حفظ در 12 سالگی

[najm0130]

بسم الله الرحمن الرحیم

[najm0130]

حفظ در 12 سالگی : حدیث نظری



به گزارش خبرنگار ایمنا در فریدن، حدیث نظری اهل روستای دره‌بید از توابع شهرستان فریدن حافظ ۱۶ جزء قرآن است.
حدیث متولد مهرماه ۱۳۸۶ که در شب قدر چشم به جهان گشود. او در سن دو سالگی شروع به صحبت کردن کرد و از همان اوایل چند سوره از قرآن را حفظ بود.
حدیث نظری که متولد روستای دره بید از استان اصفهان است توانایی خواندن و نوشتن فارسی، عربی و زبان انگلیسی را دارد.
نابغه کوچک ما تا اکنون هیچ استادی نداشته است و زیر نظر مادرش تعلیم دیده است.
مادر حدیث که تا سوم راهنمایی درس خوانده است اکنون توانسته نابغه‌ای قرآنی را تربیت کند.
این کودک هفت ساله که تاکنون تحت حمایت هیچ یک از سازمان های دولتی قرار نگرفته است و با این استعداد خدادادی می‌بایست حداقل در سن شش سالگی در مقطع چهارم قرار گرفته باشد ولی متاسفانه باید از پایه شروع کرده و به کلاس اول راهی شود.

این حافظ قرآنی در سن شش سالگی توانایی محاسبه چهار عمل اصلی ریاضی را به طور کامل، خواندن، نوشتن و قرائت بعضی سوره های قرآن به زبان انگلیسی را دارد.
پدر حدیث می‌گوید: حدیث از دوسالگی علاقه خود را به قرآن نشان داد و وقتی ما قرآن قرائت می کردیم کنار ما می نشست و به قرآن نگاه می کرد، وقتی ما متوجه این موضوع شدیم، به آموزش سوره های حمد و توحید و تمرین با او پرداختیم.
مادر این حافظ خردسال قرآن گفت: حدیث، مربی و استاد نداشته و ندارد و در طول این مدت فقط به لطف خداوند متعال، ممارست در یادگیری و هوش بالایش موفق به حفظ ۱۱ جزء قرآن و احادیث ائمه اطهار(ع) شده است.
حدیث نظری نابغه هفت ساله متولد روستای دره بید فریدن است روخوانی و روان خوانی کتاب‌های درس اول تا سوم ابتدایی را در بر گرفته است و حافظ ۵۹ سوره قرآن مجید همراه با ترجمه و تفسیر می باشد.



در ادامه برای آشنایی با حدیث نظری و خانواده او با پدرش به گفت‌وگو نشسته‌ایم که در ذیل تقدیمتان می ‌شود.
پدر این حافظ نوجوان در گفت‌وگو با ایکنا در مورد دلیل اصلی قرآنی شدن دخترش گفت: علت اصلی حافظ قرآن شدن دخترم علاوه بر لطف خداوند و رزق حلال، کمک‌های فراوان مادرش بوده است، به‌دلیل این‌که در روستا هیچ‌گونه امکاناتی وجود ندارد دختر من هم قرآن خواندن و در نهایت حفظ قرآن را زیر نظر مادرش آموخت.
وی به فرزندان دیگرش اشاره و تصریح کرد: به غیر از «حدیث» یک دختر ۱۶ ماهه به نام شهناز و یک پسر ۱۳ ساله به نام محمد‌وحید دارم که کلاس هفتم است، البته پسرم حافظ ۵ جزء قرآن است اما چون به حفظ قرآن چندان علاقه‌ای نشان نمی‌دهد تمایل داریم او را به کلاس‌های آموزشی تلاوت قرآن بفرستیم. برای دختر کوچکم هم برنامه حفظ قرآن را داریم.

وی که به تاکسی‌داری اشتغال دارد، افزود: دخترم در مقطع دوم ابتدایی بوده و در حال حاضر در حال سپری کردن امتحانات مقطع سوم است تا بتواند به صورت جهشی وارد کلاس چهارم شود، او طوری به کل قرآن مسلط است که کافی است آیه را بخوانید تا شماره آیه و نام سوره و شماره صفحه را به شما بگوید، قرآن بدون معنی را نیز می‌تواند ترجمه کند حتی اگر ترجمه آیه خوانده شود نیز می‌تواند به تلاوت آیه بپردازد، او در ترتیل‌خوانی هم مهارت دارد و برای برنامه‌های مختلفی به شهر اصفهان و شهرستان‌های اطراف دعوت شده و به اجرای برنامه پرداخته است.
وی تصریح کرد: «حدیث» موفق به کسب مدرک‌های مختلفی در زمینه حفظ قرآن شده و مدرک ۱۵ جزء وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حفظ کل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حفظ کل سازمان اوقاف و امور خیریه را دارد، هم‌چنین در سفری که به شهر مقدس مشهد داشتیم آستان قدس رضوی نیز طی آزمونی که از وی گرفت به او گواهی حفظ کل قرآن اعطاء کرد.

پدر این حافظ نوجوان از مشکلات و بی‌توجهی‌ها به دخترش گلایه کرد و گفت: برای نشان دادن توانایی‌های دخترم نمی‌دانیم از کجا باید اقدام کنیم، به خاطر فقر امکانات در محل سکونتمان و برای اینکه دخترم بهتر دیده شود و مورد توجه قرار گیرد به مدت دو ماه در شهر مقدس قم ساکن شدیم اما هیچ اتفاق مثبتی در این جابجایی صورت نگرفت و مجبور شدیم به روستا برگردیم، دخترم از قابلیت‌های بالایی در اجرای برنامه حفظ برخوردار است و برای اینکه به او توجه شود حتی در جریان مسابقات بین‌المللی قرآن به سالن اجلاس مراجعه کردیم و با وجود اینکه دخترم تمرینات سختی را پشت سر گذاشته بود تا سطح آمادگی قابل قبولی را کسب کند، به ما مجالی برای اجرای برنامه در جریان مسابقات را ندادند.

[najm0130]

حفظ در 12 سالگی : ریحانه و امیر محمد



خانم طاهره رحیمی که از کودکی فرزندان دوقلوی خود را به حفظ قرآن تشویق می‌کرد خودش نیز به تشویق و درخواست فرزند خردسالش موفق شد حافظ کل قرآن شود.

گفت‌وگوی فارس با طاهره رحیمی ۳۵ ساله مادر خانواده و ریحانه و امیرمحمد خواهر و برادر دوقلوی دوازده ساله و در ادامه تقدیم می‌شود.

خانم رحیمی در ابتدا بفرمایید انگیزه حفظ آیات قرآن چطور در شما به وجود آمد و حفظ قرآن را به صورت جدی از چه زمانی شروع کردید؟
حفظ قرآن کریم از سال‌ها قبل، خواسته و آرزوی قلبی من بود اما هیچ‌گاه انجام این مسئله را در توان خودم نمی‌دیدم و برخی اوقات حتی سوره‌های کوچک را هم می‌خواستم حفظ کنم خیلی برایم سخت بود و از خودم ناامید شده‌ بودم ولی این آرزو را همیشه داشتم که بچه‌هایم حتماً در این مسیر باشند.
ریحانه و امیرمحمد حدوداً ۴ الی ۵ ساله بودند که به کلاس روخوانی قرآن رفتند و بعد از تسلط در روخوانی از شش سالگی شروع به حفظ کردند و از کلاس اول ابتدایی حفظ را به طور جدی شروع کردند. در ابتدای برایشان سخت بود چون بچه بودند و می‌خواستند بازی کنند ولی من آنها را ترغیب می‌کردم و از خوبی‌ها و از اثرات حفظ قرآن برایشان می‌گفتم، البته آنها می‌گفتند تو چرا خودت حفظ نمی‌کنی و چرا خودت شروع نمی‌کنی؟!
بچه‌ها به عمل و کردار ما پدر و مادرها خیلی نگاه می‌کنند و مطالب را از رفتارهای ما برداشت می‌کنند، این حرف پسرم که چرا تو خودت شروع به حفظ قرآن نمی‌کنی، تلنگری شد تا من هم حفظ را شروع کنم

