هدايت به اعلى

[pejuhesh232]

تی. وی. ان پرساود T.V.N Persaudپروفسور اناتومی که مسلمان شد

او پرفسور آناتومی و تولد نوزاد و سلامت کودک دانشگاه مانی توبای کانادا است. وی نویسنده بیش از ۲۰ کتاب و ۱۸۱ مقاله ی علمی است و کتاب مشترکی با پرفسور مور درباره جنین شناسی نوشته که کتاب درسی در همه دانشگاه های دنیاست و در سال ۱۹۹۱ م مفتخر به دریافت جایزه معتبر J.C.B گردید.
او نیز مانند «مور» تحت تأثیر آیات جنین شناسی قرآن، مسلمان شد و برای اولین بار در بخش تاریخچه ی جنین شناسی کتاب بین المللی و درسیش، جنین شناسی قرآن را مطرح کرد و در مصاحبه ی خود اظهار داشت:
«به نظر من حضرت محمد (صلی الله علیه واله) یک شخص امی بود که نه می توانست بخواند و نه بنویسد، وی در هزار و چهارصد سال پیش نظریات علمی عمق داری را مطرح می کند که بعداً به طور شگفت انگیزی همه آنها مورد تأیید علم تجربی قرار می گیرد.
پروفسور تی. وی. ان پرساود به اتفاق پروفسور کید مور برای اولین بار در کتاب جنین شناسی خود، جنین شناسی قرآن در قرن هفتم میلادی را در تاریخچه ی این علم مطرح کرد. (۱۳)

TVN Persaud presenting a research paper in Cairo.
من شخصاً نمی توانم بگویم که این تصادفی و شانس محض بوده است. زیرا تعداد مفاهیم و موضوعات علمی مطرح شده در قرآن زیاد است و همان طور که پروفسور کید ال مور اشاره می کند، من اعتراف می کنم که این مفاهیم ریشه در یک وحی الهی دارد و نمی تواند از منبعی غیر از سرچشمه وحی گرفته شده باشد.
یکی از احادیثی که نظر پرساود را به خود جلب کرده، این حدیث نبوی است که می فرمایند: اِذا مَرَّ بِالنُّطفهَ ثَنان و اَربَعُونَ لَیلَه بَعَث اللهُ مَلیکاً فَصَّورها، و خَلَق سَمعَها و بَصَرَها و جِلدَهَا و لَحْمَهَا و عَظْمَها، ثُمّ قَالَ أذکرّ أم أثنی؟ فَیَقضی ربّکَ ما شَاءَ. (۱۴)
چون ۴۲ شب بر نطفه بگذرد، خداوند فرشته ای را می فرستد تا آن را به صورت آدمی در آورد و گوش و چشم و پوست و گوشت و استخوانش را بیافریند. سپس می گوید: آیا پسر باشد یا دختر؟ و پروردگارت آنچه بخواهد مقرر می دارد.
اگر به تصویر جنین ۳۵ روزه بنگریم، صورت انسانی در آن تشخیص نمی دهیم. تا اینکه جنین ۴۲ روزه می شود باز شکل انسانی ندارد. اما در خلال هفته هفتم و بعد از ۴۲ روز به کلی جنین تغییر شکل می دهد و به صورت آدمی در می آید.

[najm111]

ماجرای عنایت امام رضا (علیه السلام) به یک کانادایی

عنایات ویژه هشتمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت، زمان و مکان نمی‌شناسد؛ می‌خواهد مسیحی، یهودی یا مسلمان باشی فرقی نمی‌کند، چرا که او چراغ هدایت است و فطرت‌های پاک را به خوبی راهنمایی می‌کند، کافی است که از با عمق وجود او را صدا بزنید و او را بخوانید.

آنچه که در ادامه می‌آید شرح حال یکی از این جوانان‌پاک ضمیر است که با اعجاز رضوی از کانادا راهی مشهد الرضا(ع) می‌شود تا با محبوب خویش ملاقاتی داشته باشد، این کرامت عجیب از کتاب «کرامات امام رضا از زبان بزرگان» به نقل از حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی انصاری نقل می‌شود:

* همه چیز از جشن میلاد شروع می‌شود

در یک شب سرد زمستانی سال ۱۳۷۲ وارد صحن انقلاب شدم، سرما تا عمق استخوان‌های انسان نفوذ می‌کرد و کمتر کسی در آن شرایط از خانه خود می‌زد بیرون، صحن هم به طرز کم سابقه‌ای خلوت بود، به دالانی که بین صحن انقلاب و صحن مسجد گوهرشاد وجود دارد وارد شدم، متوجه جوانی با حدود ۳۵ سال سن شدم که چمدان مسافرتی نسبتا بزرگی در دست داشت و از یکی ـ دو نفر چیزی پرسید، ولی انگار آن‌ها نتوانستند جوابش را بدهند. به سوی من آمد و گفت: شب‌ بخیر آقا!

به زبان انگلیسی حرف می‌زد، آنهم با لهجه‌ آمریکایی رایج در کشور کانادا، وقتی به همان زبان و با خوشرویی جوابش را دادم، نفس راحتی کشید و گل از گلش شکفت. ادامه داد:

ـ ببخشید! آقای علی ‌بن موسی‌الرضا، کجا هستند؟ می‌خواهم ایشان را ببینم.

راستش را بخواهید حسابی جا خوردم. پرسیدم:

ـ معذرت می‌خواهم، ممکن است خودتان را معرفی کنید؟

ـ من دانشجوی رشته‌ حقوق در دانشگاه تورنتوی کانادا هستم، اصالتاً لبنانی‌ام، ولی در کانادا متولد شده‌ام و دینم «مسیحیت» است.

ـ یعنی شما یک «مسیحی» هستید؟

ـ بله، یک مسیحی کاتولیک.

با تعجب پرسیدم:

ـ پس اینجا چه کار می‌کنید؟!

ـ دعوت شده‌ام که آقای علی‌بن موسی‌الرضا(ع) را ملاقات کنم.

ـ چه کسی شما را دعوت کرده است؟

ـ خود ایشان.

دیگر حسابی گیج شده بودم، با وجود آن همه سابقه‌ تبلیغ دینی در داخل و خارج کشور، تا کنون نشنیده بودم که حضرت علی‌بن موسی‌الرضا(ع) شخصاً از کسی دعوت کرده باشد که به دیدارش بیاید، آن هم از یک جوان مسیحی کانادایی! ادامه دادم:

ـ شما ایشان را دیده‌اید؟

ـ بله سه یا چهار بار.

این دیگر برایم باور کردنی نبود، از این رو پرسیدم:

ـ یعنی شما با چشمان خودتان علی‌بن موسی‌الرضا(ع) را دیده‌اید؟!

ـ بله دیده‌ام، البته در عالم رویا.

ـ یعنی اگر الان او را ببینید می‌شناسید؟

ـ بله، البته.

موضوع دیگر خیلی جالب شده بود، از او خواهش کردم چند دقیقه‌ای وقتش را به من بدهد و با هم در کناری بنشینیم و صحبت کنیم، او هم قبول کرد، کم کم داشت هیجان بر من غلبه می‌کرد، ضربان قلم تند‌تر شده بود، پرسیدم:

ـ ممکن است نحوه‌ آشنا شدنتان با آقای علی‌بن موسی الرضا(ع) را از اول و به طور کامل برای من بیان کنید؟

ـ بله، البته. یک شب داشتم در یکی از خیابان‌های شهر تورنتو قدم می‌زدم که دیدم جمعیت زیادی در جایی تجمع کرده‌اند و رفت و آمد زیادی در آنجا صورت می‌گیرد، آن ساختمانی را هم که مردم به آنجا رفت و آمد می‌کردند، چراغانی کرده و حسابی آذین بسته بودند. رفتم جلو و سؤالاتی کردم.

معلوم شد آنجا مسجد مسلمانان ایرانی است و در آن یک جشن مذهبی برپا است.

وارد شدم ببینم چه خبر است، چند نفر از آن‌ها به احترام من از جایشان بلند شدند و پس از خوشامد‌گویی مرا در کنار خود نشاندند و بلافاصله با شربت و شیرینی و بستنی و شکلات از من پذیرایی کردند، مرشد آن‌ها داشت به زبان انگلیسی سخنرانی می‌کرد و همه با دقت به سخنانش گوش فرا می‌دادند، من هم محو گفته‌هایش شدم و برای اولین بار، به طور مستقیم و از زبان یک مرشد مسلمان با اسلام آشنا شدم.

هنگام خروج از مسجد، به هر کس یک کتاب هدیه می‌کردند، یکی هم به من دادند، من هم خیلی خوشحال شدم و تشکر کردم، وقتی قدم زنان در پیاده‌رو خیابان به سوی خانه‌ام حرکت می‌کردم، همه هوش و حواسم به حرف‌هایی بود که از آن مرشد مسلمان شنیده بودم، به طوری که متوجه اطرافم نبودم و اصلاً نفهمیدم کی به منزلم رسیدم.

وقتی لباس راحتی پوشیدم و به رختخواب رفتم، آن کتاب را هم برداشتم تا یک نگاهی به آن بیندازم چون فردایش فرصت این کار را نمی‌یافتم.

* دوست دارم بتوانم بیایم پیش شما!

هر ورقی از آن کتاب را که می‌خواندم وسوسه می‌شدم ورق بعدی را هم بخوانم! نشان به این نشان که تا وقتی کتاب را تمام نکردم نتوانستم آن را زمین بگذارم! آن کتاب درباره قدیس مسلمانی به نام «علی‌بن موسی‌الرضا» بود، شخصیت و سخنان زیبا و روحانی آن قدیس آسمانی مرا مجذوب خود کرده و تمامی قلمرو اندیشه‌ام را تسخیر کرده بود، لحظه‌ای نمی‌توانستم از فکر آن قدیس خارج شوم، در رختخواب خودم دراز کشیده بودم و با آنکه تا صبح چیزی نمانده بود نمی‌توانستم بخوابم، بالاخره متوجه نشدم که کی خوابم برد زیرا با خواب هم وارد سرزمینی شدم که در آن کتاب ترسیم شده بود، سرزمینی روحانی، معنوی و آسمانی! سرزمینی که هرگز همانند آن را حتی در فیلم‌های تخیلی هم ندیده بودم و همه کاره‌ آن سرزمین، مردی نورانی و آسمانی بود که هرگز از تماشایش سیر نمی‌شدی، از او خواهش کردم که چند لحظه‌ای با من بنشیند، او هم قبول کرد وقتی نشست با خوشرویی پرسید:

ـ با من کاری دارید؟


من هم با دستپاچگی و من و من کنان جواب دادم:



ـ ب ... ب.. بله! متأسفانه من شما را نشناختم!

ـ مرا نشناختی؟! من «علی بن موسی‌الرضا» هستم.

ـ علی‌بن موسی‌الرضا؟! این اسم را شنیده‌ام اما به خاطر نمی‌آورم...

ـ من همان کسانی هستم که شما تا پایان شب کتاب مرا مطالعه کردید و در پایان، توی دلتان گفتید؛ «خدایا اگر چنین قدیسی وجود دارد دوست دارم او را ببینم».

این را که شنیدم، گل از گلم شکفت و پرسیدم:

ـ در حال حاضر، پیش تو و میهمان توام.

ـ دوست دارم بتوانم بیایم پیش شما.

ـ خب می‌توانی میهمان من باشی.

