توسط pejuhesh237 » سه شنبه سپتامبر 16, 2014 6:40 pm
و صيادان آنجا بيخ آن را مانند سريشم مىپزند و تير را بدان آلوده به هر حيوان شكارى كه مىزنند در ساعت مىافتد
و مىميرد آن را مىگذارند تا خوب سرد گردد جميع زهرها از بدن آن حيوان بازگشته با خون در محل زخم جمع مىگردد
و آن موضع را بريده مىاندازند و تتمه گوشت آن را مىخورند مىگويند بىمضرت است و سميتى ندارد
و امتحان بيخ مطبوخ آن در قوّت و ضعف چنان است كه تيغى بر عضوى فرو مىبرند تا اندك قطره خونى جارى گردد
پس محل زخم را پاك مىنمايند و قدرى از آن بيخ بر آن مىگذارند اگر فى الحال نشويند از پوست نيز سرايت مىكند
به گوشت و سوزش و خارش عظيم در بدن احداث مىنمايد و سرخ مىسازد
و اگر علاج نكنند هلاك مىسازد و اگر فى الحال عضو را پاك بشويند و به روغن چرب نمايند
و بر آن ترياقات بمالند مضرت نمىرساند و علاج آن اگر در خارج باشد محجمه بگذارند و بكشند
و زلو بچسبانند و بعد از آن بر آن ترياق بمالند و شستن آن موضع به بول در اول حال بغايت نافع است. کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 758