خواسته بچه‌ها از شما دقیقاً چه بود؟
بچه‌ها روخوانی قرآن را بلد بودند و هرصفحه و هر‌مقداری که حفظ می‌کردند برایشان کتاب جایزه می‌گرفتم. یک روز پسرم به من گفت که تو هم بیا بخوان من می‌خواهم به تو جایزه بدهم. گفتم: من چیزی بلد نیستم. گفت: تو که می‌گویی حفظ قرآن اینقدر خوب است و ما را تشویق می‌کنی پس خودت هم باید همراه ما قرآن را حفظ کنی.
بچه‌ها به عمل و کردار ما پدر و مادرها خیلی نگاه می‌کنند و مطالب را از رفتارهای ما برداشت می‌کنند، این حرف پسرم که چرا تو خودت شروع به حفظ قرآن نمی‌کنی، تلنگری شد تا من هم حفظ را شروع کنم و چون دائم با بچه‌ها به کلاس حفظ قرآن در رفت و آمد بودم و آنها را می‌بردم و می‌آوردم از کلاس، من هم پشت در کلاس می‌نشستم پیش گفتم بزار یک بار هم که شده شانس خودم را امتحان کنم و حدوداً یک سال بعد از بچه‌ها وقتی آنها ۴،۵ جزء را حفظ بودند من هم شروع به حفظ قرآن کردم.

از چه سالی کار را آغاز کردید؟
تقریباً از سال ۹۰ یا ۹۱ حفظ قرآن را شروع کردم، کار در ابتدا برایم فوق‌العاده سخت بود. چون یک آزمون ورودی داشت و باید ۱۱ صفحه را حفظ می‌کردیم و حفظ این ۱۱ صفحه برای من ۳ ماه طول کشید. ولی واقعاً کار خداست که وقتی انسان وارد این عرصه می‌شود دست خدا را می‌بیند که چگونه دستش را می‌گیرد و پیش می‌برد. و چون با بچه‌ها با هم پیش‌می‌رفتیم حفظ اندکی برایم راحت‌تر شد.



از ابتدا به درالقرآن حرم می‌رفتید؟
بله کار حفظ قرآن را در دارالقرآن آستان حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) آغاز کردم و به پایان رساندم.

چطور بچه‌ها را در این مسیر به حفظ قرآن تشویق می‌کردید؟ جاهایی که بچه‌ها احساس خستگی می‌کردند و حفظ قرآن برای آنها دشوار می‌شد، راهکار شما چه بود؟
در طول مدتی که بچه‌ها قرآن را حفظ می‌کردند من خیلی به آنها فشار نمی‌آوردم و تا خودم احساس می‌کردم که بچه‌ها دارند خسته می‌شوند آن ترم را حذف می‌کردیم مثلاً یک ترم اصلاً دارالقرآن حرم نرفتیم و بچه‌ها را ثبت‌نام نکردم. نمی‌گذاشتم عرصه به آن حد برسد که دیگر بخواهند بزنند زیر همه چیز. حتی یک روز گفتم عیبی ندارد اصلاً به کلاس نمی‌رویم و استراحت می‌کنیم و بعداً می‌رویم، ما می‌خواهیم قرآن را بخوانیم که «الا بذکر‌الله تطمئن القلوب» شود نه اینکه باعث فشار عصبی و روانی مضاعف برای ما شود. در آن حد نمی‌گذاشتم برسد و بیشتر با تشویق و بردن بچه‌ها به پارک و شهربازی و خریدن جایزه و ... ریحانه و امیرمحمد را ترغیب به حفظ قرآن در ادامه مسیر می‌کردم.
در طول مدتی که بچه‌ها قرآن را حفظ می‌کردند من خیلی به آنها فشار نمی‌آوردم و اگر احساس می‌کردم که بچه‌ها خسته شدند آن ترم را حذف می‌کردم

با توجه به اینکه شما خانه‌دار هستید، روزانه چند ساعت برای قرآن وقت‌می‌گذارید؟
تقریباً صبح‌ها یک الی دو ساعت برای خودم وقت می‌گذاشتم و زمانی که حفظ را انجام می‌دادم حدود ۴ ساعت از صبح تا ظهر وقت می‌گذاشتم و بعدازظهر که بچه‌ها می‌آمدند کاملاً در اختیار بچه‌ها بودم.

