حیات اعلی

بجز كمبود سرويس بهداشتي؛ فرهنك هندو عامل عادت و تربيت بر اين امر است
------------------------------------
در هند نيم ميليارد نفر در فضای باز: عمومي قضاي حاجت مي كنند

صبح زود است و مسافران برای خریدن بلیط در ایستگاه قطار کیرتی‌ناگار دهلی، پایتخت هند صف کشیده‌اند.

در امتداد ریل قطار اما ازدحام دیگری در حال تشکیل است، هر کس جدا برای خودش، با فاصله‌ای معقول از دیگران. این افراد جزئی از ۴۸‌‌‌‌درصد جمعیت بیش از یک میلیاردی هند هستند که در خانه‌هایشان دسترسی به سرویس بهداشتی درست و حسابی ندارند.

بسیاری از این افراد از زاغه‌نشینهای اطراف می‌آیند، آرام به لابلای درختان و بوته‌های اطراف ریل می‌خزند، و در خود فرورفته مثانه خود را در فضای باز خالی می‌کنند.

برای خیلی‌ها این کار مثل یک مراسم صبحگاهی روزانه است، علیرغم خطر ابتلا به بیماری‌هایی مثل اسهال و هپاتیت.

این روزها خطر این کار می‌تواند برای زنها از هر زمان دیگری بیشتر باشد. قضای حاجت در فضای باز در هند برای زنها، می‌تواند به تجاوز جنسی منجر شود.

اخیرا دو دختر نوجوان از ایالت اوتار پرادش بعد از آنکه به قصد رفتن به توالت در فضای باز از خانه خارج شدند، مورد تجاوز دسته جمعی جنسی قرار گرفتند. اجساد آنها وقتی از درختی آویزان شده بود، پیدا شد.

خانه آنها، مثل خانه صدها میلیون نفر دیگر در هند سرویس بهداشتی نداشت.

سازمان بهداشت جهانی در گزارشی گفته است که هنوز بیش از نیم میلیارد نفر در در هند به ادرار کردن در آبروها، پشت بوته‌ها یا در آبهای باز بدون فضای خصوصی و شایستگی انسانی ادامه می دهند.

دسترسی به سرویس بهداشتی در هند به چالشی جدی تبدیل شده چنانکه سیاستمداران این کشور می‌خواهند با آن دست و پنجه نرم کنند. هر دو حزب کنگره و بهاراتیا جاناتا در مبارزات انتخاباتی اخیر خود قول داد‌ه‌ بودند که به قضای حاجت هندی‌ها در فضای باز پایان دهند.

یکی از شعارهای انتخاباتی نارندرا مودی، نخست‌وزیر تازه انتخاب شده هند از حزب بهاراتیا جاناتا این بود: "اول دستشویی، بعد معبد".

و جئرام رامش، وزیر پیشین کشاورزی از حزب کنگره تاکید کرده بود بهداشت درست به اندازه بجا آوردن مراسم پوجا (مراسم دینی هندو) مهم است.

یارانه برای ایجاد دستشویی

حکومت هند برای ساختن دستشویی در خانه‌ها یک نوع یارانه در نظر گرفته است. این مسئله حتی موجب پیدایش کمپین‌هایی برای "بیداری در نظافت و بهداشت" شده بود. در سال ۲۰۰۵ در ایالت هاری‌یانا شعارهایی مثل "بدون دستشویی، بدون عروس" معمول شده بود که به معنی آن بود که به دامادهایی که خانه‌هایشان دستشویی ندارد، زن داده نمی‌شود.

یک بنیاد به نام گیت هم کمک‌های مالی برای ایجاد سرویس‌های بهداشتی تخصیص داده، توالت‌هایی که بتواند بدون اتصال به آب، فاضلاب و برق، فضولات انسانی را بازیافت و در جا قابل استفاده کند.