ـ میهمان شما؟ اینکه عالی است. ولی جای شما کجا است؟


ـ ایران.


ـ کجای ایران؟

ـ شهری به نام مشهد.

چند لحظه رفتم توی فکر؛ من ایران را می‌شناختم، اما هرگز اسم مشهد را نشنیده بودم!

رفتن به چنین شهری برای من چندان آسان نبود، هم از نظر اقتصادی، هم از نظر ناآشنایی به منطقه و هم از جهات دیگر، این بود که پرسیدم:


ـ آخر من چه طور می‌توانم به دیدار شما بیایم؟!



ـ من امکانات رفت و برگشت شما را فراهم می‌کنم.

*خرج سفری که از سوی ضامن آهو (علیه السلام) پرداخت شد


بعدش هم آدرس و شماره تلفن یکی از نمایندگی‌های فروش بلیت هواپیما را به من دادند به همراه یک نشانی و علامت و گفتند:

ـ به آنجا که رفتی، می‌روی سراغ شخصی که پشت میز شماره‌ چهار است، نشانی را می‌دهی، بلیت را می‌گیری و به ملاقات من می‌آیی.

وقتی که از خواب بیدار شدم آن را جدی نگرفتم، ولی چند شب پیاپی دیگر هم ایشان را در خواب دیدم، آخرین شب به من گفت:

ـ چرا نرفتی بلیتت را بگیری؟

تا این جمله را گفت از خواب پریدم، خیس عرق بودم و قلبم به شدت می‌زد، دیگر خوابم نبرد و برای شروع ساعت اداری لحظه شماری می‌کردم.

اول وقت به راه افتادم، همه نشانی‌ها درست بود، وقتی نام و نشانی خود را به کارمندی که پشت میز شماره‌ چهار نشسته بود گفتم، اظهار داشت:
ـ چند روز است که بلیت شما صادر شده است، چرا نیامده‌اید آن را دریافت کنید؟! تا زمان پرواز فرصت زیادی ندارید!

خواستم از مبلغ هزینه‌ بلیت بپرسم که کارمند هواپیمایی گفت:

ـ تمام هزینه‌ بلیت شما قبلا پرداخت شده است.

بعد هم بلیت را دستم داد، بلیتی که به نام من صادر شده بود با این مسیرها:

«تورنتو، لندن، تهران، مشهد، تهران، لندن، تورنتو».

پس از شنیدن این حرف‌ها از یک جوان مسیحی کانادایی، دیگر بیش از حد هیجان زده شده بودم، رنگ چهره‌ام کاملاً عوض شد و ضربان قلبم شدید‌تر گردید و تنم شروع کرد به لرزیدن گفتم

ـ همین الان از راه رسیده‌ام و به تاکسی فرودگاه گفتم که مرا ببرد به منزل آقای علی‌بن موسی‌الرضا، او هم مرا آورد اینجا و پیاده کرد. حالا نمی‌دانم که چه طور می‌شود ایشان را ملاقات کرد؟


دیگر چنان هیجان زده شده بودم که جوان کانادایی هم متوجه لرزش تن و تغییر رنگ چهره‌ام شد و پرسید:


ـ آیا طوری شده است؟! چرا این جوری شده‌اید؟! نکند حالتان خوب نیست؟!...

ـ نه، نه، حال من کاملاً خوب است، فقط از اینکه که می‌بینم شما مورد توجه آقا علی‌ بن موسی‌ الرضا(ع) واقع شده‌اید خوشحال و خرسندم و کمی دچار هیجان گشته‌ام.


ـ آخر برای چه؟

ـ برای اینکه این شخص از بزرگ‌ترین قدیسان آسمانی است که خدا او را در بین ما زمینیان قرار داده و هر کسی که او را می‌شناسد آرزو می‌کند بتواند مورد توجه او قرار گیرد، حتی برای لحظه‌ای کوتاه !..

جوان کانادایی، انگار که دیگر تاب تحمل شلاق انتظار را نداشته باشد، ملتمسانه به من گفت:

- ممکن است که از شما خواهش کنم هر چه زودتر مرا پیش این آقا ببرید؟

چمدان و کفش‌ها را به کفشداری مسجد گوهرشاد سپردیم و وارد شدیم

هنوز از پله‌های تالار مقابل ضریح پایین نیامده بودیم که ازدحام جمعیت را دید:

- این جمعیت انبوه، در این وقت شب این جا چه کار می‌کنند؟

- این‌ها هم مثل من و شما برای ملاقات علی بن موسی الرضا(ع) به این جا آمده‌اند

- اما من فکر می‌کردم ایشان تنها از من دعوت کرده‌اند که به دیدارشان بیایم، آن هم یک دیدار خصوصی! حالا... حالا توی این شلوغی، چه طور می‌توانیم از ایشان وقت ملاقات بگیریم؟ من دوست دارم ایشان را به تنهایی ملاقات کنم.

- مگر ایشان شما را دعوت نکرده؟

- چرا.

- پس خودشان هم با تو ملاقات خواهند کرد.

- حالا ما چه طور خودمان را به ایشان معرفی کنیم؟

- او نیازی به معرفی ندارد، همان‌طور که قبلاً به دیدار تو آمده، خود او همین جا صدایت خواهد کرد.

به خوبی می‌شد برق شگفتی و تعجب را در چشمان او دید، اما دیگر چیزی نپرسید و با هم از پله‌ها پایین رفتیم و به سمت ضریح حرکت کردیم، او نمی‌دانست که ضریح چیست! گفت:

- حتما ایشان در جای بلندی نشسته‌اند و مردم هم اطراف او را گرفته و با او ملاقات و گفتگو می‌کنند.

- نه!

- نکند این شخص، یک موجود خیالی است و وجود خارجی ندارد؟

- نه! کاملاً واقعی است. یک موجود خیالی نمی‌تواند از تو دعوت کند که از آن طرف دنیا به دیدارش بیایی، آدرس این جا را هم به تو بدهد و بلیت رفت و برگشت تو را نیز برایت تأمین کند و ...

کم کم دیگر به ضریح نزدیک شده بودیم.

پرسید:

- چرا این مردم به این صندوق چسبیده‌اند؟!

- آخر، آقا علی بن موسی‌الرضا(ع) داخل آن هست.

- آیا می‌شود او را دید؟

- بله.

- چطور؟

- همان گونه که خدا را در دل می‌بینی.

- بله، درست است.

- آیا تا به حال حضرت عیسی(ع) را دیده‌ای؟

- بله، بارها، اما در خواب.

- آقای علی بن موسی الرضا هم همان طور برایت مجسم خواهد شد، زیرا او در بیش از هزار سال قبل به دست دشمنانش شهید شده است.

- حالا ایشان چه گونه با ما ارتباط برقرار می‌کند؟

- مگر تو نحوه‌ ارتباط خدا با بشر را نمی‌دانی؟ اصلاً تو چطور با حضرت مریم(س) و حضرت عیسی(ع) ارتباط برقرار می‌کنی؟

- خب ما یک چیزی در جهان غرب داریم که دانشمندان و روانکاوان درباره‌ آن صحبت می‌کنند...

- بله، ارتباطی به نام «تله پاتی»، یعنی ارتباط روحی بین دو انسان، از راه دور، درست است؟

- بله، همین طور است.

پس از رد و بدل شدن این حرف‌ها، برای اینکه در میان ازدحام جمعیت، اذیت نشود، او را از سمت بالا سر حضرت به نزدیک ضریح هدایت کردم و گفتم:

- تو در همین جا بایست تا خود آقا به دیدارت بیاید.

بعد هم کتاب دعایی را باز کردم و در کنار وی مشغول خواندن زیارت‌نامه شدم، اما راستش را بخواهید تمام هوش و حواسم متوجه جوان کانادایی بود و از خواندن زیارت‌نامه چیزی نفهمیدم.

او هم به ضریح زل زده بود و انگار که رفته باشد توی یک عالم دیگر ناگهان به زبان آمد و گفت:

- آقای علی بن موسی الرضا ...

و بی آنکه سلامی بکند ادامه داد:

- شما مرا دعوت کردید، من هم آمدم و ...

حدود یک ساعت و نیم با امام رضا(ع) حرف زد و اشک ریخت، اشکی به پهنای تمام صورتش! من بعضی از حرف‌هایش را می‌فهمیدم و بعضی را نه، وقتی ملاقاتش به پایان رسید به او گفتم:

- گمان نمی‌کردم شما این همه راه را برای دیدن کسی آمده باشی و آن وقت با دیدنش این چنین گریه کنی!

*صحبت‌هایی که امام رضا(ع) با این جوان کانادایی کرد

- بله، خودم هم گمان نمی‌کردم، اما جذابیت فوق‌العاده‌ای این قدیس آسمانی، بی‌اختیار مرا به گریه وا می‌داشت، به خصوص لحظه‌ پایانی دیدار که به من گفت:

«شما دیگر خسته شده‌اید، بروید و استراحت کنید، فردا منتظر شما هستم».

این جدایی و انفصال برایم خیلی سخت بود و اشک مرا بیشتر درآورد!...

بی ‌آنکه جوان کانادایی نمازی بخواند یا دعایی بکند، از حرم خارج شدیم.

در هتل تهران یک اتاق دو نفره برایش گرفتم تا بتوانم خودم هم در کنارش باشم و ماجرا را پی بگیرم. پس از صرف شام، پرسیدم:

- با آقای علی بن موسی‌الرضا (ع) چه صحبت‌هایی کردی؟

- از ایشان سؤال‌هایی کردم و ایشان هم جوابم را داد، سؤال‌هایی درباره دنیا، آخرت، انسانیت، عاقبت انسان و آینده‌ بشریت. بعد هم به من سفارش کردند که «اگر می‌خواهی درهای روشن زندگی و بهشت دنیا و آخرت را ببینی حتماً به قرآن سری بزن»


گفتم: اسم قرآن را شنیده‌ام، ولی تا به حال به آن سر نزده‌ام.

آقا هم مدتی برای من قرآن خواند، آن هم با لحنی جذاب و ملکوتی! چنان جذب آوای ملکوتی قرآنش شده بودم که یکسره و بی‌اختیار، اشک می‌ریختم! از همان جا حسابی شیفته‌ قرآن شدم و اظهار داشتم:

- امیدوارم من هم بتوانم قرآن بخوانم و از آن لذت برده و استفاده کنم.

- گفت: به شرطی می‌توانی از این کتاب بهره‌‌ کامل ببری که اصل و ریشه‌ آن را بپذیری.

گفتم: اصل و ریشه‌ این کتاب چیست؟

آن وقت برایم سلسله‌‌ پیامبران الهی را توضیح داد که از حضرت آدم(ع) آغاز شده و با حضرت محمد(ص) پایان می‌پذیرد، حضرت محمد(ص) هم جانشینانی دارد که آقای علی بن موسی الرضا، هشتمین جانشین ایشان است و من باید همان‌گونه که حضرت عیسی(ع) را پذیرفتم، سایر پیامبران و جانشینان آخرین پیامبر را نیز بپذیرم، در این صورت است که ایمانم کامل شده و می‌توانم از قرآن، بیشترین بهره را ببرم...

من که با حرص و ولع به سخنان جوان کانادایی گوش می‌دادم با کنجکاوی فراوان پرسیدم:

- خب، آقا چیز دیگری هم برای تو فرمودند؟

- بله، ایشان پنج اصل اعتقادی را به من فهماندند.

