احوال افغانستان و تاجيكستان و ازبكستان

[00343179]

زمانه شناسي ربيع الآخر 1444 شماره 208

چرا طالبان بر حكمتيار خشم گرفته، خانه اش را محاصره کرده و دروازه تلویزیون کابل نیوزش را بسته است؟

عليرغم اينكه حكمتيار بشتون و همواره حامى مدافع طالبان عليه ساير اقوام بوده است

http://www.afghanpaper.com/nbody.php?id=171699

[00343179]

زمانه شناسي ربيع الآخر 1444 شماره 209

موانع و به مصلحت نبودن فدرالی شدن افغانستان

http://www.afghanpaper.com/nbody.php?id=171745

مبحث تعيين مرزهاى اقليمهاى مختلف قومي افغانستان بشتون تاجيك هزاره ازبك ووو = خودش سدبزركي است كه در صورت مطرح شدن واقعي فدراليسم خودش سراغاز جنكهاى خونين مي شود جون اكرجه بطور اجمالي مناطق اقوام مختلف معلوم است اما اينها همه يكدست نيست و در هر استان و اقليم قوميتي اقوام ديكر هم از قديم بوده اند و فدرالي شدن منجر به كوجاندن ديكران و دركيريهايي مي شود جيزي شبيه تعرضات وقت جداشدن باكستان از هند
فلذا بايد متمركز باشند روي
دولت واحد
و اقناع و اخضاع طالبان به رسميت بذيرفتن اسلاميت سايرمداهب غير حنفي ديوبندي
از سنيان يكر تا شيعيان12 امامي و 6 امامي ووو
و بذيرفتن حقوق مساوي شهروندي ساير اقوام غير بشتون

[00343179]

زمانه شناسي ربيع الآخر 1444 شماره 210

مسابقه طالبانی با شلاق (عکس)

http://www.afghanpaper.com/nbody.php?id=171762

[00343179]

زمانه شناسي ربيع الآخر 1444 شماره 211

خواب ديدن ملابرادر (معاون نخست وزير طالبان) كه ملاعمر ملعون سر از بدنش جدا شده = او اين خواب را تعبير كرده كه نشانه اتحاد ميان دو بخش طالبان (بدنه عمومى طالبان - و سران سياسي كه در قطر مذاكره كردند) است

ملا عبدالغنی برادر، معاون سیاسی نخست‌وزیر طالبان، اخیرا در یکی از سخنرانی‌هایش به زبان پشتو گفت که ملا عمر، مجاهد، رهبر و بنیانگذار گروه طالبان را در خواب دیده، در حالی که سرش از تنش جدا است. او سر و تن از هم جدا‌شده ملا عمر را به دو بخش گروه طالبان که در افغانستان و در دفتر سیاسی این گروه در قطر حضور دارند و اختلاف‌هایی نیز با هم دارند، تعبیر کرد.
ملا برادر که در سخنرانی‌اش داستانی در مورد گرفتن مسئولیت در دفتر طالبان در دوحه تعریف می‌کرد، گفت که یک‌ شب ملا عمر مجاهد -که طالبان از او به‌عنوان امیر‌المومنین یاد می‌کنند- را در حالی که سرش از تنش جدا بود و نوری هم از سر بریده‌اش ساطع می‌شد در خواب دیده است. او گفت: «تعبیر شخص من از این خواب این است که بدن بدون سر ملا عمر، به معنای مجاهدین نظامی (طالبان) است که در افغانستان حضور دارند و سر از تن جدا شده او، به معنای طالبانی است که در دفتر سیاسی قطر حضور دارند.»
این در حالی است که برخی از فرماندهان طالبان، اعضای دفتر قطر را افرادی جدا از صف جهاد می‌دانند و بر این باورند که بیشتر آنان در صفوف جنگ حضور نداشته‌اند، بنابراین نباید در توافق با جامعه جهانی، تصمیم‌های خلاف آرمان‌های جنگ ۲۰‌ساله طالبان بگیرند.
یکی از موارد اختلاف بین فرماندهان طالبان -که از آن‌ها به‌عنوان علما یاد می‌شود- با اعضای دفتر قطر موضوع تحصیل و کار دختران و زنان است، زیرا اعضای دفتر قطر در نشست‌ با مقام‌های غربی تاکید کرده‌اند که در زمینه تحصیل و کار زنان انعطاف دارند؛ در حالی که رهبری طالبان از یک سال گذشته تا‌کنون درباره بازگشایی مدارس دخترانه به توافق نرسیده‌اند.
اعضای طالبان که در دفتر سیاسی این گروه در قطر حضور دارند، بخش اصلاح‌شده طالبان محسوب می‌شوند، زیرا این گروه در توافق‌های بین‌المللی حضور داشته‌اند و همواره تصویر جدیدی از طالبان و افکارشان به جامعه جهانی نشان داده‌اند. اعضای این دفتر که در سال ۲۰۱۳ با موافقت آمریکا در دوحه ایجاد شد، شامل افرادی مانند شیر محمد عباس استانکزی، ملا عبدالغنی برادر و نیروهای جناح قندهار است.
اختلاف‌های میان طالبان بیشتر ناشی از تضادهای دیرینه‌ای است که میان جناح لوی قندهار (‌خانواده ملا عمر و ملا برادر) و جناج لوی پکتیا (‌شبکه حقانی) وجود دارد. هرچند طالبان تلاش می‌کنند این اختلافات را پنهان کنند، اما تنش‌ها میان این دو جناح در برخی از نشست‌های رسمی و موضع‌گیری‌های سیاسی دیده می‌شود.