نظر همسرتان در این زمینه چه بود؟
ایشان خیلی تشویق می‌کردند و اگر همراهی‌های همسرم نبود ما هیچ وقت به اینجا نمی‌رسیدیم. برخی اوقات به او هم می‌گفتیم تو هم بیا حفظ کن، اما می‌گفت: همین که من بتوانم شما را پشتیبانی کنم برای من کافیست. در واقع همسرم در رفت و آمد به کلاس و کارهای منزل خیلی کمک می‌کردند. در کار کردن با بچه‌ها خیلی کمک می‌کردند و من به ایشان می‌گفتم که اگر بر فرض حفظ قرآن برای ما ۱۰ ثواب داشته باشد ۹ ثواب آن برای شما است.

در خلال حفظ قرآن موضوع عمل به آیات قرآن را چگونه در دستور کارتان داشتید؟
اصلاً خیلی نیازی نیست که با بچه‌ها به طور کلامی درگیر شد. بلکه در رفتارمان باید عامل به قرآن باشیم؛ با توجه به وضعیت حجاب جامعه، بسیار در مقوله حجاب با دخترم کار می‌کردم و آیات قرآن را برایش می‌خواندم و می‌گفتم ببین که خداوند درباره حجاب چه می‌گوید و باید در رفتار با نامحرم چگونه برخورد کرد. البته بیشتر در عمل باید حواسمان باشد و رعایت کنیم، به طور مثال وقتی من بخواهم بگویم که به پدر و مادرتان احترام بگذارید، من خودم به پدر و مادرم احترام می‌گذاشتم و اینها در عمل می‌دیدند و وقتی یکی از بچه‌ها به من بی‌احترامی می‌کرد فرزند دیگرم می‌گفت: «و بالوالدین احسانا» پس چرا عمل نمی‌کنی. بچه‌ها فقط نگاهشان به عمل پدر و مادر است و آن عمل است که باعث تربیت فرزندان می‌شود و حرف خیلی جایی ندارد.

پس در واقع شما دو مراقب حضوری هم همراه خود دارید؟
بله. برخی اوقات که ناخواسته کار اشتباهی انجام می‌دادم می‌آمدند آیات قرآن را برایم می‌خواندند که اینجا اینطور می‌گوید و باید این کار را بکنیم و من هم حرف آنها را تائید می‌کردم. هم شیرین است و هم سخت! رسالت سختی را بر گردن انسان می‌گذارد و باید خیلی مراقب رفتار و کردار خود باشیم. برخی اوقات که چندین بار هم تذکر بدهند که دیگر بدتر می‌شود و کارها بیشتر زیر ذره‌بین می‌رود. چون مستقیماً با قرآن در ارتباط هستیم باید طوری رفتار کنیم که دیگر بچه‌ها نگویند شما بر خلاف قرآن عمل کرده‌اید.

شما خودتان هم مربی قرآن هستید؟
من در ابتدا کلاسی در منزل داشتم و الان محل برپایی کلاس در بقعه جوانمرد قصاب، نزدیک منزلمان است که اغلب بچه‌ها در تابستان‌ و در اوقات فراغتشان به آنجا می‌آیند و سایر ایام سال هم ۷ الی ۸ نفر خانم در گروه‌های سنی مختلف اعم از دانشجو، خانه‌دار و ... یکی دو سالی است که با هم کار می‌‌کنیم و الان به حفظ جزء دوم قرآن کریم رسیده‌ایم.
خیلی برای حفظ آیات الهی روی شاگردانم فشار نمی‌آورم و اذیتشان نمی‌کنم و می‌‌گویم همین که در این مسیر باشید کفایت می‌کند.



خانم رحیمی شما که تجربه تربیت فرزندانتان را همراه با حفظ کل قرآن داشته‌اید چه توصیه‌ای برای آن دسته از والدینی دارید که هنوز در وادی تربیت قرآنی فرزندانشان گام برنداشته‌اند؟
ما تمام دستورات زندگیمان را از ائمه می‌گیریم و کلام حضرت علی (ع) است که می‌فرماید فرزندانتان را از کودکی با ما اهل بیت و قرآن آشنا کنید قبل از اینکه ذهن آنها با افکار پوچ نااهلان پر شود. البته بستگی به شرایط هم دارد ولی من فکر می‌کنم و با این تجربه‌ای که داشته‌ام خیلی راضی هستم که بچه‌هایم را از کودکی در این مسیر آوردم.