نمایشگاه "توالت معقول" که بوسیله این بنیاد در در دهلی برگزار شده، محصولاتی را به نمایش گذاشته که روی سقف آن یک پَنِل نوری قرار دارد که با برق آن یک دستگاه، مدفوع را به کود تبدیل می‌کند. و یکی دیگر می‌تواند با یک سیستم خودکار بهداشتی خیسی و نم را استریل و به آب تبدیل کند.

بجز مسئله فقر و کمبود دستشویی در خانه‌ها، یکی از دلائلی که معمولا برای توضیح قضای حاجت هندی‌ها در فضای باز ارائه می‌شود، سنت‌های ریشه‌دار فرهنگی در این مورد است که در بخشی از آن جامعه پذیرفته شده است.

سو کوتز، سرپرست قسمت شستشوی (آب، نظافت و بهداشت) یونیسف می‌گوید: "فقط ساختن دستشویی‌ مشکل را حل نمی‌کند چرا که شما استفاده از فضای باز بعنوان دستشویی را همزمان با راه رفتن در کودکی می‌آموزید. وقتی شما در محیطی بزرگ می‌شوید که همه این کار را انجام می‌دهند، حتی وقتی بعدا بزرگ شدید و دسترسی به سرویس بهداشتی درست و حسابی دارید، باز به آنچه آموخته‌اید، برمی‌گردید".

به گفته این مسئول یونیسف، وقتی هند از مسئله توالت در فضای باز رها می‌شود که "هر خانواده هندی، هر روستا، هر بخش جامعه هند نیاز به استفاده از دستشویی در خانه را احساس کند و به آن متعهد شود".

پروفسور می‌یرا مه‌تا، از مرکز برنامه‌ریزی و تکنولوژی محیط زیست می‌گوید انتظار نمی‌رود استراتژی‌های در دستور کار تاثیر بسزایی داشته باشد زیرا آنها تمرکز درستی روی مشکل ندارند: "با سیاست‌های صحیح و توجه سیاسی، هند می‌تواند در طول ده سال از قضای حاجت در فضاهای عمومی خلاصی یابد".

باغ وحش کراچی یکی از جاذبه های اصلی و توریستی پاکستان به شمار می آید و سالانه بازدیدکنندگان زیادی به آنجا می روند اما این باغ وحش به خاطر حیواناتش معروف نیست و دلیل عجیب و غریب دیگری دارد.

در بخشی از باغ وحش کراچی محلی قرار دارد که به آن "ممتاز محل" می گویند و همین نام بر سردر ورودی اش نوشته شده است. درون این بخش یک روباه اسرارآمیز وجود دارد که سر یک زن بر روی آن قرار گرفته است.



این موجود عجیب سال هاست که بازدیدکنندگان را سرگرم می کند و با آن ها صحبت می کند. در برخی مواقع پیش گویی هم وارد کارهای او می شود، به همین دلیل است که بیشتر بازدیدکنندگان به سراغ این روباه می روند.



با همه این تعاریف این روباه در اصل یک بدن مصنوعی از روباه و همچنین سر یک مردی است که عجیب ترین شغل دنیا را انتخاب کرده است. این مرد که در طول چندین سال عوض شده است باید هر روز ارایش زنانه کرده و زیر میز مخصوص بنشیند. در این حالت سرش دقیقا جای سر روباه قرار می گیرد.

انتخاب مردها برای این شغل بسیار جالب است و رئیس باغ وحش دلیل این انتخاب را ارتباط اجتماعی بهتر و حاضر جوابی مردها می داند که می توانند به سرعت پاسخ بازدید کننده را بدهد.

خروسهاى قهقهه زن

صدای خروسهای اندونزی با خنده و قهقه است و هزاران دلار فروخته می شوند.
قیمت یکی از این نوع خروس در اندونزی به بیش از پانصد دلار می رسد، صدای انها به صورتی نیست که ما به ان عادت داشته ایم بلکه انها بصورت قهقهه و خنده فریاد می زنند و این نتیجه تربیت و پرورش انها است که صدایی شبیه صدای انسان بوجود می اورند.