مقطع خواب جداشدن سر ملاعمر در فيلم سخنراني ملابرادر به زبان بشتون اما زيرنويس فارسي دارد
https://drive.google.com/file/d/1C0de2o ... share_link
عجب تعبير معكوسي = خواب به اين واضحي بي نياز از تعبير = ان شاء الله بشارت هلاك و نابودي طالبان باشد

[00343179]

زمانه شناسي ربيع الآخر 1444 شماره 212

جطورشد كه مجیب الرحمان امام جمعه هرات (مدافع غليظ طالبان) سرانجام مورد تصفيه و حدف توسط طالبان (اما به اسم داعش) قرار كرفت

رشد موقعيت - برخي مواضع انتقادي عليه طالبان به نفع قوم تاجيك (قوميت خودش) - برنامه ترور ملابرادر هم بود اما اخرين لحظه در نماز جمعه شركت نكرد

http://www.afghanpaper.com/nbody.php?id=171286

[00343179]

زمانه شناسي ربيع الآخر 1444 شماره 213

وزارت خارجه وزارت خانوادگی ملامتقی

http://www.afghanpaper.com/nbody.php?id=170838

[00343179]

زمانه شناسي ربيع الآخر 1444 شماره 238

جو بایدن رییس جمهور امریکا به تازگی گفته است که افغانستان یک کشور خدازده است!!؟

اين واقعيت كه غالب افغانيها خدا زده نيستند و متدين هستند نيازي به اثبات ندارد
اما جنين برجسبى زدن روي ملت افغانستان؛ توسط رئيس جمهمر امريكا؛ اين مطلبرا افشامي كند كه
هدف امريكا از اشغال 20 ساله افغانستان و نيز ادامه روابطشان باطالبان = همانا خدازده كردن ملت افغان است
حالا اكر شعار آزادي مى دهد يا برجم حقوق و تحصيل زنان را برافرازد و طالبان با تشديدرفتارشانمردم را به سمت هدف امريكا (خدازدكى) هل مى دهند كه كويا راهي براى رسيدن به ضروريات زندكي جز بناهندكي در كشورهاى غربي و سلطه امريكا نيست

http://www.afghanpaper.com/nbody.php?id=171780

[00343179]

زمانه شناسي ربيع الآخر 1444 شماره 264

وزارت حج و اوقاف طالبان دعاى براى رهبر طالبان را در خطبه هاى جمعه الزامى كرد

https://www.etemadonline.com/fa/tiny/news-583398

در افغاستان و مراكش به عنوان "اميرالمؤمنين" و در عربستان به عنوان "امام المسلمين" و "ولي امر" دعا مى كنند
در ايران هم امامان جمعه توسط حاكميت نصب شده و ملزم به دعا كردن هستند به عنوان "ولي امر مسلمين"

[00343179]

زمانه شناسي ربيع الآخر 1444 شماره 272

نشست مسکو درباره افغانستان، رویگردانی منطقه از رژیم طالبان را نشان داد؟

یک سال و پنج ماه پس از حاکمیت طالبان بر افغانستان، کشورهای منطقه یکی پی دیگری سیاست خود را در قبال مسائل افغانستان تغییر می‌دهند.
ناکامی طالبان در مهار داعش، میدان دادن به گروه‌های جنبش ترکستان شرقی، تحریک طالبان پاکستان، جنبش اسلامی ازبکستان و انصارالله تاجیکستان، نگرانی عمیق کشورهای همسایه و منطقه را برانگیخته است.

