توسط pejuhesh237 » پنج شنبه سپتامبر 12, 2013 10:44 pm
و با رطوبت فضليه و منقى
و مسهل بلغم غليظ و جهة درد پهلو و بطلان اشتها و تحليل رياح و سدد
و ضماد او جهة داء الثعلب و رويانيدن موى و درد زانو و امثال آن
و با هموزن او موم و كندر جهة اسقاط بواسير
و جهة قلع آثار سياهى و بنفشى و كبودى جلد
و با عسل جهة جرب متقرح و با گوگرد جهة انفجار ورم صلب نافع
و زياده از دو ساعت نبايد گذاشت و قدر شربتش تا پنج قيراط
و پوست بيخ او در افعال مثل صمغ اوست
و چون ريزه كرده در روغن زيتون بجوشانند جهة تقوية عصب و درد مفاصل
و آشاميدن او جهة فالج به غايت مفيد و قدر شربت از پوست بيخ او و جرم او تا نه قيراط
و اكثار او مورث ورم حلق و معده و احتباس بول و عروض ضيق النفس و غشى
و مصلحش شير تازه و لعاب بزرقطونا و بدلش در داء الثعلب حرف بابلى
و گويند بالخاصيه تخم سداب رفع مضرت او می كند و چون گياه و ساق او را داخل در اغذيه كنند
به مرتبهء احداث حرارت كند كه در زمستان محتاج به پوشش نباشند
و رنگ رخسار را سرخ كند و جهة اكثر امراض باردهء رحم نافع
و او غير صمغ سداب بريّست چه سداب بريّ را صفات غير اوست.کتاب تحفه حکیم مومن- طبع قدیم-ص 67
متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:
و منضج و جاذب قوى از عمق بدن به ظاهر جلد و مقئ و مسهل بلغم غليظ
و جهت استرخاى مفاصل بارد و درد پهلو و بطلان اشتها و تحليل رياح
و تفتيح سدد و داء الثعلب و اسقاط دانه بواسير و قلع آثار و انضاج و انفجار دمل نافع
و آشاميدن آن با ماء العسل تا پنج قيراط مسهل بلغم غليظ و صفرا است
و جهت درد پهلو و بطلان شهوت طعام و استسقا و طلاى آن جهت رفع آثار جلد و كلف و بهق نافع.
مضر حلق و معده و مقرح، مصلح آن كثيرا و پوست بيخ آن در افعال مانند صمغ آن است
و چون ريزه كرده در روغن زيتون يا روغن گاو بجوشانند جهت تقويت عصب و درد مفاصل
و آشاميدن آن با احشا و غيرها جهت مبرودين و مفلوجين بغايت نافع
و در رويانيدن موى مانند آن دوايى نيست و تحقين بدان جهت عرق النساء
و ضماد ساييده آن با آرد جو جهت لحم مقطوع و اوجاع صدر و بعد از شش ماه قوّت بيخ آن ضعيف مىگردد.
بدل آن: در انبات شعر حرف بابلى و مضر مثانه و آلات بول ومصلح آن حب الاس و بلوط
تدبير آن قى كردن و شير تازه و لعاب بزرقطونا و مسكه گاو و ماء الشعير سرد كرده
و آشاميدن و غرغره به روغن گل و نشستن در آب سرد اگر تشنج به هم نرسيده باشد .کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 271-272