ردونتى‏

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

ردونتى‏
به ضم را و سكون دال مهملتين و فتح واو و سكون نون و كسر تاى مثناة فوقانيه

و يا و روونتى به دو واو اول ساكن دويّم مفتوح نيز شنيده شده.

فارسی:

عربی:

یونانی:

انگلیسی:

فرانسه:

آلمانی:

ایتالیائی:

[pejuhesh237]

گياهى است هندى عظيم النفع جليل القدر شبيه به گياه نخود در شكل

و برگ آن از آن كوچكتر و پشت برگ آن به طرف آسمان و روى آن به طرف زمين و گويا از آن آب هميشه تراوش مى‏كند

و زير آن بقدر بوته آن به تدوير هميشه نمناك و سياه رنگ مى‏باشد مانند آنكه به روغن چراغ چرب كرده باشند

و از اين جهت آن را ردونتى نامند و برگ آن خوش طعم و مايل به شورى و در اطراف درخت آن مورچه بسيار مى‏باشد

و بعضى گويند از اين جهت آن را اودرونتى يعنى در آفتاب روينده و گريه كننده و عوام آن را لون كاپويى گويند

جهت آنكه در نمك‏زار مى‏رويد و دو نوع مى‏باشد يكى بزرگ بقدر يك ذرع دست

و شاخ‏هاى آن بقدر ارتفاع چهار پنج انگشت از زمين از تنه آن رسته

و مايل به زمين پهن شده قريب يك دو انگشت از زمين مرتفع مى‏باشد

و كوچك آن بقدر يك شبر تا يك و نيم شبر و به همان هيأت و بهتر و مستعمل كوچك آنست.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 411

[pejuhesh237]

. و منبت آن مواضع آفتاب رو و شوره زار و قرب دريا

و در صوبه اله‏آباد در سركاركژه در ديه بندراپور و در وزيرآباد سه گروهى شاه‏جهان‏آباد متصل تغار نمك سازان

و در دكهن نيز به هم مى‏رسد..کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 411

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

گرم و تر با رطوبت فضليه کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 411

[pejuhesh237]

گويند كه چون هنگام بودن قمر در منزل نثره كه برج سرطان است

و به هندى آن را مكهه بچهتر نامند كه در روز يكشنبه اتفاق افتد آن گياه را به نحوى كه سايه آن كس بر آن نيفتد

از بيخ و بار و برگ از زمين بركنند و پنج شب در زير آسمان تبخيم نمايند

پس در سايه خشك كرده نگاه دارند و سوده هر روز يك درم آن را با نبات و عسل هم وزن آن بخورند تقويت عظيم بخشد

و بدن را فربه و اشتهاى طعام آورد و هاضمه را قوّت و باه را زياده گرداند و هيچ ضرر ندارد

و اگر با آب درخت موز كه به هندى كيله نامند بيست و يك مرتبه تسقيه نمايند

و يا با عرق قندى تند پس با هم وزن آن نبات سفيد با روغن گاو بريان كنند

و قدرى دانه هيل‏بوا و قرنفل و مشك و كافور سوده بر آن بپاشند و معجون سازند

و هر روز سه درم آن را با شير تازه دوشيده بخورند تقويت باه عظيم بخشد

و نيز گويند كه اگر آب تازه آن را بر طلق محلول ريزند كه هر دو در وزن مساوى باشند

و هر روز قدرى از آن بخورند آثار عجيبه مشاهده نمايند

و چون چهل روز متوالى هر روز دو درم سفوف آن را با هم وزن آن نبات به زنى كه حمل نگيرد بخورانند حامله شود

و چون از سفوف برگ آن يك سير و از ترپهله كه عبارت از هليله و بليله و آمله است

نيم سير و تركته كه دارفلفل و فلفل و زنجبيل است ربع سير

و به وزن مجموع كه يك سير و سه ربع سير است شكر سفيد درهم نموده هر روز مقدار يك كف دست آن را بخورند

و بالاى آن يك پياله شير تازه دوشيده كه تخميناً نيم آثار باشد بياشامند

و از ترشى و بادى پرهيز نمايند جميع اوجاع اعضا را برطرف سازد و تقويت بخشد

و آشاميدن سفوف برگ آن به تنهايى و غذاى گرم و چرب خوردن نيز منافع بسيار دارد

و اگر بدون شرط مزبور اوقات ديگر گياه آن را اخذ نمايند و در سايه خشك كرده سفوف سازند و بخورند نيز منفعت دارد

و گويند چون يك توله قلعى را گداخته چهار بوته تر و تازه آن را ماليده بر آن ريزنده آن را نقره سازد کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 411

[pejuhesh237]

گويند كه چون هنگام بودن قمر در منزل نثره كه برج سرطان است

و به هندى آن را مكهه بچهتر نامند كه در روز يكشنبه اتفاق افتد آن گياه را به نحوى كه سايه آن كس بر آن نيفتد

از بيخ و بار و برگ از زمين بركنند و پنج شب در زير آسمان تبخيم نمايند

پس در سايه خشك كرده نگاه دارند و سوده هر روز يك درم آن را با نبات و عسل هم وزن آن بخورند تقويت عظيم بخشد

و بدن را فربه و اشتهاى طعام آورد و هاضمه را قوّت و باه را زياده گرداند و هيچ ضرر ندارد

و اگر با آب درخت موز كه به هندى كيله نامند بيست و يك مرتبه تسقيه نمايند

و يا با عرق قندى تند پس با هم وزن آن نبات سفيد با روغن گاو بريان كنند

و قدرى دانه هيل‏بوا و قرنفل و مشك و كافور سوده بر آن بپاشند و معجون سازند

و هر روز سه درم آن را با شير تازه دوشيده بخورند تقويت باه عظيم بخشد

و نيز گويند كه اگر آب تازه آن را بر طلق محلول ريزند كه هر دو در وزن مساوى باشند

و هر روز قدرى از آن بخورند آثار عجيبه مشاهده نمايند

و چون چهل روز متوالى هر روز دو درم سفوف آن را با هم وزن آن نبات به زنى كه حمل نگيرد بخورانند حامله شود

و چون از سفوف برگ آن يك سير و از ترپهله كه عبارت از هليله و بليله و آمله است

نيم سير و تركته كه دارفلفل و فلفل و زنجبيل است ربع سير

و به وزن مجموع كه يك سير و سه ربع سير است شكر سفيد درهم نموده هر روز مقدار يك كف دست آن را بخورند

و بالاى آن يك پياله شير تازه دوشيده كه تخميناً نيم آثار باشد بياشامند

و از ترشى و بادى پرهيز نمايند جميع اوجاع اعضا را برطرف سازد و تقويت بخشد

و آشاميدن سفوف برگ آن به تنهايى و غذاى گرم و چرب خوردن نيز منافع بسيار دارد

و اگر بدون شرط مزبور اوقات ديگر گياه آن را اخذ نمايند و در سايه خشك كرده سفوف سازند و بخورند نيز منفعت دارد

و گويند چون يك توله قلعى را گداخته چهار بوته تر و تازه آن را ماليده بر آن ريزنده آن را نقره سازد کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 411

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

.