«تفسیر عیاشی» از تفسیرهای کهن شیعه است که در عصر غیبت صغری توسط محمد بن مسعود سمرقندی (عیاشی) نگاشته شده است. این تفسیر که به شیوه و سبک روائی تالیف گردیده است در تفسیر آیات قرآنی، مناقب اهل بیت (علیه السلام) را با ذکر ماثوره درج کرده است.
بر اساس مطالبی که از این تفسیر در آثار دوره‌های بعدی آمده، احتمالاً در اصل شامل تمامی قرآن بوده است، اما آنچه اکنون در دسترس است، از ابتدای سوره حمد تا آخر سوره کهف را دربردارد.
این تفسیر در اصل دو جلد بوده است که نزد دانشمندان و عالمان تفسیر بوده و از آن روایت می‌کرده‌اند. حاکم حسکانی در شواهد التنزیل حدود ۳۰ روایت از آن نقل کرده است.[۲] شیخ طبرسی هم از هر دو مجلد این تفسیر، حدود ۷۰ حدیث نقل می‌کند.[۳] علامه مجلسی هم می‌گوید: دو نسخه قدیمی از این تفسیر را دیده‌ایم.[۴]
از زمان علامه مجلسی به بعد، دیگر از نیمه دوم آن اثری نیست و آقا بزرگ تهرانی، شش نسخه مختلف خطی و چاپ شده از نیمه اول تفسیر عیاشی را می‌شمرد.[۵]
تفسير العياشي المجلد 1 الي 2
اشارة:
سرشناسه : عياشي ، محمدبن سعود، -۳۲۰ ؟ق
عنوان قراردادي : [تفسير العياشي ]
عنوان و نام پديدآور : التفسير / لمولفه ابي النصر محمدبن مسعودبن عياش السلمي السمرقندي المعروف بالعياشي رضوان الله عليه ؛ وقف علي تصحيحه و تحقيقه و التعليق عليه هاشم الرسولي المحلاتي
مشخصات نشر : قم : مطبعه العلميه , [؟۱۴] ق = [?۱۹] م = [؟۱۳].
متن عربی:
متن پی دی اف - وب html - اندروید - مطالعه آنلاین
https://www.ghbook.ir/?option=com_dbook ... 67&lang=faترجمه فارسی:
کتاب چاپی
نویسنده : مسعود بن عیاش السلمی
مترجم : عبدالله صالحی نجف آبادی
https://bookroom.ir/book/75779/%D8%AA%D ... 8%AF%DB%8C
توسط najm111 » سه شنبه مارس 09, 2021 5:40 pm 
