احوال بلاد ترك (تركيه قفقاز تركمنستان قرقيزستان تا مغولستان)

[pejuhesh232]

.

[نبض زمان]

توصیه پوتین به اردوغان: احیای تفاهمنامه آدانا

براي دريافت مشروح اين مطلب، گاهنامه معرفت به زمان، 1 جمادي الاخري 1440 را از لينک زير دانلود نماييد:
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/2/Maerefa ... 2-1440.doc

[نبض زمان]

سالروز کشتار شیعیان شهر خواجه‌لی در منطقه قره‌باغ

براي دريافت مشروح اين مطلب، گاهنامه معرفت به زمان؛ 3 رجب 1440 را از آدرس زير دريافت نماييد:
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/2/Maerefa ... ab1440.doc

[نبض زمان]

اختلاف نمايندكان ترك مجلس ايران با سياست خارجي دولت در برابر موضوع ارمنستان و قره باغ / شبيه مخالفت برخي نمايندگان در برجام

براي دريافت مشروح اين مطلب، گاهنامه معرفت به زمان؛ 3 رجب 1440 را از آدرس زير دريافت نماييد:
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/2/Maerefa ... ab1440.doc

[pejuhesh232]

آخرين وضعيت قره باغ
لبخند اسرائیل برای پیروزی آذربایجان در ماجرای قره باغ بابت چیست؟

اندیشکده «کوئینسی»:
لبخند اسرائیل برای پیروزی آذربایجان در ماجرای قره باغ بابت چیست؟ / آیا توافق اخیر به ضرر ایران تمام می شود؟

الدار ممدوف در وبسایت Responsible Statecraft وابسته به اندیشکده «کوئینسی» نوشت: در آغاز جنگ میان ارمنستان و آذربایجان، گروهی از تندروها در واشنگتن که عموما هم به اندیشکده‌های نومحافظه کار مانند موسسه هادسون و بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها (FDD) وابسته بودند از آمریکا خواستند که از آذربایجان حمایت کند. استدلال آن‌ها نیز این بود که ارمنستان متحد ایران است، در حالی که آذربایجان متحد اسرائیل به حساب می‌آید. بنابراین پیروزی آذربایجان به نفع تل‌آویو خواهد بود.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: سرنوشت قره باغ کوهستانی چیزی نیست که نومحافظه کاران آمریکایی به آن علاقه مند باشند، اما از آن جایی که این موضوع به نحوی به ایران مربوط می‌شود آن‌ها نیز نسبت به اتفاقات آن حساسیت از خود نشان می دهند. مطابق انتظار آنها، پیروزی آذربایجان در این جنگ می تواند باعث بروز [مشکلات امنیتی در ایران] شود.

جنگ در قره باغ در 10 نوامبر با تلاش‌های روسیه پایان یافت. براساس توافق طرفین مقرر شد بخشی از قره باغ که بیش از 20 سال تحت اشغال ارمنستان بوده دوباره به آذربایجان بازگردد. همچنین براساس این توافق مقرر شد تا حدود 2000 نیروی حافظ صلح روسی وارد منطقه شدند تا از وضع موجود جدیدی که به ثبات آذربایجان کمک می‌کند، اطمینان حاصل کنند.

اگرچه اسرائیل از پیروزی باکو در جنگ قره باغ خوشنود خواهد بود، اما این که آیا این پیروزی منافع استراتژیک مضاعفی را در درگیری با ایران نصیب این کشور کند مشخص نیست.

روابط آذربایجان و اسرائیل بر اساس توافقی استوار است که طبق آن اسرائیل به آذربایجان سلاح می‌فروشد و در عوض نفت خریداری می‌کند. براساس برآوردها تا 40 درصد واردات اسلحه آذربایجان از اسرائیل صورت می‌گیرد. در سویی دیگر اسرائیلی‌ها از طرف باکو در واشنگتن لابی می‌کنند. به نظر می‌رسد الهام علی اف، رئیس جمهور آذربایجان، مانند بسیاری از حکومت‌های خودکامه خاورمیانه معتقد است که راه واشنگتن از اورشلیم می‌گذرد. اسرائیل از طرف دیگر برای جمع‌آوری اطلاعات علیه ایران یا حمله نظامی به این کشور به حضور در مرزهای شمالی آن احتیاج دارد.

جنگ قره باغ فواید این ارتباط با اسرائیل را به آذربایجانی ها ثابت کرد. سلاح‌های پیشرفته اسرائیلی، به ویژه هواپیماهای بدون سرنشین تهاجمی، نقشی اساسی در شکست ارمنستان داشت. بنابراین اسرائیل ارزش خودش را به عنوان یک شریک مهم برای آذربایجان نشان داد.

این شراکت سرمایه‌ای است که باکو همچنان به ادامه آن اصرار می‌ورزد. از دیدگاه آذربایجان، آتش بس با ارمنستان موقت است چرا که بخشی از قره باغ کوهستانی هنوز خارج از حاکمیت موثر آذربایجان قرار دارد و وضعیت منطقه همچنان مشخص نیست. آذربایجان در جهت تأمین حمایت آمریکا در جنگ‌های دیپلماتیک آینده در مورد حل و فصل نهایی و همچنین سلاح‌های خود برای کمک به حفظ برتری کیفی بر ارمنستان، به کمک اسرائیل نیاز خواهد داشت. در ازای آن، آذربایجان همچنان به جاسوسان اسرائیلی اجازه می‌دهد تا از خاک این کشور علیه تهران استفاده کند. با این حال، امید تندروهای طرفدار اسرائیل مبنی بر اینکه آذربایجان در قره باغ بیشتر پیش روی کند و برنامه‌های آنها برای بی ثبات سازی ایران را تسهیل نماید، تنها آرزو است.

در طول جنگ، علی اف روابط بسیار خوبی با تهران داشت. وی شخصا گزارش رسانه‌های آذربایجان مبنی بر اینکه ایران در انتقال اسلحه از روسیه به ارمنستان کمک کرده را تکذیب کرد. او و مشاوران‌اش بارها بر دوستی و روابط عمیق بین آذربایجان و ایران تاکید کردند. در همین حال، تهران که نسبت به اقلیت آذری خود با احتیاط عمل می‌کرد، پیام‌های سیاسی و مذهبی ارسال داشت تا به باکو اطمینان دهد که ایران حامی تمامیت ارضی آذربایجان است.

به نظر می‌رسد كه تهران در جهت طرفداری از باكو تغییر جهت داده چرا که تصور می‌کند با این کار مرزهای خود را از خطر هرگونه درگیری نجات می دهد. البته این حرکت تهران کاملاً هم موفقیت آمیز نبود، زیرا یک بخش از توافقنامه آتش بس به ضرر منافع ایران است. بر اساس توافق ایروان و باکو یک دالان مستقیم زمینی که آذربایجان را از طریق خاک ارمنستان به نخجوان متصل می‌کند دیگر در اختیار باکو خواهد بود. پیش از این، این کشور باید برای رسیدن به نخجوان از طریق ایران عبور می‌کرد و این یک اهرم فشار برای تهران بود.

با این حال، جای سوال است که آیا علی اف قصد دارد از آن برای ایجاد یک درگیری تازه با ایران استفاده کند؟ علی اف برخلاف سلف خود در اوایل دهه 1990، یک پان ترکیسم ایدئولوگ نیست و به نظر می‌رسد جاه طلبی‌های وی تنها محدود به بازگرداندن سرزمین‌های آذربایجان طبق مرزهای شناخته شده بین المللی باشد. همچنین نباید فراموش کرد که بازسازی سرزمینهای بازگردانده شده به منابع عظیم اقتصادی احتیاج دارد. همه گیری کرونا، فساد، سرکوب و نیاز به مدرن سازی اقتصادی نیز مشکلات دیگری است که حکومت با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کند. در این شرایط، درگیری با ایران آخرین چیزی است که علی اف به آن نیاز دارد.

آذربایجان به روابط متقابل خود با اسرائیل ادامه خواهد داد، اما این روابط مبتنی بر مصلحت و منافع ملی خواهد بود، پس با این اوصاف نقشه‌های دور از ذهن ضد ایرانی که توسط تندروهای آمریکایی در واشنگتن چیده می‌شود فعلا جایی در سیاست‌های باکو ندارد.

عليرغم اينكه نوشته براى ايران خوب نيست
اما همين كه سرزمينهاى اسلامي و شيعه از اشغال ارنيها خارج شد خودش موفقيتي است
و روابط چهل ساله حمايتي ايرانيها عليه اذربايجان مسلمان خوب نبود كه مقداري تعديل شد

[نبض زمان]

تحلیل اندیشکده آمریکایی از جنگ قره‌باغ

مطالب مفيدي در اين تحليل براى تحولات قره باغ و قفقاز هست

تحلیل اندیشکده آمریکایی از جنگ قره‌باغ:
اشتباهات محاسباتی ارمنستان در ورود به جنگ با آذربایجان چه بود؟
رهبران ارمنستان دچار خودشیفتگی شده و تبلیغات سیاسی خودشان را باور کردند
https://www.mashreghnews.ir/news/1148935/‏

سرویس جنگ نرم مشرق - اندیشکده شورای سیاست خارجی آمریکا در مقاله‌ای به قلم سوانته کورنل، مدیر حوزه آسیا و قفقاز در این اندیشکده و یکی از بنیان‌گذاران نهاد سیاست امنیتی در اندیشکده صهیونیستی مرکز راهبردی جینسا نوشت: از زمان جنگ ارمنستان و آذربایجان، ارمنستان متحمل عقب‌نشینی‌های نظامی سنگین در مواجهه با نیروهای آذربایجان شد.

ارمنستان در همه جنبه‌های این درگیری دچار خطا شد
در این گزارش آمده است: به نظر می‌رسد که ارمنستان در این جنگ غافل‌گیر شد و این اتفاقی عجیب است زیرا ارمنستان طی سال‌های اخیر به شدت به لفاظی‌های خصمانه و جسورانه علیه آذربایجان می‌پرداخت. اما چرا درگیری آنچنان‌ که رهبران ارمنی تصور می‌کردند پیش نرفت؟ دلیل این امر در شماری از محاسبات شدیداً اشتباه نهفته است، به طوری که رهبری ارمنستان تقریباً در مورد همه جنبه‌های این درگیری دچار خطا شدند: فضای بین‌المللی، پاسخ روسیه، نقش ترکیه در این درگیری، و نیز پویایی‌های داخلی دشمنش یعنی آذربایجان.

درگیری ارمنستان-آذربایجان همواره مؤید یک تناقض عمیق بوده است. جمعیت ارمنستان، یک‌سوم جمعیت آذربایجان است، و ارمنستان فاقد منابع طبیعی و امتیاز و برتری ژئوپلیتیکی کلیدی آذربایجان است. اما ارمنستان در اوایل دهه ۱۹۹۰، پیروز جنگ شد، که دلیل آن عمدتاً دو عامل زیر بود: آشوب داخلی در آذربایجان و پشتیبانی روسیه از ایروان. این عوامل به ارمنستان کمک کرد تا بر منطقه ناگورنو-قره‌باغ و نیز بر قلمروهای بزرگ‌تر اطراف آن که محل اقامت حدود ۷۵۰ هزار آذری بود که مجبور به فرار شدند، مسلط شود.

آذربایجان به دنبال انتقام از اشغال خاک خود
در ارمنستان، این پیروزی به مبنایی برای احساس برتری نظامی بدل شد که تا ماه اخیر دوام آورد. اما به لحاظ دیپلماتیک، به زودی آشکار شد که ارمنستان پا را از گلیمش درازتر کرده است. عمدتاً به دلیل تاریخ تراژیک ارمنستان، این کشور از حمایت چشمگیر بین‌المللی برخوردار شده بود. اما پیشروی‌های ارضی ایروان و پاک‌سازی قومی آذری‌ها در بازه زمانی ۹۴-۱۹۹۳، تصور مذکور را تغییر داد. در سال ۱۹۹۶، قطعنامه‌های سازمان‌های بین‌المللی نظیر سازمان ملل و سازمان امنیت و همکاری در اروپا آشکار ساخته بود که دیگر کشورهای جهان موافق بازگرداندن کلیه قلمروهای اشغالی به آذربایجان هستند و راه‌حلی را برای درگیری می‌پذیرند که بنا به آن اجازه خودگردانی به ارمنی‌های منطقه ناگورنو-قره‌باغ داده می‌شود اما استقلال کامل آن‌ها پذیرفته نمی‌شود.

به علاوه، با توجه به وسعت قلمروهایی که ارمنستان اشغال کرد، بدیهی بود که نه رهبری آذربایجان و نه جامعه آن با وضعیتِ پیش‌آمده کنار نخواهند آمد. در عوض، یک احساس قدرتمند انتقام در آذربایجان ایجاد شد، و آذربایجان بخش چشمگیری از سودهای بادآورده نفتی‌اش را روی بخش نظامی این کشور سرمایه‌گذاری کرد. عدم توازن فزاینده بین دو کشور، پیش از پیش تحمل‌ناپذیر شد. واکنش ارمنستان عبارت بود از تعمیق وابستگی نظامی به روسیه، که آن را تضمینی برای پیشرفت‌های نظامی خود تلقی می‌کرد.

