کشت آیروپونیک یا هوا کشتدر سیستم هواکشت گیاهان درون محفظههای محصوری آویزان میشوند به گونهای که امکان رشد ریشهها به سمت پایین و قسمت ساقهی گیاه به سمت بالا فراهم باشد. بیشتر سیستمهای هواکشت شبیه کشت در گلدان به روش سنتی میباشند، با این تفاوت که محفظههایی که گیاهان در آن رشد میکنند یک محیط بسته برای ریشه فراهم میآورند. و به جای تکیه بر مخلوطی از خاک و آب برای تغذیه گیاه، در کشت ایروپونیک ترکیبی از مواد مغذی به ریشه گیاه اسپری میشود. از آنجا که ریشهها در محیطی محصور هستند، محلول مورد استفاده به طور موثرتری مورد استفاده قرار گرفته و آب کمتری برای رشد و نمو گیاهان مورد مصرف میگردد.
با روش ایروپونیک، باغبانان در محیطی کمتر میتوانند از فضای افقی و عمودی گلخانه برای پرورش گیاهانی بیشتر و به نحو موثرتری بهره برند و آب کمتری نیز هدر دهند. بسته به نوع سیستم ایروپونیک، مواد مغذی ممکن است به صورت دستی با وقفههایی در هر شب و روز اسپری شوند، اما بیشتر سیستمهای ایروپونیک دارای یک یا چند پمپ هستند که به طور اتوماتیک و بدون نیاز به نظارت مستمر مواد مورد نیاز گیاه را تامین میکنند. در حالی که ریشهها در محیط محصور به وسیله پمپها تغذیه میشوند لازم است تا ساقه گیاه هم در محیطی ایروپونیک رشد کند. کشت ایروپونیک معمولا به دو روش زیر صورت میگیرد.
ایروپونیک کمفشار (LPA)، یکی از دو روش کشت ایروپونیک میباشد. در این روش که یکی از شیوههای متداول هواکشت میباشد، گلخانهداران شخصا میتوانند سیستم LPA خود را به سادگی و با هزینهای کم طراحی و راهاندازی کنند. اکثر این سیستمها، ۲۴ ساعت شبانهروز و هفتروز هفته، دائما به مرطوب کردن ریشههای گیاهان مشغول هستند. به هر حال این روش به اندازه کشت ایروپونیک فشاربالا که مِهی رقیق با ذرات ریز تولید میکند کارایی ندارند.
کشت ایروپونیک فشاربالا (HPA)، آنچنان که گفته شد سیستم فشار بالا روشی کارآمدتر است. و با وجود نیاز به تجهیزات تخصصیتر میتواند هزینههای موثر را کاهش دهد.
برای ساختن یک سیستم کشت برپایه ایروپونیک به چه چیزهایی نیاز خواهید داشت؟
1_ یک مخزن برای نگهداری محلول غذایی
2_ پمپ شناور
3_ لوله برای توزیع آب از پمپ داخل مخزن به محفظههای گیاهان
4_ نازلهای آبپاش
5_ قالبهای نگهدارنده ریشه گیاه
6_ محفظههایی محصور، کیپ و ضد آب، برای جمع شدن محلول بعد از اسپری
7_ لوله برای برگرداندن محلول اضافی به مخزن
8_ تایمر، برای روشن و خاموش کردن پمپ
کشت هیدروپونیک یا آبکشت ( بدون خاک ؛ با آب )در علم باغبانی ، هیدروپونیک شکلی از کشاورزی است که در آن گیاهان در خاک رشد نمی کنند بلکه ارجحیت بر رشد گیاهان در ردیف ها و بسترهای کشت به همراه جریان ثابتی از محلول های غذایی می باشد.
منظور از سیستم هیدروپونیک ، ابزار و تجهیزاتی می باشد که همانند یک بسته هماهنگ جهت رشد گیاهان بصورت هیدروپونیک استفاده می شوند. در حال حاضر شش روش کلی برای سیستم هیدروپونیک وجود دارد :
_ تکنیک نوار غذایی (NFT)
_ تکنیک شناوری
_ هواکشت ( در برخی منابع ، آیروپونیک را زیر مجموعه هیدروپونیک قرار داده اند ؛ زیرا در این روش آب گیاه و ریشه، از رطوبت هوا تامین می شود.)