- خب، آن پنج اصل چه بودند؟

کاغذی را که پس از مکاشفه بر روی آن چیزهایی را یادداشت کرده بود، از جیبش درآورد و از روی آن خواند:
«توحید، نبوت، عدل، امامت و معاد»

بعد هم اعتقاد به قیامت را شرح داد و گفت:

- من تاکنون این پنج اصل را در هیچ سبک و روش دینی نشنیده بودم!

- درباره‌ اسم دین برای شما توضیحی نداد؟

- اتفاقاً چرا! زیرا من پرسیدم؛ «دین شما چه دینی است؟» و ایشان پاسخ داد:

«دین اسلام، و تا کسی مسلمان نباشد در دنیا و آخرت، خوشبخت نخواهد شد.»

- خب تو چه کردی؟

- من هم به دست ایشان مسلمان شدم.

با هیجان و شگفتی و با حالت ذوق زدگی سؤال بعدیم را مطرح کردم:

- چه گونه مسلمان شدی و چه کلماتی را بیان کردی؟

- من برای اولین بار این کلمات را یاد گرفتم و با بیان آن‌ها مسلمان شدم...

و آن‌گاه به زبان عربی شکسته گفت:

«اشهد ان لا اله الا الله، واشهد ان محمداً رسول الله، واشهد ان علیاً ولی الله»

من هم خیلی خسته‌اش نکردم و گذاشتم در حال خودش باشد. آن شب را آرام گرفتیم و استراحت کردیم، وقتی من طبق عادت، پیش از اذان صبح از خواب بیدار شدم تا به حرم امام رضا (ع) مشرف شوم، او هم بیدار شد و پرسید:

- کجا می‌روی؟

- می‌روم به دیدار علی بن موسی الرضا(ع)‌

- صبر کن! من هم با تو می‌آیم.

- تو که همین چند ساعت قبل با او صحبت کردی آن هم به مدت یک ساعت و نیم...

- ولی من خیلی حرف‌های دیگر هم دارم که باید با او بزنم. حرف‌های من به این زودی‌ها تمام نمی‌شود.

وقتی دوباره در قسمت بالا سر حضرت(ع) ایستاد و به ضریح زل زد، دوباره ارتباطش با امام رضا(ع) برقرار شد و شروع کرد به صحبت کردن. حرف‌هایش که تمام شد، وضو گرفت و به نماز ایستاد و بی‌ آنکه کسی قبلاً به او حمد و سوره و سایر کلمات عربی نماز را یاد داده باشد، با زبان عربی لهجه‌‌دار و شکسته بسته نماز خواند! بعد هم گفت:

در پایان دیدارم با آقای علی بن موسی الرضا، گفتم:

- دلم می‌‌خواهد باز هم به دیدار شما بیایم.

[pejuhesh232]

پیرزن 92 ساله ی بلژیکی از اسلام آوردن خود می گوید:
احترام مسلمانان به سالمندان؛ مهم ترین دلیل اسلام آوردنم بود

جورجیت لیپاول» پیرزن نود و دو ساله بلژیکی است که در شهر بیراخم این کشور زندگی می کند وی پیرترین فردی است که به دین اسلام گرویده است.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، روزنامه الیوم عربستان با جورجیت که پس از اسلام آوردن نام «نور» را برای خود برگزیده، گفتگویی انجام داده است..

خانم نور در این گفتگو با بیان اینکه زندگی وی از زمانی که اسلام آورده، آغاز شده است؛ می گوید: باوجود اینکه سال های طولانی در بین مسلمانان بودم، اما اصلا فکر نمی کردم روزی به دین اسلام ایمان آورم اما با این حال رفتاری بسیار محترمانه با آنها داشتم و به شعایر دینی آنها احترام قائل می شدم.

وی ادامه می دهد: در ماه رمضان چون می دانستم روزه هستند به دیدار آنها نمیرفتم در حالی که این را نیز می دانستم که آنها به میهمان در هر صورتی احترام می گذارند. من قصد مخدوش کردن فرایض دینی آنها را نداشتم بلکه برعکس از این مناسک همواره قدردانی می کردم و با روی باز با مسلمانان برخورد می کردم حتی گوشت و مرغ را از فروشگاههای مسلمانان می خریدم زیرا می دانستم که به شیوه اسلامی ذبح می شوند.

نور با تاکید بر اینکه رفتار و منش نیکوی مسلمانان بویژه با سالمندان، مهم ترین دلیل گرایش وی به اسلام بود، می افزاید: احترام مسلمانان نسبت به خود و غیرمسلمانان را می دیدم؛ آنها سلام می کردند و در امور زندگی خود با هم همکاری می کردند. آنچه توجه مرا بیش از هرچیزی به خود جلب کرد، این بود که پس از اسلام اوردن، یک زن و مرد مغربی به من راه دادند تا در کنار آنها زندگی کنم و در ازای آن هیچ پولی از من نمی گرفتند.

وی یادآور می شود: آنها تنها به خاطر محبت و دلسوزی و مسن بودن، به من احترام می گذاشتند و مرا در خانه خود راه دادند این همان چیزی بود که مرا شیفته اسلام کرد و منجر شد تا شهادتین را بگویم و ایمان آوردم.

وی اشاره می کند که در سفری به مغرب داشته، با صحنه ای روبرو شده که به شدت او را تحت تاثیر قرار داده است، نور در این باره می گوید: به همراه فاطمه المغربیه به مغرب سفر کردم. در آنجا خانواده ای متشکل از پدربزرگ، مادر بزرگ و نوه هایشان را دیدم که همگی در کنار یکدیگر با الفت و احترام زندگی می کردند. فرزندان آنها به بزرگان خود احترام خاصی قائل بودند و برای نشان دادن احترام خود نسبت به آنها، سر و دستانشان را می بوسیدند. این صحنه باعث شد تا اشک در چشمانم حلقه بزند.

تازه مسلمان شده بلژیکی ادامه می دهد: تاثیر شدید این صحنه پس از آن مرا تکان داد که به یاد آوردم تنها پسرم در خانه خود جایی برای من نداشت و قصد داشت مرا به خانه سالمندان بفرستد.

خانم نور درباره مشکلاتی که با آنها روبرو است، خاطرنشان می کند: بیشترین چیزی که مرا آزار می دهد، تنها پسرم است که 74 ساله و مسیحی است و با همسر و چهار فرزندش زندگی می کند. پس از آنکه خبر اسلام اوردن مرا شنید، طردم کرد و حتی چنین گمان می کرد که من مبتلا به زوال عقل شده ام. علاوه بر این من خانواده ی بسیار ثروتمندی دارم که وقتی قضیه اسلام آوردن مرا شنیدیند، مرا از ارث و هرگونه کمک محروم کردند حتی روزنامه های بلژیک مرا متهم می کردند که در ازای اسلام آوردن، پول گرفته ام.

این زن تازه مسلمان شده در ادامه درباره کارهایی که پس از اسلام آوردن انجام داده است، به روزنامه الیوم می گوید: فریضه حج را به جا آوردم و نپذیرفتم که از صندلی چرخدار استفاده کنم و طواف را با پاهای خودم انجام دادم. من مریض نیستم و می توانم به راحتی مناسک مربوط به حج را به جا بیاورم. علاوه بر حج، اکنون دو سال است که خدواند توفیق روزه گرفتن را به من داده است.

وی می افزاید: از اینکه عمرم در حالی که مسلمان نبوده ام سپری شده است، بسیار پشیمان هستم. تولد واقعی من از زمانی است که اسلام آوردم. از این به بعد زندگی واقعی من است و عمر قبل از آن تباه شده است.

براساس گزارش روزنامه الیوم عرابستان، خانم النور در پایان درباره آخرین آروزی خود تاکید می کند: تنها آروزی من این است که به مکه بروم و این فریضه الهی را بار دیگر انجام دهم و اینکه در سرزمین های پاک مسلمانان بمیرم و در مقابر آنها دفن شوم.

[najm134]

زنی که ترامپ باعث مسلمان شدنش شد

دونالد ترامپ و حامیانش در سال گذشته عقاید اسلام هراسانه خود را در جامعه ابراز کردند، اما آنچه آنها هرگز تصورش را نمی کردند این بود که یک آمریکایی که در گردهمایی انتخاباتی ترامپ شرکت کرده بود در نهایت مسلمان شود.

هر چه زمان میگذرد بیشتر به ما اثبات می شود که حقیقتا خداوند بهترین برنامه ریزان است. دونالد ترامپ و حامیانش در سال گذشته عقاید اسلام هراسانه خود را در جامعه ابراز کردند، اما آنچه آنها هرگز تصورش را نمی کردند این بود که یک آمریکایی که در گردهمایی انتخاباتی ترامپ شرکت کرده بود در نهایت مسلمان شود.

لیزا شانکلین پست فیس بوک خالصانه اش را در این باره در روز انتخاب شدن ترامپ منتشر کرد.

انگیزه برای خواندن قرآن

"این سخنان پر از نفرت ترامپ بود که باعث شد یک سال قبل من یک قرآن بردارم ( من از زمانی که در رشته ادیان تطبیقی در دانشگاه درس میخواندم قرآن را نخوانده بودم ) و آن را دقیق مطالعه کنم.”

آشنایی و گوش دادن به حرف های مسلمانان کلید دوم من برای گرویدن به اسلام. "این مرا به بودن با مسلمانان علاقمند کرد و در نهایت به مسلمان شدنم منجر شد. بخاطر این من بسیار خدارا شاکرم.”

او بعنوان یک زن مسلمان، از رعایت حجاب خجالت نمی کشد و در واقع او با افتخار هویت اسلامی خود را آشکار می سازد.

"اکنون تصمیم گرفته ام که در روز ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷ حجاب خود را برای همیشه در انظار عمومی اعلام کنم و با افتخار حجاب خواهم داشت و به همه مردم درباره لزوم پایداری در عقیده شان چه در محیط خصوصی و چه عمومی خواهم گفت.

[najm134]

جمال زارابازو رهیافته آمریکایی: منطق قرآن مرا به سوی اسلام هدایت کرد

یکی از اولین مسائلی که توجه مرا، با احترام به قرآن جلب کرد، به محافظت از قرآن ارتباط داشت. به عنوان یک غیر مسلمان که درباره ی اسلام مطالعه می کردم، از تعداد زیاد غیر مسلمانانی که اعتراف کرده و پذیرفته بودند که قرآنی که امروز در اختیار ماست همان است که بر حضرت محمد(ص) نازل شده بود، شگفت زده بودم.
به گزارش مشرق به نقل از پایگاه جامع مبلغین و تازه مسلمانان(رهیافتگان)،متن زیر مصاحبه با جمال زارابازو رهیافته آمریکایی می باشد که به دین اسلام مشرف شده است:

برای من افتخاری است که امروز به منظور صحبت درباره قرآن در خدمت شما هستم. در حقیقت تجربه شخصی من درباره قرآن چیزی است که در نهایت باعث مسلمان شدن من شد.

به همین دلیل است که باعث افتخار من است که درباره قرآن به خصوص با غیرمسلمانان صحبت کنم. سعی می کنم قرآن را به آنان معرفی کنم تا شاید آنان نیز بتوانند بعضی از تجربیات و احساساتی را که من در رابطه با قرآن تجربه کردم را، درک کنند.