پرورش دهندگان این خروس ها قفس های انها را تزئین کرده و غذاها و خوراک های غنی شده با پروتئین به انها می دهند تا برای مسابقه خنده در اندونزی آماده باشند. گرداورندگان این نوع از خروس ها در روز چندین بار قفس های انها را نظافت می کنند زیرا آنها به سرعت مریض می شود و در هنگام تولید مثل وقتی با دیگر مرغ های موجود در قفس هست بهترین صدا را دارد.



اسم این نوع از خروس king chickens(شاه جوجه) می باشد به خاطر اینکه توسط پادشاهان تربیت شده است و وطن اصلی ان استان South Sulawesi می باشد. تربیت این نوع از خروس به راحتی انجام می شود و قیمت یک خروس 9 ماهه به 5 ملیون روپیه می رسد.

خروس ها بر اساس درجه صدا و خنده به دو گونه تقسیم بندی می شوند: نوع اول همان نوع کند است که تعداد قهقهه های ان به 4-12 عدد محدود می شود. اما نوع دوم همان نوع سریع است که قیمت گرانتری دارد. قسمت خروسی که در مسابقات برنده شده است به صدها هزار دلار می رسد.

مملکت‌داری یک پادشاه با اسکایپ

به گزارش مشرق، مملکت داری یکی از مشکلترین کارها در دنیاست و انسان های خاصی می توانند از پس آن برایند اما گاهی پادشاهان یا رهبرانی پیدا می شوند که بسیار عجیب هستند و به گونه خاصی مردم خود را هدایت می کنند.

پادشاه منطقه "هوهه" در جنوب غنا یکی از این افراد عجیب است که خودش در آلمان زندگی می کند و مردمش را با استفاده از skype و تماس های تلفنی و چت کردن هدایت می کند. او هر شب چند دقیقه ای به همکارانش در منطقه متصل می شود و دستورات لازم را ارائه می کند.



"شاه بانساه" مردی 66 ساله است که در نزدیکی فرانکفورت زندگی می کند و برای گذران زندگی در آلمان یک مغازه مکانیک خودرو باز کرده است. او که برای تحصیلات در دوران کودکی به آلمان آمده است نمی تواند از این کشور دل بکند و در مملکت خودش به حاکمیت بپردازد.





او پس از پدربزرگش به عنوان پادشاه انتخاب شد و حدود 200 هزار نفر از مردمی که در منطقه هوهه زندگی می کنند را هدایت می کند. او سعی می کند هر ساله حداقل 6 بار شخصا به منطقه تحت حکومتش برود و مسائل را از نزدیک بررسی کند.



چندی پیش منزل او مورد سرت قرار گرفت و بخشی از جواهرات پادشاهی او از جمله 4 تاج و کمی طلا را به سرقت بردند. او در گزارش پلیس آورده است که قیمت این طلاها نزدیک به 25 هزار دلار بوده است.

اگرچه هوای ماکائو بارانی است، اما استفاده از چتر در زمان سفر رئیس‌جمهوری چین و سایر مقام‌های چین به این منطقه خودمختار جمهوری چین ممنوع اعلام شد.

به گزارش ایسنا، به نوشته روزنامه گاردین، شی جینپینگ، رئیس‌جمهوری چین روز جمعه به ماکائو سفر کرد و به‌رغم هوای بارانی این منطقه، استفاده از چتر که نمادی از اعتراضات مردم دموکراسی‌خواه هنگ‌کنگ است، ممنوع شد.

شی جینپینگ نیز در ماکائو به هنگ‌گنگ هشدار داد که همواره به یاد داشته باشد بخشی از چین واحد است.

