توسط najm152 » پنج شنبه آپريل 01, 2010 6:41 pm
سؤال:
بعضى از خانمها ژنهاى ناسالم دارند كه اين مشكل موجب نقص عضو در جنين و فرزند ايشان مي شود، با استخدام مهندسي ژنتيك؛ و گرفتن هسته تخمك از خانمي كه ژنهاى سالمى دارد، سپس سلب هسته تخمك خانمي كه ژنهاى ناسالم دارد؛ و كاشتن هسته تخمك اولى در تخمك دومي كه فاقد هسته شده، شرايط باروري جنين سالم را براى زن أخير و حامله شدن او از شوهرش فراهم مي كنند؛ آيا اين عمل شرعا صحيح است؟ اين دو خانم چه نسبتي با فرزند حاصله از اين روش دارند؟
جواب:
اگر زن دهنده هسته تخمك؛ شوهرى نداشته بلكه به زوجيت شوهر زني كه ژن ناسالم دارد در آمده (ولو موقت و به اندازه گرفتن هسته تخمك از او تا پايان باروري تخمك در رحم گيرنده)؛ انجام عمل اشكالى ندارد، و در صورت حصول فرزند؛ زن دهنده هسته تخمك؛ مادر نسبي و خَلقى او؛ و زن صاحب رحم و گيرنده هسته تخمك؛ مادر حملى و تكوّني او بوده و به منزله مادر رضاعي او محسوب مي شود، هر چند ارتباطش از رضاعي مصطلح قويتر و منزلتش از مادر نسبي صرف بسيار بالاتر است؛ و در اينگونه اقدامات هر قدر پوشيدگي و مستوريت همراه با اجتناب از وساطت اجنبي بيشتر رعايت شود در سلامت معنوي مولود بيشتر دخالت دارد. [شمارة ثبت: (766) منبع: المسائل المغربية]