من یک آمریکایی بودم، حدس میزنم یک آمریکایی سنتی، با یک گذشته مسیحی، این گذشته ای بود که من به آن تعلق داشتم. آن زمان که مطالعه و تحقیق درباره اسلام را شروع کردم.

جنبه های بسیاری ار قرآن است که مرا تحت تأثیر قرار داده است. یکی از این جنبه ها که به نظرم بسیار مهم است، حفاظت از قرآن است.

یک کتاب حفاظت شده

اگر بخواهیم درباره مباحث زیر صحبت کنیم، اگر بخواهیم بگوییم که به خدا اعتقاد داریم و بر این اعتقاد توافق کنیم. حتی اگر حقیقت یا مفهوم وحی از جانب خدا را بپذیریم و اگر بخواهیم پیرو این وحی باشیم. یکی از اولین و مهم ترین مسائل این است که باید دلیل محکمی داشته باشیم که این وحی از منبع اصلی خود واقعاً محافظت شده است.

در واقع عاقلانه نیست که بگوییم که ما وحی خدا را اطاعت می کنیم زمانی که بدانیم چیزی که در اختیار ماست ممکن است که محافظت نشده باشد یا حتی دلایل محکمی داشته باشیم که این حفاظت به درستی انجام نشده است.

به همین دلیل یکی از اولین مسائلی که توجه مرا، با احترام به قرآن جلب کرد، به محافظت از قرآن ارتباط داشت.

قرآن در طول ۲۳ سال بر حضرت محمد(ص) نازل شده است و این کتاب توسط ایشان به پیروانشان منتقل شده و پس از آن تا امروز از آن محافظت شده است.

به عنوان یک غیر مسلمان که درباره ی اسلام مطالعه می کردم، از تعداد زیاد غیر مسلمانانی که اعتراف کرده و پذیرفته بودند که قرآنی که امروز در اختیار ماست همان است که بر حضرت محمد(ص) نازل شده بود، شگفت زده بودم. بسیاری از این غیر مسلمانان حتی در نوشته های خود ادب را نیز نسبت به اسلام رعایت نمی کردند.

همان طور که گفتم، این مطلب برای من یک نکته مهم بود، زیرا من تاریخ انجیل را قبل از آن خوانده بودم. البته من قصد ندارم درباره ی جزئیات مسائلی از این قبیل صحبت کنم، تنها می توانم بگویم که تاریخ قرآن با انجیل کاملاً متفاوت است. از همان روزهای اول قرآن شناخته شده، مشخص شده و مورد محافظت قرار گرفته است. و حتی تا دو یا سه قرن پس از زمان حضرت محمد(ص) مورد تفسیر و بررسی قرار نگرفته بود.

این مطلبی بود که توجه مرا به خود جلب کرد و برای من اهمیت بسیاری داشت، زیرا اگر ما قصد داریم از چیزی پیروی کنیم که از جانب خداوند آمده، باید از منبع آن اطمینان حاصل کرده باشیم.

2- دعوتی به سوی تفکر و تعقل

با احترام به آموزه های قرآن، یکی از جنبه های قرآن این حقیقت است که خداوند در آن انسان را به تفکر و تعقل فرا می خواند.

آن چیزی که خداوند انسان ها را به سمتش دعوت می کند، در دیدگاه دانشمندان مسلمان، همان چیزی است که در طبیعت انسان ها یکسان است. چیزی که برای بشر قابل درک است، زیرا طبیعتی است که انسان با آن آفریده شده است. بنابراین خداوند به شما می گوید که درباره ی خلقت و سایر موارد تفکر کنید.

این دعوت و بحث و نتیجه ی آن این است که شما به حقیقتی دست می یابید. حقیقتی که تنها یک خالق وجود دارد و این خالق شایسته پرستیدن است. هیچ اعتقادی در اسلام بدون اثبات وجود ندارد. تعریف ایمان در اسلام، چه از دیدگاه اسلامی و چه از دیدگاه قرآنی، این نیست که به چیزی معتقد باشید که نمی توان آن را اثبات نمود. راه قرآنی این نیست. قرآن مردم را به حقیقتی فرا می خواند که آن ها می توانند آن را تشخیص دهند، حقیقتی که قابل درک است. همان طور که اشاره کردم، دانشمندان مسلمان توضیح می دهند که این حقیقت همان است که تمام طبیعت انسانی به آن وابسته است. این حقیقت چیزی است که روح به سمت آن گرایش دارد.

این امر مسلمی است که قرآن به طور پیوسته مردم را به تفکر و تعقل و بحث فرا می خواند. حتی درباره ی خود قرآن، خداوند بحث هایی را مطرح می کند تا حقانیت قرآن را نشان دهد. این جنبه ی دیگری بود که در آن زمان توجه مرا جلب کرد.
منطق قرآن مرا به سوی اسلام هدایت کرد

در همان زمان، مطلب جذاب دیگر برای من، بعضی تفاوت های بین قرآن و انجیل بود. من قصد ندارم که این مطلب نقدی بر انجیل، مسیحیت یا یهودیت یا هر چیز دیگری محسوب شود. اما به دلیل این که از من خواسته شده تا درباره ی قرآن صحبت کنم و این تجربه ی شخصی من است؛ من احساس می کنم این بهترین راه برای اظهار خودم می باشد.

در زمانی که من مسلمان نبودم، بیشتر کتاب هایی که درباره ی اسلام می خواندم توسط غیر مسلمانان نوشته شده بود. آن ها ادعا می کردند که بیشتر مطالب قرآن توسط حضرت محمد(ص) از انجیل و یا از یهودیانی که او می شناخته سرقت شده است. اما جنبه ی دیگری که مرا تحت تأثیر قرار داد، تفاوت میان قرآن و انجیل بود.

من می خواهم به طور مثال، بر روی مسئله ی وجود خداوند تأکید کنم. تمام قرآن درباره ی خداوند است. اگر شما درباره ی خداوند و ویژگی هایش و مطالب مربوط آن، همان طور که قرآن تشریح می کند، فکرکنید؛ تصویر واضحی از کسی که او را پرستش می کنید، به دست می آورید. هم چنین تصویر واضحی از عالی بودن و بزرگ بودن هدف این پرستش خواهید داشت. علاوه بر همه ی این ها، زمانی که کتب عهد عتیق را با آنچه در قرآن هست مقایسه می کنید، متوجه می شوید که واقعاً حضرت محمد(ص) از انجیل کپی برداری کرده است و بسیار شگفت انگیز است که ایشان بسیار گزینشی این عمل را انجام داده است.

برای مثال داستان آدم(ع) و حوا را در قرآن نیز می توان پیدا کرد. شما در می یابید که به آن دو گفته شده تا از درخت، میوه نخورید، اما قرآن نمی گوید که آن درخت، درخت دانش است. گفته نشده که اگر انسان ها از آن درخت بخورند، ممکن است با خداوند رقابت کنند. تنها اشاره شده که آن ها از خوردن از آن درخت منع شده بودند ولی اطاعت نکرده و از میوه ی آن خورده اند. پس از آن خداوند به سمت آن ها رفت و با آن ها صحبت کرد و کلماتی را به آن ها یاد داد تا توبه کنند. همانند آنچه در انجیل آمده است.

اما شما نمی یابید که خداوند در بهشت قدم بزند و به جستجوی آدم (ع) بپردازد، مشابه آنچه در انجیل آمده است. شما در انجیل می خوانید که خداوند در بهشت قدم زنان به دنبال آدم (ع) می گشت. "کجایی؟ چه اتفاقی افتاده است؟” شما شبیه به این را در قرآن نخواهید یافت.

همان طور که گفتم، آموزه های قرآن درباره ی خداوند، ویژگی های خداوند را به شما نشان می دهد. شما مطالبی مشابه کشتی گرفتن حضرت یعقوب(ع) و شکست خداوند توسط او را در قرآن نخواهید یافت. مطالبی مشابه این که به خصوص در کتب عهد قدیم یافت می شود، در قرآن وجود ندارد. مطلب مهم دیگری که در کتب عهد قدیم به آن اشاره شده، توبه خداوند از کار اشتباهی بود که خودش مرتکب آن شده بود، این مطلب را می¬ وانید در کتای شِموت(از کتب عهد عتیق) پیدا کنید.

[najm134]

تازه مسلمان آمریکایی: قیام امام حسین(علیه السلام) سراسر یقین و ایمان بود

از شهر ریچموند، ایالت ویرجینیا در آمریکا
همچنان که از نجف به کربلا پیاده روی می کنیم… به ما کمک می کند دریابیم اگر چه در این پیاده روی همان راهی را که کاروان امام رفت را می رویم، اما ممکن است قادر نباشیم با امام زمان مان همراه شویم. بنابراین باید روی خودمان و نفس خودمان کار کنیم تا بتوانیم با کاروان امام مهدی(عج) همراه شویم وهمچنین سختی های این راه را از یاد نبریم.
به گزارش مشرق، اقتباس مصاحبه‌ای که در زیر مشاهده می‌کنید با نوح دیویس جوان تازه مسلمان شده آمریکایی می باشد.

لطفاً خودتان را معرفی بفرمایید.

نوح دیویس هستم. در شهر ریچموند، ایالت ویرجینیا در آمریکا به دنیا آمدم. در حال حاضر دانشجوی سال اول در کالج رینولدز (Reynolds Community College) در ویرجینیا هستم و ان شاء الله قصد دارم در سال ۲۰۱۷ در حوزه علمیه قم در ایران به تحصیل بپردازم.

قبل از مسلمان شدن چه دینی داشتید؟ چه اتفاقی افتاد که مسلمان شدید؟

در یک خانواده مسیحی به دنیا آمدم. این اواخر متوجه شدم که پدرم مسلمان زاده بوده است اما پدر و مادرم با یکدیگر زندگی نمی کنند. در ژوئن ۲۰۱۵ انگیزه بسیاری برای خواندن قرآن در خود احساس کردم. قبلاً در مورد آن شنیده بودم و کمی هم گوش داده بودم اما تا این تاریخ واقعاً علاقه ای به خواندن آن در خود حس نمی کردم. هنگامی که قرآن را روی گوشی ام دانلود کردم و شروع به خواندن کردم، عاشق آن شدم. این اتفاق یک هفته قبل از ماه مبارک رمضان افتاد، بنابراین تصمیم گرفتم روزه بگیرم و همچنین یاد گرفتم که چگونه نماز بخوانم. همه این اتفاقات زمانی بود که به کالجی در فلوریدا رفتم. در آنجا با یک برادر شیعه ملاقات کردم. او به من کمک کرد که اسلام شیعی را درک کنم. بنابراین در سپتامبر ۲۰۱۵ شهادتین خود را گفتم.

چرا مذهب شیعه؟ چه چیزی در این مذهب دیدید که شما را جلب کرد؟

تا پیش از سپتامبر که شهادتین خود را در مسجد شیعی گفتم مذهب من تسنن بود. یک برادر شیعه به من کمک کرد که اطلاعاتی را در مورد این مذهب کسب کنم و کم کم آن را بیشتر درک کردم و قانع شدم که مذهب شیعه درست ترین مذهب است. از نوامبر ۲۰۱۵ حداقل روزی یک سخنرانی گوش می کردم هر چند این اواخر این کار کمتر شده است. در طول این زمان، به شناخت اهل بیت علیهم السلام و معجزه های قرآن علاقمند شدم.

