توسط najm137 » جمعه ژانويه 31, 2020 12:16 am
مرقد جناب میرزا ابوالقاسم قمی معروف به میرزای قمی
توضیحات:
میرزا ابوالقاسم گیلانی معروف به میرزای قمی و صاحب قوانین از مشهورترین فقها و برترین اصولی (عالِم علم اصول) قرن دوازدهم هجری قمری است. ایشان انسانی بسیار وارسته و پارسا بودند.
و از بزرگترین علمای شیعه در زمان فتحعلی شاه قاجار بودند.
زندگی‌نامه:
میرزا ابوالقاسم بن حسن معروف به «میرزای قمی» در سال 1151هجری قمری در «جاپَلَق» ازنا (دری باغ _ ملاطالب‌رشیدی) به دنیا آمد. اصالتا اهل شفت گیلان، ولی بزرگ شده جاپلق است و به خاطر سكونتش در قم، در میان توده مردم به میرزای قمی معروف شده است.
شروع تحصیل:
او مقدمات تحصیل را نزد پدر آموخت. بعدها برای ادامه تحصیل به خوانسار رهسپار شد و از آقا سید حسین خوانساری، فرزند آیت‌الله سید ابوالقاسم خوانساری (میرکبیر) بهره برد و در همان شهر با خواهر استادش (سید حسین خوانساری) ازدواج کرد. سرانجام، برای تکمیل تحصیلات خود در سال ۱۱۷۴ هجری قمری رهسپار عراق شد و از محضر آیت‌الله وحید بهبهانی بهره برد و از وی اجازه اجتهاد و نقل روایت دریافت کرد. میرزای قمی، پس از سال‌ها تحصیل در حوزه کربلا راهی زادگاه خود شد و مدتی در آن نواحی به تبلیغ و تدریس مشغول شد.
مهاجرت به قم:
میرزا مدتی در نواحی زادگاه خود به تبلیغ و تدریس مشغول بود، اما چون آن‌جا طالب علم و محصل چندانی نداشت، به شهر قم مهاجرت کردند و در آن‌جا در اندک زمانی رشد و ترقی فراوانی کردند و شهرت عالم‌گیر پیدا کردند و ریاست مرجعیت شیعه به او رسید. بدین شکل به کار تدریس و تصنیف و تبلیغ و ترویج دین پرداخت.
او پس از آن به کار تالیف و تصنیف ، تدریس و صدور فتوا، و تبلیغ و ترویج دین پرداخت، مسجد جامع شهر را برای اقامه نماز جمعه و جماعت برگزید. و بدین گونه رفته رفته آن شهر علم و دین که پس از فتنه افغانها از عالم تهی گشته بود رونق پیشین خود را باز یافت و در شمار مراکز مهم علمی شیعه درآمد.
در نتیجه حوزه علمیه قم حوزه اصفهان را - که در آن زمان حوزه فعال و پرتحرک و دارای مدرسان بزرگ شیعه بود - تحت شعاع خود قرار داد و توجه مسلمانان را به سوی خویش جلب کرد.
فتحعلی شاه قاجار در این ایام بود که در نخستین سفرش به قم به فضایل اخلاقی و کمالات نفسانی و مراتب فضل میرزا پی برد و برای زیارت او به مسجد جامع شهر آمد و در شمار مامومین وی قرار گرفت و نماز ظهر و عصر را به آن بزرگوار اقتدا کرد و در نخستین ملاقات حلقه ارادت و محبت آن جناب را به گردن افکند.
شاگردان مشهور:
از شاگردان مشهور میرزای قمی می‌توان به اشخاص زیر اشاره کرد:
1- آقا سید محمدباقر شَفتی
2- علامه محمد ابراهیم کلباسی
3- آقا محمدعلی هزارجریبی
4- سید محمدمهدی موسوی خوانساری (صاحب رساله ابی‌بصیر)
5- سید علی موسوی خوانساری
6- آقا احمد کرمانشاهی
7- میراز ابوطالب قمی
8- حاج سید اسماعیل قمی
9- میرزا علی‌رضا قمی
10- شیخ حسین قمی
11- حاج ملا اسدالله بروجردی
12- حاج ملا محمد کزازی
13- ملاغلامرضا آرانی
آثار:
1- قوانین‌الاصول: مهم‌ترین و مشهورترین تصنیف میرزا همین کتاب بوده که به زبان عربی نوشته شده و نویسنده در سال ۱۲۰۵ هجری قمری از نوشتن آن فراغت یافته‌است.
این کتاب یک دوره کامل علم اصول است که جلد اول آن شامل مباحث الفاظ و جلد دوم آن حاوی مباحث عقلی است.
2- حاشیه بر قوانین: این کتاب در علم اصول است، و در آن به ایرادهای وارد بر قوانین‌الاصول پاسخ داده شده‌است.
3- حاشیه بر زبده‌الاصول شیخ بهایی
4- حاشیه بر تهذیب‌الاصول علامه حِلّی
5- حاشیه بر شرح مختصر ابن‌حاجب عضدی (این سه کتاب در علم اصول تألیف شده‌اند)
6- جامع‌الشِّتات یا اَجوِبَه‌المسائل (در سه جلد) حاوی یک دوره فقه از بحث طهارت تا مبحث بیان دیه‌ها به‌صورت سؤال و جواب، بعلاوه برخی از سوال‌های متفرقه و عقاید دینی و مسایل کلامی، ازجمله رد بر صوفیه در آخر کتاب ذکر شده‌است.
7- مناهج‌الاحکام (در فقه)
8- غنائم الایام فیما یَتَعَلَّق بالحلالِ و الحرام: (فقه استدلالی)
9- مُعین‌الخواص: (در فقه؛ بخش عبادات)
10- مرشدالعوام: (رساله عملیه به زبان فارسی)
11- منظومه‌ای در علم بدیع (در ۱۴۰ بیت) و منظومه‌ای در علم بیان
12- فتحیه (در علم کلام)
13- دیوان شعر (۵٬۰۰۰ بیت شعر فارسی و عربی)
14- رساله‌ای در اصول‌الدین (به زبان فارسی)
15- رساله‌ای پیرامون موضوع و حکم غناء
16- رساله‌ای در عمومیت حرمت ربا در تمام معاوضات
17- مجموعه‌ای از نصایح و مواعظ (نامه مفصل به فتحعلی‌شاه قاجار)
18- رساله‌ای در رد صوفیه و غُلات.
وفات:
ایشان در سال ۱۲۳۱ هجری قمری درگذشتند. و مقبره ایشان در قبرستان شیخان قم قرار دارد.
