معرفت به زمان 18 ربیع الاول 1440

[نبض زمان]

تحرکات مشکوک در عربستان و گسیل نیروهای ویژه به ریاض

افشاگر معروف سعودی در جدیدترین توئیت خود از تحرکات مشکوک دیشب در ریاض خبر داده و نوشت که تمام نیروهای امنیتی عربستان فرا خوانده شده‌اند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، مجتهد افشاگر سعودی در تازه‌ترین مطلب خود نوشت که تعداد قابل توجهی از عناصر گارد پادشاهی عربستان از شهر جده و الدمام احضار شده و به شهر ریاض انتقال پیدا کرده‌اند.
بر اساس این گزارش 20 جیب نظامی مجهز به توپ 50 میلی متری و دوربین‌های دید در شب و اشعه مادون قرمز در مسیر بین کاخ پادشاهی تا فرودگاه گسترده شدند.
همچنین تعداد قابل توجهی از عناصر امنیتی همراه محمد بن سلمان از فرودگاه بازگردانده شدند و به آنها گفته شد که باید برای حفاظت از پادشاه و دفتر پادشاهی در کشور باقی بمانند. به آنها اعلام شد که برای حمایت از ولیعهد عربستان به صورت 100 درصد از شرکت‌های بین‌المللی مرتبط با دفتر ولیعهد استفاده خواهد شد.
تمام این اتفاقات در نیمه‌های شب رخ داد و تعداد زیادی از عناصر امنیتی نیز از منازل خود به دفتر پادشاهی احضار شدند. علاوه بر این‌ها تحرکات امنیتی و تردد خودروهای زرهی در اطراف کاخ پادشاهی مشاهده می‌شد.
این فعال منتقد سعودی می‌نویسد که از انگیزه این اقدامات اطلاع دقیقی در دست نیست.

[نبض زمان]

.

احوال افغانستان و تاجيكستان و ازبكستان

.

[نبض زمان]

هزاره ها؛ بحران پریشان اندیشی سیاسی و خویشتن پریشی اجتماعی

یادداشت حمزه واعظی
شفقنا افغانستان- در روزها و هفته های اخیر شاهد حملات گسترده گروههای هراس افکن به مناطق عمدتا هزاره نشین افغانستان هستیم.
استاد حمزه واعظی، نویسنده و پژوهشگر کشورمان یادداشتی پیرامون وضعیت امنیتی حاکم تحت عنوان هزاره ها، بحران پریشان اندیشی سیاسی و خویشتن پریشی اجتماعی نوشته است :

داعش، طالب و استراتژی هراس و فشار
به نظر می رسد در سه سال اخیر، نوعی پروتکل میان داعش و طالبان بسته شده که برمبنای آن، تمرکز بر تقابل، تهاجم ودر نتیجه تحمیل ضعف و بی ثباتی در جامعه ی هزاره می باشد. بدین رو، درطول سالهای گذشته، نوک پیکان داعش، ترتیب و اجرای حملات هدفمند و کشتار سیستماتیک هزاره ها در کلانشهرهای افغانستان، بوِیژه کابل، مرکز قدرت مدنی و کانون مانور سیاسی ـ فرهنگی هزاره ها بود.
اکنون نوبت به طالبان رسیده که با هجوم نظامی مستقیم، پیوسته و برنامه ریزی شده ی خود به مناطق حساس و گلوگاههای مرزی و آستراتژیک هزاره ها و کشتار و کوچ اجباری هدفمند این مردم، می کوشد جامعه ی هزاره را دچار شکست سیاسی و گسست ذهنی ـ هویتی سازند.
هجوم گسترده ی طالبان به ارزگان خاص، جاغوری و اوتقل و مالستان طی دوهفته اخیر، یاد آورو تکرار و تداوم همان سیاست و رفتاریست که این گروه در دهه هفتاد شمسی علیه هزاره ها در مزار و یکاولنگ و بامیان انجام می داد.

