توسط pejuhesh237 » يکشنبه ژانويه 20, 2013 3:02 pm
تحفه حکیم مومن
ماء المعادن
آبيست كه از مدعن مس خيزد و يا مس تفته در او انداخته باشند
جهة جوشش دهان و ورم لهاة و درد گوش و تقوية اعضاى ضعيفه نافع
و شرب او خطرناكست و مصلح آن به دستور آب زفتى است
و آبي كه سرب تفته انداخته باشند مولد قولنج و احتباس بولست
و آب تفته به قلعى بمرتبهء او در بدى نيست
و آب تفته به طلا و نقره مقوى معده و دل و دماغ و معين نعوظ
و جهة خفقان و ماليخوليا نافعست
و آب تفته به آهن مذكور شد و مجموع آبهاى معادن مورث عسر توليد.
کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص237