توسط najm152 » شنبه مه 01, 2010 2:17 pm
بيستم و هفتم ماه صفريَا أبَا عَبْدِ اللهِ الحُسَينهر گل كه بر دميد ز هامون كربلا = دارد نشان تازه مدفون كربلا
پروانه نجات شهيدان محشرست = مهر طلا ببين شده گلگون كربلا
در جستجوى گوهر يكدانه نجف = كردم روان دو رود به جيحون كربلا
نيل ست هر عشور به بيت الحزن روان = از ديده هاى مردم محزون كربلا
در هر قبيله ، از قِبَل خوان اهل بيت = ماتم رسيده اى شده مجنون كربلا
بس فتنه ها كه بر سرِ مروانيان رسيد = وقت طلوع اختر گردون كربلا
بردند داغ فتنه آخرْ زمان به خاك = مرغانِ زخم خورده مفتون كربلا
گرگان پير، دامن پيراهن حسين = ناحق زدند در عرق خون كربلا
خونابه روان جگر پاره حسين = در هر ديار سر زده بيرون كربلااديب و شاعر شهير بابافغانى شيرازى (متولّد 925 ه . ق)شب : ليلة الهرير و نهايت شدت جنگ در صفين
بنا بر اينكه حوادث ليلة الهرير و يوم الهرير و روز قرآن برسر نيزه كردن و روز نوشته شدن قرارداد حكميت همه متوالي بوده اند لذا اين تاريخ بنا بر قول آخر صفر روز كتابت قرار داد حكميت لحاظ شده است.
در جنگ صفين از لشكر امير المؤمين (عليه السلام) عمار ياسر، هاشم مرقال، خزيمة بن ثابت، صفوان و سعد پسران حذيفة بن اليمان و عبدالله بن حارث برادر اشتر نخعى بقتل رسيدند.
ليلة الهرير در اين جنگ واقع شد، و آن شب جمعه بوده و در آن شب چندان جنگ مغلوبه شد كه مردم يكديگر را نمى شناختند و آلات حرب تمام شد و در پايان كار، لشكر همديگر را در بر مي گرفتند و مشت و سيلى بر هم مي كوفتند. شخص امير المؤمنين (عليه السلام) پانصد و بيست و سه تن از ابطال رجال را بخاك افكند و هر كه را مي كشت، تكبيرى ميگفت و آن شب تا روز ديگر، جنگ ادامه داشت و از بسيارى غبار، هوا تار شده بود و مواقيت نماز معلوم نبود.روز : يوم الهرير و نزديك شدن بيروزي اهل حق در صفين
اشتر جنگ نمايانى نمود و در آن روز كه روز جمعه بود، نزديك شد كه لشكر امير المؤمنين (عليه السلام) فتح كنند كه مشايخ اهل شام فرياد كشيدند: شما را بخدا قسم، ملاحظه زنان و دختران نمائيد كه تمام بيوه و يتيم ميشوند. كه معاويه به عمرو عاص متوسل شده و قرآن سرنيزه كردند.روز : بنا بر نقلي شهادت حضرت امام رضا (صلوات الله عليه) در سال 203