بررسی استراتژی و شناخت دقیق اهداف داعش و طالب مبنی بر هدف قراردادن هزاره ها، مارا به واقعیت های سیاسی و ماهیت دگردیسی های استراتژیک افغانستان بیشتر اشنا نموده ودرک روشن تری از فضای قومی، منطقه ای و فرا قومی به ما می بخشد.
بنابراین، داعش و طالب از هدف قراردادن جامعه ی هزاره، چند هدف را دنبال می کنند:
الف) ایجاد ناامنی و هراس اجتماعی در میان شهروندان عادی هزاره در مناطق استراتژیک و خالی ساختن اهالی از سرزمین های بومی شان. تصرف سرزمین های بومی هزاره ها یک سیاست تاریخی ـ قومی است که از زمان عبدالرحمان شروع شده و در دهه هفتاد از جانب طالبان تکرار شد و اکنون از سوی همین گروه دنبال می گردد. خالی شدن مناطق بومی اولا از نظر هویتی ـ فرهنگی برای هزاره ها شکست تاریخی مکرر می باشد؛ دوما از نظر سیاسی ـ استراتژیک، ضربه ی حیاتی برای جامعه ی هزاره محسوب می گردد و سوما از نظر نظامی ـ سوق الجیشی با راندن این مردم از مناطق بومی و تجمع شان در کابل، هزاره هارا در معرض حملات برنامه ریزی شده ی اسان تر انتحاری، اسیب های اقتصادی و تراکم جمعیتی بیشتر قرار می دهد.

ب) گسترش بحران ذهنی ـ روانی در میان هزاره ها و تضعیف روحیه ی امید و تغییردراین جامعه، این مردم را از مسیر اصلی جهش های ذهنی و انتخاب های مدنی منحرف و به انفعال اجتماعی و انزوای سیاسی ناگزیر سوق می دهد.

ج) تصرف مناطق امن هزاره نشین، ضمن آن که کلانشهرغزنی و شاهراه غزنی ـ کابل را مورد تهدید های جدی و مدام قرار می دهد، به قدرت نمایی طالبان درآستانه ی مذاکرات صلح، توان چانه زنی و ساحه ی تأثیرگذاری آن هارا بر روند امتیاز گیری، هم از دولت افغانستان و هم از حامیان بین المللی اش بیشتر می سازد.

د) تجربه و درک رابطه ی هزاره ها با حکومت مرکزی در دوره ی حاکمیت اشرف غنی نشان می دهد که هر فشار و آسیبی که بر زیست جمعی و یا سرنوشت سیاسی ـ اجتماعی هزاره ها وارد آید، بی اعتمادی، بدگمانی و نارضایتی بسیاری از هزاره ها، بویژه سیاستگران و جامعه ی جوان را در تعامل با حکومت، بیشتر می سازد. ازهمین رو، شاهد هستیم که تهاجم اخیر طالبان به مناطق ارزگان و جاغوری، به گسستگی سیاسی و نارضایتی و بدگمانی اجتماعی مشهودی میان جامعه ی هزاره و حاکمان ارگ نشین دامن زده است. بطور قطع، طالبان از درک و تأثیر این رابطه غافل نیستند. کوتاهی، تعلل و بی تفاوتی حکومت مرکزی مبنی برارسال کمک و نیروی نظامی به این منطقه و بی تفاوتی عمدی در قبال کشتار و کوچ گروهی مردم ملکی هزاره و بدتر ازآن، بی خردی مقامات ارگ در قومی خواندن جنگ ارزگان، به خشم و بدبینی و نارضایتی عمومی بخش بزرگی از جامعه هزاره نسبت به حکومت مرکزی دامن زد. بدین ر،و طالبان بخوبی می دانند که هرچه فشار و جنگ و آسیب های نظامی و انسانی و اقتصادی بیشتری به هزاره ها وارد کنند، به همان میزان زمینه ها وبسترهای ذهنی و گسست سیاسی قابل محاسبه ای را در تعامل هزاره ها با حکومت کنونی فراهم می سازند.

