

و آن عظيم مى شود و ديرخزان مى كند
و برگش و بارش با عطريّت و تخمش سبزه
و شبيه به سماق و عدس و از آن بزرگتر و با خوشه
و مغزش سبز و پوست او ترش و به فارسى بن نامند
درحبة الخضرأ موصوفست و صمغ آن را به فارسى و تركى سقز نامند
و در علك البطم مذكور است
کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص49 متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات: و با دهنيت شبيه بمغز پسته و از ان نازكتر و چربتر
و بالاى مغز آن پوست خشبي و زير پوست سبز آن پوست صدفى شبيه بپوست پسته
و از ان نازكتر و نوعى از ان بسيار نازك مىباشد و بفارسى گلنخنك نامند
و نوعى اندك صلب و پوست آن سبز مائل بسياهي و طعم آن ترش و بفارسي بن نامند
و خام آن با عفوصت و خوش رائحه و طعم و در شيراز نبشه نامند و در ماستينه داخل مىنمايند
جهت خوبى رائحه و طعم آن و در حبة الخضرا ان شاء اللّه تعالى بتفصيل مذكور خواهد شد.
کتاب مخزن الادویه طبع قدیم جلد یک ص 224