چيزهايي كه در ويديوي نماز سنيان ديده مي شود و آنها صحيح نبوده و بايد پرهيز شود
و نبايد ديدن ويديوي نمازهاي آنها در اين موارد تقليد شود
1- پرهيز از عادتشان در فاصله افتادن ميان امام جماعت و صفوف يا ميان صفوف و انقطاع صفوف
2- پرهيز از عادتشان در جماعت كه در تنگي جا روي باسن همديگر سجده مي كنند
3- پرهيز از عادتشان بر ترك عمامه داشتن امام جماعت در نماز
4- پرهيز از عادتشان بر عادت چفيه قرمز پوشي امام جماعت سعوديان بجاى تعمم و تحنك
5- پرهيز از عادتشان بر ترك تحنك امام جماعت در نماز
6- پرهيز از عادتشان بر ترك رداي (صحيح) داشتن امام جماعت
7- پرهيز از نحوه ايستادنشان در نماز كه مثل هنگام ادرار كردن پاگشاد مي كنند
جوابيه مربوط به نحوه ايستادن در نماز
viewtopic.php?f=42&t=98#p9028- پرهيز از تكتف (دست بسته نماز خواندن) كه مربوط به ويديوي قرائت هاى نمازهاي آنهاست و چون بدعت جعل عمر است و خودشان هم معترفند را پرهيز مي كنيم
9- پرهيز از عادتشان بر تكان خوردن در نماز جلو و عقب و چپ و راست متمايل شدن
10- پرهيز از اصرارشان بر نگفتن يا آهسته گفتن بسملة
11- پرهيز از عادتشان بر تخشع و تظاهر به خشوع شايع ميان آنها
12- پرهيز از عادتشان بر قرائت سور غيركامله در فرائض
13- پرهيز از عادتشان بر خواندن آيات سجده در فرائض
14- پرهيز از عادتشان بر آمين گفتن در آخر سوره حمد
15- پرهيز از عادتشان بر اذكار ناقص نمازشان
16- پرهيز از عادتشان بر ترك قنوت نماز فريضه شان
17- پرهيز از عادتشان به عدم سجده بر زمين و خاك
18- پرهيز از عادتشان بر سروگردن پيچاندن به راست و چپ در تشهدشان و اكتفا به نگاه كردن به راست و چپ
19- پرهيز از عادتشان بر ترك تعقيبات نماز و فورا چرخيدن امام جماعت بطرف مامومين = شايع ميان انها
اينها مواردي است كه غالبا در نمازشان ديده مي شود و توسط شخص ناظر يا فيلم ثبت مي گردد
اما
اشكالات غيرمرئي هم در ويديوي نمازشان هست كه چه بسا از صورت ظاهري نمازشان مهمتر است و بايد از آنها هم پرهيز گردد
1- عدم ايمان كامل به كتاب الهي و كلمات رسول اللهي
2- انكار خلافت و ولايت الهي
3- ناصبي بودن و دشمني برخيشان با اهل بيت عليهم السلام و برخي به انضمام دشمنيشان با پيروان امامان عليهم السلام
5- تطهير با آب بعد از ازاله عين نجاست را ملتزم نيستند
6- عدم وضوي صحيح
7- مبطل وضو ندانستن چرت زدن؛ مگر باد خارج بشود
8- نقصان اذان و اقامه و مجعول بودن برخي فقرات اضافه شده توسط عمر به اذان صبح بخاطر بيدار كردن عمر
والحمدلله رب العالمين
-----------------
شرح بند 14: پرهيز از عادتشان بر آمين گفتن در آخر سوره حمد
سوال:این آمین که بعد از تلاوت سوره حمد می گویند بر چه اساسی است؟
آیا بر اساس سندی از پیامبر صلوات الله علیه و آله می گویند؟ یا خودشان ساخته اند؟ و یا سندش نا معتبر است؟ و یا یک نوع تحریف است؟