ه) طالبان از تحولات سیاسی جامعه هزاره آگاهند. آن ها می دانند که این جامعه از نظر رهبری سیاسی و تعامل سیاست درون قومی، دچار چالش های آشکاری هستند. آن ها قطعا برآورد می کنند که اولا این وضعیت، زمینه های شکنندگی سیاسی ـ نظامی هزاره هارا بیشتر کرده است و بدین رو درجنگ رویارو و نظامی دچار نابسامانی استراتژیک و تشتت فرماندهی و تصمیم گیری سیاسی هستند و دوما هر نوع فشار سیاسی ـ نظامی و تحمیل تلفات انسانی و نظامی نسبت به این مردم، به تضعیف و پراکندگی و گیجی سیاسی بیشتر ساختارها و ثبات سیاسی هزاره ها منجر خواهد شد و بدین ترتیب، قدرت مدنی و شبکه ی پیوستگی های اجتماعی هزاره ها را با چالش های جدی تری مواجه خواهند ساخت.

[نبض زمان]

«خروج و مراجعت بدون ابطال مدارک اقامتی»؛
بی‌تدبیری مدیران دولتی ايران و سردرگمی هزاران مهاجر افغانستانی

وعده‌ای که ۴ ماه قبل برای آغاز طرح بازگشت مهاجرین افغانستانی دارای «گذرنامه خانواری» به موطنشان داده شده بود، در دالان‌های تنگ بوروکراسی مدیران مانده و همه آنچه برای بازگشت آن‌ها باید اتفاق بیفتد به دستان سرنوشت سپرده شده است.

به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، با وجود اینکه اداره اتباع و مهاجرین خارجی استان خراسان رضوی طی یک نشست مطبوعاتی در 23 مرداد سال جاری خبر از آغاز طرح بازگشت مهاجرین افغانستانی دارای «گذرنامه خانواری» بدون ابطال مدارک اقامتی آن‌ها داده بود، اما هنوز زمینه خروج و مراجعت افغانستانی‌هایی که خواستار رفتن به کشورشان هستند، مهیا نیست.
• رایزنی برای تسهیل رفت‌وآمد مهاجران با کارت پناهندگی میان ایران و افغانستان
چند هزار مهاجر افغانستانی که گذرنامه‌های خود را برای دریافت روادید خروج و مراجعت به دفاتر کفالت ارائه کرده بودند، با گذشت دست‌کم حدود دو ماه، نه از گذرنامه خبری دارند و نه از روادید. آنها هر دری را که می‌کوبند، بسته است، این در حالی است که براساس اعلام دفاتر کفالت قرار بوده است حداکثر طی مدت 45 روز روادید صادر شود و در اختیار صاحبان گذرنامه‌ها قرار گیرد. این موضوع در رسیدهای دفاتر کفالت نیز ذکر شده است.
برخی از این مهاجران نگرانند که به‌دلیل همراه نداشتن مدرک با بازداشت روبه‌رو شوند، حتی برای کار روزانه نیز مشکل دارند.

یکی از کارگران مهاجر افغانستانی با نگرانی بسیار به خبرنگار تسنیم گفت: هیچ مدرکی ندارم، هر لحظه نگران احتمال بازداشت و رد مرز هستم، کاش اصلاً پاسپورتم را نمی‌دادم.
با این حال، تاکنون نه اداره اتباع و نه پلیس مهاجرت پاسخ روشنی در ارتباط با سرنوشت گذرنامه‌ها و روادیدی که وعده آن داده شده بود نمی‌دهند.
یادآوری می‌شود که بازگشت مهاجرین افغانستانی به کشورشان بدون ابطال کارت آمایش و گذرنامه خانواری موضوعی بود که سال‌ها در مقام یک وعده محقق‌نشده گهگاهی جنجالی رسانه‌ای با خود به‌همراه داشت، اما پس از اعلام خبر اجرایی شدن این طرح، روزنه امیدی برای اتباع افغانستانی شکل گرفت.