سطح نگرانی کشورهای منطقه در چهارمین نشست موسوم به «فرمت مسکو» آشکار شد. تمام کشورها به شمول پاکستان از عملکرد یک سال و نیم گذشته طالبان انتقاد کردند. نارضایتی روسیه وقتی آشکار گردید که نماینده طالبان را در چهارمین نشست فارمت مسکو دعوت نکرد، در حالی که طالبان جز محوری سه نشست سال‌های گذشته بودند.
کشورهای منطقه در چهارمین نشست فارمت مسکو نگرانی‌هایشان را در دو محور مطرح کردند: افزایش روزافزون تهدیدهایی ناشی از پایگاه‌سازی و نفوذ گروه‌های تروریستی بر جغرافیای افغانستان و سیاست سختگیرانه طالبان درباره زنان، اقلیت‌های قومی - مذهبی و تشکیل دولت فراگیر در افغانستان. کشورهای منطقه بی‌پرده اعلام کردند که طالبان در هر دو زمینه ناکام هستند.
هنگامی ‌که طالبان به کابل برگشتند، کشورهای نام برده به‌حضور دیپلماتیک در کابل و تعامل با طالبان ادامه دادند.
اما یک سال و پنج ماه فرصت کافی برای منطقه بود تا متوجه شوند طالبان نه تنها آماده حکومت‌داری و گرفتن رهبری و زعامت افغانستان نیستند، بل ظرفیت تعامل و همکاری با منطقه را ندارند و تداوم سیاست کنونی آن‌ها «زنگ خطر» برای همۀ کشورهای همسایه و منطقه است. طالبان متعهد گردیده بودند که خاک افغانستان تهدیدی در برابر هیچ کشور نیست. اما عملاً افغانستان به بزرگترین تهدید و خطر منطقه‌ای مبدل شده است.

کشورهای منطقه امیدوار بودند که طالبان از نفوذ و فعالیت داعش خراسان جلوگیری کند، جنبش‌های اسلامی آسیای مرکزی و ترکستان شرقی را از مرزهای آسیای مرکزی و ولایات شمالی افغانستان براند و تحریک طالبان پاکستان را وادار به معامله و سازش با ارتش پاکستان نماید. اما این توقعات نتیجۀ معکوس داده است. طالبان به روابط و اتحاد استراتژیک با جریان‌های رادیکال منطقه‌ای ادامه می‌دهند و نه تنها مانع فعالیت و حضور آنها در قلمرو تحت حاکمیت‌شان نشده‌اند، بل آنها را میدان داده و آمادۀ نفوذ و عملیات در کشورهای منطقه ساخته‌اند.
بربنیاد گزارش نهادهای اطلاعاتی غربی، شاخۀ خراسان گروه داعش توانایی عملیات فرامرزی یافته است. جنبش‌های رادیکال آسیای مرکزی، منتظر فرصت برای حمله به کشورهای مبدأ هستند. از

هنگام روی کار آمدن طالبان در افغانستان، عملیات تحریک طالبان پاکستان و تلفات نیروهای امنیتی پاکستان چند برابر افزایش یافته است. ارتش پاکستان با تحریک طالبان پاکستان وارد یک جنگ ‌تمام‌عیار شده است. در ماه‌های اخیر شماری از فرماندهان رده اول تحریک طالبان در قلمرو افغانستان کشته شده‌اند. تحریک طالبان پاکستان در واکنش حملات در امتداد خط دیورند و ایالت خیبرپختونخواه را چند برابر افزایش بخشیده است. در تازه‌ترین این حملات، چهارشنبه هفتۀ گذشته شش نیروی امنیتی پاکستان و دو نیروی مرزی را به قتل رساندند.
طالبان نه تنها جلو تحریک طالبان پاکستانی را نگرفته‌اند، بل خود به یک دردسر مضاعف مبدل شده‌اند. در جریان یک سال و اندی بارها نیروهای مرزی طالبان بر نیروهای پاکستانی شلیک کرده‌اند. در آخرین مورد، روز جمعه مرزبانان طالب در ولایت پکتیکا با نیروهای پاکستانی درگیر شدند. پیش‌تر یک سرباز طالبان چند تن از نیروهای پاکستانی را در اسپین بولدک قندهار کشت، رویدادی‌که موجب بسته‌شدن گذرگاه مرزی چمن گردید.

