بيست و نهم ماه جمادى الأخرى

توسط **najm152** » سه شنبه مارس 16, 2010 12:27 pm

هو الله العلي الأعلى
بسم الله الرّحمان الرّحيم

توسط **najm152** » سه شنبه مه 11, 2010 9:59 am

روزنامه گاه شناسى : تقويم نجومي جامع

29 جمادى الأخرى 1429
http://www.4shared.com/file/53261147/a9 ... a1429.html

29 جمادى الاخرى1430
http://www.4shared.com/file/113296775/6 ... -1430.html

توسط **najm152** » سه شنبه مه 11, 2010 10:02 am

آخر ماه جمادى الأخرى

روز : هلاك طاغوت فاجر ملحد: وليد بن يزيد بن عبدالملك (لعنهم الله)
در اين روز، سنه 126، وليد بن يزيد بن عبدالملك مروان بقتل رسيد در جنگى كه واقع شد فيما بين او و پسر عمش يزيد بن الوليد و وليد پليد، مردى ملحد و بدكيش و و معروف بفسق و فجور بود و به هيچگونه ملتزم بظواهر اسلام نبود و پيوسته بشرب خمر و غنا و طرب و انواع فسق و فجور اشتغال داشت و امر كرده بود، بركه اى مملو از شراب كرده بودند، گاهى كه طرب بر او غلبه ميكرد خود را در آن بركه مى افكند و چندان ميآشاميد كه اثر نقص در بركه پديدار ميگشت.
در جمله از كتب عامه است كه يكشب مؤذن اذان صبح گفت، وليد برخواست و شراب خورد و با جاريه كه او هم مست بود در آويخت و با او نزديكى كرد و قسم ياد نمود كه با مردم نماز نكند جز او، پس لباس خود را بوى پوشانيد و آن جاريه مست را با آلايش جنابت و منى بمسجد فرستاد، تا با مردم نماز گذاشت.
در حيوة الحيوان و اكثر كتب مذكور است كه روزي وليد بقرآن مجيد تفأل كرد، اين آيه آمد: و استفتحوا و خاب كل جبار عنيد؛ قرآن را بر هم گذاشت و آن را نشانه تير خود كرد و چندان كتاب خداى را تير زد كه پاره شد و اين شعر را بخواند:
تهددنى بجبار عنيد = فها انا ذاك جبار عنيد = اذما جئت ربك يوم حشر = فقل يارب مزقنى الوليد
مرا بخداي جبار عنيد تهديد مي كني پس بدانكه منم جبار عنيد اگر در روز حشر نزد بروردگارت آمدي بگو أي برورگار مرا وليد پاره كرد
حكايت تعشق او با زن نصرانيه؛ و قضيه ازاله كردن بكارت دختر خود؛ و داستان او با ابن عائشه مغنى؛ در تواريخ معتبره مسطور است و از صفات معروفه او آنست كه كنيزان پدرش را كه منكوحه پدرش بودند؛ و اولاد از وى آورده بودند؛ و بر او ازدواجشان حرام بود، با آنها آميزش كرد و معروف بود به وليد فاسق و وليد زنديق.
در اخبار الدول و تاريخ خميس از رسول خدا (صلـى الله عليه وآله) روايت كرده اند كه فرمود: ليكونن فى هذه الامة رجل يقال له الوليد هو اشد لهذه الامة من فرعون لقومه.
و بسى عجيب است از قاضى عياض كه گفته: وليد يكى از خلفاى اثنى عشر است كه در حديث متواتر النقل متفق عليه منصوصند.
قرمانى نقل كرده كه وليد بسى و سه بليه مبتلا بود كه كمتر بليه اش آن بود كه از ناف خود بول مى كرد و در ايام او، يحيى بن زيد بن على السجاد (عليه السلام) در جوزجان شهيد شد بنحويكه در تاريخ خود ذكر كرده ام.

روز: وفات سيف الدوله مزيدي باني شهر حله كه حضرت مولا از آن خبر داده بودند
و در اين روز، سنه 501، وفات كرد: صدقه بن منصور مزيدى اسدى ملقب به سيف الدوله و او مردى حليم و كريم و عفيف و شجاع بوده و خانه او در بغداد محل امان خائفان بوده و او از شيعيان با اخلاص امير المؤمنين است بلكه سلسله جليله بنى اسد كه ايشان را مزيدى نيز خوانند و در عراق عرب امارت داشتند، تمام شيعه بوده اند و سيف الدوله همانست كه در حدود سنه 498، شهر حله را بنا كرد و از اين جهت آن بلد را "حله سيفيه" گويند.
از اصبغ بن نباته مرويستكه در مسافرت امير المؤمنين (عليه السلام) به صفين (در مسير كوفه شام) من در خدمت آن جناب بودم، بر بالاى تلى بر آمد و اشاره فرمود به نيستانى ما بين بابل و تل و فرمود: مدينه و چه مدينه؟ گفتم: اى مولاى من مى بينم شما را كه نام شهر ميبريد، آيا در اينجا شهرى بوده و آثارش محو گشته است ؟
فرمود: نه ولكن بعدها، شهرى بنا شوده او را حله سيفيه گويند، بنا كند او را مردى از بنى اسد و در آن بلد، مردمان اخيارى پديد آيند كه: لو اقسم احد هم على الله لابر قسمه. اكر يكي از اين اخيار خدا را در امري قسم دهد خداوند قسمش را اجابت فرمايد.
از شهر حله علما و اولياي بزركي برخاسته اند، و مقام صاحب الزمان؛ در آن معروف است؛ كه محل استغاثه مؤمنين و تشرف محبين به حضور صاحب الأمر (عليه السلام) بوده است.

مقام صاحب الزمان در شهر حله
كه به فرموده حضرتش شبهاى جمعه در آنجا تشريف فرما مي شوند

تصوير

توسط **najm152** » سه شنبه مه 11, 2010 10:03 am

آئين هنگام