چگونگی روند خروج و مراجعت دارندگان «گذرنامه خانواری»
محمد عجمی مدیرکل سابق امور اتباع و مهاجرین خراسان رضوی در این باره گفته بود: مهاجرینی که دارای کارت آمایش و گذرنامه با روادید خانواری هستند تاکنون امکان خروج و مراجعت آنها فراهم نبود اما برابر ابلاغیه «اداره کل اتباع وزارت کشور» افرادی که دارای کارت آمایش و گذرنامه خانواری معتبر هستند می‌توانند از صبح 24 مرداد ماه به دفاتر خدمات اتباع خارجی و اشتغال (دفاتر کفالت) مراجعه و نسبت به انجام مراحل اداری خروج و مراجعت از ایران به افغانستان اقدام کنند.
بنا به گفته‌های وی، افرادی که دارای گذرنامه با روادید خانواری هستند به‌دلیل اینکه دارای گذرنامه هستند می‌توانند به دفاتر کفالت مراجعه کنند و گذرنامه را تحویل دهند، پرونده توسط دفاتر کفالت به پلیس مهاجرت منتقل و اجازه خروج و مراجعت به افغانستان درج می‌شود.
در حال حاضر که بسیاری از مهاجرین افغانستانی با سپردن گذرنامه‌هایشان برای خروج و مراجعت به کشورشان اقدام کرده‌اند، حالا مدیران مربوطه نه اجازه خروج برایشان صادر می‌کنند و نه گذرنامه‌هایشان را به آنها برمی‌گردانند.

مسائل مهم، قربانی بوروکراسی اداری مدیران نالایق
نبود امنیت در کشور همسایه ما (افغانستان) موجب رواداری و میزبانی جمهوری اسلامی ایران از مهاجرین افغانستانی شده است و از آنجا که دارا بودن حق امنیت، حق هر انسان و مخلوق خداوند است، امام خمینی(ره) نیز با نیک‌اندیشی و درک عمیق آن دستور رعایت رأفت اسلامی را در خصوص مهاجرین افغانستانی صادر کردند.
همچنین مقام معظم رهبری حضرت امام خامنه‌ای نیز در این رابطه تأکید داشتند که تهران خانه برادران افغانستانی است.

رهبر انقلاب: تهران، خانه برادران افغانستانی است
اما دیده می‌شود که برخی مسئولین و مدیران سهل‌انگار با بی‌توجهی از کنار چنین رهنمودهایی می‌گذرند و خواست‌های جناحی و بوروکراتیک پیچیده خود را در اولویت هر مسئله مهم در کشور می‌کنند و علی‌رغم وعده اجرایی شدن آن، مشخص نیست که کدام نهاد یا سازمان مربوطه در حال سنگ‌اندازی بر سر راه این طرح است.
مهاجرین افغانستانی که سالیان زیادی را در جمهوری اسلامی ایران سپری کرده‌اند، امید به وعده‌ای سپردند که می‌تواند آنها را به وطن و خاکشان نزدیک‌تر کند تا بار دیگر بتوانند قدم بر خاکی بگذارند که روزی محل بازی دوران کودکی‌شان بوده است، خاکی با اشتراکات فرهنگی و تاریخ تمدنی که این مرزها بین آنها معنا و مفهومی ندارد و می‌تواند برای دو ملت چرخه اقتصادی و ترانزیت را نیز رونق بخشد.

خروج و مراجعت قانونی؛ رهایی از قوانین دست‌وپاگیر و غیرضروری
یکی از مهمترین موارد در موضوع بازگشت بدون ابطال کارت آمایش و گذرنامه خانواری این است که به‌طور حتم زین‌پس مشاهده خواهد شد که ترددهای غیرقانونی زیر سایه ناامنی، ترس و نگرانی به‌طور چشمگیر کاسته می‌شود چراکه مهاجرین مطالبه خودشان در تمامی این سال‌ها ارائه چنین تسهیلاتی برای بازگشت بوده است و این نشان می‌دهد روحیه قانون‌پذیری در افغانستانی‌ها همواره وجود داشته و مشکل گاهی از وجود قوانین‌های سفت و سخت و دست‌وپاگیر بوده است.

