توسط pejuhesh237 » چهارشنبه اکتبر 09, 2013 9:12 am
و قليل الغذا
و آب او به قدر يك وقيه يا نيم رطل با آب مويز
و شكر سرخ مسهل زرداب و مدر بول و حيض
و مفتح سدد و جهة ضعف معده و ترهل و درد كمر نافع
و تازهء او مدر شير و محرك و مقوى باه است.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-200
متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:
خوشبو كننده جشا و هاضم آنچه در بطن باشد با بورقيت و لزوجت و لهذا مسهل و مخرج ما فى البطن است
و بايد كه عصاره آن را جوش ندهند كه قوّت آن باطل مىگردد بلكه جوش نداده بياشامند
و بعضى يك رطل عصير آن را با ده درم شكر سرخ مىآشامند و فعل قوى مىنمايد
و جيش ابن الحسن گفته با شكر سرخ و لبلاب و شاهتره فعل آن اقوى است مدر بول و شير و زياده كننده منى
و محرك باه خوردن تر و تازه آن و گفتهاند مجفف و مسخن و قاطع منى است مانند سداب و مبرد قوى است
مانند كاهو و كافور و تخم آن در اسهال زرداب اقوى و گفتهاند فعل آن مانند فعل كشوث است.
مقدار شربت: از جرم آن تا سه درم و از آب عصير آن دو ثلث رطل با ده درم شكر سرخ
و يحتمل كه اين ردونتى باشد كه در حرف الراى مع الدال المهمله ذكر يافت زيرا كه بسيار مشابه آنست.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 605