وضعیت پیش آمده سبب شده که برخی ناظران خواهان بازنگری در سیاست «عمق استراتژیک» پاکستان در قبال افغانستان شوند. روزنامۀ پرخوانندۀ «داون» نوشت که سیاست چند دهه‌ای «عمق استراتژیک» در قبال افغانستان بسیار پرهزینه تمام شده است. از هنگام خروج نیروهای امریکایی از افغانستان و برگشت طالبان به قدرت، روابط تجاری و ترانزیتی افغانستان - پاکستان کاهش یافته است. همچنان، پاکستان بحران بی‌سابقۀ اقتصادی را تجربه می‌کند. پول پاکستان در برابر ارز خارجی به طور بی‌سابقه‌ای ارزش خود را از دست داده است. بسیاری از ناظران، وضعیت پیش آمده را مرتبط با تحولات منطقه و افغانستان می‌دانند.

تغییر لحن کشورهای منطقه در قبال طالبان، نگرانی برخی سیاست‌مداران هوادار طالبان را برانگیخته است. گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی و از حامیان رژیم طالبان در کابل ابراز نگرانی کرد که روسیه، ایران و هند باردیگر به حمایت از گروه‌های رقیب طالبان بپردازند. طوری‌که در دهۀ ۹۰ از جبهه مقاومت حمایت می‌کردند
شماری از سیاست‌های طالبان در قبال زنان، مذاهب و اقلیت‌های قومی - مذهبی مأیوس شده‌اند و جمعی هم نگران رشد سریع افراطیت در افغانستان می‌باشند.
به نظر می‌رسد طالبان نتوانسته‌اند به هیچ یک از نگرانی‌ها پاسخ دهند. تغییر موضع کشورهای منطقه آخرین امیدهای طالبان برای به رسمیت شناسی را به ناامیدی مبدل ساخته است.
طالبان روی روابط با ایران، پاکستان، چین و روسیه حساب باز کرده بودند. اما این کشورها در نشست اخیر مسکو عملاً دست رد به سینۀ طالبان زدند.

سیاست کشورهای غربی نیز در برابر طالبان در آشکار اينطور است كه. بدون دولت فراگیر که در آن زنان، اقوام، مذاهب و گروه‌های سیاسی مشارکت معنادار داشته باشند، هیچ‌گونه بحثی دربارۀ به رسمیت شناختن [حکومت] طالبان در کار نخواهد بود. اما در خفا امريكائيها در تعامل با طالبان براى بكاركرفت تروريستها عليه كشورهاى همسايه هستند
طالبان عملاً در سطح جهانی به انزوا رفته‌اند. با این وجود، به نظر نمی‌رسد سران طالبان [آمادگی داشته باشند که] هیچ‌گونه بازنگری و تجدید نظری در سیاست حذف‌گرایانه و سخت‌گیرانه شان کنند.

[00343179]

زمانه شناسي ربيع الآخر 1444 شماره 288

بحران انسانی افغانستان؛ «کودکان گرسنه‌ام را قرص خواب‌آور می‌دهم»

برخی از شهروندان افغانستان به دلیل فقر شدید دختران و اعضای بدن خود را می‌فروشند، برخی دیگر کودکان گرسنه خود را با دادن داروهای خواب‌آور آرام می‌کنند. این کشور با ‌یک بحران انسانی عمیق و روزافزون روبرو است.
یوگیتا لمای، خبرنگار بخش جهانی بی‌بی‌سی که به ولایت غربی هرات سفر کرده با چندین خانواده مصاحبه کرده است که گفته‌اند برای خرید غذا و دارو، مجبور شده‌اند دختران خردسال خود را برای ازدواج زودهنگام بفروشند.
برخی از والدین گفته‌اند که به فرزندانشان قرص‌های مسکن می‌دهند تا جلوی گریه آنها را هنگام گرسنگی بگیرند.
عبدالوهاب، یکی از ساکنان هرات می‌گوید:«کودکان ما مدام گریه می‌کنند و نمی‌خوابند. ما غذا نداریم.»
«به این دلیل ما به داروخانه می رویم، دارو [خواب‌آور] می‌گیریم و به کودکان‌مان می‌دهیم تا احساس خواب‌آلودگی کنند.»