امکان بازگشت بدون ابطال کارت فرصتی مناسب است برای رساندن پیام دوستی و برادری جمهوری اسلامی به مردم جهان؛ پیامی که بسیاری درصدد خاموش کردن آن هستند و امید است دو کشور همسایه و برادر درصدد تحکیم روابط هرچه بیشتر از فرصت‌های پیش‌آمده استفاده کرده تا ملت دو کشور بدون مرز جغرافیایی با یکدیگر روابط و تعامل داشته باشند.
نتیجه
با درنظر گرفتن پیامدهای مثبت اجرایی شدن این طرح برای جمهوری اسلامی ایران و همچنین تحکیم تعامل نیک میان دو ملت ایران و افغانستان، عملی نشدن وعده‌ای که چهار ماه قبل مبنی بر اجرایی شدن طرح خروج و مراجعت افراد دارای گذرنامه خانواری اعلام شد، چیزی غیر از بی‌مسئولیتی و بی‌کفایتی مدیران نیست.
این طرح در حالی تصویب و قرار بود عملی شود، که پیش از آن گزارش‌های متعدد از فواید اجرایی شدن آن درخبرگزاری تسنیم منتشر شده بود.
در حالی که بسیاری از مراجع و ارگانها به‌دنبال ایجاد مودت و حسن همجواری میان دو کشور و به‌خصوص دو ملت هستند، بنابراین چه توجیهی می‌تواند برای کوتاهی در مسئله‌ای که بارها لزوم و دغدغه آن مطرح شده و دستور اجرایی شدن آن صادر شده وجود داشته باشد؟
با تمام دلایل و الزامی که نیاز است در این زمینه مدنظر قرار بگیرد و همچنین مراحل قانونی که طی شده است، امیدواریم علاوه بر پاسخ دادن به این‌که اجرایی نشدن این طرح به چه‌دلیل چهار ماه به‌طول انجامیده است، نهادهای مربوطه در راستای عملی کردن این طرح اقدامات فوری را روی دست داشته باشند تا مشکلی که افغانستانی‌های دارای گذرنامه خانواری در این زمینه دارند هرچه زودتر رفع گردد.

[نبض زمان]

.

احوال خاوردور (ژاپن و آسياي جنوب شرقي تا استراليا و نيوزلند)

.

[نبض زمان]

خمرهای سرخ" ده درصد كشور كامبوج بودند كه مائوئيست و مخالف تمدن و ابزارهاى مدرن و شهرها و دين اسلام بودند با مقدماتي كه امريكا فراهم كرد با حمله اتمي (پنهان) خمرها را بقدرت رساندند خمرها و به تقليد از مائو نسل كشي کردند
بیش از دو میلیون نفر؛ یعنی یک سوم جمعیت کامبوج را كشتند

در بهار سال 1970 میلادی جنگ مخفی سازماندهی‌شده‌ای توسط نیکسون، رییس‌جمهوری وقت امریکا و هنری کیسینجر آغاز شد؛ جنگی که نقض قانون اساسی امریکا و مغایر با تصمیم کنگره بود. خلبانان امریکایی قول دادند که این جنگ مخفیانه باقی بماند. به مدت سه سال، مردم امریکا هیچ چیزی درباره آن نمی‌دانستند. تا سال 1973 میلادی که بمب عظیمی تقریبا مشابه هیروشیما بر سر کامبوج بی‌طرف‌مانده ریخته شد. هدف نیکسون این بود که به کمونیست‌های ویتنامی نشان دهد که می‌تواند سرسخت باشد. هدف نظامی این حملات تخریب پایگاه ویت‌کنگ‌های کمونیست در کامبوج بود. در جریان این حمله توازن ظریف موجود میان سلطنت‌طلبان، جمهوریخواهان و کمونیست‌ها به هم خورد و شاهزاده سیهانوک از مقام‌اش کناره‌گیری کرد.