وی همچنین در مراسم تحلیف فرناندو چویی که برای دومین بار به عنوان رئیس اجرایی ماکائو توسط کمیته حامی چین انتخاب شده، به هر دو منطقه نسبت به نگرش‌های انحرافی هشدار داد. وی گفت: ما باید به اصل چین واحد پایبند بوده و به اختلافات در دو سیستم احترام بگذاریم. هیچ زمانی ما نباید با فراموش کردن یک طرف به طرف دیگر متمرکز شویم. این تنها راهی است که ما را به پیشرفت جامع و قاطع رهنمون می‌شود. در غیر این صورت این رویکرد از ابتدا انحرافی خواهد بود؛ مثل اینکه پای چپتان را در کفش راستتان بگذارید. در این صورت نمی‌توانید راه بروید.

ماکائو در سال ۱۵۵۷ میلادی مستعمره پرتغال شد. پس از آن در ۱۳ آوریل ۱۹۸۷ پرتغال و چین مذاکرات را در مورد وضعیت ماکائو آغاز کردند و سرانجام در ۲۰ دسامبر ۱۹۹۹ پرتغال با بازپیوستن ماکائو به چین مشروط به تبدیل شدن ماکائو به یک منطقهٔ اداری، تجاری و بازرگانی و الزام چین مبنی بر اعطای خودمختاری اقتصادی و اجتماعی به ماکائو به مدت ۵۰ سال، موافقت کرد. فرهنگ ماکائو نیز آمیزه‌ای از فرهنگ چینی و پرتغالی است.

روز جمعه پانزدهمین سالروز بازپیوستن ماکائو به چین برگزار شد و رئیس‌جمهوری پکن در سفری دو روزه وارد این منطقه شد. این سفر تنها چند روز پس از آن انجام می‌شود که پلیس هنگ‌کنگ پس از سه ماه اعتراضات مردم دموکراسی‌خواه هنگ‌کنگ، محل اعتراضات را پاکسازی کرد.

با این حال مردم ماکائو با الهام از اعتراضات هنگ‌کنگ قصد دارند تا امروز (شنبه) از مرکز تاریخی ماکائو راهپیمایی خود را آغاز کنند و مقام‌های ماکائو تدابیر خود را برای مقابله با نمادهای اعتراضات هنگ‌کنگ افزایش داده‌اند و به افرادی که در سالن فرودگاه حاضر بودند اجازه استفاده از چتر را ندادند. در عوض به آنها گفته شد که می‌توانند بارانی بپوشند.

یکی از خبرنگاران حاضر در فرودگاه گفت:‌ مقام‌ها به ما گفته‌اند که چون هوا بادی است، گشودن چتر زیاد ایمن نیست.

خبرنگاری دیگر مستقر در هنگ‌کنگ می‌گوید: به ما اجازه ندادند از چترمان استفاده کنیم و به رغم هوای بارانی ماکائو به هیچ فرد استقبال کننده ای اجازه استفاده از چتر داده نشد.

مخالفت تاجیکستان با احداث کشتارگاه الاغ توسط چینی ها

سازمان خدمات دامپزشکی تاجیکستان به دلیل نگرانی از انقراض نسل الاغ در این کشور آسیای میانه و نیز، مکروه بودن ذبح آن در میان مسلمانان، با درخواست چینی ها برای احداث کشتارگاهی ویژه این حیوان مخالفت کرد.



به گزارش شفقنا، به نقل از ایرنا، بخش تاجیک رادیو آزادی در گزارشی مفصل در این زمینه نوشت: خر یک حیوان حیاتی در زندگی روستاییان تاجیکستان به شمار می رود اما به گفته روستائیان تاجیک، اشتیاق خیل عظیم کارگران چینی به تناول گوشت آن، نسل این حیوان را در این کشور در خطر انقراض قرار داده است.

بر اساس این گزارش، در حال حاضر، حدود شش هزار کارگر چینی در شرکتهای مختلف در تاجیکستان به فعالیت مشغول هستند و شمار آنان برای اجرای طرحهای مختلف اقتصادی در این کشور در حال افزایش است.