_ سیستم مویینگی
_ سیستم قطره ای
_ تکنیک غوطه وری (DWC)
توضیح بیشتر در رابطه با سیستم هیدروپونیک:
بطور کلی شش روش اصلی برای سیستم هیدروپونیک وجود دارد که تمام آنها بر یک پایه عمل می کنند: رشد محصول در محیط فاقد خاک. در برخی از سیستم های هیدروپونیک گیاهان داخل مواد خنثی در ردیف های طولانی یا در داخل ظروف و گلدان ها بصورت انفرادی کشت می شوند و توسط پمپ (گردش محلول غذایی) و یا خاصیت مویینگی ریشه مواد غذایی را دریافت می کنند. در برخی سیستم های دیگر واسطه ای وجود ندارد و ریشه گیاهان در آب و یا هوای خالص آویزان می شوند.
از طرفی در تقسیم بندی دیگر می توان سیستم های هیدروپونیک را به دو بخش فعال و غیر فعال تقسیم کرد. سیستم مویینگی یک نوع سیستم غیر فعال می باشد که در آن محلول غذایی توسط نیروی جاذبه و نیروی مویینگی در اختیار گیاه قرار می گیرد. در سیستم های فعال محلول غذایی توسط پمپ بصورت چرخشی حرکت می کند و در اختیار ریشه گیاه قرار می گیرد و در انتها محلول غذایی مصرف نشده مجددا توسط نیروی جاذبه به تانکر اصلی باز می گردد.
در بین شش روش سیستم هیدروپونیک رایج ترین روش سیستم فعال شناوری می باشد که در آن محلول غذایی توسط پمپ در اختیار ریشه گیاه قرار می گیرد و گیاهان در ردیف های طولانی و باریک که دارای شیب کمی نیز می باشند رشد می کنند. در این سیستم ردیف ها بصورت مایل قرار گرفته اند و محلول غذایی در اثر نیروی جاذبه پس از حرکت در طول ردیف ها مجددا به تانکر اصلی بازمی گردد و در صورت نیاز مجددا توسط پمپ ، محلو ل غذایی در اختیار گیاه قرار می گیرد. این چرخه تا پایان رشد گیاه ادامه خواهد داشت.
انتخاب روش سیستم هیدروپونیک بستگی به میزان مهارت ، میزان فضای قابل دسترس و توانایی مالی پرورش دهنده گیاه دارد
دو سیستم هیدروپونیک رایج :
۱) سیستم هیدروپونیک باز => در این حالت مسیر حرکت آب و محلول غذایی در محفظه قرار گیری گیاه به صورت باز است یعنی آب از مخزن حرکت کرده و محفظه ریشه هر گیاه را پر می کند و به ترتیب تا گیاه آخر و از سمت دیگر خارج می شود. عیب این روش ، تعویض مرتب مخزن است.
۲) سیستم هیدروپونیک بسته => مسیر حرکت آب و محلول غذایی یک مدار بسته است؛ یعنی آب پس از آبیاری گیاهان باز به مخزن باز می گردد . مشکلی که در این روش داریم بررسی ph مخزن و افزودن مواد غذایی به حد مطلوب ( متناسب با نوع گیاه و تعدد گیاه ) در هر مرحله می باشد .
اما مزیت آن نسبت به روش اول ، صرفه جویی در مصرف آب می باشد.
در سایت زیر هم اطلاعات خوبی ( به همراه یک کلیپ ) درباره یک طرح کشت زعفران به روش هواکشت در شرایط گلخانه ای می باشد:
سر تیتر عناوین موجود در سایت الصاق شده؛
با سرمایه گذاری کمتر از ۵۰ میلیون تومان
مزایای کشت زعفران به روش آیروپونیک
کلیپ گلخانه زعفران در ایران
شرایط کشت و عملکرد زعفران گلخانهای
طرح پرورش زعفران به روش هواکشت
آشنایی با روش کشت گلخانهای زعفران و تاریخچه آن در ایران
مزایا و معایب کشت گلخانهای زعفران
روش تولید زعفران به روش هواکشت
دستگاه درجه بندی پیاز زعفران + کلیپ
موارد و تجهیزات لازم کشت زعفران به روش هواکشت
میزان سرمایه لازم جهت احداث گلخانه زعفران به روش هواکشت https://etarh.com/طرح-پرورش-زعفران-گلخانه-ای-سیستم-هواکش/