او درست خارج از شهر هرات، سومین شهر بزرگ این کشور، در سکونتگاهی زندگی می‌کند که با هزاران خانه کوچک گلی در طول دهه‌ها شکل گرفته و مملو از افراد آواره و آسیب‌دیده از جنگ و بلایای طبیعی است.
عبدالوهاب در میان یک گروه حدود ۱۲ نفری از مردانی است که دور خبرنگار بی‌بی‌سی جمع شده بودند.
وقتی از آن‌ها پرسیده شد چند نفر به فرزندانشان دارو می‌دهند تا آنها را آرام کنند؟
آنها پاسخ دادند: «بسیاری از ما، همه ما.»
غلام حضرت، یکی دیگر از این مردان دست در جیب کرده و بسته‌ای از قرص‌های خواب‌آور آلپرازولام را بیرون آورد.
غلام حضرت شش فرزند دارد که کوچکترین آنها یک ساله است که می‌گوید حتا به او نیز از این دارو می‌دهد.
برخی دیگر قرص‌های اسیلاتوپرام و سرترالین را به خبرنگاران بی‌بی‌سی نشان داده‌اند و گفته‌اند که به فرزندان شان می‌دهند. این قرص‌ها معمولاً برای درمان افسردگی و اضطراب تجویز می‌شوند.
پزشکان می‌گویند که اگر اینگونه داروها به کودکان خردسالی که تغذیه کافی دریافت نمی‌کنند، داده شود، می‌تواند باعث آسیب کبدی و انبوهی از مشکلات دیگر مانند خستگی مزمن، اختلالات خواب و رفتار شود.
در یک داروخانه محلی، می‌توان پنج عدد از این قرص (تابلیت)‌ها را به قیمت ۱۰ افغانی که برابر با قیمت یک عدد نان است خریداری کرد.

اکثر خانواده‌هایی را که تیم خبرنكارى ملاقات کرده روزانه چند تکه نان را بین خود تقسیم می‌کرده‌اند.
یک زن به خبرنكار گفت که صبح‌ها نان خشک می‌خوردند و شب آن را در آب فرو می‌کنند تا مرطوب شود.
سازمان ملل گفته است که آنچه در افغانستان در حال رخ دادن است یک «فاجعه بشری» است.
اکثریت مردان در محلات خارج از هرات به عنوان کارگر روزمزد کار می‌کنند. آنها سال هاست که زندگی سختی را سپری می‌کنند.
اما زمانی که طالبان در ماه آگوست سال گذشته میلادی قدرت را به دست گرفتند، کمک‌های خارجی که به افغانستان سرازیر می‌شد، متوقف و ذخایر ارزی آن در خارج مسدود شد که باعث فروپاشی اقتصادی شد.
این عوامل باعث شده بسیاری نتوانند به سادگی دستمزدی داشته باشند.
مردان کارگر در این منطقه هرات تنها در برخی روزها در هفته می‌توانند کار پیدا کنند و دستمزد یک روز آن‌ها ۱۰۰ افغانی (معادل اندکی بیشتر از یک دلار) است.

فروش اعضای بدن برای ادامه زندگی
فقر باعث شده که خانواده‌ها برای نجات از گرسنگی به اقدامات غیرعادی دست بزنند.
یکی از افراد که تنها بیست و چند سال دارد، گفت که سه ماه قبل مجبور شد کلیه خود را بفروشد. او علایم عمل جراحی در بدن خود را به ما نشان داد. خبرنكار به خاطر محافظت از او نمی‌تواند هویتش را افشا کند.



او گفت: «هیچ راهی وجود نداشت. شنیده بودم که می‌شود یک کلیه را در یک بیمارستان فروخت. به آنجا رفتم و به آنها گفتم که می‌خواهم این کار را بکنم. چند هفته بعد با من تماس تلفنی گرفتند و از من خواست که به بیمارستان بیایم. آنها چند آزمایش انجام دادند، سپس چیزی به من تزریق کردند که باعث بیهوشی من شد. ترسیده بودم اما چاره‌ای نداشتم.»
او می‌گوید در بدل یک کلیه به او ۲۷۰ هزار افغانی (معادل ۳۱۰۰ دلار) پرداختند که بیشتر آن صرف بازپرداخت پولی شد که برای خرید غذا برای خانواده خود قرض گرفته بود.
او می‌گوید: «اگر یک شب بخوریم، شب دیگر نمی‌خوریم. بعد از فروش کلیه‌ام احساس می‌کنم نیم آدم هستم. احساس ناامیدی می‌کنم. اگر زندگی به همین منوال ادامه یابد، احساس می‌کنم ممکن است بمیرم.»
فروش اعضای بدن در برابر پول در افغانستان بی‌سابقه نیست. حتی قبل از تسلط طالبان نیز این اتفاق می‌افتاد. اما اکنون، حتی پس از گرفتن چنین تصمیم دردناکی، مردم در‌می‌یابند که هنوز نمی‌توانند زندگی خود را به خوبی پیش ببرند.
در خانه‌ای سرد و بدون وسایل خبرنكار با مادر جوانی صحبت کرد که می‌گوید هفت ماه پیش کلیه خود را فروخته است اما همچنان باید بدهی خود را که برای خرید یک گله گوسفند قرض گرفته بودند، بازپرداخت کنند.
این خانواده این گوسفندان و وسایل خانه خود را هم چند سال پیش در نتیجه سرازیر شدن سیل از دست دادند.