یک شرکت چینی هفته گذشته از سازمان خدمات دامپزشکی تاجیکستان خواست از آنجا که چینی ها به مصرف گوشت الاغ علاقه دارند، مجوز احداث یک کشتارگاه ویژه در این زمینه را صادر کند.

بر اساس آمار منابع رسمی در تاجیکستان، در حال حاضر 186 هزار راس الاغ در این کشور وجود دارد و به عنوان مهمترین وسیله نقلیه روستاییان آن شناخته می شود.

کارشناسان تاجیک نگران آن هستند که ا گر با احداث کشتارگاه، کارگران چینی به سهولت به گوشت الاغ دست پیدا کنند و مهمتر از آن، اجازه صدور گوشت این حیوان به چین صادر شود، نسل این حیوان در تاجیکستان در مدتی کوتاه نابود خواهد شد.

به گزارش رادیو آزادی، ساکنان روستاهایی که شهروندان چین در نزدیکی آن در حال انجام خدمات فنی نظیر احداث جاده یا امور معدن هستند، می گویند که ا گر چینی ها تناول گوشت این حیوان زحمتکش را با چنین سرعتی ادامه دهند، بعید نیست در آینده نزدیک، الاغ به یک حیوان کمیاب در تاجیکستان تبدیل شود.

«صدرالدین خالبایو» نماینده یک شرکت استخراج طلا در استان ختلان تاجیکستان گفت: اکثر چینی ها، همان اندازه به گوشت الاغ علاقه دارند که تاجیکان مسلمان به گوشت گوسفند.

خالبایو با بیان اینکه کارگران چینی، هر هفته بطور میانگین حدود یکصد کیلوگرم گوشت الاغ مصرف می کنند، افزود: « آنها خودشان برای خرید خر با ساکنان محلی داد و ستد می کنند و برای خرید هر راس بین 400 تا 800 سامانی (250 تا 500 هزار تومان) پول می پردازند.»

وی خاطرنشان کرد: «ما به آنها کاری نداریم چون خوراک آنها از خوراک کارگران تاجیک جدا است.»

بر اساس این گزارش، جمعیت کارگران راهسازی، امور ساختمانی، خدمات کشاورزی و حتی تجار چینی هر سال در تاجیکستان بیشتر می شود. بر اساس آمارهای رسمی در تاجیکستان هم اکنون حدود شش هزار شهروند چینی به عنوان مهاجر کاری در این کشور هشت میلیون نفری فارسی زبان آسیای میانه مشغول فعالیت هستند.

«دلشاد تاشیو» ساکن یکی از روستاهای گلستان در منطقه رودکی تاجیکستان گفت که تبدیل شدن الاغ به مهمترین ماده غذایی چینی ها، ما را نگران کرده است.

وی افزود: «همه روزه چینی ها برای خوردن خر می آیند. آنها از روستای ما روزانه چند خر را خریداری می کنند و می برند.»

به گفته تاشیو، چینی ها ترجیح می دهند خرهای فربه و نر را خریداری کنند و روستاییانی که به پول نیاز دارند، از این کار استقبال می کنند.

با این حال، کارگران چینی که در معادن سنگ و آهک در ناحیه یاوان تاجیکستان فعالیت می کنند، به رادیو آزادی گفتند با وجود آنکه از نظر آنها، خوردن گوشت الاغ هیچ منعی ندارد اما از آنجا که مردم بومی، به این کار حساسیت دارند و خوردن گوشت آن را حرام می شمارند، چینی ها نیز تلاش می کنند کمتر سراغ گوشت این حیوان بروند.

گزارشگر بخش تاجیک رادیو آزادی در این زمینه از «فنفراق» در ناحیه ورزاب به عنوان تنها روستا در تاجیکستان یاد کرد که با وجود نزدیک بودن به محل کار کارگران چینی، خطری جان الاغ های آن را تهدید نمی کند.

بر اساس این گزارش، هر خانوار این روستا در 21 کیلومتری شهر دوشنبه حداقل دو راس الاغ دارند.