در آن زمان ارتش قدرت را در دست گرفت. با این حال، در جنگل‌ها یک گروه کوچک متعصب به نام خمرهای سرخ با تاثیرپذیری از انقلاب فرهنگی چین خواستار در دست‌گیری قدرت بود. آنان سال 1975 را سال صفر اعلام کردند که از دیدشان آغاز پایان جهان مدرن بود. هدف ایدئولوژیک انقلابیون کامبوجی بازسازی یک جامعه ناب و خالص روستایی و بدون طبقه بود چیزی مشابه امپراتوری خمر در قرن نهم تا دوازدهم میلادی در جنوب شرقی آسیا بود. این گروه تنها ده درصد از جامعه کامبوج را تشکیل می داد. در نتیجه، برای حکومت بر جامعه مجبور بود افراد جامعه را یا به بردگی درآورد و یا آنقدر آنان را بکشد که جمعیت به نصف کاهش یابد. این گروه با انجام اقدامی شبیه کودتا در ساعت 7:30 صبح روز 17 آوریل 1975 میلادی وارد پایتخت شد و ظرف مدت یک ساعت دستور تخلیه شهر را صادر کرد. بیمارستان‌ها تخلیه می‌شدند و پزشکان مجبور بودند وسط عمل جراحی کارشان را متوقف کنند و بیماران در حال مرگ در خیابان‌ها با تخت‌های‌شان رها شد. یکی از معلمان سابق می‌گوید خمرهای سرخ اسلحه را پشت سرش گذاشتند و بچه‌ها گریه می‌کردند. او می‌گوید اکثر بچه‌ها پیاده از شهر خارج می‌شدند و به دلیل آواره‌شدن از خستگی و گرسنگی جان باختند. در عکس‌ها دیده می‌شود که به دلیل بی‌ارزش‌شدن پول کامبوج خانواده آن را می‌سوزاندند تا کودکان را گرم کنند. همچنین کودکی در حال راهنمایی کردن مرد نابینایی است که توسط خمرهای سرخ چشمان‌اش درآورده شدند".

در نهایت پس از چهار سال حکمرانی و جنایت در سال 1979 میلادی با حمله ارتش ویتنام خمرهای سرخ در کامبوج سرنگون شدند
حکومت خمرهای سرخ با ایدئولوژی مائویستی در سال ۱۹۷۵ با رهبری پل پوت مشهور به برادر شماره یک با کودتا علیه پادشاه در کامبوج به قدرت رسید. در مدت چهار سال حکومت این گروه بر کامبوج دو میلیون نفر در "کشتزارهای مرگ" این حکومت کشته شدند.
آفتاب‌‌نیوز :
سرویس بین الملل- پس از گذشت بیش از چهار دهه از پایان حکومت خمرهای سرخ در کامبوج، دو تن از مقامات ارشد این گروه از سوی یک دادگاه مورد حمایت سازمان ملل به اتهام نسل‌کشی مجرم شناخته شدند.
به گزارش آفتاب‎نیوز؛ در روزهای اخیر، دادگاه ویژه کامبوج "خیو سامفان" رییس جمهوری سابق جمهوری دموکراتیک کامبوج و "نون چه آ" مشهور به برادر شماره دو مشاور "پل پوت" ایدئولوگ خمرهای سرخ را به اتهام نسل‌زدایی مسلمانان چام و کشتار در ویتنام و جنایت علیه بشریت به حبس ابد محکوم کرد.
حکومت خمرهای سرخ با ایدئولوژی مائویستی در سال ۱۹۷۵ با رهبری پل پوت مشهور به برادر شماره یک با کودتا علیه پادشاه در کامبوج به قدرت رسید. در مدت چهار سال حکومت این گروه بر کامبوج دو میلیون نفر در "کشتزارهای مرگ" این حکومت کشته شدند.

اینک روزنامه بریتانیایی "میرر" در گزارشی به روایت "جان پیلگر" گزارشگر و خبرنگار معروف پرداخته که چهل سال پیش شاهد آثار نسل‌زدایی صورت گرفته توسط خمرهای سرخ بود که بر اثر آن بیش از دو میلیون انسان جان خود را از دست دادند. گزارش‌های منتشر شده توسط پیلگر و عکاس همکارش اریک پایپر به قدری در سال 1979 میلادی تکان‌دهنده بود که توجه افکار عمومی بین‌المللی را به خود جلب کرد.