بودند کسانی که با ما شروع کردند و در نیمه راه رها کردند و وقتی الان با هم برخورد داریم می‌گویند ما دیگر حریف نشدیم و وقتی بچه‌ها را به جامعه سپردیم دیگر نتوانستیم آنها را به مسیر قرآن و اهل بیت(ع) بازگردانیمشان. من به همه می‌گویم که حتی اگر فرزندانشان در مسیر حفظ قرآن پیشرفت آنچنانی هم ندارند باز هم بودن در این مسیر کفایت می‌کند حالا به جای ۵ سال ۱۰ سال یا سال‌های سال حفظ قرآن طول بکشد. ما الان این قرآن را که حفظ کردیم نمی‌خواهیم ببندیم بزاریم کنار، قرار است قرآن تا آخر عمر همراه ما باشد.
مثلاً من در کلاسی که دارم شاگردانم سنی پایینی دارند می‌گویم اگر دوست ندارید حفظ کنید بیایید آنهایی را که حفظ هستید را با هم دوره کنیم و روخوانی بخوانیم و در همین مسیر قرآن بودن برای ما مهم است.
سن طلایی هم در همین دوران کودکی است. بچه‌ها با این ضریب هوشی بالایی که دارند فقط برنامه‌ریزی و زمینه‌چینی خوب لازم است تا در این راه بمانند، هر خانواده‌ای می‌تواند بچه خودش را با برنامه‌ریزی مناسب در این مسیر نگهدارد نه خیلی فشار بیاورد نه خیلی رها کند که کلاً خارج شود و حتی به هم‌سن‌ و سالان خودم هم می‌گویم که اگر من ۷ سال پیش به این مسئله فکر می‌کردم اصلاً باورم نمی‌شد که بتوانم حتی یک صفحه از قرآن را حفظ کنم اما وقتی پا در این مسیر می‌گذاری مثل رفتن پای پله برقی است وقتی پایت را روی پله اول بگذاری خدا دستت را می‌گیرد و می‌برد و من خیلی راضی‌ هستم که حفظ قرآن را از کودکی برای فرزندانم آغاز کردم.

من به همه می‌گویم که حتی اگر فرزندانشان در مسیر حفظ قرآن پیشرفت آنچنانی هم ندارند باز هم بودن در این مسیر کفایت می‌کند حالا به جای ۵ سال ۱۰ سال یا سال‌های سال حفظ قرآن طول بکشد

یعنی به اعتقاد شما اگر بچه‌ها از سنین کودکی به حفظ قرآن بپردازند ناخودآگاه در مسیر اهل بیت و قرآن قرار می‌گیرند؟
صد در صد. کلام حضرت علی است که فرموده‌اند اگر همت شما آخرت باشد دنیا را خود خدا قسم خورده‌ است که آباد می‌کند. من برای بچه‌ها شب‌های امتحان یا مسابقه‌شون با امتحانات قرآنی مصادف می‌شد می‌گفتم اول بنشینید قرآن را بخوانید و بعد بروید درستان را بخوانید. یک وقتی می‌گفتند نه درس بخوانیم و من می‌گفتم ببینید باید این سختی را بکشید و اگر در حفظ قرآن سختی بکشید خداوند سختی فهم درس را از شما برمی‌دارد و واقعاً انقدر این مسئله برایشان تجربه شد که این مسئله را کاملاً درک کرده‌ بودند.
مثلاً وقتی مادران می‌آمدند و می‌گفتند که شما چکار می‌کنید که بچه‌ها اینقدر درسشان خوب است؛ می‌گفتم که من هیچ کار خاصی با آنها نمی‌کنم و حتی اگر الان بپرسی بچه‌ها درس‌شان کجاست من نمی‌دانم و هیچ دخالتی در درس‌شان نداشتم و همه وقتم را صرف فقط قرآن می‌کردم و بقیه‌اش را سپرده بودم به خدا و دوست داشتم که بیشتر به آخرتشان بپردازند و چون می‌دانستم که خدا وقتی قسمی می‌خورد وعده‌اش حق است.