امیدواری روزافزون ارمنی‌ها به روسیه
برای مدتی، ارمنستان خود را قانع کرده بود که زمان به‌واقع به نفعش است. پس از دو رویداد شوکه‌کننده در سال ۲۰۰۸ – جنگ در گرجستان و بحران مالی جهانی – ظاهراً اطمینان ارمنستان به مسکو حتی بیشتر هم شد. اینکه غرب از جلوگیری از شکست نظامی عزیزکرده‌اش در منطقه قفقاز یعنی گرجستان ناتوان است آشکار شده بود، و بحران مالی سبب کاهش تدریجی نقش‌آفرینی کشورهای غربی در این منطقه شد. استقلال کوزوو در همان سال باعث یک دولت آلبانیایی دیگر در منطقه بالکان شد، که ارمنی‌ها آن را به عنوان مدلی برای سرنوشت آتی منطقه ناگورنو-قره‌باغ تلقی کردند. پس از اشغال کریمه توسط روسیه در سال ۲۰۱۴، که شباهت‌هایی با تسخیر ناگورنو-قره‌باغ توسط ارمنستان در دو دهه قبل داشت، امیدهای ارمنی‌ها بیش از پیش فزونی گرفت. در نتیجه، ارمنستان مذاکرات به رهبری سازمان امنیت و همکاری در اروپا پیرامون درگیری ارمنستان-آذربایجان را عمدتاً به عنوان تاکتیکی برای وقت‌کشی قلمداد کرد و به نظر نمی‌رسید که دستیابی به توافقات جدی در ازای صلح را ضروری تلقی کند.

امتناع روسیه از متوقف کردن آذربایجان
در آوریل ۲۰۱۶، تشدید تنش‌ها منجر به جنگی چهار روزه شد که در آن آذربایجان، برای نخستین بار از سال ۱۹۹۴، بار دیگر بر بخش‌هایی از قلمروهای اشغالی مسلط شد. نکته مهم این‌که در حالی که مسکو متعاقباً در صدد مذاکره بر سر یک توافق آتش‌بس برآمد، اما از مداخله در راستای متوقف ساختن پیشروی آذری‌ها امتناع کرد. این اتفاق باید زنگ خطر را در ایروان به صدا درمی‌آورد. اما عجیب است که این رویداد، در عوض باعث موضع‌گیری سخت‌تر ارمنستان شد.

نخستین تغییر، تغییری زبانی بود. ارمنی‌ها به تدریج قلمروهای اشغالی پیرامون ناگورنو-قره‌باغ را «قلمروهای آزادشده» نامیدند – و این تغییر بزرگی بود، زیرا این نواحی سابقاً به عنوان یک حفاظ امنیتی و یک کارت مذاکره به منظور تضمین موافقت آذربایجان با وضعیت ناگورنو-قره‌باغ محسوب می‌شدند. اما اکنون موضع ارمنستان تغییر کرده بود: ارمنی‌ها اکنون خاطرنشان می‌کردند که شاید اصلاً تمایلی به بازگرداندنانی قلمروها نداشته باشند، و به این ترتیب، چهار قطعنامه سازمان ملل را که خواهان بازگشت «فوری و بدون قید و شرط» این قلمروها به آذربایجان می‌شد نادیده گرفتند.

پاشینیان: قره‌باغ از آنِ ارمنستان است، تمام

زمانی که نیکول پاشینیان در بهار ۲۰۱۸ و در پی یک «انقلاب مخملی» به قدرت رسید، در ابتدا ظاهراً مایل به ازسرگیری فرایند صلح بود. نخبگان آذری از به قدرت رسیدن وی استقبال کردند: باکو از فرصت شروع عملیات‌های نظامی در جریان آشوب داخلی در ارمنستان استفاده نکرد. باکو به امید دستیابی به شریکی برای صلح، ظاهراً تمایل داشت که به پاشینیان فرصت تا دهد تا قدرتش را تحکیم کند. زمانی که علی‌اف و پاشینیان در اکتبر ۲۰۱۸ در دوشنبه با هم ملاقات کردند، بر سر کاهش تنش‌ها به توافق رسیدند. اکنون چشم‌انداز برقراری صلح، بهتر از گذشته بود.

اما سپس تغییری روی داد. در ماه مه ۲۰۱۹، پاشینیان از پذیرش «اصول مادرید» که توسط سازمان امنیت و همکاری در اروپا تعیین شده و مبنای مذاکرات از سال ۲۰۰۷ بود، امتناع کرد. وی همچنین در صدد تغییر شکل مذاکرات برآمد، و خواهان حضور رهبری محلی منطقه ناگورنو-قره‌باغ در گفتگوها شد. اما وی سپس در جریان سخنرانی در اوت ۲۰۱۹ در پایتخت قره‌باغ، عنوان کرد که «قره‌باغ از آنِ ارمنستان است، تمام»، و بار دیگر از یکپارچگی ارمنستان و قره‌باغ سخن گفت که در اواخر دهه ۱۹۸۰ موجب شعله‌ور شدن آتش جنگ شده بود. این گفته‌های وی نه‌تنها متناقض بودند – اگر قره‌باغ از آنِ ارمنستان است، چرا باید دارای کرسی مجزایی در پای میز مذاکره باشد – بلکه ظاهراً جایی برای مذاکرات پیرامون وضعیت این قلمرو باقی نگذاشت. نشانه‌های دیگری هم دال بر چرخش موضع ارمنستان وجود داشت. آنا هاکوبیان همسر پاشینیان، که جنبش «زنان برای صلح» را در سال ۲۰۱۸ به راه انداخته بود، در خلال این تابستان لباس نظامی به تن کرد و با دست گرفتن یک اسلحه، تلاش کرد تا از آموزش نظامی برای زنان حمایت کند. پسر وی نیز داوطلب خدمت در قلمروهای اشغالی شد.

جنگ‌های جدید برای قلمروهای جدید
راهبرد نظامی ارمنستان نیز تغییر کرد: در همان سال، دیوید تونویان وزیر دفاع – که قدرت و نفوذ وی به تدریج در دولت افزایش یافت – عنوان کرد که ارمنستان اکنون منکر منطق زمین برای صلح می‌شود که مبنای مذاکرات بود، و در عوض راهبردی مبنی بر «جنگ‌های جدید برای قلمروهای جدید» را دنبال خواهد کرد. همراه با این دعاوی، تحرکات جسورانه‌ای نیز صورت گرفت که وضعیت میدانی را تغییر داد: ارمنستان تقریباً به صورت علنی، انتقال ارمنی‌های سوریه و لبنان به قلمروهای اشغالی و اسکان آن‌ها در این نواحی را کلید زد، و واقعیت‌های جدیدی را در عرصه میدانی ایجاد کرد و سبب تحریک بیش از پیش باکو شد. موضع ایروان به بهترین نحو در مصاحبه پاشینیان با برنامه هارد تاک بی‌بی‌سی در اوت ۲۰۲۰ خلاصه شد، که استیون ساکور مجری خشمگین برنامه را بر آن داشت که به پاشینیان بگوید «واضح است که شما یک حافظ صلح نیستید».

اما رهبران ارمنستان سپس پا را از این هم فراتر نهادند: آن‌ها، احتمالاً سهواً، اقداماتی را صورت دادند که نقش ترکیه در این مشاجره را پررنگ‌تر کرد. زمانی در ماه ژوئیه سال جاری، جنگ در مرز نواحی غیرمناقشه‌برانگیز ارمنستان-آذربایجان در شمال منطقه درگیری شروع شد، ترکیه نگران آن شد که ارمنستان به تهدیدی برای زیرساخت‌های انرژی در مجاورت تأسیسات انتقال نفت و گاز آذربایجان شود. متعاقباً، در اوایل ماه اوت، رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر ارمنستان، هر دو در مراسم صدمین سالگرد پیمان سور سخنرانی کردند؛ توافقی که موجب تشکیل یک دولت ارمنی در شرق ترکیه شد – و برای یک قرن موضوع اعتراضات ملی‌گرایان ترکیه بوده است.

چهار محاسبه شدیداً اشتباه از جانب رهبران ارمنستان
این رویدادها مؤید حداقل چهار محاسبه شدیداً اشتباه از جانب رهبران ارمنستان است. نخست این‌که سخن گفتن از «قلمروهای آزادشده»، بازتاب تلاشی عامدانه در راستای بهره‌برداری از ضعف نهادها و قانون بین‌المللی بود. برای دو دهه، آذربایجان تلاش‌هایش را روی استفاده از دیپلماسی و فشار بین‌المللی بر ارمنستان جهت بازداشتن ارمنستان از تلاش برای تغییر مرزهای بین‌المللی از طریق نیروی نظامی، متمرکز کرده بود. ظاهراً ضعف تضعیف نظم بین‌المللی، دست ارمنستان را باز گذاشت تا کنترلش بر این سرزمین‌ها را برای مدتی نامعلوم حفظ کند. آنچه رهبری ارمنستان نادیده گرفت این است که همین نظم بین‌المللی بود که آذربایجان را از کنار گذاشتن دیپلماسی و پیگیری راه‌حل نظامی بازداشته بود.

در سال ۲۰۱۹، رئیس‌جمهور الهام علی‌اف اشاره کرد که وضعیتی در جهان پیش آمده که در آن «قدرت، حق است»، و تلویحاً گفت که اگر آذربایجان نتواند از طریق دیپلماسی به اهدافش دست یابد، مطابق قاعده مذکور وارد عمل خواهد شد. به طور مشابه، ارمنستان متوجه الزامات شکستش در به رسمیت شناخته شدن قلمرو اشغالی توسط جامعه بین‌المللی نشد. چنان‌که رویدادهای اخیر آشکار ساخته است، تا زمانی که جنگ بر سر قلمرو به رسمیت شناخته‌شده آذربایجان توسط جامعه بین‌المللی باشد، قدرت‌های غربی و دیگر قدرت‌ها کاری نمی‌توانند بکنند جز صدور فراخوان‌های تکراری برای توقف درگیری و آغاز مذاکرات.

دوم و شاید مهم‌تر این‌که نتوانست این واقعیت را درک کند که نمی‌تواند حمایت روسی را قطعی تلقی کند. نفوذ روسیه بر ارمنستان به حدی شدید شده بود که ولادیمیر پوتین ابراز تمایل به برقراری رابطه نزدیک با الهام علی‌اف را چندان خطر بزرگی احساس نکرد و تلاش کرد تا آذربایجان را وارد مدار روسیه کند. دانشجویان حوزه راهبرد روسیه از دیرباز متوجه شده بودند که کرملین نفوذش بر ارمنستان را به عنوان اهرم فشاری برای دستیابی به نفوذ بر گرجستان و آذربایجان به‌کار می‌گیرد، که هر دوی آن‌ها دارای اهمیت ژئوپلیتیک بسیار بیشتری هستند. چندین سال قبل، مسکو فروش مقادیر زیادی تسلیحات به آذربایجان را آغاز کرد. مسلماً باکو قیمت‌تری بالاتر از ایروان پرداخت می‌کرد، اما این اقدام احتمالاً سبب شده است که رهبران ارمنستان، راهبردشان مبنی بر وابستگی به روسیه را اساساً به پرسش بکشند، چراکه روسیه همچنین تلاش زیادی کرد تا باکو را راضی کند که به سازمان‌های تحت رهبری روسیه نظیر اتحادیه اقتصادی اوراسیا بپیوندد. اما علی‌رغم این‌که روسیه از مداخله در تنش‌هایی که در خلال سال ۲۰۱۶ بروز کرد اجتناب ورزید، دولت ارمنستان باز هم به بازاندیشی جدی در مورد رابطه‌اش با روسیه نپرداخت.

بی‌اعتمادی پوتین به پاشینیان و شیوه به قدرت رسیدن وی
در عوض، ایروان مانند بازیگری که گزینه‌های بدی در دست دارد، به وضوح شروع به بلوف‌زدن کرد تا جایی که باکو نهایتاً تصمیم گرفت واکنش نشان دهد. پوتین عمیقاً به پاشینیان و شیوه به قدرت رسیدن وی بی‌اعتماد است، و به نظر می‌رسد که از ناکامی وی خرسند شود – احتمالاً به امید این‌که رژیم سابق بار دیگر در ایروان به قدرت برسد. جالب‌توجه است که الهام علی‌اف در ماه اوت سال جاری در صدد حذف نیروهای طرفدار روسیه در دولتش برآمد و علناً از فروش‌های نظامی روسیه به ارمنستان گلایه کرد. رویکرد محتاطانه پوتین ممکن است بازتاب نیاز به جلب رضایت آذربایجان در راستای کسب نفوذ بیشتر بر مهم‌ترین کشور راهبردی در منطقه قفقاز باشد. اگرچه امکان تغییر روندها وجود دارد، اما فعلاً به نظر می‌رسد که روسیه مداخله قاطع در این جنگ را چندان برای خود سودمند تلقی نمی‌کند، و حتی به نظر می‌رسد که می‌خواهد از این فرصت تشدید تنش‌ها استفاده کند و نیروهای حافظ صلح روس را به منطقه درگیری بفرستد. در هر صورت، ارمنستان منزوی‌تر از آن بود که از لفاظی‌هایش برمی‌آمد.