سخنرانی که این باور را در من به وجود آورد که تشیع درست ترین مذهب است، سخنرانی سید عمار نخجوانی در رابطه با حدیث ثقلین بود. هنگامی که در سخنرانی اش ازقرآن و اهل بیت سخن گفت شوکه شدم، چون چیزی که تا آن روز شنیده بودم قرآن و سنت بود. بنابراین به کتاب صحیح مسلم (از معتبرترین کتب احادیث نزد اهل سنت) مراجعه کردم و چیزی که او گفته بود را در آنجا یافتم. این جا بود که به من ثابت شد اسلام شیعی درست ترین راه رسیدن به خداوند است.

آیا هیچ رابطه ای بین نیاز وجودی تان و اسلام آوردن می دانید؟

نیاز وجودی من وصل شدن به خداوند است؛ کسی که پاک و منزه و یگانه است. مسلمان شدن من نیز فراتر از اسلام آوردن بود. چرا که فطرت ما انسان ها خداجوست. شاید به همین علت است که خداوند به فطرت من اجازه داد مرا به سوی او راهنمایی کند و او نیز مرا الحمدالله به عنوان بنده خود پذیرفت.

وقتی برای اولین بار نماز خواندید چه حسی داشتید و چه معنایی برای شما داشت؟

اولین باری که نماز خواندم تجربه جالبی بود. فقط چند دقیقه طول کشید تا لغات عربی را به خاطر بسپارم و آن ها را به درستی ادا کنم اما در مجموع این تجربه شگفت انگیز بود. مسأله ای که من را به اسلام جلب کرد این واقعیت است که مسلمانان به صورت دسته جمعی به نماز می ایستند و همیشه به اتحاد میانشان تشویق می شوند. نماز جماعت این حس را دارد که یک عده افراد متحد، خدای یگانه را پرستش می کنند. حسی است که واقعاً نمی توان آن را در قالب کلمات بیان کرد. نماز ستون دین اسلام است و من آن را بسیار دوست می دارم.


عکس العمل دوستان و خانواده تان بعد از اسلام آوردن چگونه بود؟ آیا آنها به مخالفت با شما نپرداختند؟

خوب، چون در آن زمان دوستان زیادی نداشتم به غیر از تعداد کمی از مسلمان شدن من خبردار نشدند. خانواده ام فکر می کردند زمان زیادی را به تنهایی می گذراندم؛ چون مدت زمان طولانی در اتاقم مشغول به مطالعه و عبادت بودم. در ابتدا مقداری بحث و مشاجره وجود داشت اما خدا را شکر حالا بیشتر مرا درک می کنند و حتی سئوال هایی می پرسند و حمایتم می کنند. این را لطف وعنایت خداوند می دانم.

مطمئناً، خدا را شکر. گفتید متوجه شدید پدرتان مسلمان بودند. آیا ایشان هم شیعه هستند؟ با او در ارتباط هستید؟

فکر می کنم که او اهل تسنن باشد. بله، این اواخر بعد از ۵ سال خدا را شکر با پدرم ارتباط برقرار کردم. حالا با هم نزدیک تر از پیش هستیم.

از اهل بیت علیهم السلام صحبت کردید و همین طور که می دانید در ایام محرم و صفر هستیم؛ در این روزها بیشتر مسلمانان برای آقا امام حسین(ع) در سرتا سر جهان عزاداری می کنند. لطفاً در مورد مراسم هایی که در شهر و ایالت خود در این ایام برگزار می کنید صحبت کنید.

در این روزها مراسم هایی را برای عزاداری برگزار می کنیم. این جا جامعه کوچکی داریم که بیشتر شبیه یک خانواده است. ابتدا سخنرانی هایی به زبان انگلیسی و عربی داریم، سپس نوحه سرایی و بعد از آن دعای کوتاهی به همراه دعای فرج می خوانیم. همچنین موکب کوچکی داریم که در آنجا عزاداران را با چای و چیزهای دیگر پذیرایی می کنیم.

به نظر شما زیباترین آیه قرآن کدام است؟ علت آن را هم بفرمایید.

از نظر من زیباترین آیه در قرآن، آیه ۵۳ سوره زمر است. در این آیه خداوند می فرماید: ” ای بندگان من … از رحمت خداوند ناامید نشوید، یقیناً خدا همه گناهان را می آمرزد.” چرا که گاهی اوقات احساس می کنم ممکن است خداوند از من ناراضی باشد اما این آیه کمک می کند به خاطر بیاورم همیشه می توانم به سوی او بازگردم.

در ابتدای صحبتمان از شرکت در حوزه علمیه قم در سال آینده صحبت کردید؛ چرا حوزه علمیه را انتخاب کردید؟

دوستان بسیاری در آنجا دارم. همچنین قرار است ان شاءالله در سال آینده با خانمی اهل نیجریه که در حوزه علمیه قم تحصیل می کند، ازدواج کنم. اما به طور کلی واقعاً آرزو دارم که به حوزه علمیه قم بروم چون تعریف های زیادی از فضای معنوی آن جا شنیده ام و دوست دارم به آن جا رفته و از این فضای معنوی بهره مند شوم.

ان شاءالله در آن جا به تحصیل می پردازید و در این راه موفق می شوید.

ان شاءالله و بسیار سپاسگزارم.

چون از ازدواج و تشکیل خانواده صحبت کردید، اجازه بدهید که این سئوال را مطرح کنم: نظام خانواده را از دیدگاه اسلام و مسیحیت چگونه ارزیابی می کنید؟

از دیدگاه مسیحیت، با توجه به تجربه شخصی خودم خانواده بسیار مهم است. اعضای خانواده با هم ارتباط نزدیکی دارند و برای وقایع مهم دور هم جمع می شوند. اما در اسلام این رابطه نزدیک تر است چرا که حقوقی وجود دارد و هر یک از اعضای خانواده موظف به رعایت آن حقوق هستند. رعایت نکردن آن حقوق توسط هر یک از اعضای خانواده، بی احترامی به دیگر اعضا و تضییع حقوق آن هاست. همچنین وجود نداشتن رابطه قبل از ازدواج باعث ایجاد عفت و نجابت میان انسان ها می شود که از نظر من امری بسیار پسندیده است.

نظرتان در مورد حجاب چیست؟ آیا فکر می کنید حجاب فقط به زنان اختصاص دارد؟

معتقدم حجاب بسیار خوب است چرا که پوشش فیزیکی برای زنان و کنترل نگاه برای مردان است. به این که با رعایت حجاب به زنان ظلم می شود اعتقادی ندارم. فکر می کنم آن ها با رعایت حجاب از نگاه های ناپاک و مزاحمت ها حفظ می شوند. ما مردها با کنترل نگاهمان قطعاً می توانیم امیال خود را کنترل کنیم. بنابراین روی هم رفته مساله حجاب قطعا جهان شمول است.

بله درست می فرمایید، جهانی بودن حجاب مسأله کاملاً درستی است. بسیار خوب، لطفاً بگویید گسترش اسلام را در آمریکا چطور می بینید؟

گسترش اسلام در آمریکا را مسأله ای عجیب نمی بینم. سیاحان به این کشور آمدند و بومیان آمریکایی را از این سرزمین محو کردند؛ سپس ایدئولوژی خود را در سراسر این کشور نشر دادند. اسلام فقط می خواهد در این کشور زندگی کند. دلیلی که در این کشور ترس وجود دارد نا آگاهی همگانی نسبت به حقیقت و کمبود انگیزه برای یافتن حقیقت است. متأسفانه بسیاری از مردم در این جا عادت کرده اند به آن ها گفته شود چه چیزی را باور کنند. بنابراین احساس نیاز برای یافتن حقیقت را در خود حس نمی کنند.

و البته رسانه نقش بسزایی در تحریف حقیقت دارد.

بله البته، به همین دلیل است که مردم آمریکا باید انگیزه لازم را برای یافتن حقیقت پیدا کنند به جای این که اجازه بدهند یک مشت اخبار تحریف شده به آن ها تحمیل شود.


آیا تا به حال در مورد قیام امام حسین(ع) مطالعه کردید؟ در صورتی که پاسخ تان مثبت است، نظرتان را بفرمایید.

قیام امام حسین(ع) سراسر یقین و ایمان بود. او به ما می آموزد اجازه ندهیم که ظالمان آزادانه بر ما و بدون اینکه صدایمان در برابر آن ها شنیده شود، حکومت کنند. وی همچنین بر اهمیت اعتقاد و ایمان تأکید دارد. حتی هنگامی که شمشیرها بالای سرش به پرواز در می آمدند به هیچ عنوان از نمازش و وظایفش در برابر خداوند کوتاه نیامد. در سراسر واقعه کربلا، امام حسین (ع) در حال عبادت بود؛ چه هنگامی که درحال نماز خواندن بود؛ چه هنگامی که با دشمنان می جنگید؛ چه هنگامی از همه چیزش به خاطر خداوند گذشت و صبر کرد و بقیه را به خاطر خداوند بخشید؛ هرگز در بالا بردن مرتبه روحانی خود راکد و ایستا نبود.

اگر بخواهید چند جمله در مورد زیبایی اسلام، صلح و آرامشی که در این دین یافته اید بگویید، چه می گویید؟

آرامش بخش ترین چیزی که در اسلام یافته ام این است که این دنیا ابدی نیست. دانستن این موضوع که این دنیا ابدی نیست و ما بعد از این جا، زندگی جدید کاملی خواهیم داشت باعث آرامش من، در عین حال دقت و هوشیاریم می شود. چرا که آخرت بسیار با اهمیت تر از این جهان است. بنابراین وقتی با مشکلات رو به رو می شوم با یاد این موضوع که این جهان گذراست، آرامش بخش ترین و تسلی بخش ترین شناختی است که تا به حال داشته ام.

به نظر شما پیام پیاده روی اربعین از نجف به کربلا به مردم سراسر جهان چیست؟

فکر می کنم پیام این جریان به یاد آوردن گذشته و همچنین تزکیه نفس است. همچنان که از نجف به کربلا پیاده روی می کنیم به یاد می آوریم چگونه کاروان امام در آن زمان سفر کردند و این کار حس ناشناخته ای را به وجود می آورد. در رابطه با تزکیه نفس، به ما کمک می کند دریابیم اگر چه در این پیاده روی همان راهی را که کاروان امام رفت را می رویم اما ممکن است قادر نباشیم با امام زمان مان همراه شویم. بنابراین باید روی خودمان و نفس خودمان کار کنیم تا بتوانیم با کاروان امام مهدی(عج) همراه شویم وهمچنین سختی های این راه را از یاد نبریم.

انتظارات اهل بیت علیهم السلام از امت خود چیست؟

معتقدم چیزی که اهل بیت علیهم السلام از امت خود می خواهند پیروی از دستورات خداوند است. انتظارات آن ها چیزی بیشتر از این نیست. آن ها هیچ وقت انتظاری بیش از انتظارات خداوند از بندگانش ندارند.

در انتها اگر صحبت دیگری دارید بفرمایید.

برای مصاحبه بسیار متشکرم. ان شاء الله که در این دنیا و آخرت موفق باشید وهمه ما همیشه امام مهدی (عج) را به یاد داشته باشیم.

از توجه شما و وقتی که به این مصاحبه اختصاص دادید بسیار متشکرم. گفتگوی بسیار خوبی بود.

منبع: رهیافتگان (پایگاه جامع مبلغین و تازه مسلمانان )

[pejuhesh232]

روایت دختر روس از حجاب

یِژووا یک دختر روسی است که مسلمان شده و حجاب را برگزیده است. او می‌گوید: "حجاب را عاقلانه و با عشق کامل انتخاب کردم" و معتقد است مشکل نسل جدید ایران ناآشنایی با اسلام است. حجاب را عین آزادی می‌خواند و می‌گوید: حجاب مانع دخالت در حریم خصوصی من می‌شود.



به گزارش مشرق، «فاطمه آناستازیا یِژووا» دو اسم دارد. «آناستازیا» را پدر و مادر ارتدوکس‌اش برای او انتخاب کردند و «فاطمه» را خودش به آن اضافه کرده است. مخالف حذف نام قدیمی‌اش است و می‌گوید «حذف آن نوعی بی‌احترامی به والدین ‌من است. هر چند که چند سالی است مذهب متفاوتی داریم اما اسلام به من آموخته که احترام آن‌ها را نگه دارم و من نمی‌خواهم حذف آن به نوعی بی‌احترامی به ایشان تلقی شود.» «فاطمه» را بیشتر دوست دارد. نامی است که بعد از اسلام آوردن برای خودش انتخاب کرده و می‌گوید: ««فاطمه» زیباترین نام برای بهترین بانوی دو عالم است. از لحظه‌ای که این نام را شنیدم از طنین و انرﮊی مثبت این نام خوشم آمد. در آن زمان هنوز آشنایی با زندگی این بزرگوار نداشتم.»

«فاطمه‌آناستازیا» اهل مسکو است و چند باری بعد از مسلمان شدن به ایران آمده است. به حرم امام رضا(ع) رفته و در اینجا عکس‌های زیادی دارد. به لبنان هم رفته و طرفدار دو آتشه حزب الله لبنان هم هست. او معتقد است که «حزب الله یک آوانگارد حفاظتی ایران است. دشمن سرگرم حمله و مبارزه با حزب‌الله است والا سراغ ایران می‌آمد. حزب‌الله با کسانی مبارزه می‌کند که اصلا نمی‌توان با آن‌ها مذاکره کرد. تصور صلح با آنها اشتباه است. داعش مطمئن است باید تمام شیعیان را بکشد بدون این که استثنا و رحمی داشته باشد.»

از وقتی مسلمان شده به مرور با حجاب آشنایی بیشتری پیدا می‌کند و در این باره می‌گوید: «حجاب را «هویت» جدید من، برایم مهم کرده است. روزگاری من هم بدون هیچ دلیل و شناختی «بی‌حجاب» بودم. مشکل امروز بخشی از جوانان ایرانی هم دقیقاً همین است. مشکل نسل جدید آن‌ها هم ناآشنایی با اسلام است. هنوز قشنگی‌های اسلام و شیعه را نمی‌دانند وگرنه برهنگی را شأن و پرستیژ نمی‌خواندند.»

بحث به نامه امام خمینی(ره) به گورباچف می‌کشد که به وجد می‌آید، در میانه پرسیدن سؤال خوب گوش می‌کند، در همان حال قد کشیده، روی پنجه‌های پایش می‌ایستد، چشمانش برق می‌زند و بعد به آرامی شروع به پاسخ دادن می‌کند: «قدرت درک نامه امام را نداشتند چرا که برای درک کلام عدالت زمینه‌ای ندارند. عدالت و روحانیت برای آنها مفهومی ندارد و تو خالی است. امام خمینی (ره) این امر را درک کرده بودند. امام علی (ع) هم به معاویه نامه نوشته بود در حالی که می‌دانست معاویه کیست. قصد این بود که مردم بفهمند، خب ما به عنوان مردم این را فهمیدیم. اما نامه رهبری ایران به جوانان غربی چیز دیگری است. آیت‌الله خامنه‌ای به جوانانی که فکر می‌کنند، نامه می‌نویسد. چرا که دولت‌های غرب را با ملت آنان نمی‌توان یکی دانست. بسیاری از جوانان غربی مخالف سیستم دولت خود هستند. آیت‌الله خامنه‌ای به آینده این جوانان می‌نگرد و می‌داند توانایی انجام این کار را دارند... نامه امام خامنه‌ای مسیر درستی که جوانان اروپا باید انتخاب کنند را نشان می دهد. خیلی از جوانان اروپا که مسلمان هستند دوست دارند شریعت در کشورشان اجرا شود اما نمی‌دانند چه کاری انجام دهند.»

روایت زندگی فاطمه آناستازیا سرفصل‌های زیادی دارد. او خود واقعی‌اش را پیدا کرده و توصیف این شناخت و آگاهی که برای او پیش آمده بیشتر از خود او برای جوانانی که به صرف تولد از یک پدر و مادر مسلمان، مسلمان هستند جذابیت دارد تا قدری، قدرِ مسلمانی بیشتر دانسته شود. مشروح گفت‌وگو با این دختر مسلمان روس را در ادامه می‌خوانید:

ممنون میشوم اگر بیوگرافی مختصری از خودتان بیان بفرمایید. نام سابقتان چه بود؟ کجا به دنیا آمدید؟ تا چه سطحی تحصیلات را ادامه دادید؟

فاطمه آناستازیا: من بیوگرافی مختصری می‌گویم چون نمی‌خواهم درباره خودم صحبت کنم. من نام قدیم یا جدید ندارم، یکی نامی است که مادر و پدرم به من دادند و نام دیگر نامی است که در اسلام وجود دارد، هر دو نام را برای خود نگاه داشتم. حذف آن نوعی بی‌احترامی به والدین ‌من است. هر چند که چند سالی است مذهب متفاوتی داریم اما اسلام به من آموخته که احترام آن‌ها را نگه دارم و من نمی‌خواهم حذف آن به نوعی بی‌احترامی به ایشان تلقی شود. من نمی‌خواهم نشان دهم از نام پدری و مادری خود جدا شده‌ام چرا که در جامعه‌ای که الان زندگی می‌کنیم نوعی توهین به بزرگان است و به آن نام افتخار می‌کنم. به نام اسلامی خود نیز افتخار می‌کنم. البته دوست دارم همکارانی که در اینجا با آنها همکاری دارم من را به نام اسلامی‌ام بخوانند. فاطمه آناستازیا هستم و نام فامیل من یِژووا است.

تحصیلات شما تا چه حدی است؟

فاطمه آناستازیا: من در دانشگاه دولتی مسکو درس خوانده‌ام. در دانشکده فلسفه و در رشته فلسفه و دین درس خواندم. کار پایان‌نامه من درباره انقلاب اسلامی ایران بود. زمانی که درسم تمام شد مانند شما، مدرک لیسانس یا فوق‌لیسانس نداشتیم، مدرک تحصیلی پایان دانشگاه را دریافت کردم.

اولین سالی که با اسلام آشنا شدید چه سالی بود و در چه جریانی با اسلام آشنا شدید؟

فاطمه آناستازیا: من در سال 1996 برای اولین بار با اسلام آشنا شدم. به دلیل مشکلاتی که با چچن‌ها داشتیم امر دین در بین مردم رواج یافت و مردم در این خصوص صحبت می‌کردند. برای من جالب بود که بدانم این چه دینی است و مطالعاتم را شروع کردم.

خدا همه جا هست، کافی‌ است نوع نگاهمان را عوض کنیم/خدا در قلب من است

در سن 15 سالگی در سال 1999 شهادتین را گفتم و مسلمان شدم. در آن زمان همه احکام اسلامی را رعایت نمی‌کردم. من در آن زمان هنوز خود را به دسته‌های مسلمانان وابسته نمی‌دانستم، مسلمان بودم ولیکن خیلی مسائل را رعایت نمی‌کردم. از سال 2003 اسلام را بهتر درک کردم و احکام دین اسلام محمدی را رعایت می کردم.

خانواده من به دلیل روشنفکر بودن، مسیحی ارتودوکس معرفی می‌شدند اما در حقیقت دین خاصی نداشتند. یک خانواده روس روشنفکر بودیم. مادر من غسل تعمید داده شد ولیکن احکام و قوانین مسیحیت را اجرا نمی‌کرد.

بیایید از همان ابتدا صحبت کنیم. در زمان قبول اسلام چطور بحث وحدانیت خدایی که دیده نمی‌شود را پذیرفتید؟بعد از پذیرش اسلام به کدام مذهب گرایش پیدا کردید؟

فاطمه آناستازیا: من شیعه 12 امامی هستم. در این رابطه مطالعه داشتم. امام صادق (ع) در جواب سوالی که از ایشان شده بود مبنی بر اینکه خدا کجاست و شما او را دیده‌اید، اذعان داشتند به وجودی که ندیده باشم ایمان نخواهم داشت. خداوند در قلب من است. خداوند در همه جا همراه من است.

اگر خداوند وجود نداشته باشد تمام اعمال نیک ما و عدالتی که باید از سوی ما رعایت شود بی معنا خواهد بود. از انسان چیزی باقی نخواهد ماند. وجود خداوند را حتی اگر در خانواده‌ای باشید که اعتقادی به الله ندارند، دیر یا زود خواهید دید. وجود، قدرت و کاری که خداوند می‌تواند انجام دهد را حس می‌کنید و می‌بینید. اطراف خود را، بدن خود را ببینید به وجود خداوند ایمان خواهید آورد. خدا در همه جا حضور دارد. فقط کافی است نوع نگاه کردنمان را عوض کنیم.

می‌گویید با نگاه به جهان پیرامونی خود دریافتید خالقی هست. چطور شریعت دین اسلام را پذیرفتید و حاضر شدید به دستورات دین و اینکه عاملی بیرون از خود شما برای شما تصمیم بگیرد، تن بدهید. خودبینادی و اصالت یافتن فرد -ایندیویدوآلیسم- به عنوان یک مبنای زیست اجتماعی جدید در جهان امروز فراگیر شده است و کمتر کسی، به چیزی به اسم شرع یا شریعت تن می‌دهد. این موضوع را چطور برای خود حل و فصل کردید؟

فاطمه آناستازیا: من باید این نکته را متذکر شوم که اسلام را با دین‌های دیگر یکی نمی‌دانم بلکه بالاتر می‌دانم. امام خمینی (ره) فرمودند که اسلام هیچ شباهتی به آن چیزی که امروز به عنوان دین مسیحیت، یهودیت و یا آیین بوداییان و ... در دنیا معرفی می‌شود، ندارد. اسلام یک سیستم جامع سیاسی، اجتماعی قوی برای اداره فرد و جامعه است. اسلام یک سیستم انقلابی و مبارزه برای پیروزی عدالت در همه زمان‌ها است. ساختار آن، این چنین است که خداوند یکی است و قدرت مطلق است و هر کاری می‌تواند انجام دهد و ما تابع او هستیم و بر خداوند سجده می‌کنیم.

معتقدم بهترین اقدام این است که از این قانون جامع که از همه نمونه‌های ساخته دست انسان برتر است، باید استفاده شود که در تمامی دنیا عدالت خداوندی رعایت و اجرا شود. ببینید من اساساً بر اساس و از زاویه یک نگاه سیاسی به اسلام وارد شدم. برای من جالب بود که گروه‌های سیاسی مذهبی برای آزادی خود مبارزه می‌کنند و سازمان‌هایی که علیه صهیونیسم جهانی و آمریکا و امپریالیسم آمریکایی مبارزه می‌کنند. به این دلیل که در سال‌های 90 در کشور ما تحولاتی رخ داده است. در آن زمان تمام اقدامات دولت روسیه به نفع آمریکا و اسرائیل بود و منافع کشور روسیه برایشان مهم نبود.



