زمانه شناسي ربيع الأول شماره 167
مردم امريكا:
اگر جمهوریخواهها در نوامبر ببازند، یک جنگ داخلی شروع خواهد شد.
انتخابات میاندورهای پیش روی کنگره آمریکا (در ماه نوامبر) که اولین انتخابات سراسری بعد از حمله دو سال پیش طرفداران آقای ترامپ به کاخ کنگره آمریکا است، بسیاری از مردم آمریکا را نگران و هیجانزده کرده است.
کتی کی خبرنگار با بسیاری از مردم صحبت کرده تا بفهمد چرا اوضاع چنین است.
کرن و استیو دوست ندارند اسلحه به دست بگیرند. اما به نظر این زوج سالمند آریزونایی اگر جمهوریخواهها در نوامبر ببازند، یک جنگ داخلی شروع خواهد شد. اگر کار به آنجا بکشد، آنها هم تفنگ به دست خواهند گرفت.
کرن و استیو درباره این احتمال باهم حرف زدهاند و به این نتیجه رسیدهاند که مسلح شدن بهترین گزینه است. وقتی صحبتمان به اینجا رسید، فضای گفتگو کمی سنگینتر و همزمان ایمان من به قدرت دموکراسی آمریکایی متزلزل شد.
استیو تصویر واضحی ازآنچه رخ خواهد داد دارد: «اولش جنگ داخلی در ابعاد کوچک خواهد بود. مثلاً شهری علیه شهر دیگر. ایالتی علیه ایالت دیگر.»
عدهای از مردم دو سالی است که ایده جنگ داخلی دوم را در سردارند. از انتخابات ۲۰۲۰ و بعد از آشوب خشونتآمیزی که در حمله به ساختمان کاپیتول (کاخ کنگره) در ۶ ژانویه ۲۰۲۱ روی داد.
باورش برایم سخت است. شاید قوه تخیل ضعیفی دارم اما ایده آمریکاییهایی که به خاطر باخت در یک انتخابات میخواهند وارد جنگ بشوند از تصورم بسیار دور است. اما این توضیحی است که استیو درباره آخرین باری که آمریکا در چنین موقعیتی قرار گرفت میدهد: «وقتی لینکلن برنده شد، خشم در جنوب شعله گرفت.»
درحالیکه از اسلیتونها خداحافظی میکردم، استیو هشداری داد. هشدارش با چاشنی لبخند همیشگی آمریکایی همراه بود و حسی از ترس در من ایجاد کرد: «وضعیت ممکن است خیلی ناجور بشود.»
کرن میگوید برای آنچه اعتقاد دارد خواهد جنگید
دیدگاه کرن و استیو دیدگاه حاشیهای و کم طرفداری نیست. این نظریه که انتخابات ۲۰۲۰ بهنوعی دزدیدهشده است مانند ویروسی در رسانههای اصلی منتشرشده است و حالا دارد سازوکارهای دموکراتیک را هم تحت تأثیر قرار میدهد.
در نظرسنجیهایی که بعد از انتخابات انجام شد ۷۰ درصد جمهوری خواهان گفتند فکر میکنند جو بایدن رئیسجمهور قانونی کشور نیست. این یعنی حدود یکسوم جمعیت رأیدهنده کشور یا حدود ۵۰ میلیون نفر (چیزی نزدیک به جمعیت کل بریتانیا) چنین اعتقادی دارند.
تابستان امسال سفری به آریزونا، وایومینگ، جورجیا و پنسیلوانیا داشتم و با دهها رأیدهنده حرف زدم که معتقد بودند جو بایدن رئیسجمهوری قانونی کشور نیست.
اگر فکر کنید نتیجه انتخاباتی که در آن شرکت داشتهاید دزدیدهشده است قطعاً خیلی خشمگین خواهید بود و حتماً فکر خواهید کرد این مسئلهای است که حاضر هستید به خاطرش بجنگید.
خانم هولدن: «در این انتخابات جر زنی شده.» و دیگری: «همه صندوقهای رأیگیری این ناحیه منفجر خواهند شد. هیچکس در امان نیست. اگر خیال میکنید بلوف است صبر کنید تا ببینید. کار همهتان را تمام میکنیم.»
بعد ازآنکه آل اشمیت، کمیسر جمهوریخواه فیلادلفیا صلاحیت انتخابات را تأیید و برنده شدن جو بایدن را اعلام کرد، پیغامی دریافت کرد که در آن نوشتهشده بود: «تو دروغ گفتی. تو یک خائن هستی. شاید ۷۵ ضربه چاقو و ۲۰ گلوله نصیبت شود.»
مرکز برنان برای عدالت عمومی بعد از بررسی حواشی و عواقب انتخابات ۲۰۲۰ به این نتیجه رسید به میزان تهدیدی که به مسئولان منتخب وغیر منتخب برگزاری انتخابات ارسالشده است، به سطح بیسابقهای رسیده است. طبق یافتههای آنها، یک نفر از هر سه مسئول برگزاری انتخابات میگویند در انجام شغلشان احساس ناامنی میکنند. چندان جای تعجب ندارند که تعداد زیادی از آنها بعد از سال ۲۰۲۰ از شغلشان استعفا دادند.
سؤال این است که چرا الآن اینهمه خشم و بیاعتمادی وجود دارد؟ آمریکاییها دهههاست که جامعه بسیار دوقطبی داشتهاند و این اولین تئوری نیست که رایج شده است. اما ماقبل از این حرکتی در حد حمله به ساختمان کاپیتول ندیده بودیم و نه این تعداد تهدید کارکنان برگزاری انتخابات و نه اینهمه اصرار و تلاش برای تغییر قوانین انتخابات.
دیدری هولدن میگوید: «مردم اعتماد خود را ازدستدادهاند و همین قلب من را میشکند.»
او هم مانند اسلتون ها مرا با یک هشدار بدرقه میکند. انتخابات میانترم ماه نوامبر از انتخابات قبلی بهمراتب بدتر خواهد بود.
بعد از کیلومترها سفر در سراسر کشور برایم آشکار شد که هر دو طرف ماجرا باور دارند دموکراسی ایالاتمتحده در وضعیت خطرناکی قرارگرفته است.
هرکدام دلایل متفاوت خود را برای این باور دارند. هرکدام دیگری را مقصر میداند.
هیچ راهحلی برای این مارپیچ بیاعتمادی وجود ندارد. در سفرم صدای بسیاری از مردم را شنیدم. صدای خشم، نگرانی و حتی صداهایی که خشونتطلب بودند. ما این انتخابات میانترم را با دقت