ناتوانی مقامات ارمنی در تحلیل شرایط منطقه‌ای
سوم این‌که رهبران ارمنستان نتوانستند پیوندهای رو به رشد میان قفقاز جنوبی و خاورمیانه را به درستی تحلیل کنند، به خصوص نقش ترکیه در منطقه را. از سال ۲۰۱۵ به بعد، یک نیروی ملی‌گرای قوی درون دولت ترکیه ریشه دوانده، و بیش از پیش به عامل تعیین‌کننده سیاست خارجی ترکیه بدل شده است. رئیس‌جمهور رجب طیب اردوغان – که یک اسلام‌گراست و نه یک ملی‌گرا – به سمت و سویی ملی‌گرایانه‌تر سوق داده شده، به طوری که آنکارا در صدد به چالش کشیدن روسیه در سوریه و لیبی برآمده است. برای ارمنستان، این واقعیت که پهپادهای ترکیه توانستند از سد سامانه‌های دفاع هوایی روسیه عبور کنند، حداقل در مورد لیبی، باید مایه نگرانی جدی شده و نیاز به احتیاط بیشتر را برجسته ساخته باشد. علی‌رغم نشانه‌های هشداردهنده آشکار، مثلاً اظهارات اردوغان در فوریه ۲۰۲۰ مبنی بر این که قره‌باغ به همان اندازه که برای آذربایجان اهمیت دارد برای ترکیه هم مهم است، رهبران ارمنستان اما به‌هیچ‌وجه نتوانستند چرخش در موضع ترکیه در قبال درگیری فعلی را پیش‌بینی کنند. در واقع، آن‌ها از طریق اقداماتی نظیر استقبال از پیمان سور در تابستان سال جاری، چرخش مزبور را تسریع کردند.

نهایتاً، رهبران ارمنستان نتوانستند دگرگونی داخلی اخیر در آذربایجان را درک کنند. ظاهراً رهبران ارمنستان متوجه نشدند که رویکرد جسورانه‌تر علی‌اف بر جدی‌ترین مشکل آذربایجان یعنی درگیری بر سر قلمروهای آذری اشغال‌شده تأثیر خواهد گذاشت، گرچه علی‌اف بارها از این وضعیت ابراز ناخرسندی کرده بود.

ارمنستان نتوانست ژئوپلیتیک کشورش و منطقه را درک کند
پس چرا رهبران ارمنستان دچار چنین اشتباه محاسباتی عمیقی شدند؟ چندین دلیل برای این امر به ذهن می‌رسد. جهان طی سال‌های اخیر سریعاً تغییر کرده است، و ارزیابی الزامات تأثیرات متقابل فرایندهای جهانی و منطقه‌ای نیازمند انعطاف‌پذیری چشمگیر و مهارت‌های تحلیلی است. ظاهراً رهبران ارمنستان دچار خودشیفتگی شده و تبلیغات سیاسی خودشان را باور کردند. اما این امر هم نمی‌تواند توضیحی برای شکست بزرگ آن‌ها باشد؛ شکستی که تنها از طریق یک تحلیل عمیق‌تر پیرامون سیاست داخلی ارمنستان می‌توان آن را توضیح داد.

اکنون آشکار شده است که نخست‌وزیر نیکول پاشینیان – که قبل از به قدرت رسیدنش به عنوان رهبر اعتراضات خیابانی در سال ۲۰۱۸، فاقد تجربه سیاسی بود – نتوانسته است ژئوپلیتیک کشورش و منطقه را درک کند. اما وی همواره از جانب رهبری قبلی ارمنستان دست کم گرفته شد، و در مقابل به سمت رهبری قره‌باغ متمایل شد، و روابط حسنه‌ای با مسکو برقرار کرد. این امر باعث یک وضعیت شدیداً ناپایدار شد، به طوری که پاشینیان تصمیم گرفت با اتخاذ موضعی بیش از پیش ملی‌گرایانه و تحکیم قدرت خود، از رقبایش پیشی بگیرد. در واقع، فراخوان وی برای یکپارچگی احتمالاً بیشتر معطوف به رهبری قره‌باغ بود و قصد داشت محبوبیت خود میان ارمنی‌های قره‌باغ را نیز افزایش دهد. در این صورت، وی شدیداً تأثیر این لفاظی‌ها بر باکو را دست کم گرفته است.

دو طرف درگیری یک توافق آتش‌بس را به امضا رسانده‌اند که پیروزی نظامی آذربایجان را تحکیم می‌کند و در عین حال مؤید سطحی از کنترل ارمنستان بر بخش‌هایی از ناگورنو-قره‌باغ است. خسارت بلندمدت ناشی از اشتباهات محاسباتی ارمنستان که در اینجا به آن‌ها پرداخته شد، کاملاً مشهودند. اگرچه بخشی از خسارت وارده فیزیکی است، اما مهم‌تر از آن، آسیبی است که به تصورات ارمنی‌ها وارد شد: احساس برتری نظامی ارمنستان اکنون به باد رفته، و احساس انزوایش ملموس شده است. اکنون باید آشکار شده باشد که ارمنستان تنها در صورتی می‌تواند امن باشد که به صلح پایدار دست یابد. با توجه به ناتوانی پاشینیان، به دشواری می‌توان حدس زد که وی چگونه از این برهه حساس عبور می‌کند، در حالی که درخواست‌ها برای استعفای وی نیز بیشتر خواهد شد.

این اندیشکده در پایان خاطرنشان کرد: خواه پاشینیان در قدرت بماند با برکنار شود، همچنان باید منتظر ماند و دید که آیا ارمنستان از این ماجراجویی مخاطره‌آمیز درس می‌گیرد و تلاشی جدی برای رسیدن به صلح را آغاز می‌کند یا نه.

[00343179]

جغرافياي جديد تركيه تا 2050 شامل استانهاى تركزبان ايران و كشورهاى ترك نزاد اطراف + دولت عثماني قديم

رونمایی ترکیه از نقشه‌ جاه‌طلبانه اردوغان / ایران دست ترکیه را خوانده است


تلویزیون ترکیه نقشه‌ای مربوط به ۱۲ سال پیش را رو کرده که حوزه نفوذ ترکیه را تا سال ۲۰۵۰ نشان می‌دهد. واکنش ایران و روسیه به این نقشه چه بوده است؟

سرویس جنگ نرم مشرق - مرکز مطالعات راهبردی بگین سادات در گزارشی به قلم دکتر جیمز دورسی عضو ارشد این اندیشکده صهیونیستی نوشت: یک شبکه تلویزیونی ترکیه که پیوندهای نزدیکی با رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور این کشور دارد، به تازگی نقشه‌ای مربوط به ۱۲ سال پیش را رو کرده که حوزه نفوذ ترکیه را تا سال ۲۰۵۰ نشان می‌دهد. این حوزه نفوذ از جنوب شرقی اروپا در ساحل شمالی دریای مدیترانه و لیبی در ساحل شرقی آن در شمال آفریقا گرفته تا خلیج فارس، شام، قفقاز، و آسیای میانه امتداد دارد.
نقشه‌ای برگرفته از کتاب اندیشکده استراتفور

در این گزارش آمده است: شبکه تلویزیونی تی‌جی‌آرتی ترکیه که از شکست سال گذشته ارمنستان در برابر آذربایجان قوت قلب گرفته است، از این نقشه در راستای پیشبرد سیاستی بهره گرفته که از دیرباز در دستورکار برخی از نزدیک‌ترین مشاوران اردوغان قرار دارد.

نقشه فوق‌الذکر نخستین بار در کتابی به قلم جورج فریدمن بنیانگذار شرکت اطلاعاتی آمریکایی پرنفوذ استراتفور منتشر شد. پس از نشان دادن این نقشه در تلویزیون، روزنامه پان‌ترک «ترکیه» (چهارمین روزنامه پرتیراژ ترکیه) خواستار بهره‌گیری از پیروزی آذربایجان جهت ایجاد ائتلاف نظامی میان کشورهای ترک‌زبان شد.

این اندیشکده تصریح کرد: در کشوری که پس از چین بزرگ‌ترین زندان روزنامه‌نگاران در دنیا محسوب می‌شود، این شبکه حداقل بدون موافقت تلویحی دولت ترکیه نمی‌تواند یک سیاست منطقه‌ای پان‌ترکی با رنگ و بوی اسلامی را به پیش ببرد.

اقدام این گروه رسانه‌ای بازتاب‌دهنده تلاش‌های ترکیه جهت بهره‌برداری از این واقعیت است که موفقیت ژئوپلیتیکی اخیر ترکیه در قالب پیروزی آذربایجان با حمایت ترکیه پیشاپیش نتایج ملموسی به ارمغان آورده است. پیروزی نظامی موجب شده تا آذربایجان، و به تبع آن ترکیه، به یک مسیر حمل‌ونقل ثانویه به سمت غرب بدل شوند. این امر به کشورهای آسیای میانه امکان می‌دهد تا کریدورهای تحت سلطه روسیه یا ایران را دور بزنند.



آیا ترکمنستان از نقشه‌های ترکیه خبر دارد؟

در ادامه این گزارش آمده است: ترکمنستان متوجه تغییر نقشه ژئوپلیتیکی شد و در ماه ژانویه فوراً به مناقشه دیرین خود با آذربایجان پایان داد و با بهره‌برداری مشترک از منابع نفتی دریای خزر موافقت کرد. حصول توافق متعاقب قراردادی بود که در ماه دسامبر منعقد شد و به موجب آن قرار شد شرکت دولتی نفت جمهوری آذربایجان (SOCAR) ماهانه تا ۴۰۰۰۰ تن نفت از شرکتانی ترکمنستان خریداری کند.

توافق فوق‌الذکر می‌تواند به تکمیل خط لوله گازی دریای خزر کمک کند. این خط لوله از کریدور گاز جنوبی که اخیراً عملیاتی شده عبور می‌کند، روسیه و ایران را دور می‌زند، و گاز مورد نیاز یونان و بلغارستان را از طریق آذربایجان تأمین می‌کند.

ماه قبل، آذربایجان به همراه ترکمنستان و افغانستان موافقت کردند که کریدور حمل‌ونقل لاپیس ـ لازولی را توسعه دهند. کریدور مذکور، کشور جنگ‌زده افغانستان را به ترکیه متصل می‌کند. همزمان، در اولین گام جهت بهره‌برداری از جایگاه آذربایجان به‌عنوان یک کانون ترانزیتی، قزاقستان صادرات کاتد مس به ترکیه را از راه آذربایجان آغاز کرد.

واکنش تحلیلگران روسی و ایران به نقشه جغرافیایی جدید ترکیه

این مرکز صهیونیستی عنوان کرد: برتری‌های اخیر آذربایجان و ترکیه زنگ خطر را در میان تحلیلگران روسی و ایرانی به صدا درآورده است، حتی با اینکه شبکه تی‌جی‌آرتی شاید هدفش از نشان دادن نقشه پیش‌گفته اساساً دامن زدن به شور و اشتیاق ملی‌گرایانه در داخل و آزمودن واکنش‌های منطقه‌ای بوده باشد.

سیاستمداران و تحلیلگران روسی و ایرانی به نظر از این دیدگاه به برنامه پخش‌شده توسط شبکه تلویزیونی مزبور نگاه کردند. با وجود این، آنها فوراً متوجه شدند که نقشه ترسیم‌شده توسط فریدمن شامل قفقاز شمالی و همچنین کریمه می‌شود. ایرانی‌ها نیز متوجه شدند که حوزه نفوذ ترکیه در شمال، جنوب، و غرب با کشورشان هم‌مرز خواهد بود.

طی ماه‌های اخیر، ترکیه و اوکراین در خصوص همکاری در زمینه توسعه فناوری‌های دارای کاربرد نظامی مرتبط با موتور، الکترونیک هوابرد، پهپاد، موشک‌های ضدکشتی و کروز، سیستم‌های راداری و تجسسی، روباتیک، فضا، و ماهواره توافق کرده‌اند. ترکیه از به رسمیت شناختن الحاق کریمه به خاک روسیه خودداری کرده و از روسیه به خاطر حمایت از شورشیان اوکراینی انتقاد کرده است. شبه‌جزیره کریمه محل سکونت تاتارهای کریمه است.

اکثر مفسران روسی به دنبال آن بودند تا این نقشه را کم‌اهمیت جلوه دهند. این امر موجب شد تا آندره کراسوف معاون کمیته دفاعی مجلس نمایندگان روسیه هشدار دهد: «اگر آنها [ترک‌ها] می‌خواهند روحیه روسیه و سلاح‌های ما را بیازمایند، بگذارید اینکار را کنند.»

اقدامات تحریک‌آمیز اخیر ترکیه

نویسنده گزارش در بخش دیگری مدعی شد:‌ از دیدگاه تهران، نشان دادن نقشه استراتفور توسط شبکه تلویزیونی تی‌جی‌آرتی جدیدترین مورد از اقدامات تحریک‌آمیز ترکیه قلمداد می‌شود.