از طنین و انرژی مثبت نام «فاطمه» خوشم آمد/ به این رسیدم که اسلام عدالت محض است/ حجاب را عاقلانه و با عشق کامل انتخاب کردم

من از گروه‌هایی که با این امر مبارزه می‌کنند، خوشم می‌آید و این تنها، شامل مسلمانان نیست بلکه تمام گروه‌ها و افرادی که با صهیونیسم و امپریالیسم مبارزه می کنند، را دوست دارم. هر انسانی که متمدن و اهل تأمل و تفکر باشد می‌داند این مبارزه بدون پشتیبانی و حمایت الهی امکان‌پذیر نیست. مبارزات بسیاری در طول تاریخ وجود داشته،‌ چه مبارزات مذهبی و چه مبارزات غیرمذهبی، برای عدالت بوده است. هیچ گاه کار آنها موفقیت‌آمیز نبوده است چرا که تنها خداوند است که می‌داند مفهوم برابری و برادری بین انسان‌ها دقیقاً چگونه است.

خداوند بر من و اساساً همه جهان مسلط است و خیر مرا می‌خواهد. اسلامی که او فرستاده برنامه گسترده‌ای در همه ابعاد دارد و اگر به طور دقیق و در حوزه امور فردی و اجتماعی و سیاسی رعایت شود می‌تواند بهترین دستورالعمل برای سعادت و آینده همه ما باشد. نسخه خداوند بهترین تصمیم برای من می‌تواند باشد و من می‌پذیرم که خواست او را انجام بدهم.

چه شد که نام فاطمه را برای خود انتخاب کردید؟ با شخصیت حضرت زهرا(س) آشنایی داشتید؟ نسل پیامبر اسلام (ص) از حضرت زهرا (س) ادامه یافت در زمانی که عده‌ای می‌گفتند ایشان ابتر است.

فاطمه آناستازیا: از لحظه‌ای که این نام را شنیدم از طنین و انرﮊی مثبت این نام خوشم آمد. در آن زمان هنوز آشنایی با زندگی این بزرگوار نداشتم. «فاطمه» زیباترین نام برای بهترین بانوی دو عالم است و من از انتخاب این نام برای خودم بسیار خوشحالم.

زمانی که اسلام را پذیرفتم سنی نداشتم که با دلیل و مدرک بخواهند برای من این دین را اثبات کنند، پذیرش من امری دلی و قلبی بود. بر طبق حدیثی؛ دانایی در قلبی ظهور می‌کند که خداوند می‌خواهد. این نوری بود که خداوند در قلب من روشن کرد. فقط در آن زمان ما درمی یابیم و به تحقیق و مطالعه اقدام می‌کنیم. ما در کشوری به دنیا آمدیم که با عشق به خانواده و کشور، زندگی را شروع می‌کنیم و سپس به مطالعه درباره این چیزها می پردازیم. کسی که فطرت پاک داشته باشد می‌تواند این را بپذیرد.

البته زمانی‌که این دین را پذیرفتم قوانین و احکام اسلام را به طور ذهنی آنالیز می کردم و اسلام از نظر عقلی برای من بدون شک، عدالت محض بود.

بعد از مسلمان شدن، مهم‌ترین مسئله‌ای که یک زن مسلمان می‌پذیرد و درباره او برجسته می‌شود و به چشم می‌آید، تغییر نوع پوشش او و انتخاب «حجاب» است. درباره پذیرش شریعت به صورت کلی حرف‌هایی زدید اما تمایل دارم قدری جزئی تر درباره حجاب برایمان بگویید که چطور شد که شما این مسئله را پذیرفتید؟ برخی به عنوان مسلمان شناخته می‌شوند اما با حجاب سر سازگاری چندانی ندارند. حجاب به هر حال یک محور پر چالش برای زنان مسلمان در کشورهای خارجی هم شده است که مدام درباره‌اش مورد بازخواست قرار می‌گیرند یا حتی قضاوت‌ها درباره آنان را تغییر داده است.

فاطمه آناستازیا: من در ابتدا حجاب را رعایت نمی‌کردم. وقتی مسجد رفتن من شروع شد، در آنجا با کسی آشنا شدم که مرا محترمانه به این امر دعوت کرد. در آن جامعه مسجدی حجاب امری عادی بود. در این پروسه من با بزرگان و علما صحبت کردم و جلساتی داشتم و دلایل عاقلانه آنها باعث شد زمانی که حجاب را اختیار کردم با عشق کامل باشد.



من خود را از جامعه آزاد کردم. با جامعه کاری ندارم که چه دستوری برای لباس و پوشش من می‌دهد. من در اینجا خودم به تولید و انتخاب نوع حجاب و پوششی که می‌خواهم اقدام کردم تا به گونه‌ای باشد که هم زیبا باشد و هم حجابم نیز رعایت شود. من در سال 2005-2004 حجاب را کامل رعایت می‌کردم. برای من این امر خوشایند بود. الان 11-12 سال است که حجاب دارم. این امری عادی شده است که باید حجاب داشته باشم. همانند امر بیدار شدن و دست و روی شستن که برای هر انسانی عادی شده و اگر کسی این کار را انجام ندهد وضعیت نرمالی طی روز نخواهد داشت.

حجاب برای من قسمتی از زندگی‌ام شده است. همانند کارهای روزمره‌ای که هر روز انجام می دهم. خود را بدون حجاب نمی بینم و نمی‌توانم تصور کنم. برای من مهم نبوده است که مردم جامعه چه فکری درباره من می‌کنند. البته بگویم که در این مدت، نگاه مردم جامعه به من مثبت بوده است با اینکه به گونه دیگری لباس می پوشم. جالب است بدانید در نمایشگاه بین‌المللی مسکو که ایران مهمان ویژه بود به خاطر شباهت پوششم با ایرانی‌ها بسیاری از من درباره ایران می پرسیدند و توضیحاتم برای آنها رضایت‌بخش و خوشایند بود.

من فکر می‌کنم حجاب آرامشی به همراه دارد که مردم تشنه این آرامش هستند، آن را احساس می‌کنند و درک می‌کنند و سعی می‌کنند از این آرامش در کنار شما استفاده کنند. هر چند این بازخوردها وجود دارد اما برایم صِرفِ نظر و خوشایندی دیگران مهم نیست. من کار خود را انجام می‌دهم. آن کسی که از حجاب خوشش نمی‌آید درک این مطلب مفید را ندارد. توان درک این دستور الهی را ندارد. با کسی که درک نمی‌کند یا نمی‌خواهد درک کند، مشاجره‌ای ندارم.

برخی حجاب را ظاهری می‌بینند و از منظر ماتریالیستی به نظاره می‌نشینند و به همین دلیل آن را محدودکننده می‌بینند. کسانی مثل شما که براساس یک بینشی که برایتان شکل گرفته به شریعت تن دادید و اجرای آن را به صلاح خود می‌دانید، خواست خداوند را می‌پذیرید و از بُعد روحانی و معنوی به ماجرای حجاب نگاه می‌کنید. به همین سبب شما، حجاب را وسیله‌ای برای مصونیت و حفاظت از لطافت‌های روحانی انسان تفسیر می‌کنید. این نگاه برای هر کسی قابل هضم نیست. به طور مثال بسیاری از بچه مسلمان‌ها در ایران به صرف تولد از والدین مسلمان خود مسلمان هستند، و شناختی به این عمق از این ماجرا ندارند. شاید آگاهی هم باشد اما باوری برای عمل به آن وجود ندارد. قدری درباره باوری که در شما ایجاد شد بگویید؟

فاطمه آناستازیا: به عنوان یک انسانی که در جامعه فاسد و در خانواده‌ای که پایه دینی نداشت، بزرگ شدم، به جوانان می‌گویم که اشتباه فکر می‌کنند اگر تصور می‌کنند که درآوردن لباس یا برهنگی به معنای آزادی است. برخی گمان می‌کنند در جامعه روشنفکری چیزی وجود ندارد که دست‌و پای آنها را ببندد؟ گمان می‌کنند حجاب دست و پای آن‌ها را بسته است؟

از خودم بگویم. حجاب را «هویت» جدید من، برایم مهم کرده است. روزگاری من هم بدون هیچ دلیل و شناختی «بی‌حجاب» بودم. مشکل امروز بخشی از جوانان ایرانی هم دقیقاً همین است. مشکل نسل جدید آن‌ها ناآشنایی با اسلام است. هنوز قشنگی‌های اسلام و شیعه را نمی‌دانند وگرنه برهنگی را جذاب و نماد روشنفکری نمی‌خوانند. وقتی شناختی از بعد لطیفِ روحانی خود نداشته باشیم، طبیعی است که توصیه‌های دیگران و حتی بزرگان برای حجاب داشتن برایمان خنده‌دار است.

فاطمه آناستازیایی که امروز می‌بینید بخشی از آن فاطمه آناستازیای حقیقی است که تنها خدا از آن آگاه است و امروز قدری از آن به واقعیت تبدیل شده و به لطف خدا بخشی از خودش را شناخته است. من چیزهایی درباره برخی ارزش‌های بالقوه در وجودم فهمیده‌ام که دوستان سابقم هنوز از آن‌ها سر در نمی‌آورند.



مشکل نسل جدید ایران ناآشنایی با اسلام است/ حجاب عین آزادی است و مانع دخالت در حریم خصوصی من می‌شود

شما در ایران به دلیل فراگیر بودن آموزه‌های دینی و دسترسی‌هایی که داشتید از این چیزها راحت‌تر مطلع می‌شوید و باید این‌ها را برای مردم دنیا تبلیغ کنید. احساس «نجابت» برای یک دختر لذتی دارد که چشیدن مزه آن انحصاری است و نمی‌شود آن را توصیف کرد.

برای دوستان سابق من، سخت است درک کنند که «ریحانه» دیدن یک دختر در اسلام یعنی چه؟ چون روح جوانان ما را تربیت نکردند و «لطافتی» که اسلام در نگاه به یک زن در نظر گرفته را به این راحتی‌ها درک نمی‌کند. هیچ‌جایی این قدر قشنگ به همه ابعاد یک زن نگاه نشده است، کس دیگری غیر از یک زن نمی‌تواند آرامش آن را درک کند.

در جهانی کاپیتالیستی زندگی می‌کنیم و قوانین بسیاری درباره لباس، پوشش و غذا خوردن و راه رفتن در این نظام سرمایه‌داری وجود دارد. در جامعه سرمایه‌داری مشکل این است که اگر لباسی مد شود هر کسی که در آن جامعه زندگی می‌کند، تمام تلاش خود را می کند تا آن لباس را به دست آورد تا در آن جامعه نرمال دیده شود و این اشتباه است.

خواننده و بازیگر زنی که حجاب خود را رعایت نمی‌کند را در نظر داشته باشید، معمولاً عکس و تصاویری از این افراد وجود دارد که کل بدن آنها نمایان است، دائماً در دید چشم‌ها هستند. کسانی که عکس می‌گیرند و بر روی عکس بحث می‌کنند در واقع درباره شخصیت فرد مورد نظر بحث نمی‌کنند بلکه درباره لباس و بدن او صحبت می‌کنند. اتفاقاً در این حالت است که فرد دیده نمی شود و این بی‌ارزش‌ترین نوع نگاه به یک انسان است. در وصف آن‌ها از کلماتی استفاده می شود که شخصیت انسان را پایین می‌آورد. این یک دخالت دائمی در زندگی خصوصی یک فرد است. حجاب مانع این دخالت‌ها می‌شود.

