آیرونیک هست یا نه؟ بعد بعضی از مردم دیگر رأی می دهند که هست یانه! اگردر یک مورد معیّن نسبت رأیها از شصت، هفتاد در صد بیشتر بود، می شود گفت: «بله، این مورد تقریباً ایرونیک است.»
من هم مثل خود این انگلیسیها همین طوری یک چیزهایی به نظرم آیرونیک می آید. مثلاً حالا می آیم خیلی جدّی یک موضوعی را برای شما تعریف می کنم و ازتان انتظار دارم که خوب درباره ش فکر بکنید و بعد بگویید به نظر شما، وجداناً، در اوضاع و احوال دنیای امروز، اینی که می گویم، آیرونیک هست یا نه.


بیاییم اوّل فرض کنیم که شما و بچّۀ شش، هفت ساله تان نشسته اید جلو تلویزیون و یکی از صدها، شاید هم هزارها، سازمان خیریۀ حمایت از الاغهای فقیر و گشنه و مریض و ستمکش دنیا چند تایی الاغ لاغر و مافنگی با دو، سه تایی کرّه الاغ خوشگل و مامانی و تو دل برو، توی یک پناهگاه خرّم به شمای تماشاچی نشان بدهد، با یک خانم پرستار جوان و خوشگل که سر یکی از کرّه الاغها را عین یک مادر مهربان به سینه اش چسبانده باشد و مشغول ماچ کردن پیشانی بلند و لطیف او ...

و بعد بیاییم فرض کنیم که شما و بچّۀ شش، هفت ساله تان نشسته اید جلو تلویزیون و حالا یکی از صدها، شاید هم هزارها، سازمان خیریۀ حمایت از کودکان قحط زده یا جنگ زده، چند تا بچّۀ پوست و استخوانی گشنه و مریض و چشم گود افتاده و رو به مرگ را در گوشۀ بی آب و گیاهی از آفریقا به شمای تماشاچی نشان بدهد ...
بچّۀ شش هفت سالۀ شما که این دو تا صحنۀ رقّت برانگیز را ببیند، و ضمناً بشنود که سازمان خیریۀ دوّمی برای نجات این بچّه ها از شما درخواست حدّ اکثر ماهی سه پوند [£۳] کمک مالی می کند، و سازمان خیریۀ اوّلی برای مراقبت از آن الاغها و کرّه الاغها از شما حدّ اقلّ ماهی چهار پوند و هشتاد و شش پنی [£۴.۸۶] کمک مالی می خواهد، فکر می کنید بچّۀ شما ازتان خواهد خواست که پرداخت آن ماهی سه پوند برای بچّه های آدمیزاد را به عهده بگیرید، یا این چهار پوند و هشتاد و شش پنی برای کرّه الاغها را؟

عجیب است! آدم، دلش که هیچ، مغزش که او را «آدمیزاد» کرده است و این بخت را به ش داده است که گاهی وقتها «انسان» هم باشد، آتش می گیرد! شعارهایی که اغلب این سازمانهای حمایت از حقوق الاغها می دهند تا دل شما را برای سرنوشت الاغهای جهان به رحم بیاورند، در مقایسه با سرنوشت صدها میلیون از آدمهای جهان، مصداق این حرف سعدی است که «از دوزخیان پرس که اعراف بهشت است!»
مثلاً اگر یک مسیحی برود، (که واقعاً هم رفته است،) در «ارض قدس» یک پناهگاه بزرگ و مجهّز برای حفاظت و مراقبت از الاغهای اسرائیلی و فلسطینی تأسیس بکند، (که واقعاً هم کرده است،) و بگوید:
«هزارها الاغ در این نقطه از جهان همه روزه مورد غفلت و ستم واقع می شوند. بیایید برای نجات جان آنها به ما کمک مالی بکنید!»
به نظر من این جریان باید «آیرونیک» باشد. حالا شما لطفاً نظر بدهید که هست یا نیست.

[najm134]

یک خانواده هندی پس از اینکه داماد آینده سر وقت به مراسم عروسی نیامد عروس را به عقد و ازدواج مرد دیگری در آوردند.


مراسم ازدواج جامیل و ناگما برای شنبه گذشته ساعت 10.30 دقیقه صبح در شهر مرادنگر هند برنامه ریزی شد.
خانواده عروس هرچه انتظار کشیدند دیدند از داماد و خانواده اش خبری نیست. والدین عروس از اینکه خود و مهمانانشان مضحکه داماد شده اند به خشم آمده و خواستگاری مردی از اقوامشان از عروس را پذیرفتند و در جا دختر را به عقد و و ازدواج او درآوردند.
جامیل و خانواده اش حدود هشت ساعت دیرتر به مراسم عروسی آمدند. اما کار از کار گذشته بود و عروس با مرد دیگری ازدواج کرده بود.
دو خانواده به جان یکدیگر افتاده و به زد و خورد پرداختند. ماموران پلیس مداخله کرده و به دعوا خاتمه دادند. اکنون ،‌جامیل باید به فکر یافتن عروس دیگری باشد به این شرط که این بار دیر به مراسم عروسی نیاید.

[najm134]

در هر نقطه دنیا مردم به دنبال آن هستند تا به هر صورتی که شده است راهی برای رسیدن به خدا پیدا کنند. عده ای به دین های الهی پناه می برند و عده ای دیگر دست به کارهای خرافی و شاید در مواقعی احمقانه بزنند که نمونه های آن در دنیا کم نیستند.

یک کشیش آفریقای جنوبی به تازگی یکی از این راهکارهای عجیب را برای رسیدن به خدا پیدا کرده است. این مرد در سخنرانی های خود انسان ها را به علف خوردن مانند حیوانات تشویق می کند و به آن ها می گوید این کار انسان ها را به خدا نزدیک می کند.


"لسگو دانیل" این روزها به فردی شناخته شده در منطقه پریتوریا تبدیل شده است و نکته جالب این است که همراهان بسیاری نیز در این راه عجیب به او ملحق شده اند. او این روزها کارهای مختلفی انجام می دهد و در نهایت آن را به دین مربوط می کند که مهمترینش علف خوری است.

در حالی که بسیاری از او پیروی می کنند، عده ای از مردم با حرکت عجیب این مرد مخالفت کرده و آن را احمقانه خطاب کرده اند. این مرد چندی پیش قصد داشت مریض ها را نیز با همین روش درمان کند که ناکام ماند.

[najm111]

زنی با سر و صورت کبود و زخمی سراغ دکتر روانشناس میره ..

دکتر می پرسه : چه اتفاقی افتاده؟

خانم در جواب میگه: دکتر، دیگه نمی دونم چکار کنم. هر وقت شوهرم عصبانی و ناراحت میاد خونه، منو زیر مشت و لگد له می کنه و عصبانیتش رو سر من خالی می کنه !!!

دکتر گفت: خب دوای دردت پیش منه : هر وقت شوهرت عصبانی و ناراحت اومد خونه، یه فنجون چای سبز بردار و شروع کن به قرقره کردن. و این کار رو ادامه بده.

دو هفته بعد، اون خانم با ظاهری سالم و سرزنده پیش دکتر برگشت !!!

خانم گفت: دکتر، پیشنهادتون فوق العاده بود. هر بار شوهرم عصبانی و ناراحت اومد خونه، من شروع کردم به قرقره کردن چای و شوهرم دیگه به من کاری نداشت!!!

دکتر گفت: میبینی؟! اگه جلوی زبونت رو بگیری خیلی چیزا خود به خود حل میشن