چون که از نظر معنا که مشکلی ندارد بالاخره سوره حمد یک دعا و بهترین دعایی است که نزد حق تعالی انسان عنوان می کند و با تنزیه و تقدیس حق تعالی و اقرار به عبودیت و توحید دعایی می کند که بالاترین نوع دعا برای بشریت است و در آخر همه می گویند آمین
جواب:آمين گفتن در آخر سوره حمد در نماز از حضرات معصومين (علیهم السلام) نهي شده و مبطل نماز است
و گفتن آنها بدعت است،
هرچند به اسم اينكه ما تلاوت با تذكر و توجه انجام مى دهيم و اينجا نهايت دعاي براى هدايت است و به قصد استجابت است
اما وقتي نگاه مي كنيم در سرتاسر قرآن كه مي خوانند سؤالهاي خداوند يا دستورهاي امر واجب الهي براى استغفار و تسبيح و حمد الهي هست كه براى قاري تلاوت با تذكر اينجاها بايد پاسخ بگويد اما هيچ واكنشي نداشته بي تفاوت رد مي شوند اينجا كه دعا هست و خودشان دعا كرده اند و امين را ديگري بايد بگويد نه خودشان آنوقت متذكر مي شوند كه جايش نيست آمين گفتن مال بيرون نماز است كسي دعا مي كند و ديگران آمين مي گويند در نماز سخن با حق تعالى مي شود و پاسخ به دعوت يا امر الهي در حين تلاوت؛ نه پاسخ به ديگران
و در هر صورت نهي شده و مبطل نماز است
درباره علت اين تفاوتها بين سني و شيعه در حديث شريف حضرات معصومين پاسخ داده اند:شيطان آنها را چون گمراه از مسير حق گذارده و منكر برائت و ولايت شده اند؛ فلذا خيالش راحت است كه بجايي نمي رسند هرچه تلاوت كنند و نماز طولاني بخوانند
اما مواليان اهل بيت (علیهم السلام) بخاطر اعتقاد به برائت و ولايت و التزامشان؛ شيطان خودش را ناكام مي داند فلذا خودش و همه نيروهايش را بسيج كرده تا نسبت انجام اعمال ديني اصلا و كما و كيفا سست و ضعيف باشند
اما اهل معرفت با دانستن اين راز ضمن منفعل و مجذوب و فريفته نشدن به اعمال سنيان؛ كاستيهاى اعمال خودش را توجيه و ماله كشي نكرده و تقصير خود را معترف و بطور جدي دنبال رفع اشكال و تصحيح و ارتقاي كيفيت عمل خود است
و اول اين انحراف تسويل نفس و تسويف آنست
فلذا مي بينيم حتى بعد هزار صحبت وقتي مي خواهد بگويد مصمم شده است مي گويد دعا كنيد ووو ان شاء اللله بتوانيم ..... ووو
در حاليكه براى هيچ كار ضروري خودش اينطور نمي گويد و بطور قطعي برنامه خودش را مي گويد كه امروز ظهر ناهار مي خورم و بعدش اين كار مي كنم خيلي ملتزم آداب باشد بعد از اينكه تداركات لازم را فورا تهيه ديد و قطعي اعلامش كرد يك ان شاء الله آخرش بگويد
هيچ وقت كسي نمی گويد دعا كنيد ان شاء الله بتوانم امروز ناهار بخورم اما براى صحت نماز و يا يادگرفتن و يا التزام ديني مي گويد
اين تفاوت جديت و واقعيت تصميم اوست هر وقت مثل ناهار خوردن و فلان وسيله زينتي و آرايشي خريدن تصميمهاى ديني و معرفتيش را ذكر كرد آنوقت ممكن است بخواهد راست بگويد و مصمم باشد و ميزان التزام افراد را از همين تدارك مقدمات كار و قاطعيت تصميم و تعبيرشان مي شود فهميد