فروش دختران خردسال برای ازدواج

خبرنگاران همچنین از چندین نفر شنیدند که دختران خود را می‌فروشند.
نظام‌الدین، یکی از آن‌ها گفت: «من دختر پنج ساله ام را در بدل ۱۰۰ هزار افغانی فروختم.»
این یعنی نیمی از قیمتی که در برابر فروش یک کلیه معمولاً بدست می‌آورند.
نظام‌الدین سپس لبش را با دندان فشرد و چشمانش پرآب شد.
عبدالغفار، یکی از بزرگان محله به ما گفت: «ما می‌دانیم که این خلاف قوانین اسلامی است و جان فرزندانمان را به خطر می‌اندازیم، اما راه دیگری نداریم.»
در یکی از خانه‌ها، خبرنگار با نازیه چهار ساله، کودکی شاد که در حین بازی با برادر ۱۸ ماهه‌اش، شمس‌الله بازی می‌کرد، آشنا شد.
حضرت‌الله، پدرش گفت: «ما پولی برای خرید غذا نداریم، بنابراین در مسجد محل اعلام کردم که می‌خواهم دخترم را بفروشم.»
اطلاع یافتیم که نازیه برای ازدواج با پسری از یک خانواده در ولایت جنوبی قندهار فروخته شده است و زمانی که به ۱۴ سالگی رسید، خانه والدین خود را ترک خواهد کرد. حضرت‌الله اما تاکنون دو وجه از پول را دریافت کرده است.
حضرت‌الله، پیراهن شمس‌الله را بالا کشید تا شکم پف کرده‌اش را به ما نشان دهد و گفت: «بیشتر آن را برای خرید غذا و مقداری برای داروی پسر کوچکترم استفاده کردم. او را نگاه کنید، او سوءتغذیه دارد.»



نازیه 4 ساله است و هنوز با خانواده خود زندگی می‌کند ولی برای ازدواج در زمانی که ۱۴ ساله شد فروخته شده است

افزایش سوءتغذیه

افزایش سرسام آور آمار سوء تغذیه گواه تاثیری است که گرسنگی در حال حاضر بر کودکان زیر پنج سال در افغانستان گذاشته است.
سازمان ملل می‌گوید بیش از شش میلیون افغان در یک قدمی قحطی قرار دارند و وضعیت در این کشور فاجعه بار است.
سازمان پزشکان بدون مرز می‌گوید در سال جاری شاهد افزایش حدود ۴۷ درصدی مراجعان به مراکز درمانی سوء تغذیه نسبت به سال گذشته بوده است.
مراکز درمان این نهاد در هرات،‌ یگان مرکز مجهز درمان سوء تغذیه در این ولایت است که بیماران از ولایت‌های همسایه مثل غور و بادغیس هم به آنجا مراجعه می‌کنند. در این ولایت‌ها سطح سوء تغذیه در سال جاری ۵۵ درصد افزایش یافته است.
یکی از کودکان دچار سوءتغذیه، امید است. او در ۱۴ ماهگی فقط ۴ کیلوگرم وزن دارد. پزشکان به ما گفتند که یک نوزاد طبیعی در آن سن باید حداقل ۶.۶ کیلوگرم وزن داشته باشد.
مردم به ما گفتند که احساس می‌کنند از طرف دولت طالبان و جامعه بین‌المللی احساس به حال خود رها شده‌اند.
اقتصاد افغانستان از زمانی که طالبان در ماه آگوست سال گذشته میلادی به قدرت رسیدند، سقوط کرده است.
گرسنگی از مشکلات جدی امروز افغانستان است و به دور از توجه جهان، ابعاد بحران در افغانستان ممکن است هرگز آشکار نشود.