"میرر" بخش‌هایی از این گزارش را پس از چهار دهه بازنشر کرده است: "یک فاجعه انسانی باورنکردنی در کامبوج روی داده است؛ کشوری که به ظاهر سال‌ها صلح در آنجا برقرار بوده و در فضایی ملایم در جنوب شرقی آسیا واقع شده است. به احتمال زیاد بیش از دو میلیون نفر؛ یعنی یک سوم جمعیت کامبوج توسط رژیم متعصب کشته شده‌اند. هدف این رژیم از پیش اعلام شده بود: نابود ساختن هر فرد و هر چیزی مرتبط با دنیای مدرن و بازگرداندن یک ملت و یک کشور به "سال صفر". هدف خمرهای سرخ آغاز عصر تازه‌ای است بدون خانواده و احساسات، بدون ماشین آلات، مدرسه، کتاب، دارو و موسیقی. آثار و نشانه‌های یافت شده قتل فراوان هستند. جمجمه‌های بدست آمده از گورهای دسته‌جمعی در نزدیکی "آنگ کور وات" توسط روستائیان آن منطقه که اقوام‌شان را از دست داده‌اند یافت شده است. برای قریب به چهار سال حکومت خمرهای سرخ هیچ گونه ارتباطی از خارج با مردم داخل کامبوج وجود نداشته و مرزهای آن کشور کاملا بسته شده بودند. حتی حیوانات هم وجود نداشتند. شهرها و روستاهای نابودشده خالی از سکنه هستند. خودروهای واژگون شده و دوچرخه‌ها را در سویی می‌بینیم. آنچه در اینجا می‌بینیم بی‌مانند است. حتی شیطانی چون هیتلر نیز کل جمعیت یک کشور را به بردگی نکشاند. از دید خمرهای سرخ همگان باید کشته می‌شدند چرا که در معرض "فساد قرن بیستم و یکمی" قرار گرفته بودند. حتی استالین هم که جوخه‌های ترور را به راه انداخته بود؛ تمام کتاب‌ها، تمام هنرها، تمام آموزش‌ها و تمام موسیقی‌ها را ممنوع نکرد و دست به انهدام بنیان تمام خانواده‌ها نزد. خمرهای سرخ علاوه بر عشق و شادی با ماشین‌ها هم سر دشمنی دارند. همه این جنایات در کامبوج روی داده است".
او در ادامه می‌نویسد: "پس از 17 آوریل 1975 میلادی و به قدرت رسیدن خمرهای سرخ هر کسی که در شهر زندگی کرده بود حکم مرگ در موردش اجرا می‌شد. خمرهای سرخ معتقد به نابودی شهرها و انتقال جمعیت به روستاها بودند. هر فردی که دارای تحصیلات و مهارت‌های مدرن بود اگر هویت واقعی‌اش آشکار می‌شد کشته می‌شد؛ از جمله پزشکان، معلمان، تکنسین‌ها، کارگران ماهر و حتی دانش‌آموزانی که کشته شدند
و الان بعد جهل سال رهبرلان اين جنايتها كه هنوز زنده اند محاكمه مي شوند و فقط به حبس ابد محكوم شدند!!! .


خمرهاى سرخ سرانجام با حمله ارتش ويتنام سقوط كرند و مردم كامبوج نجات يافتند

[نبض زمان]

.

احوال چين و کره شمالى و جنوبى

.

[نبض زمان]

پنتاگون : جين خطر براى امريكاست نه روسیه

در پنتاگون معتقدند که خظر نظامی چین بیش از روسیه است.
به گزارش اسپوتنیک، ژنرال جوزف دانفورد رئیس کمیته متحده روسای ستادهای نیروهای مسلح آمریکا اعلام نمود که بعید است روسیه تا سال های 2035-2025 بتواند برای آمریکا به اندازه چین خطرناک باشد. روسیه قادر نخواهد بود قدرت بالقوه نظامی خود را در سطح کنونی حفظ کند.
وی در جریان سخنرانی در دانشگاه آمریکایی که در سایت پنتاگون بطور زنده پخش شد گفت:وقتی ما از آینده یعنی افق زمانی 2035-2025 صحبت می کنیم، زمانی را در نظر می گیریم که توانایی خود برای انجام برنامه های نظامی را مورد ارزیابی قرار می دهیم، یعنی ما قادرخواهیم بود به امکانات بزرگی دست یابیم که از امکانات نظامی چین و احتمالا روسیه بیشتر خواهد بود. روسیه بعید است بتواند قدرت نظامی خود را در سطح کنونی حفظ کند. در سال های آینده روسیه با مشکل جمعیتی و اقتصادی روبرو خواهد شد. به نظر من روسیه نمی تواند مانند چین در سال های 2035-2025 برای آمریکا خطرناک باشد.