از جمله این اقدامات می‌توان به قرائت یک شعر ملی‌گرایانه توسط اردوغان در جریان یک رژه نظامی در آذربایجان اشاره کرد. شعر مذکور خواستار یکپارچگی مجدد استان‌های آذری‌نشین ایران با کشور آذربایجان شده است. یک اقدام دیگر نیز انتشار نقشه‌ای در صفحه اینستاگرام بخش عربی‌زبان رادیو و تلویزیون دولتی ترکیه بود که در آن استان نفت‌خیز خوزستان واقع در ایران که جمعیت بزرگی از عرب‌ها را در خود جای داده است، جدای از ایران نشان داده شده بود.

معترضان در مقابل کنسولگری ترکیه در شهر تبریز مرکز استان آذربایجان غربی شعار سر دادند: «آن‌هایی که چشم طمع به سرزمین‌های این سوی ارس دارند، بهتر است تاریخ را مطالعه کنند و ببینند که آذربایجان، مشخصاً مردم تبریز، همواره در دفاع از ایران پیشگام بوده‌اند. اگر ایران در شب کودتا به کمکتان نیامده بود، سرنوشت شما نیز شبیه سرنوشت محمد مرسی رئیس‌جمهور مصر می‌شد.»

ایران از دیرباز تحرکات ترکیه را پیش‌بینی کرده است

مرکز مطالعات راهبردی بسا در انتهای گزارش خود تصریح کرد: از آنجا که ایران طبق نقشه ترسیمی شبکه تی‌جی‌آرتی و استراتفور در محدوده حوزه نفوذ ترکیه قرار نمی‌گیرد، مسئولان و تحلیلگران ایرانی عمدتاً در قبال نقشه مذکور واکنشی نشان نداده‌اند ــ با وجود این، اقدامات میدانی ایران حکایت از آن دارند که جمهوری اسلامی از دیرباز تحرکات ترکیه را پیش‌بینی کرده است، هرچند جنگ سال گذشته میان آذربایجان و ارمنستان موجب غافلگیری این کشور شد.

با این حال ایران طی یکسال گذشته به دنبال آن بوده تا حضور نظامی خود را در دریای خزر تقویت کند و پیوندهای نزدیکی در حوزه دریانوردی با دیگر کشورهای ساحلی دریای خزر برقرار کند. این کشورها عبارتند از روسیه، آذربایجان، ترکمنستان، و قزاقستان.

https://www.mashreghnews.ir/news/119504 ... 8%B1%D8%A7

[00343179]

«وقوع بیش از ۷۱ مورد آتش سوزی در محدوده حداقل ۱۷ شهر ترکیه در مدت تنها سه روز /   یک گروه وابسته به گروه تروریستی پ ک ک به نامِ "گروه ابتکار کودکان آتش"، مسوولیت آتش سوزی‌های اخیر ترکیه را بر عهده گرفته است.

چرا «پ ک ک» ترکیه را به آتش کشید؟


در شرایطی که مردم ترکیه در روز‌های اخیر، بار‌ها و بار‌ها با این پرسش رو به رو شده اند که آیا آتش سوزی‌های گسترده اخیر در این کشور، عمدی هستند یا خیر؟، نیروی هوایی ترکیه حدودا ۴۰ مورد از مواضع گروه تروریستی "پ ک ک" در خاک عراق را هدف حمله قرار داده است. امری که نمودی از پاسخ روشنِ ترکیه به عامل اصلی ایجاد آتش سوزی‌های اخیر در این کشور است.

فرارو- خبرگزاری "تی آر تی وورلد" در گزارشی به تحلیل آتش سوزی‌های اخیر در ترکیه پرداخته و به طور خاص با اشاره به این مساله که ایجاد حریق‌های عمدی، یکی از تاکتیک‌های اساسی گروه "پ ک ک" در نبرد علیه دولت ترکیه است، سعی کرده استدلال‌های مختلفی را برای روشن شدنِ هر چه بیشتر نقش گروهِ مذکور در آتش‌زدن جنگل‌های ترکیه به عنوان یک حربه جنگی را مورد اشاره قرار دهد. این در حالی است که به تازگی یک گروه وابسته به گروه تروریستی پ ک ک به نامِ "گروه ابتکار کودکان آتش"، مسوولیت آتش سوزی‌های اخیر ترکیه را بر عهده گرفته است.

تی آر تی وورلد دراین رابطه می‌نویسد: «وقوع بیش از ۷۱ مورد آتش سوزی در محدوده حداقل ۱۷ شهر ترکیه در مدت تنها سه روز (در فاصله روز‌های ۲۸ تا ۳۰ جولای)، تا حد زیادی بسیاری از مردم ترکیه را با این گمانه‌زنی رو به رو کرده که این آتش‌سوزی‌ها، احتمالا حملات خرابکارانه و تروریستی هستند.

به گزارش فرارو، علل طبیعی نظیر شرایط آب و هوایی و یا ایجاد آتش سوزی بر اثر بی احتیاطی‌های مردم، از جمله دلایل شایعِ وقوع آتش سوزی در کشور‌های اقصی نقاط جهان هستند. در این راستا، "وزیر کشاورزی و جنگل‌بانی ترکیه" گفته است: وقوع آتش سوزی در مناطق مختلف ترکیه و در شرایطی که باد هم وزش چندانی ندارد و شاهد انتقال آتش از یک نقطه به نقطه دیگر نیستیم، تا حد زیادی سوظن‌ها در مورد عمدی بودن آتش سوزی‌های اخیر در ترکیه را افزایش داده است"


رجب طیب اردوغان" رئیس جمهور ترکیه نیز به صراحت گفته است: "آتش سوزی‌های اخیر پدیده‌ای نیستند که ما به آن‌ها بی اعتنایی کنیم. این آتش سوزی‌ها اگرچه در مناطق مختلف روی داده اند با این حال، در شرایط زمانی تقریبا یکسانی اتفاق افتاده اند".

در جریان آتش سوزی‌های اخیر، جدای از دستگاه‌های دولتی، بسیاری از مردم محلی و بخش خصوصی نیز جهت خاموش کردن شعله‌های آتش در بخش‌های مختلف ترکیه، دست به دست هم داده اند. با این همه، دولت ترکیه درست همزمان با گسترده کردن تلاش‌های خود جهت به کنترل درآوردن بحران آتش سوزی در این کشور، چندین فروند هواپیمای نظامی را در تاریخ ۳۰ جولای به شمال عراق اعزام کرد تا دست به عملیات نظامی علیه مواضع گروه تروریستی "پ ک ک" بزنند.

این جنگنده‌های نظامی حدودا به ۴۰ هدف نظامی گروه پ ک ک حمله کرده اند و بنا بر آنچه وزارت دفاع ترکیه اعلام کرده، کاملا اهداف خود را نیز نابود کرده اند. امری که به نظر می‌رسد با توجه به ارزیابی‌های نهاد‌های اطلاعاتی ترکیه نسبت به دست داشتن گروه پ ک ک در آتش سوزی‌های اخیر ترکیه اتفاق افتاده است. مساله‌ای که البته اخیرا نیز به تایید گروه پ ک ک رسیده است.

پ ک ک و تاکتیک ایجاد آتش سوزی‌های عمدی
گروه پ ک ک همواره از حربه تخریب محیط زیست برای پیشبرد دستور کار‌های خود بهره برده است. بسیاری از حامیان پ ک ک در مورد آتش سوزی‌های اخیر ترکیه نیز، موضعی توام با لذت و خوشحالی را در مورد این اتفاق ابراز کرده اند و به نوعی حتی آن را مورد حمایت قرار داده اند.

در سال ۲۰۲۰ و در سالگرد اخراج رهبر گروه پ ک ک "عبدالله اوجالان" از سوریه نیز (در تاریخ ۹ اکتبر سال ۱۹۹۸)، آتش سوزی‌های گسترده‌ای در اقصی نقاط شهر‌های ترکیه به وقوع پیوست و حدودا ۴۰۰ هکتار از جنگل‌های این کشور و مناطق مسکونی آن و همچنین هزاران گونه جانوری در ترکیه را طعمه حریق کرد.

در آن زمان، گروه موسوم به "کودکانِ آتش" که وابسته به گروه تروریستی پ ک ک بود، در یک سایت اینترنتی وابسته به گروه پ ک ک، به طور رسمی مسوولیت آتش سوزی‌ها در ترکیه را بر عهده گرفت. این گروه در ارتباط با آتش سوزی‌های اکتبر ۲۰۲۰ ترکیه اعلام کرده است: "ما به آتش مقدس، سلام و درود می‌فرستیم".

گروه تروریستی پ ک ک که از سال ۱۹۸۴ در جنگ با دولت ترکیه است، به طور خاص از دهه ۱۹۹۰، از تاکتیک ایجاد حریق و آتش سوزی‌های عمدی برای حمله به دولت ترکیه استفاده می‌کند. در این رابطه، دولت ترکیه به طور خاص بر این باور است که یونان، یعنی همان کشوری که به زعم آنکارا، بسیاری از نیرو‌های پ ک ک در آن آموزش می‌بینند نیز سهم بسزایی در اقدامات خرابکارانه این گروه در مساله ایجاد آتش سوزی‌های عمدی در خاک ترکیه دارد (یونان و ترکیه، رقابت و خصومت‌های زیادی با هم دارند). در برخی موارد، گروه پ ک ک جنگل‌هایی را در ترکیه به آتش کشیده که توریست‌های خارجی زیادی را به خود جذب می‌کردند.

گروه پ ک ک تنها جنگل‌ها را در خاک ترکیه به آتش نمی‌کشند. آن‌ها همچنین خطوط انتقال نفت و نهاد‌های دولتی ترکیه را نیز به آتش می‌کشند. گروه پ ک ک در جریان ایجاد حریق‌های عمدی خود در مناطق مدیترانه‌ای ترکیه که محل‌های عمده جذب توریست‌های خارجی برای این کشور هستند، ظرف قریب به پنج سال، حدودا دو هزار هکتار از اراضی جنگلی این کشور را به آتش کشیده و نابود کرده اند. این گروه مسوولیت حریق‌های مذکور را نیز به طور رسمی پذیرفته اند.

در برخی موارد نیز، گروه پ ک ک با ایجاد حریق‌های عمدی سعی داشته تا حواس نیرو‌های امنیتی ترکیه را پرت کند و راه را برای فرار اعضای خود که به نوعی در محاصره نیرو‌های امنیتی این کشور بوده اند، هموار کند. این گروه و گروه‌های وابسته آن تاکنون بار‌ها و بار‌ها از این تاکتیک استفاده کرده اند و آن را به طور رسمی نیز در بیانیه‌های خود مورد اشاره قرار داده اند.

در این چهارچوب، "مراد کارایلان" یکی از رهبران مهم و برجسته گروه پ ک ک (آمریکا برای دستگیری و یا جسد وی، جایزه تعیین کرده است) نیز در موضع گیری گفته است: "وقتی اعضای پ ک ک هیچ اسلحه‌ای در اختیار ندارند، ایجادِ حریق عمدی یک تاکتیک راهگشا برای آن‌ها است". او در ادامه می‌گوید: "دو یا سه جوان دور هم جمع می‌شوند و امکان دارد که بگویند ما که سلاحی نداریم. با این حال، کبریت و فندکی که در دستان آن‌هاست، خود یک سلاح موثر علیه دولت ترکیه است"».

https://fararu.com/fa/news/499224

[00343179]

حواشی توافق جدید ترکیه ـ اسرائیل و پشیمانی فوری آنکارا

ترس از پیامدهای توافق سیاسی ـ تجاری جدید بین ترکیه و لابی سیاسی ـ تجاری صهیونیسم، تیم اردوغان را سراسیمه کرد و نهاد امضاکننده توافق، سریعاً ابراز پشیمانی و عقب‌نشینی کرد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، هم‌زمان با سفر «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه به نیویورک، حواشی یک توافق بین ترکیه و رژیم صهیونیستی، وزارت امور خارجه ترکیه را در تنگنا قرار داد.

دو روز پیش، روزنامه قرار که به عنوان تریبون اصلی هواداران «گل»، «باباجان» و «داود اوغلو» شناخته می‌شود، از یک عکس و یک متن، افشاگری کرده و حضور معاون وزیر امور خارجه ترکیه در کنار یک مقام صهیونیستی در نیویورک را به چالش کشید.

پس از افشاگری روزنامه «قرار»، جریانات اسلامگرای ترکیه به میدان آمدند و با نیش و کنایه و بیان انتقادات تند، اردوغان و «چاووش اوغلو» را تحت فشار قرار دادند. به همین خاطر ترس از پیامدهای توافق سیاسی ـ تجاری جدید بین ترکیه و لابی سیاسی ـ تجاری صهیونیسم، تیم اردوغان را سراسیمه کرد و نهاد امضا کننده توافق، سریعاً ابراز پشیمانی و عقب‌نشینی کرد.

«متین گورجان» تحلیل‌گر سیاسی و نظامی ترکیه که نام او در کنار علی باباجان به عنوان یکی از مؤسسین «حزب جهش و دموکراسی» قرار گرفته، فردی است که با لو دادن عکس و متن زیر، توافق نهاد تجاری ترکیه در آمریکا با لابی صهونیست‌ها را افشا کرد.

متین گورجان در یک توییت کوتاه نوشت: «ظاهراً از خیر آرمان و مبارزه فلسطین هم گذشتند و توافق جدیدی بین ترکیه و اسرائیل امضا شد.»