«محمدرجب میرزایف» ساکن روستای فنفراق گفت: کارگران چینی که راه دوشنبه - خجند را می ساختند بار ها به روستای ما برای خرید الاغ مراجعه کردند ولی هیچ یک از ساکنان راضی نشدند چنین کاری بکنند زیرا الاغ تنها وسیله نقلیه در این روستا است.

وی افزود: در کوهستان، زندگی بدون داشتن الاغ امکان پذیر نیست. ما نه تنها در تابستانها با این حیوان بار ، علف و هیزم حمل می کنیم بلکه در زمستانها نیز که راهها بسته می شود، به عنوان تنها وسیله رفت و آمد از آن بهره می گیریم.

بخش اعظم جمعیت روستایی تاجیکستان یعنی 70 درصد آنها در مناطق کوهستانی زندگی می کنند و الاغ برای آنها حکم یک وسیله نقلیه را دارد؛ وسیله ای که با آن، آب و علف حمل می کنند، بار جابجا می کنند و حتی اعضای خانواده را از نقطه ای به نقطه دیگر می برند.

«تاج بیک نار اف » معاون سازمان خدمات دامپزشکی تاجیکستان گفت: مردم ما از هیچ حیوانی به اندازه الاغ استفاده نمی کنند. به همین دلیل، دامپزشکان، هر ساله این حیوانات را معاینه و آنها را در مقابل بیماریهای واگیر، واکسینه می کنند.

«صفرعلی غفوراف» ساکن روستای فنفراق هم خاطرنشان کرد: بر خلاف تصور عامه، پرورش الاغ کار ساده و آسانی نیست .' در روستا، گرگها هم زندگی این حیوان را تهدید می کنند و ا گر درست مواظبت نکنیم طعمه گرگ ها می شوند. در زمستان باید جو و کاه برای آنها تامین کنیم تا خوب خدمت کنند. پرورشش هم کار آسانی نیست چون زاد و ولد آنها زیاد نیست.»


علیرغم خشم بین المللی، سگ خوری در فستیوال چینی ها ادامه دارد

شفقنا- استان جنوبی یولین در چین شاهد برگزاری یکی از وحشتناک ترین فستیوال های غذاخوری است؛ فستیوال سگ خوری.



به گزارش آسوشیتدپرس، علیرغم اعتراضات درچین و خارج از این کشور، روز دوشنبه نیز فستیوال با کشتار و پخت سگ ها ادامه پیدا کرد. گروه های مختلف طرفدار حقوق حیوانات این فستیوال را جدای از غیربهداشتی بودن، ظالمانه و بی رحمانه می دانند.

رستوران ها در شهر یولین پر از کسانی است که متقاضی خوردن سگها هستند و حکومت محلی نیز تنها با وضع چند محدودیت، خود را کلاً از ماجرا کنار گذاشته است. دولت می گوید هرکسی را که سگ ها را مسموم کند یا بدزدد دستگیر خواهد شد. این همه دخالت دولت در این فستیوال است. صاحبان رستوران ها می گویند این رسمی است که همه ساله در تابستان اجرا می شود درحالی که مخالفان از عدم وجود مستندات فرهنگی و سنتی برای این فستیوال وحشتناک سخن می گویند.

تاکنون بیش از 10 هزار سگ و گربه- که عموماً از اطراف و اکناف دزدیده شده اند- به این منطقه آورده شده و در مناطق روستایی و شهری کباب می شوند. با اینکه دولت تامین سفارش سگ برای بیرون از رستوران ها و همچنین سلاخی در محیط های عمومی را منع کرده اما گوش هیچکس به این حرفها بدهکار نیست.

بسیاری از افراد مشهور جهان از جمله بازیگران و بازیکنان ورزشی به همراه سه میلیون نفر طوماری را علیه فستیوال سگ خوری امضا کرده اند اما به نظر می رسد نمی توانند در برابر سیل تقاضای برای گوشت سگ در چین به جایی برسند.

