قريب به درخت انار و پرخار و برگش تند و مايل درازى
و با رطوبت چسبنده و ثمرش به قدر نخودى و مايل به طول و سرخ
و در درخت بسيار ميماند و نمي ريزد
و قسمى از عوسج را برگ مايل به سرخى
و خار او بيشتر و شاخها درازتر میباشد
و ثمرش عريض و با غلاف مجموع او
کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص -187
متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات: و قسمى ديگر سفيد و شيخ الرييس نوشته كه آن را ثمر مانند توت است كه مردم آن را مى خورند
و در بلاد بارده بسيار و مستعمل برگهاى نازك سبز آنست
کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 565درختچه ای است به ارتفاع 2 تا 3 متر که بندرت در شرایط مساعد به ارتفاع 6 تا 8 می رسد.
از مشخصات ان که بهترین وسیله تشخیص گیاه به حساب می اید ان است که شاخه های فراوان و متقابل ان ،وضع بسیار نامنظم و کج و معوج دارد.
دیگر ان که شاخه های ان خاردار است.منطقه پراکندگی ان در نواحی مختلف اروپا مخصوصا نواحی مرکزی ان و بعضی مناطق اسیا و ایران است
که غالبا همراه با درختچه های گوجه وحشی دیده می شود.
برگهای ان متقابل (در شاخه های جوان)،دندانه دار،بی کرک ،بطول 3 تا 6 سانتیمتر (گاهی تا 13 سانتیمتر )،
به عرض 2 تا 5 سانتیمتر و دارای 3 تا 4 زوج رگبرگ کمانی در اطراف رگبرگ میانی است .
گلهائی کوچک،به رنگ زرد مایل به سبز،دو پایه یا پلی گام،مجتمع به تعداد نسبتا زیاد و به حالت فشرده در کناره برگها دارد.
میوه ان که به نام Drupe de nerprun نامیده می شود به بزرگی یک نخود و به رنگ سیاه پس از رسیدن کامل است.
در داخل میوه آن ، درون شیره ای به رنگ قرمز مایل به سبز یا مایل به بنفش،2 تا 4 دانه جای دارد.
شیره ان دارای طعمی ملایم و سپس تلخ و بوئی نامطبوع است.
شیره نرپرن،از میوه تازه گیاه بدست می اید.برای این کار ،میوه ها را به مدت 3 تا 4 روز به حال خود می گذارند تا به خوبی تخمیر حاصل کند.
سپس انها را له کرده از لفاف هائی عبور می دهند.
با این عمل مقداری از مواد رنگی ان از دست می رود بطوری که پس از صاف کردن،شیره ای به رنگ سبز ،مایل به بنفش بدست می آید
[/color]
گونه ديگر:
Rhamnus Purshianaدرختی به ارتفاع متغیر 2 تا 10 متر و دارای برگهای بیضوی و نوک تیز است.
منطقه انتشار ان در جنگلهای مرکزی امریکای شمالی و نواحی کوهستانی کاسکاد می باشد
.گلهائی نامنظم ،مجتمع،کوچک،به رنگ سفید،شامل 5 کاسبرگ، 5 گلبرگ و میوه ای سته و قرمز رنگ دارد.
گلبرگهای ان در ناحیه راس،منقسم به دو قسمت می شوند.میوه اش نیز پس از رسیدن ،سیاه رنگ می گردد.
در داخل میوه ان،2 یا 3 دانه ،با غشائی به رنگ زرد قهوه ای و لپه های نارنجی رنگ جای دارد.
از اختصاصات این درخت ان است که در محیط های مختلف ،ظاهری متفاوت از نظر ارتفاع، شکل کلی و مشخصات برگ پیدا می نماید
.قسمت مورد استفاده این درخت،پوست ساقه و شاخه های ان است که به صورت قطعات نوار مانند یا لوله ای شکل،
به ابعاد مختلف و به ضخامت 2 میلیمتر در بازرگانی عرضه می شود.برای پوست خشک شده ان ،ضعیف و طعمش نامطبوع است.
اختصاصات تشریحی
در برش عرضی پوست کاسکارا،یک قشر ضخیم چوپ پنبه شامل 10 تا 15 ردیف ،
مرکب از سلولهای مسطح، در ردیف های شعاعی مشاهده می گردد.
در این سلولها ،نوعی ماده تان نوئید به رنگ قهوه ای وجود دارد.
در زیر چوپ پنبه ،چند لایه سلول کلانشیمی که جدار انها در همه جهات ضخامت حاصل نموده است دیده می شود.
این لایه ها،پارانشیم پوستی را که مرکب از سلولهای چند وجهی است از خارج فرامی گیرد.
پارانشیم پوستی ، شامل دسته های اسکلریت، مرکقب از سلولهائی به تعداد متغیر است بعلاوه در بعضی از سلولهای ان ،
بلورهای اکسالات کلسیم به صورت ماکل یا منشورهای رومبوئدریک دیده می شود.
ناحیه ابکش،ظاهری شبیه پوست بوردن دارد یعنی مرکب از نوارهائی است که اشعه مغزی 2 یا 3 ردیف سلول،انها را از یکدیگر جدا می سازد.
در این قسمت ،بلورهای اکسالات کلسیم فراوان و دسته های فیبر ، واقع بر روی دوایر نسبتا متحدالمرکز ،پراکندگی دارد
Rhamnus infectoriaدرختچه ای کوچک به ارتفاع 5ر1 تا 2 متر و دارای شاخه های معمولا متقابل و غالبا خاردار است.
در نواحی مختلف جنوب و مرکز اروپا می روید ولی در ایران یافت نمی گردد.
پوست شاخه های ان به رنگ سبز تیره و شکافدار و محل رویش ان نیز بیشتر در چمنزار طبیعی و اراضی سنکلاخی است.
برگهای کوچک و گلهای بسیار ریز به رنگ زرد روشن دارد.میوه اش گوشتدار ،سته،کوچک و دارای مصارف درمانی است.
.كتاب گياهان دارويي دكتر علي زرگري جلد يك ص 595-601
توسط pejuhesh237 » يکشنبه ژانويه 13, 2013 10:21 pm 
