توسط pejuhesh237 » دوشنبه اکتبر 13, 2014 7:53 am
خوردن ساق برك پخته آن جهت استسقا و بيخ آن با فلفل كه سائيده حبوب بندند هر حبى بقدر فلفلى
و نخودى سه چهار حب آن جهت حبس قئ و در هيضه كه بند نشود
و كذاشتن مقدار نخودى و يا باقلائى از ان بيخ در جوف قدرى از مويز پخته كه بهندى كيله نامند
آن مقدار كه بلع توان نمود جهت تحليل طحال چند روز متوالى كه بعد از بلع يك دو لقمه برنج نرم پخته بىروغن و بىنمك بخورند
مجرب دانستهاند و چون مقدار بيست و چهار توله كه يك نيم پا و آثار هندى باشد بيخ آن را نرم سوده در ظرف چيني كنند
و بوزن آن روغن كاو داخل آن نمايند و خوب برهم زنند پس آب ليموى كه بهندى كاغذى نامند
شانزده عدد داخل كرده خوب برهم زنند و اكر آبليمو كم شود كه مانند مرهم و ضماد رقيق نباشد
آب چهار عدد ليموى ديكر داخل نمايند و در شيشه و يا ظرف چيني كرده در جاى نمناك نكهدارند
جهت التيام قروح خبيثه و ساعيه كه بهندى كهركهره نامند كه روز دو مرتبه آن را در جوف زخمها پر كنند
و بر بالاى آن بطريق مرهم استعمال نمايند و اكر بعد التيام و چاق شدن خارشى در آن موضع باقي بماند
از تدهين بدان روغن مزبور زائل كردد و اين روغن زياده از يك هفته نمىماند
و هفته دوم باز اكر احتياج باقي باشد بايد كه تجديد نماين.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 291