نگاه به صرف لذت، کرامت و شخصیت زن را نابود می‌کند

برهنگی و بدون حجاب بودن مانند این است که در خانه‌ای شیشه‌ای زندگی کنید که پرده و پوششی وجود ندارد و همسایه‌ها مشرف به خانه شما هستند. برای کسی خوشایند نیست همسایه‌ها تمام امور زندگی او را ببینند. همه همسایه‌ها درباره رفتارها و حرکات شما صحبت خواهند کرد.

مثلا در هتل‌ها در گران‌ترین مناطق هم سوئیت‌ها و بخش‌هایی وجود دارد که ساحل یا اتاق خصوصی دارد. این امکان برای چیست؟ برای این‌که کسی مزاحم آنها نشود. کسانی که پول بیشتری دارند ماشین خود را نیز دودی می‌کنند تا دیده نشوند. این به این معنا است که نمی‌خواهند خود را به همه مردم نشان دهند. هر چه انسان از نظر جایگاه اجتماعی بالاتر باشد برایش ناخوشایندتر است که در زندگی‌اش کسی دخالت کند. چرا که می‌خواهد آزاد باشد.

این محدودیت نیست. بلکه احترام به شخصیت خویش است. این اتفاقاً عین آزادی است. خود را از نگاه باقی افراد مصون می‌دارید. حجاب این است. در روسیه هستند مردانی که زنانی را دوست دارند که حجاب ندارند چون یا از تماشای آن‌ها لذت می‌برند یا در صورت همراهی با آنان پیش مردان دیگر پز می‌دهند. یعنی برخی مردان دوست دارند زنان‌شان لباس کمتری بپوشند. مرد دوست دارد که زنش بدن خود را بیشتر به مردان نشان دهد چرا که می‌خواهند بگویند چه جواهری را از آن خود کرده است. حتی با همسر خود هم مانند یک ماشین زیبا، خانه بزرگ و گران و... رفتار می‌کنند. این نگاه به زن ارزشمنداست؟

انسان، روح دارد، روان دارد، احساس دارد. اگر فردی به چشم کالا و صرفاً به قصد لذت بردن از جسم ما به ما نگاهی آلوده داشته باشد، همه این احساس مشترک را داریم که روان و روح ما آزرده می شود. حالا برخی همانند ماشین زیبا، زن زیبای خود را نیز به باقی مردان نشان می‌دهند. شخصیت زن در این رفتارها و به واسطه این نگاه‌ها نابود می‌شود. این زن دیگر چه ارزشی می‌تواند داشته باشد؟ چیزی بیشتر از یک کالا است؟

همچنین حجاب داشتن دلیل بر نامرتب بودن نیست که برخی چنین اتهاماتی می‌زنند. در اینجا اکثر افراد محجبه لباس مرتب ‌می‌پوشند و سالن‌های آرایشی می‌روند، اما چون بدنشان پوشیده است دیگر بر اساس نگاه‌های ابتدایی و به عنوان یک کالا به آن‌ها نگاه و توجه نمی‌شود. اتفاقاً همین جاست که به جای ظواهر، شخصیت زن برجسته می‌شود و شأن و کرامت او رعایت می‌شود.

[pejuhesh232]

رشد سریع اسلام در ایرلند

به گزارش رحماء، به نقل از روزنامه «Irish Independent»، اسلام سریع‌ترین دین در حال رشد در ایرلند است و انتظار می‌رود، تعداد مسلمانان ایرلند که در سرشماری سال 2011، بیش از 48 هزار نفر برآورد شده‌اند، تا سال 2020 به 100 هزار نفر برسد.



بنا بر آمارها، هر سال بیش از 500 ایرلندی به دین اسلام مشرف می‌شوند که آمار بانوان تازه‌مسلمان بیش از آقایان است.

جمعیت مسلمان ایرلند در حال رشد و شکوفایی است و سال آینده بزرگترین مرکز فرهنگی اسلامی ایرلند در شمال دوبلین ساخته خواهد شد.

در همه شهرهای ایرلند، مسجد و مدارسی برای مسلمانان وجود دارد و برعکس فرانسه، در ایرلند دختران دانش‌آموز مجاز به استفاده از حجاب در مدارس هستند.

«خواهران مسلمان ایر»، یک سازمان اسلامی واقع در مرکز فرهنگی اسلامی «کلونسکیگ» دوبلین است که توسط بانوان مسلمان ایرلندی اداره می‌شود و یکی از سازمان‌های حامی تازه‌مسلمانان ایرلندی به‌شمار می‌رود.

در این مرکز دوره‌های آموزشی برای تازه‌مسلمانان برگزار می‌شود. دکتر علی سالم، مدرس یکی از این دوره‌های آموزشی برای تازه‌مسلمانان می‌گوید: «تازه‌مسلمانان بسیار مشتاق به دانستن هستند و ما به آن‌ها در مورد آموزه‌های اسلام و تغییراتی که می‌توانند به تدریج در زندگی خود ایجاد کنند، آموزش می‌دهیم».

روایت تشرف یک بانوی ایرلندی به دین مبین اسلام

لیزا کالفیلد، بانوی 36 ساله ایرلندی که پرستار کودکان است، در مورد نحوه تشرف خود به دین اسلام می‌گوید: «من در دوبلین به دنیا آمده و بزرگ شدم. حدود 12 سال پیش بود که به اسلام علاقمند شدم.

سبک زندگی من در بعد اجتماعی شبیه سبک زندگی مرسوم مردم ایرلند نبود. من به کلوب‌های شبانه نمی‌رفتم و مشروبات الکلی استفاده نمی‌کردم. همیشه به دنبال یک زندگی آرامتر بودم، به دنبال عقیده‌ و دینی که با نحوه زندگی من متناسب باشد. قطعه‌ای از پازل را گم کرده بودم و همیشه در پی آن به جست‌وجو می‌پرداختم که در نهایت آنچه را می‌خواستم پیدا کردم.

هنگامیکه به تحقیق می‌پرداختم مرتب با اسلام مواجه می‌شدم. هنگامیکه حادثه یازدهم سپتامبر اتفاق افتاد مدتی تحقیقاتم در مورد اسلام متوقف شد، اما نهایتاً سه سال پیش مسلمان شدم و سال گذشته نیز با یک مسلمان اهل موریس(کشوری جزیره‌ای در اقیانوس هند) ازدواج کردم.

پس از مسلمان شدن من و ادای شهادتین، خانواده‌ام برای من لباس‌های اسلامی خریدند و پدرم که یک مسیحی متعهد است و هر هفته به کلیسا می‌رود و هر ماه در کلیسا به گناهان اعتراف می‌کند، از مسلمان شدن من حمایت می‌کرد.

از زمانیکه مسلمان شده‌ام بسیار شاد‌تر هستم. اسلام یک شیوه زندگی آرام‌تر و صلح‌آمیزتر را برای انسان به ارمغان می‌آورد. حس اتحاد زیادی در این دین وجود دارد. همه مسلمانان جهان در وقت نماز به سوی یک قبله سجده می‌کنند و این یک تجربه مقدس و نیروبخش است که سرت را برای تسلیم در برابر پروردگارت بر روی زمین می‌گذاری».

[pejuhesh232]

ملکه زیبایی که مسلمان شد!

به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا، ملکه زیبایی اهل قرقیزستان تصمیم گرفته است از این پس حجاب اسلامی را رعایت کرده و این خبر را برای 211 هزار طرفدارش در شبکه مجازی اعلام کرد.

ایکول الیکزانوا در آخرین پست خود که تصویری از او با روسری را نشان می‌دهد نوشت: من تصمیم گرفته‌ام از این پس حجاب به سر کنم و این تصمیم خودم است.

خانواده‌ام نیز موافق این کار هستند و من بسیار از این تصمیم راضی و خوشحال هستم.



این ملکه زیبایی قرقیزی همچنین اعلام کرده که از این پس همیشه حجاب خواهد داشت. برپایه این گزارش به نقل از aboutislam.net، تصمیم جدید این دختر 25 ساله برای داشتن حجاب بحث‌های اینترنتی گسترده‌ای را برانگیخته است.

با این حال او از تصمیم خود ابراز رضایت می‌کند و معتقد است کسانی که با تصمیم او مخالفت می‌کنند مذهب را نمی‌شناسند. ایکول همچنین می‌نویسد: بیایید نسبت به همدیگر مهربانتر باشیم و احترام گذاشتن بیاموزیم.

در این میان عده زیادی از طرفداران ایکول از تصمیم او حمایت کرده و در رابطه با پوشیدن حجاب نوشته‌اند: این اقدام، حقیقتا شجاعانه است

چنین انتخابی قطعا ساده نبوده است. این بازیگر مسلمان قرقیز همچنین اعلام کرده است که از این پس تنها در فیلم‌هایی ایفای نقش می‌کند که حجاب داشته و پوشیده باشد. در غیر این صورت وقتش را صرف امور خیریه و کمک کردن به دیگر دختران مسلمانی می‌کند که آن‌ها نیز حجاب را انتخاب کرده اند.

[pejuhesh232]

4 زائر سوئدی مذهب تشیع را برگزیدند

به گزارش «شيعه نيوز»، 4 زائر سوئدی در نخستین سفر خویش به حرم مطهر رضوی با گفتن شهادتین دین اسلام را پذیرفته و مذهب تشیع را برگزیدند.



یکی از این چهار زائر سوئدی به نام «لیف یونس اپلگرن» درباره تشرف خود به دین اسلام گفت: یکی از عواملی که موجب شد من به دین اسلام روی آورم، همسرم بوده که در سال گذشته مسلمان شد و ایشان مرا برای تشرف به اسلام بسیار یاری کرده است.

وی بیان کرد: بنده در نیروی انتظامی مشاور هستم و تلاش دارم بسیاری از جوانان را به مسیر صحیح در زندگی هدایت کنم. خداوند نیز در این راه، نعمت ارزشمند هدایت را به من عنایت کرد.

«یونس اپلگرن» عنوان کرد: مذهب تشیع عاملی می‌شود تا انسان دچار تحول شود و از درون پیشرفت فراوانی داشته باشد.

وی با اشاره به مطالعات مربوط به این موضوع اظهار کرد: افزون بر مشاهده فیلم‌ها، کتاب‌های تاریخی فراوانی را مطالعه کردم و قرآن را با تدبر خوانده‌ام و حس درونی و آرامش قلبی‌ام نسبت به این مذهب، زمینه‌ای شد تا به تشیع روی آورم.

وی در پایان با اشاره به یکی از آیات قرآن عنوان کرد: این آیه که اگر کسی تو را آزار داد، در برابر آزارش با خوشرویی با فرد برخورد کن و تمام تلاش خویش را برای هدایت او به کار بگیر، یکی از زیباترین آیاتی است که در قرآن مطالعه کرده و در منش و اخلاقم در دستور کار قرار داده‌ام.

گفتنی است؛ این 4 زائر سوئدی، از سوی مدیریت امور زائران غیرایرانی آستان قدس رضوی گواهی تشرف به اسلام دریافت کردند.