منبع: آسوشیتدپرس

مسابقه پرش با الاغ

کشاورزان مصری در یکی از روستاهای کوچک این کشور اقدام به برگزاری مسابقه پرش از مانع با الاغ کرده اند.

خط و نشان کشیدن فتحعلی شاه برای امپراتور روس

گروه تاریخ مشرق- گویند در جنگ دوم روس و ایران وقتی قشون روس به تبریز وارد شد و مصمم بود به سمت میانه حرکت کند، دولت ایران خود را در مقابل کار تمام شده‌ای دید و ناچار شد شرایط صلحی که دولت روس املا می‌کرد بپذیرد.

فتحعلی شاه برای اعلان ختم جنگ و تصمیم دولت در بستن پیمان آشتی، سلاحی خبر کرد. قبلا به جمعی از خاصان دستوراتی راجع به اینکه در مقابل هر جمله‌ای از فرمایشات شاه چه جواب‌هایی باید بدهند داده شده بود و همگی نقش خود را روان کرده بودند.

شاه بر تخت جلوس کرد و دولتیان سرفرود آوردند. شاه به مخاطب سلام، خطاب کرد و فرمود: اگر ما امر دهیم که ایلات جنوب با ایلات شمال همراهی کنند و یکمرتبه بر روس منحوس بتازند و دمار از روزگار این قوم بی ایمان برآورند چه پیش خواهد آمد؟ مخاطب سلام که در این کمدی نقش خود را خوب حفظ کرده بود تعظیم سجده مانندی کرد و گفت:«بدا به حال روس!! بدا به حال روس!!» شاه مجددا پرسید:«اگر فرمان قضا جریان شرف صدور یابد که قشون خراسان با قشون آذربایجان یکی شود و تواما بر این گروه بی دین حمله کنند چطور؟» جواب عرض کرد:«بدا به حال روس!! بدا به حال روس!!»

اعلیحضرت پرسش را تکرار کردند و فرمودند:«اگر توپچی های خمسه را هم به کمک توپچی‌های مراغه بفرستیم و امر دهیم که با توپ های خود تمام دار و دیار این کفار را با خاک یکسان کنند چه خواهد شد؟» باز جواب: «بدا به حال روس!! بدا به حال روس!!» تکرار شد و خلاصه چندین فقره از این قماش اگرهای دیگر که تماما به جواب یکنواخت بدا به حال روس مکرر تایید می‌شد رد و بدل شد.

شاه تا این وقت روی تخت نشسته پشت خود را به دو عدد متکای مروارید دوز داده بود. در این موقع دریای غضب ملوکانه به جوش آمد و روی دوکنده زانو بلند شد شمشیر خود را که به کمر بسته بود به قدر یک وجبی از غلاف بیرون کشید و این دو شعر را که البته زاده افکار خودش بود به طور حماسه با صدای بلند خواند:

کشم شمشیر مینایی / که شیر از بیشه بگریزد
زنم بر فرق پسکوویچ / که دود از پطر برخیزد

مخاطب سلام با دو نفر که در یمین و یسارش رو به روی او ایستاده بودند خود را به پایه عرش سایه تخت قبله عالم رساندند و به خاک افتادند و گفتند:«قربان مکش، مکش که عالم زیر و رو خواهد شد.» شاه پس از لمحه‌ای سکوت گفت:«حالا که اینطور صلاح می‌دانید ما هم دستور می‌دهیم با این قوم بی دین کار به مسالمت ختم کنند.»

منبع:جام جم/شرح زندگانی من-عبدالله مستوفی صص 33و 34

حیوانات هم می‌خندند

گاهی اوقات روابط عاطفی و احساسی که بین حیوانات وجود دارد فراتر از آن چیزی است که انتظار می رود.

در ادامه تصاویری جالب از خنده حیوانات را مشاهده خواهید کرد.