حالا که نهاد سیاسی ـ تجاری ترکیه در آمریکا، شانه از زیر بار توافقنامه مزبور خالی کرده، روزنامه‌هایی همچون «ملی گازته (ارگان حزب سعادت)» و روزنامه قرار، این سؤال را پیش کشیده‌اند: اگر این توافق ربطی به دولت نداشت، چه کسی معاون وزیر را به این جلسه فرستاده است؟

از پسردایی اردوغان تا معاون وزیر

«خلیل موتلو» فعال سیاسی و اقتصادی و چهره دانشگاهی ترکیه، رئیس نهادی به نام «کمیته ملی راهبردی ترک آمریکایی» (TASC) است. ساختمان اصلی این نهاد در مَنهَتن نیویورک واقع شده است و در سفر اخیر اردوغان به نیویورک برای شرکت در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، گروه تجاری ـ سیاسی مزبور، میزبان اردوغان بود و پسرعمه و پسردایی در یک قاب کنار هم قرار گرفتند.

اردوغان در نشست کمیته ملی ترک ـ آمریکایی، از اعضای این کمیته خواست برای جذب سرمایه‌گذاران آمریکایی و تقویت و توسعه روابط تجاری بین آنکارا و واشنگتن، تلاش بیشتری کنند. اما کسی فکرش را نمی‌کرد که در همان روزها، نهاد مزبور، متنی را با اسرائیلی‌ها امضا کرده باشد که بندها و تعهدات آن، در سطح وزارت امور خارجه و بسیار فراتر از یک شرکت لابی‌گر تجاری است.

یک ارزیابی ساده و اجمالی نشان می‌دهد که توافق بین کمیته ملی ترک ـ آمریکایی و نهاد یهود ارتدوکس، دقیقاً هم مسیر و همراه با متن موسوم به پیمان آبراهام (Abraham Accords‎) است که در سال 2020 میلادی و با تلاش‌های داماد یهودی ترامپ یعنی جَرِد کوشنر، بین آمریکا، امارات و رژیم صهیونیستی، شکل گرفت.

امضاکنندگان توافق‌نامه اخیر ترکیه و اسرائیل عبارتند از: خلیل موتلو، مدیر، گونای اوینچ، معاون و دووی هونیگ رئیس اتاق بازرگانی یهودیان ارتدکس که در عکس کلاه کوچک ویژه یهودیان را بر سر دارد!

برخی از بندهای توافق از قرار زیر بود:

1. تقویت روابط بین جوامع با برنامه‌های مرتبط طراحی شده برای تقویت تبادل فرهنگی، مذهبی، آموزشی و اجتماعی.

2. ایجاد روابط بین افراد بر اساس قدردانی و احترام متقابل و موضع‌گیری علیه هر گونه تعصب و نفرت، یهودستیزی، اسلام‌هراسی و خصومت با ترکان.

3. ارتقای روابط تجاری و تجاری بین ایالات متحده، اسرائیل و ترکیه به عنوان یک ضرورت.

4. مخالفت با تحریم‌های مختلف اسرائیل و ترکیه؛ زیرا تحریم، افراط‌گرایی را تشویق می‌کند و آسیب می‌رساند.

5. ارتقای صلح، رفاه و امنیت منطقه از طریق طرح‌هایی مانند توافقنامه ابراهیم.

6. مخالفت با هر گونه رادیکالیسم، افراط‌گرایی خشونت‌آمیز و تروریسم که آمریکا، اسرائیل و ترکیه را هدف قرار می‌دهد.


محافظه‌کاران ترکیه معتقدند که دستگاه دیپلماسی این کشور رفتار دورویانه داشته و در حالی که سال گذشته، پیمان آبراهام یا ابراهیم را به عنوان خیانت به آرمان فلسطین تلقی کرده، امسال این پیمان را پذیرفته و آن را عادی قلمداد کرده است.

خروج از توافق، عذرخواهی از معاون وزیر

پس از اقدام تحلیل‌گر نزدیک به باباجان در افشای توافق ترکیه و اسرائیل، نهاد تحت امر خلیل موتلو پسردایی رئیس جمهور ترکیه، دو اقدام مهم انجام داد:

نخست این که با انتشار یک بیانیه کوتاه اعلام کرد: به دلیل عدم اجماع مناسب، TASC از اعلامیه مشترک با اتاق بازرگانی یهودیان آمریکا خارج می‌شود. ما مشتاقانه منتظر گفتگوهای بیشتر با همه طرف‌های ذی‌نفع برای صلح، رفاه و امنیت هستیم.

دوم: با انتشار بیانیه‌ای دیگر، اعلام کرد که این نهاد اقتصادی ـ سیاسی ترکیه در آمریکا، با اقدام غلط خود معاون وزیر امور خارجه را در شرایط سخت قرار داده و خود را ملزم می‌داند که از او عذرخواهی کند.

واقعیت این است که توضیحات خلیل موتلو برای عذرخواهی از «یاووز سلیم کران» معاون وزیر امور خارجه، تا حدی خنده‌دار و عجیب است و در توضیح این موضوع آورده است: هیچ هماهنگی و برنامه‌ریزی اولیه و توافق شده‌ای برای حضور جناب معاون وزیر وجود نداشت و ایشان فقط از سر ادب و تواضع، درخواست ما را برای گرفتن عکس پذیرفتند. به عبارتی دیگر، جناب معاون وزیر، در جریان جزئیات توافق نبودند و نه به شکل فردی و نه به شکل سازمانی، هیچ ارتباطی با ایشان نداشت. ولی چون ما درخواست عکس کردیم، پذیرفتند و حاضر شدند در کنار ما در عکس بایستند. از این بابت از ایشان عذرخواهی می‌کنیم.

این توضیحات عجیب در حالی بیان شده که در عکس منتشر شده، دیپلمات شناخته شده ترکیه یعنی یاووز سلیم کران، در حالی که دو مقام ترک و یهود، کاغذ حاوی متن توافق را در دست گرفته‌اند، در میانه آنها ایستاده و عملاً ژست رسیدن به توافق گرفته است.

در پایان باید گفت، اقدام «کمیته ملی راهبردی ترک آمریکایی» (TASC) گونه‌ای از نبض‌سنجی و امتحان بود و احتمالاً دستگاه دیپلماسی ترکیه به دنبال این بود که نوع و جنس واکنش‌های داخلی به توافق با رژیم صهیونیستی را درک کند و احتمالاً با اتفاقاتی که افتاد و با خروج از توافق مزبور، فعلاً پرونده عادی سازی روابط را با سرعت اندک و با احتیاط بیشتری پیش خواهد برد.


https://tn.ai/2578005

[00343179]

بهنام بهراد" عضو پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش

درباره نواقص آموزش مجازی در ايران كه در دوران كرونا و با شبكه شاد مشكلاتش بيشتر ظاهر شد

1- پلتفرم آموزش مجازی باید استاندارد باشد و
بیش از ۹۰ درصد نیاز معلمان و دانش‌آموزان را پاسخگو باشد، ما چنین پلتفرم
در ایران نداریم،

2- کشورهای جهان از دو دهه گذشته آموزش مجازی در پلتفرم‌های
مختلف را داشتند اما در ایران آماده نبودیم و یکباره (از روي اجبار وبخاطر كرونا) وارد آموزش مجازی
شدیم، بنابراین شبکه شاد ایجاد شد،

3- در پیمایشی درباره شبکه شاد با حضور
۵۰ هزار معلم سراسر کشور مشخص شد کارایی آن حدود ۶۰ درصد است.

4- معلمان از قبل با آموزش‌های
مجازی آشنایی نداشتند بنابراین وقتی وارد این فضا شدند به دلیل فقدان
مهارت‌های لازم نتوانستند تدریس مناسب و با کیفیت داشته باشند

5- از سوی
دیگر کشور از نظر زیرساخت‌ها آماده آموزش مجازی نبود، همچنان پهنای باند
اینترنت و پوشش آن مناسب نیست و بسیاری از نقاط کشور به اینترنت مناسب
دسترسی ندارند،
اين در حالي است كه متوليان اينرتنت كشور خيل برمدعا مي باشند و تا جايكزيني اينرتنت ملي بجاى اينترنت جهاني را در سر دارند و بيست سال است عليرغم سلطه بر همه امور اينترنت و به قول خودشان اداره زير ساختها حتى توانايي سامانه هاي دولتي براى ارتباط محدود را ناتوان هستند مثل سامانه واكس كرونا كه جند روز بيش قفل كرد و بيشتر سامانه ها كه كاربران را عاجز مي كند جه برسد بخواهد 13 مليون دانش اموز را بوشش دهد

6- و مشکل دیگر نداشتن تجهیزات از جمله تبلت و موبایل است، به دلیل‌ شرایط اقتصادی و امکانات متفاوت خانواده‌ها شاهد هستیم برخی توانایی تهیه موبایل و تبلت و تامین هزینه‌های اینترنت را ندارند یا در برخی مناطق یا خانواده‌ها دختران در اولویت آموزش نیستند، معلولان و ناتوانان از آموزش مجازی کنار گذاشته شدند،

تمام این موارد باعث می‌شود جمعیت زیادی از دانش‌آموزان
نتوانند از آموزش مجازی استفاده کنند تمام این مشکلات باعث
افت یادگیری دانش‌آموزان به ویژه طبقات صعیف‌تر جامعه شد.

[00343179]

سرنوشت ترکیه پس از اردوغان

آیا اردوغان بیمار است؟/ سرنوشت ترکیه پس از اردوغان چه خواهد شد؟

نشریه آمریکایی «فارن پالیسی» به گمانه‌زنی‌ها در خصوص وضعیت سلامتی رئیس‌جمهور ترکیه با توجه به برخی شواهد و ترسیم صحنه سیاسی این کشور در دوران پسااردوغان پرداخته است.

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، نشریه آمریکایی «فارن پالیسی» در گزارشی با این عنوان که «اردوغان ممکن است بیمارتر از آن باشد که بتواند به هدایت ترکیه ادامه دهد»، به گمانه‌زنی‌ها در خصوص وضع سلامت جسمانی وی با توجه به برخی شواهد پرداخته و این مسئله را خبری بد برای سیاست این کشور خوانده است.

در مقدمه این گزارش آمده است: از سال ۲۰۱۹ کارشناسان، روزنامه‌نگاران و نظرسنج‌های ترکیه چشم به انتخابات عمومی ترکیه که قرار است در سال ۲۰۲۳ برگزار شود، دوخته‌اند. این احتمالاً به این دلیل است که حزب حاکم عدالت و توسعه (AKP) شکست‌های تحقیرآمیزی را از سوی نامزدهای شهرداری خود در مراکز اصلی جمعیتی ترکیه از جمله استانبول در انتخابات محلی سال ۲۰۱۹ متحمل شده است.

طبق این گزارش، نظرسنجی‌های منظم از زمان آن انتخابات نشان می‌دهد که علیرغم تسلط این حزب بر نهادهای سیاسی و رسانه‌های ترکیه، محبوبیت حزب حاکم عدالت و توسعه متزلزل است. بنا به گفته‌ها، به نظر می‌رسد که رجب طیب اردوغان اقبال خود را به ویژه در میان جوانان این کشور از دست داده و ممکن است در آستانه سال ۲۰۲۳ آسیب‌پذیر باشد، البته نه لزوماً آنطور که اکثر مردم فکر می‌کنند، بلکه نشانه‌هایی وجود دارد که ممکن است آنقدر بیمار باشد که اصلاً نتواند دوباره نامزد شود.

در ماه‌های اخیر، مجموعه‌ای از ویدئوها منتشر شده که در آن‌ها رئیس‌جمهور ترکیه وضع سلامتی خوبی ندارد. برخی از آن‌ها به اندازه بقیه واضح نیستند، اما در مجموع سوالاتی آشکار را در خصوص سلامتی اردوغان مطرح می‌کنند. به عنوان مثال، در یک ویدئو، به نظر می‌رسد که رئیس جمهور ترکیه هنگام بالا رفتن از پله‌ها به کمک همسر خود و دستیارش نیاز دارد. در دیگری، به نظر می‌رسد که او در هنگام راه رفتن در «آنیت‌قابیر» مقبره «مصطفی کمال آتاتورک» بنیان‌گذار ترکیه، خودش را می‌کشد و در راه رفتن مشکل دارد. و در ویدئویی که در ماه ژوئیه مورد توجه زیادی قرار گرفت، به نظر می‌رسد که اردوغان در طول یک خوش و بش تلویزیونی با اعضای حزب عدالت و توسعه، با حالت بی‌رمق و بریده بریده حرف می‌زند.

به نوشته این نشریه آمریکایی، در این ویدئوها بعضی اوقات او کاملاً نحیف به نظر می‌رسد و همراه با آن‌ها شایعاتی درباره سلامت رئیس‌جمهور ترکیه مطرح شده است از جمله داستان‌هایی که ادعا می‌کند او با فراموشی فزاینده، مشکلات تنفسی، گیجی، تهوع و کاشت یک دستگاه دفیبریلاتور داخلی (دستگاه الکتروشوک) درگیر است. بر اساس همین روایات، اردوغان تعداد پزشکان اطراف خود را افزایش و برخورد با مطبوعات را کاهش داده و قبل از رویدادهای عمومی مسکن دریافت می‌کند.