چین از امکانات بیشتری برای افزایش قدرت بالقوه خود برخوردار است. آنچه چین طی سال های اخیر برای افزایش قدرت نظامی خود انجام داده در سال های آتی نیز ادامه خواهد یافت. از اینرو در 30-20 سال آینده باید همانا به چین به عنوان یک خطر بزرگ برای آمریکا نگریسته شود».
اغلب اعلامیه هایی در باره «خطر روسی» از سوی سیاستمداران غربی شنیده می شود، بخصوص سیاستمداران کشورهای حاشیه بالتیک و لهستان این گونه بیانیه ها را ایراد می کنند.
مسکو بارها اعلام کرده است که قصد حمله به هیچ یک از کشورهای ناتو را ندارد. سرگی لاوروف وزیر خارجه روسیه نیز تأکید نمود که ناتو بخوبی می داند که روسیه هیچگونه برنامه ای برای حمله به کشورهای ناتو ندارد، اما فقط از بهانه های مختلف برای استقرار نیروهای بیشتر در نزدیکی مرزهای روسیه استفاده می کند.

[نبض زمان]

کره شمالی: یک سلاح راهبردی و پیشرفته جدید را از آزمایش کردیم
کیم جونگ اون شخصا بر این آزمایش نظارت داشت
این سلاح، قدرت نظامی ما را به طرز چشم‌گیری افزایش می‌دهد

خبرگزاری دولتی کره شمالی از آزمایش موفقیت آمیز «سلاحی راهبردی، جدید و پیشرفته» با حضور و نظارت «کیم جونگ اون» رهبر این کشور خبر داد. این برای نخستین بار از سال گذشته میلادی است که رهبر کره شمالی خود در زمان انجام آزمایش‌های نظامی حضور می‌یابد. رسانه‌های آمریکا پیشتر گزارش داده بودند که پیونگ یانگ همزمان با پیشبرد مذاکرات با آمریکا طی ماه‌های گذشته، مشغول ساخت موشک‌های قاره پیمای سوخت مایع جدید در تاسیسات «سانوم دانگ» در حوالی پایتخت بوده است.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
خبرگزاری دولتی کره شمالی بامداد جمعه (به وقت محلی) از آزمایش موفقیت آمیز «سلاحی راهبردی، جدید و پیشرفته» با حضور و نظارت «کیم جونگ اون» رهبر این کشور خبر داد.
به گزارش ایرنا به نقل از یونهاپ، هنوز جزئیات بیشتری در این ارتباط به دست نیامده، اما گفته شده که «مدت زمانی طولانی» برای پژوهش‌های مرتبط و فرآیند ساخت این سلاح صرف شده است.
خبرگزاری کره شمالی در گزارش خود می‌افزاید که این سلاح، قدرت نظامی پیونگ یانگ را «به طرز چشم‌گیری» افزایش می‌دهد.
در این گزارش به نوع سلاح یا زمان انجام آزمایش اشاره نشده است.

این برای نخستین بار از سال گذشته میلادی است که رهبر کره شمالی خود در زمان انجام آزمایش‌های نظامی این کشور حضور می‌یابد.
رسانه‌های آمریکا پیشتر گزارش داده بودند که پیونگ یانگ همزمان با پیشبرد مذاکرات با آمریکا طی ماه‌های گذشته، مشغول ساخت موشک‌های قاره پیمای سوخت مایع جدید در تاسیسات «سانوم دانگ» در حوالی پایتخت بوده است.

این در شرایطی است که سران آمریکا و کره شمالی خرداد ماه سرانجام پس از چند دهه با یکدیگر دیدار و توافقی برای کاهش تنش‌ها امضا کرده بودند.
به گفته رسانه‌ها، آمریکا از آن زمان تاکنون بار‌ها خواستار تعیین یک بازه زمانی ۶ تا ۸ ماهه برای خلع سلاح کره شمالی شده، اما هر بار با مخالفت دولت این کشور مواجه شده است.
کره شمالی سال گذشته میلادی ششمین آزمایش هسته‌ای خود را انجام داد و از آن زمان تاکنون چندین بار اقدام به آزمایش موشک‌های بالستیک قاره پیما کرده است.

[نبض زمان]

.

احوال بلاد ترك (از تركیه و قفقاز تا قرقيزستان و مغولستان)

.