در ادامه گزارش فارن پالیسی گفته شده این شایعات اغلب توسط افراد خارج از ترکیه یا کسانی که از حلقه افراد نزدیک به او خارج شده‌اند، مطرح می‌شود و بنابراین ادعاها در خصوص رو به موت بودن اردوغان ممکن است فقط در حد حرف‌های بیهوده باشد. و مسئله دیگر آن است که وی در ویدئوهای دیگر، کاملاً خوب به نظر می‌رسد و با توجه به سنش، ۶۷ سال، و حضور بیش از ۱۸ سال حضور در قدرت که بهرحال روی او اثراتی داشته، سرحال نبودنش در برخی مواقع قابل توجیه بیان شده است.

با توجه به مسائلی که مطرح شد، این سوال پرسیده شده که حال اگر این مسئله درست باشد که اردوغان کاملاً بیمار است و او به دلیل بیماری یا مرگ نتواند برای انتخاب مجدد در سال ۲۰۲۳ نامزد شود، چه اتفاقی در صحنه سیاست ترکیه رخ خواهد داد.

طبق ماده ۱۰۶ قانون اساسی ترکیه، «فواد اوکتای» معاون رئیس‌جمهور، مسئولیت‌ها و اختیاراتی را که اردوغان دارد تا برگزاری انتخابات (در ۴۵ روز) و سوگند رئیس‌جمهور جدید برعهده می‌گیرد. اما این حالت بسیار ساده و استاندارد است.

به نوشته فارن پالیسی، تحلیلگران ترکیه مدت‌ها تصور می‌کردند که در ترکیه پس از اردوغان، حزب عدالت و توسعه به گونه‌ای از هم گسیخته خواهد شد که راه را برای یک انتخابات رقابتی باز می‌کند تا هر یک از سیاستمداران اصلی اپوزیسیون ترکیه بتوانند در آن پیروز شوند.

در ادامه، گزینه‌هایی از احزاب مخالف برای جانشینی اردوغان مطرح و از «اکرم امام اوغلو» نام برده شده است، او کسی است که با شکست یک نخست‌وزیر سابق از حزب عدالت و توسعه (دوبار) توانست شهردار استانبول شود. «منصور یاواش» همتای وی در آنکارا، سیاستمدار پرابهت دیگری خوانده شده که این پتانسیل را دارد. و پس از آن «مرال آکسنر» رهبر حزب خوب ترکیه با شهرت «محکم مثل میخ» وجود دارد.

به تحلیل این نشریه آمریکایی، سناریوهای معقولی وجود دارد که در آن امام اوغلو، یاواش یا آکسنر رئیس‌جمهور بعدی ترکیه می‌شوند، اما فرض اساسی پیروزی آن‌ها، بازگشت به «سیاست‌های عادی» در دوران پس از اردوغان است؛ مسئله‌ای که امکان پذیر است، اما زمینه‌هایی برای تردید وجود دارد.

به ادعای این گزارش، «اولاً، باید این مسئله روشن شود که اردوغان از طریق حزب عدالت و توسعه نهادهای سیاسی ترکیه را مطابق میل خود تهی کرده یا به آن‌ها شکل داده است. در این صورت، تصور اینکه انتخاباتی که در ۴۵ روز برگزار شود، می‌تواند آزاد و عادلانه باشد، دشوار است. نکته دوم که پیامد بیشتری دارد، این واقعیت است که در طول دو دهه تصدی اردوغان، افراد درون حلقه داخلی حزب عدالت و توسعه اغلب از طریق ابزارها و شیوه‌های مشکوک ثروتمند و قدرتمند شده‌اند. بنابراین، بعید به نظر می‌رسد که مقامات، تجار، شخصیت‌های رسانه‌ای و سایرین با تسلیم شدن در برابر عدم قطعیت سیاست دموکراتیک‌تر، به آسانی منافع خود را به خطر بیندازند.»

در ادامه این گزارش آمده است: در این شرایط، باید این احتمال را در نظر گرفت که شخص قدرتمند دیگری بتواند بر ترکیه پس از اردوغان حکومت کند، شاید در یک وضعیت فوق العاده. از جمله چهره‌های قوی‌تر ترکیه، علاوه بر اردوغان، «هاکان فیدان» رئیس سازمان اطلاعات و امنیت ملی، «حلوصی آکار» وزیر دفاع و «سلیمان سویلو» وزیر کشور ترکیه هستند. از بین این سه، به نظر می‌رسد آکار بهترین موقعیت را دارد. فیدان برای ترکیه‌ای‌ها کاملاً شناخته شده است، اما او بیشتر پشت درهای بسته سازمان اطلاعات ملی فعالیت می‌کند. وجهه سویلو هم پس از آنکه یک مافیا ترکیه‌ای به نام «صدات پکر» در مجموعه‌ای از ویدئوهای یوتیوب که در ماه‌های اخیر منتشر شد، گفت وزیر کشور فاسد و با جرایم سازمان‌یافته مرتبط است، آسیب دید.

به نوشته فارن پالیسی، آکار همچنین دارای یک برتری نسبت به فیدان یا سویلو است که هیچکدام از آنها نمی‌توانند با او برابری کنند و آن نیروهای مسلح است.

این گزارش در تشریح این برتری می‌افزاید: از زمانی که اصلاحات در سال ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ نیروهای مسلح را تحت کنترل غیرنظامیان قرار داد، تحلیلگران تمایل به کوچک شمردن نقش ارتش در سیاست ترکیه داشته‌اند. کودتای نافرجام سال ۲۰۱۶ که طی آن تعداد زیادی از ترکیه‌ای‌ها، فارغ از سیاست خود، بازگشت به سیستم قیمومیت نظامی را رد کردند که با پاکسازی‌های بعدی نیروهای مسلح همراه شد، به نظر می‌رسید اراده فرماندهان نظامی را برای ایفای نقش در سیاست از بین برده است. با این وجود، آکار رئیس ستاد ارتش در دوران کودتا و بعدها وزیر دفاع ملی، نقش اصلی را در تغییر شکل نیروهای مسلح پس از ژوئیه ۲۰۱۶ ایفا کرده که ممکن است ارتش را در موقعیتی قرار دهد که دوباره نقش سیاسی در حمایت از آکار ایفا کند.

طبق این گزارش، «در پنج سال پس از آن، وزیر دفاع مسئول تعیین جانشین برای حدود ۶۵ درصد نیروهای مسلح، از جمله صدها ژنرال و حتی درصد بالاتری از افسران دون‌رتبه بود. در روزهایی که ارتش ترکیه خود را فراتر از سیاست قرار داد اما با این وجود وظیفه مداخله خود را برای حفاظت از سیستم کمالیستی حفظ کرد، شاید این امر چندان اهمیتی نداشت. اگر ارتش از طریق قوانین، مقررات و احکام تابع غیرنظامیان بود، شاید نفوذ آکار در میان رده‌های نظامی مشکلی ایجاد نمی‌کرد. با این حال به نظر می‌رسد در حالی که نظامیان تابع غیرنظامیان هستند، این امر نه از طریق نهادهای سیاسی بلکه از طریق وفاداری صورت می‌گیرد. آن‌ها رتبه و نفوذ خود را مدیون دو غیرنظامی-- آکار و اردوغان هستند. اگر رئیس‌جمهور ناتوان شود یا بمیرد، این باعث می‌شود که آکار در موقعیت بسیار قدرتمندی قرار گیرد».

در ادامه گزارش به جهت‌گیری سیاسی آکار به عنوان جانشین اردوغان پرداخته شده و آمده است: برخی ممکن است در واشنگتن او را عملگرا و فردی که می‌توان با او کار کرد، تلقی کنند که موضع بی‌دلیلی نیست، اما هیچ کس نباید انتظار داشته باشد که آکار با آمریکا دوست باشد. او از نظر ایدئولوژیکی از جایی مشابه اردوغان آمده است. وزیر دفاع همچنین با گروهی از افسران به شدت ناسیونالیستی و ضد غربی مشارکت داشته است. آکار همچنین مسئول مستقیم برخورد تهاجمی ترکیه در دریای مدیترانه در تابستان ۲۰۲۰ بود که آنکارا را در برابر یونان و فرانسه متحدان خود در ناتو قرار داد. برای وزیر دفاع دشوار خواهد بود که به مهارت و کاریزمای سیاسی اردوغان نزدیک شود، اما با وفاداری بخش اعظم نیروهای مسلح، او حداقل در ابتدا به این نیازی نخواهد داشت.

در پایان این گزارش آمده است: البته هیچ راهی برای اطلاع از وضعیت واقعی سلامتی اردوغان یا افرادی که ممکن است جانشین او شوند وجود ندارد، اما تحلیلگران و مقامات دولتی ترکیه با فرض این که اردوغان به انتخابات ۲۰۲۳ برسد هیچ خدمتی به خود نمی‌کنند. اگر این اتفاق نیفتد، ممکن است سیاست ترکیه به چیزی شبیه وضعیت قبلی بازگردد، یا شکاف در حزب عدالت و توسعه ممکن است برای اپوزیسیون فرصت ایجاد کند، یا این کشور ممکن است ناپایدارتر شود، یا اتفاق دیگری رخ دهد. سال‌ها جامعه سیاست خارجی تصور می‌کرد که مصر از «حسنی مبارک» به فرزندش «جمال مبارک» یا رئیس اطلاعاتش «عمر سلیمان» منتقل می‌شود. اما در نهایت این گزینه‌ها نشد. نادیده گرفتن نشانه‌هایی مبنی بر این که ممکن است وضعیت رئیس‌جمهور ترکیه رو به بدتر شدن رود و امید به حل شدن مسائل، حتی اشتباهی بزرگتر خواهد بود.

https://www.farsnews.ir/news/14000710000454

[00343179]

رئيس اذربايجان علی اف:
ایران توضیح بدهد اسرائیل کجای این منطقه است؟ مدرکی
دارید؟ / اتهامات بی اساس علیه ما بی پاسخ نخواهد ماند / برقراری روابط با
هر کشوری به خودمان مربوط است؛ مگر از کشور‌هایی که روابط دوستانه نزدیکی
با ارمنستان دارند شکایت می‌کنیم؟

https://www.entekhab.ir/fa/news/640939

«الهام
علی اف» رییس جمهوری آذربایجان امروز دوشنبه در اظهاراتی، ضمن رد حضور
اسرائیل در مناطق مرزی کشورش با ایران، آن را اتهام بی اساس خواند و
خواستار ارائه مدارک در این زمینه شد.

عجيب است كه بهانه داشتن رابطه با اسرائيل كه موجب ايجاد تنش توسط ايران عليه آذربايجان شده است؛ عينا در ارمنستان هم وجود دارد و ارمنستان هم عليرغماينكه كشورش سالها در محاصره بوده وراهي بجايي نداشته و توسط ايران تامين كل مايحتاجش مي شده اما با اسرائيل رابطه كرم دارد و اخيرا هم توسعه داده است

https://www.mashreghnews.ir/news/1053374

علی حاجیلو، فرمانده قرارگاه منطقه‌ای شمال‌غرب ارتش جمهوری اسلامی ایران،
با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی «تغییر در مرزهای کشورهای منطقه را
نمی‌پذیرد»
اين موضع ايران هم ضعيف و خلاف واقع است ايران جه در غلبه ارمنستان برقره باغ در سال 1990 ساكت بود و جه در غلبه اذربايجان بر قره باغ در ماههاى اخير نيز ساكت بود، مرزهاى ايران هم كه تغيير نكرده كه بخواهد مدعي شود
هفته گذشته پس از آنکه سپاه پاسداران اعلام کرد رزمایشی در این منطقه
برگزار می‌کند الهام علی‌اف، رییس جمهوری آذربایجان، چنین اقدامی را «تعجب‌
برانگیز» توصیف کرد. او گفته بود چرا چنین رزمایش‌هایی هنگام تصرف
ارمنستان بر این اراضی انجام نمی‌شد و اکنون که پس از سی سال آزاد شده‌اند
صورت می‌گیرد؟

عليرغم اينكه شعار دولت سيزدهم توسعه روابط با همسايكان بوده اما نه در رابطه با همسايكان (كشورهاى خليجي و عربي) اقدامي كرده رفتارهاى وزير خارجه در كنفرانس عراق، و عدم اصلاح روابط با افغانستان و كشورهاي خليج، بلكه ايجاد تنش با اذربايجان و عدم اصلاح روابط خارجي جهاني و رفع جو غربيها عليه ايران، درست است كه رواط كشورهاى منطقه با اسرائيل به مصلحت ايران نيست و تا كنون بيشتر كشورهاى همسايه از شما تا جنوب با اسرائيل رابطه برقرار كرده و محاصره اران را تكميل مي كنند؛ اما نمي شود با توب و تانك و موشك در مرز همسايكان اين رابطه با اسرائيل را قطع كرد، يا حتى تقليل مي دهد، ايران هنوز نتوانسته مانع حملات بمباراني اسرائيل عليه ايران در سوريه بشود بلكه حملات اسرائيل در داخل ايران روز به روز بيشتر مي شود و اخرينش انفجار مراكز اتمي و نظامي ايران در ماه اخير و حت ديروز بود

https://ir.sputniknews.com/iran/202110058338235


بهتر است حاكمان ايران اقتدار كشور را با مواضع هوشمندانه نشان دهند نه هارت و بورت جهت حفظ ابرو در برابر اتباع داخلي

مانور نظاامي شمالغرب كشور جز در تلويزيون و ميان خود افراد رزمايش تاثيري نداشت به علاوه الودكي محيط زيست در نواحي سبز و خرم كه با انفجار و بمباران الوده شد

https://fararu.com/fa/news/507205
حالا هزينه هاى مليارديش بماند در اين كرنني ضروريات ارزاق مردم

ايران از اين رويه كله شقي و حل كردن با جنك و تلفات انساني دهها هزار نفري كه تجربه سالهاى بعد رفع اشغال خرمشهر بود بايد عبرت بكيرت و ديكر انرا تكرار نكند

https://www.khaterenegari.com/main/%d8% ... %8c%d8%af/


هنر دركير كردن روابط تجاري و توسعه اقتصادي با همه كشورها را بايد داشته باشد حتى اسرائيل كه اكر بخواهيم اقتصاد فلسطين را كمك كنيم بايد باغداران زيتون و مركبات آ نها را با خريدن و واردات ولو بواسطه مدد برسانيم و برنامه زيارت مشاهد مشرفه فلسطين را ولو بواسطه ديكر كشورها مثل خليج و تركيه و اذربايجان و ارمنستان برقرار كنيم تا هم مردم به معنويتشان برسند و ممنوعيت هفتاد ساله شان برطرف شود و هم حضور ايران به اسم زيارت و ارتباط مستقيم با فلسطينيان در بوشش زيارت فراهم شود و هم با خريد از كسبه قدس و خليل و غزه و ساي شهرهاى فلسطين بتوان مردم محاصره شده مظلوم انجا را كمك نمود، اكر اين همه فويد و ضرورت در حضور ايران در فلسطين وجود دارد كه از طريق اسرائيل دشمن ترين كشورها بدست مي ايد خودتان حدس بزنيد جقدر منافع ملت ايران و اسلان و تشيع در توسعه روابط اقتصادي باهمه كشورها ست جه برسد شيعه ترين كشور جهان اذربايجان كه 99 درصدشان شيعه اثناعشري هستند و توسط حكومت فعلي اذربايجان تحت فشار سخت مي باشند

اي كاش يكجو عقل و تدبير هم در كنار هارت و بورت و شعار برخي كارمندان حاكميت بود و تجربه تلخ جنك با عراق را تكرار نكدند

جالب است بدانيد تمام اين سروصدا از ديبلمات و نظامي و مانور ووو بخاطر نبرداختن حق ترانزيت صد دلاري كاميونهاست
كه قبل ازاد شدن قره باغ و در اختيار ارمنستان بودن ايران مجاني از اين نواحي عبور مي كرد و الان كه در كنترل اذربايجان است و قرار داد مجاني ندارتد و راننده تريليها بايد براى عبور حق ترانزيت بدهند
هم حاضر شده ان همه سر وصدا و جوسياسي منفي و هم هزينه جنكي مانور نظامي و هم تهديد نظامي كه موجب دخالت و كشورهاى مخلف ايران مثل اسرائيل و تريكه و امريكا و غربيها مي شود را متحمل شود و هم اخيرا قرار اد با ارمنستان براى ساختن جاده اي كه از مسير ارمنستان بروند
ايا با جمع و تفريق سرانكشتي عقل و درايتي در اين متصديان هست؟

و خنده دارش اين است كه يك مسئله كوجك (حق ترانزيت كلميونها) كه با رفاقت هم قاابل بوده است و روابط اخير اذربايجان كه بخاطر بيطرفي بلكه حمايت ايران در ازادسازي قره باغ كرم و شاكر بود استفاده كرد و مشكل را برطرف كرد
جالب استكه اين رويكردهاي ناشيانه و مضر را اسمش اقتدار حاكميت و ايارن هم مي كذارند ، نمي دانم كه اين كاركزاران عقده حقارت كذشته شان كي تمام مي شود كه هي مي خواهند اقتدار (توخالي و برهزينه براى ملت) را به نمايش بكذارند

و ضرر اين رويكردها فقط براى ملت ايارن نيست و به ضرر ملت اذربايجان هم هست و فشارهاى حكومت اذربايجان بر شيعيان و مردم مذهبي بيشتر مي شود و كشوري كه يك سني نداشته را حكومتش به وارد كردن وهابيها و اسكان دادنشان كشانده و اخيرا هم كه داعشيهاى سوريه را ابه انجا اورده اند تا تغيير تركيب جمعيتي بدهند

و باز همان شعر معروف حافظ به ياد مي ايد:
فلک به مردم نادان دهد زمام مراد

روسيه كه قدرت دوم جهان است و براى اين تغييرات اذربايجان از زاويه خودش حساستر است اما اين روش ناشيانه موضع نكرفته است
حالاكه با اينها (روسيه و جين) روابط داريد از انها ياد بكيريد جطور بحرانها را عبور مي كنند و بيجيده ترش نمي كنند
لااقل به بشار اسد و حكومت سوريه نكاه كنيد كه در موضعكيريهايش ضمن استقامت جطور براشفته نشده و كار و هزينه خودش را سختتر نمي كند
و نهايتا از حزب الله ياد بكيريد كه شما خودتان را راهنماي او مي دانيد و رويكرد شما را ندارد در بيجيدكي اطياف مختلف داخل كشورش و محكم ايستاده و روزبروز هم بحمدالله بالاتر رفته است

اكر راههاى توسعه اقتصادي و نفوذ فرهنكي و ديبلماسي سياسي به نتيجه نرسد انوقت ممكن است مانور نظامي بكار ايد نه در قدم اول مانور نظامي آن هم براى عوارض كرفتن از جندكاميون كه بناست به اروبا بروند!!!
كه نتيجه اش جه شد = بركزاري مانور نظامي تركيه و اذربايجان در نخجوان و كنارايران!!!! حالا قدم بعدي مي خواهيد حمله نظامي كنيد به بهانه اينكه داخل اذربايجان فلان است و بهمان است؟ اذربايجان كه تنها نيست اولين حاميش تركيه است تنش در مرزها راوسعت مي دهيد تا مرزهاى تركيه وووو ادامه اش هم داعش در كمين است كه وقتي با اذربايجان سرجنك برويد احتمال بكاركيريش بيشتر است
حتى اكر بناست اقتداري عليه اسرائي نشان داد با زدن موشك به اسرائيل در برابر حضورش در اذربايجان بايد اقدام كرد نه تهديد نظامي اذربايجان كه بيشتر قانع شود كه حمايت نظامي لازم دارد

كارشناس مسائل قفثاز بهشتی‌پور تصریح کرد:
در این شرایط نباید فضا را به سمتی برد که انگار قرار است ایران با ترکیه، آذربایجان و پاکستان وارد جنگ شود .
ایران با هر سه کشور همسایه خود مناسبات ویژه دارد. بنابراین می تواند
ضمن نشان دادن اقتدار از طریق انجام رزمایش از راه‌های دیپلماتیک مشکلات
موجود را مدیریت کند.

وی افزود:‌ جمهوری اسلامی ایران سابقه بسیاز نزدیکی با پاکستان داشته و
دارد، چه در زمانی که به‌عنوان اولین کشور پاکستان را به رسمیت شناخت و چه
پس از آن. اگر پاکستان در مساله افغانستان اقدامی را انجام داده مربوط به
امسال و زمان فعلی نیست 30 سال است که پاکستان از طریق پشتون‌ها و در قالب
طالبان با همکاری آمریکا و انگلیس حضور دارد.

این کارشناس مسائل بین‌الملل ادامه داد:‌ اگر قرار بود پاکستان
مداخله‌ای داشته باشد، سر پول هنگفتی که وعده دادند تا در مساله یمن،
پاکستان را ترغیب به مداخله کنند اقدامی می کرد. لذا فکر می‌کنم کل ماجرا و
تحولات به اسرائیل مربوط می‌شود در غیر این صورت ما با پاکستان همکاری
متعدد داریم در عین حال که رقابت‌های متعددی هم داریم و این مساله در مورد
ترکیه نیز صادق است.

بهشتی‌پور همچنین خاطرنشان کرد: فراموش نکنیم که اجلاس‌های سه
جانبه وزرای خارجه و روسای جمهوری ایران، آذربایجان و ترکیه طی سال‌های
اخیر به باز شدن بسیاری از گره‌های موجود در روابط کمک کرد.

وی در پایان اظهار کرد: بنابراین بازهم می‌توان با ابتکارهای تازه
اجازه ندهیم اسرائیل و آمریکا با ایجاد اختلاف‌های جدید در سطح منطقه فضا
را برای ایجاد یک جنگ جدید آماده سازند

[00343179]

آیا ادعای باکو مبنی بر عدم حضور نیروهای صهیونیستی و تروریستی در مرز ایران صحت دارد / تحلیل

https://qafqaz.ir/fa/%d8%a2%db%8c%d8%a7 ... %a7%db%8c/

حتى اكر ادعاي اذربايجان صحت نداشته و اسرائيل بناست حضور بيدا كند راهش هل دادن اذربايجان به دامن اسرائيل و بازيكران دشمن ايران نيست

[00343179]

جروزالم پست: آیا روابط اسرائیل و ارمنستان گرم می شود؟

https://qafqaz.ir/fa/%D8%AC%D8%B1%D9%88 ... %B3%D8%AA/

[00343179]

کارشناس قفقاز:
هدف اسراییل در جمهوری آذربایجان، ایجاد جنگ شیعه با شیعه است

پاکستان در قره‌ باغ دنبال همان چیزی است که در افغانستان. و اسرائیل
در افغانستان دنبال همان چیزی است که در قره‌باغ. نمی‌خواهند شیعه در قفقاز
حالش خوب باشد.

در فتنه جدید باید دشمن اصلی را دید. دشمن اصلی در قفقاز، پشت دو
گفتمان وهابی و اخوانی پنهان شده تا آتش جنگ شیعه-شیعه و نشد جنگ شیعه-سنی
را برافروزد. هدف، تأمین امنیت اسراییل است با ناامن کردن مرزهای شمالی
ایران.
https://qafqaz.ir/fa/%da%a9%d8%a7%d8%b1 ... %a2%d8%b0/

[00343179]

سوابق حضور اسرائيل در اذربايجان از دهه هشتاد شمسي است

1- از اواخر دهه 80 کم کم اسناد و نشانه هایی از استفاده عوامل جاسوسی
رژیم صهیونیستی از خاک آذربایجان افشا گردید

2- در ادامه اعترافات عوامل ترور دانشمان هسته ای ایران به استفاده از خاك اذربايجان

3- ورود پهپاد جاسوسی رژیم
صهیونیستی به قصد خرابکاری در تاسیسات هسته ای ایران در شهریور ماه 1393
اتفاق افتاد، این نفوذ پهپادی از خاک همسایه در روزهایی اتفاق افتاد
که بر اساس اعلام ایکائو (سازمان یین الملی هوا نوردی غیرنظامی – ICAO)، به
علت امن بودن آسمان ایران، شاهد افزایش 3 برابری حجم پروازهای بین لمللی
در آسمان ایران بودیم و هرگونه درگیری نظامی در آسمان ایران می توانست در
این زمینه مشکل ساز باشد و در نتیجه پهپاد مذکور در فاصله 300کیلومتری از
مرز ایران و در شرایطی بی خطر سرنگون گردید.

4- سفر 7 ساعته نتانیاهو به باکو در سال 1395 .

5- و تحریک و تحرکات سفیر رژیم
جعلی اسرائیل در باکو و حضور نحس او در سرزمین های جدیدا آزاد شده
آذربایجان مانند زنگیلان که در مجاورت مرزهای ایران قرار دارد و به مدد بی
توجهی و سهل انگاری سیاسیون جمهوری آذربایجان برای اولین بار اتفاق می
افتاد،
فلذا
نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران كه اين همه سال هيج مانوري نظامي و بيام قدرتي نشان ندادند
را بر آن داشت تا بخش کوچکی از
قدرت بازدانده خود را معطوف شمالغرب نموده و سطح آمادگی نظامی و امنیتی خود
را در این منطقه ارتقاء دهند ،
مرز هایی که توسط الهام علیف رئیس جمهور
جمهوری آذربایجان به درستی مرز دوستی نامیده شد و میزان احساس امنیت از
مرزهای جمهوری اسلامی ایران به اندازه ای بود که در این سفر مرزی خانم
مهربان علیوا همسر رئیس جمهور نیز ایشان را همراهی می نمودند.
ارمنستان و اسرائيل
در ادامه با نزدیک شدن رژیم جعلی اسرائیل به
ارمنستان و زمزمه های افتتاح سفارت این کشور در تلاویو تا پایان سال 1399
که در مقطعی بسیار جدی شده و با گذشت زمان عبرت انگیز شد ،
این آمادگی ها
از فاز امنیتی وارد فاز نظامی شده و بستر های لازم برای اجرای مانور های
نظامی تدارک دیده شد.!!!؟
سؤال:
اذربايجان و ارمنستاني كه اين همه رابطه عميق با اسرائيل دارند اكر بعد مانور نظامي ايران؛ مانور نظامي با كشورهاى ديكر مثل تركيه و حتى اسرائيل بركزار كنند ايران بيام قدرتش خنثى شده، انوقت جه مي كند؟
آيا به انها حمله نظامي مي كند؟

فلذا اين غلط است كه كام اول بيام قدرت فاز نظامي و حتى مانورش باشد
لآيات لقوم يعقلون فاعتبروا يا اولى الابصار

[00343179]

نظر تحليلكر خبركزاري روسيه درباره رزمايش نظامي ايران و اينكه وقتش الان نيست و اكر بنا بود بشود همانوقت كه اخر ازادسازي قره باغ بايد مي شد و الان ديراست

وقتی هم بحث برقراری ترک مخاصمه میان آذربایجان و ارمنستان مطرح شد ایرانی ها هیچ جایگاهی در جریانات سیاسی نداشتند و علیرغم اینکه توافق فیما بین آذربایجان و ارمنستان در موسکو فقط حضور صلح بانان روس را به رسمیت می شناخت اما ترکیه به هر بهانه ای شده نیروهای خود را به آذربایجان ارسال کرد و نیروهایش را به عنوان صلح بان در نقاط مختلف مورد مناقشه مستقر نمود.
شاید در آن زمان اگر دیپلماسی ایران به این سمت و سو میرفت که به هر بهانه ای شده نیروهای ایرانی هم به عنوان صلح بان در آن منطقه مستقر شوند، نه امروزه با شرایط پر تنش فعلی مواجه می بودیم ونه مشکلات امنیتی آن.
حال به قول معروف زمان نقشه دوم یا به قول آمریکایی ها پلان بی فرا رسیده.

نقشه ای که نخست وزیر اسرائیل با عنوان نقشه هزار ضربه چاقو برای از پای دراوردن ایران آن را مطرح کرده.

در این راستا مهم ترین
ابزار دشمنان ایران در این است که همانند جریان سوریه ابتدا میان مردم
ایران تفرقه بیاندازند و قومیت های مختلف را به جان هم بیاندازند.

دوم با استفاده از عوامل
خود اقدام به انجام عملیات ایذایی و ترور های مختلف نمایند و با استفاده از
رسانه های خود مردم را تهییج کنند تا به خیابان بیاند و بعد عوامل آنها
همانند کاری که در سوریه انجام دادند چند نفر از تظاهر کنندگان را ترور
کنند.

سوم پس از اینکه موفق
شدند درگیری و اختلاف قومیتی به راه بیاندازند با مسلح کردن اقوام مختلف
آنها را به جان هم بیاندازند و جنگ داخلی راه بیاندازند.

در نهایت هم وقتی که کل
کشور به هم ریخت به عناوین مختلف ورود کنند و با تجزیه ایران این کشور را
تبدیل به چندین کشور کوچک کنند که تا ابد الدهر با هم درگیر هستند و هیچ
وقت نمی توانند به صلح و ثبات برسند و اختیارشان تحت کنترل دشمنان باشد.

https://ir.sputniknews.com/opinion/202110028327335

مقايسه اي با شروع ماجرا سوريه بوسيله تركيه و اسرائيل و ناتو كرده كه اين ماجرا هم شبيه انست و بيش بيني اقدامات بعدي كرده = خواندنش جهت حواس جمعي و اينكه جقدر تحليلكرهاى حكومت و شوراي امنيت ملي ايران به هوش هستند = خوب است


نكته مهم:
اكر واقعا ماجراى بشت برده جنين است كه تحليلكر سايت ورسي كفته بند بند اينها را بايد در رسانه تشريح كنند قبل رزمايش و اقدامات بعدي,,,, تا كشور و مردم امادكي داشته باشند
و بجاي برخوردهاى شعاري؛ تحليل فني و روشن مطرح كنند
نه بعد جند سال شواهد شرارتهايي را بخواهند كه تا كنون هيج حرفش نبوده و يا واكنش جدي درباره اش نداشته اند و فقط ماجراى دو راننده كاميون در رسانه ها مطرح بوده و يكدفعه مانور نظامي و ادامه هم حتما لازم است اماده باش و وضعيت جنكي در كشور؟

استدلال ضعيف و دردسرساز:
وی همچنین درباره منطقه قره‌سو
که ترکیه را به نخجوان متصل می‌کند و در دوران رضاشاه به ترکیه واگذار شده
بود و امکان بازپس‌گیری آن!!!، اظهار داشت: قطعاً باید این اقدام صورت بگیرد!!!! و
رضاشاه حق نداشته است قسمتی از خاک ایران را به افرادی که خود را پرچمدار
پان‌ترکیسم می‌دانند بدهد.؟؟؟

https://ir.sputniknews.com/iran/202110048334974

يعني شاهاني كه قفقاز و هرات و قندهار و سمرقند و بخارا و بلوجستان (شرقي) و يا منطقه شرقيه عربستان تا يمن و يا تركيه شرقي تا قيصريه و بين النهرين شامل استانهاى مياني و مركز و جنوبي عراق را از دست دادند؛ درست عمل كردند؟ ايا بايد ايران شروع كند به مطالبه و با همه اين كشورها دركير شود جون اسرائيل با اينها رابطه برقرار كرده و كفته طرح هزارجاقو براى ايران دارد؟ بس جرا ةوقتي اعلام كرد واكنش جدي ازير جنك نكشيديد و فقط اسرائيل را مسخره كرديد و جرا به بهانه اش اسرائيليهارا با فلسطينيها و لبنانيها و سوريها و موشكها مشغول نكرديد؟
هر كشوري اولويتهايش را بايد بسنجد شما الان در اداره همين مساحت موجود ايران درمانده ايد و حتى مشكل امنيتي داريد و با اينكه سي استانش كرده ايد باز هم طرج در مجلس برده ايد كه استانها تجزيه بيشتر شوند ؟!؟ شما انسجام همينقرد ايران و امنيت و اسايش مردم و شرح صد در حد اختلاف اصولكرا و اصلاحطلب وبقيه و نان و سزب و تخم مرغ و ميوه و كوشت و حفظ اسكناس ملي را تامين كن بعد بهفكر بس كرفتن ايالتهاى جدا شده طول تاريخ باشيد
باز داريم مي رسيم به روحياتي كه موجب جنك ايران و عراق و ادامه اش بعد ازادسازي خرمشهر شد = دفاع مقدس است ام تحليلهاى ناقص و نارس كه بعد فروبردن كشور در باتلاق جنك بكويند جندهزار هوابيما وووو لازم دارند تا بيروز شوند و حاكميت كشور هم عقلش بدهد دست اين سطح فكر افراد و با زهم همان اش و همان كاسه؟

سطح درايت حاكميت ايران تا همين جند سال قبل:

دكتر علي مطهري:
چند سال قبل‌ از رحلت آیت‌الله هاشمی در
یک ملاقات خصوصی که مسائل مختلف مطرح شد ایشان گفتند
بعد از انقراض شوروی
حیدر علی‌اف (پدر همین الهام علی‌اف) به من که رئیس‌جمهور بودم گفت که:
ما
آماده الحاق به ایران هستیم،
ولی ما به ملاحظاتی نپذیرفتیم.!!!!

گفتم آیا بهتر نبود می‌پذیرفتیم؟
ایشان تأیید کرد.
حالا امروز جمهوری آذربایجان برای ما شاخ شده‌است!

https://etemadonline.com/content/516479


«الهام علی‌اف»، رئیس جمهوری آذربایجان
به گزارش فارس، علی‌اف در شهر «جبرئیل»
گفت: «آذربایجان سیاست خارجی مستقلی را دنبال می‌کند و بر همین اساس اقدام
به برقراری روابط با همسایگانش می‌کند و به هیچ‌کس اجازه دخالت در امور
داخلی خودش را نمی‌دهد.»

او اضافه کرد: «اینکه با ما به چه کشوری
ارتباط برقرار می‌کنیم و در چه سطحی این کار را انجام می‌دهیم به خودمان
مربوط است.
علیه کشورهایی که دوستان نزدیک ارمنستان هستند ادعایی مطرح
نمی‌کنیم. این کار ممکن است باعث آزردگی ما شود به خصوص اگر کشور
همسایه‌مان باشد اما این را مطرح نمی‌کنیم.» «ما خواستار احترام به حقوق حاکمیتی خودمان و عدم دخالت در مسائل داخلی‌مان
هستیم.
اتهامات مطرح‌شده علیه ما باید رسماً اثبات شوند. بگذارید بیایند
اینجا و یک فرد خارجی پیدا کنند.» «آنها
ادعا می‌کنند آذربایجان پای اسرائیل را به این مناطق باز کرده است. بگذارید
چشمانشان را بازکنند و ببینند. اسرائیل را در کجای اینجا دیدند؟»
حالا برويد و نيروي اسارئيلي و داعشي بيداكنيد و الا اتها زننده مي شويد؟ از كجا منابع كزارشتان به اسرائيل برنكردد كه مي خواست اصلاح روابط سرد جندساله ايران اذربايجان را (كه بعد ازادسازي قره باغ) كرم و معتدل شده بود را خنثى كند؟

https://etemadonline.com/content/516483

[00343179]

آذربایجان مسجد و دفتر نماینده رهبر حكومت ايران در باكو را تعطیل کرد = حتما بخاطر تشويش اذهان عمومي و امنيت ملي اذربايجان

رسانه هاى حكومتي ايران جطور تيتر زده اند
خبر تكذيب وزير خارجه اذربايجان وجود هر نيروي خارجي جه تروريست يا كشور ثالث (غير اذربايجان و روسيه)

سخنگوی وزارت خارجه جمهوری آذربایجان با اشاره به رابطه تاریخی باکو-تهران، حضور نیروهای ثالث در مرز با ایران را رد کرد.
را تيتر زده = اذربايجان تسليم شد!!!؟
اياتكذيب وجود نيروها تسليم است اكر مطلب با يك تكذيب قابل حل است و براى شما تسليم است بدون رمايش و ين همه تهديد هم قابل تحصيل بود
نوشته ايام ازادسازي قره باغ هم همين حرفها مطرح شد و بررسي شد نبود و براى خود اذربايجان هم خطر است
حضور عناصر بیگانه در مناطق مرزی
آذربایجان در طول جنگ دوم قره باغ مطرح شد حال آنکه از نظر باکو، هیچ
شواهدی برای اثبات این اتهام وجود ندارد.

به طور کلی، وجود
هرگونه نیرو از جمله عناصر تروریستی در قلمرو جمهوری آذربایجان می‌تواند
تهدیدی برای این کشور یا کشورهای همسایه باشد و بنابراین چنین مسئله‌ای جای
هیچ بحثی ندارد.
https://etemadonline.com/content/516395
نشان بلاهت به اتاق فكر جنين رويكردهايي بايذ داد
حالا بايد برويد و جقدر امتياز و خواهش و تمنا كنيد تا برطرف شود
و بعد اين ماجراها وزير خارجه ايران كته سطح روابط ما در بالاترين است!!!! مقدمه خواهش و راضي كردن!!!

علی اف: ایران توضیح بدهد اسرائیل کجای این منطقه است؟ مدرکی دارید؟ /
اتهامات بی اساس علیه ما بی پاسخ نخواهد ماند

https://www.entekhab.ir/fa/news/640939

كرم بودن روابط ايران و اذربايجان به ضرر اسرائيل و تركيه و حتى روسيه است = اكر منابع خبرتان (براى حضور اسرائيل و داعش) روسيه و تركيه باشند = ركب خورده ايد و نتيجه اش الان اين شد كه كرمي حاصله اخير از دست رفت و براى رابطه با اذربايجان بايد برويد مسكو!!؟
امیرعبداللهیان: درموردتحولات قفقاز مواضع خود را با روسیه هماهنگ می
کنیم / انتظار داریم مسکو نسبت به تغییرات احتمالی در مرزهای کشورها در
منطقه حساسیت نشان دهد

https://www.entekhab.ir/fa/news/641059

https://etemadonline.com/content/516571

ادامه تشنج:

دولت ایران باکو را در مورد بسته شدن حریم هوایی ایران برای هواپیماهای
آذربایجانی تأمین کننده واحدهای نظامی در نخجوان مطلع کرده است.
تلاش دیگر ایران برای حمله به آذربایجان بر عرضه واحدهای نظامی در نخجوان
تأثیر چندانی نخواهد گذاشت. جمهوری آذربایجان به ندرت از این مسیر استفاده
می کند و ترجیح می دهد حمل و نقل را در سایر مسیرها انجام دهد

https://ir.sputniknews.com/politics/202110058342220

[00343179]

حضور تركيه در اذربايجان بحدي وسيع و عميق است كه جنرالهاى تركيه به فرماندهي مناصب عاليه نظامي ارتش اذربايجان منصوب شده اند

https://qafqaz.ir/fa/%d8%a7%d9%81%d8%b4 ... %ac%d9%86/

[00343179]

باسخ متقابل تركيه به تجمع جلوي سفارتش در تهران = تعرض شبانه به سفارت ايران در باكو

https://qafqaz.ir/fa/%d8%a7%d8%b9%d8%aa ... %a7%da%a9/