توسط pejuhesh237 » جمعه سپتامبر 26, 2014 10:54 am
ثمريست هندى معروف
و خوشبو و خوش طعم نبات آن فى الجمله شبيه به نبات صبر و كادى
و برگ آن از برگ صبر و كادى كوتاهتر و نازك تر و نبات اين از آن كوچكتر و تا به ذرعى و خاردار
و از وسط آن ساقى مىرويد
و ثمر آن بر بالاى آن ساق به هم مىرسد و بر سر آن نيز برگهاى كوتاه انبوه
و شنيده شده كه در يك ساق دو اننّاس يكى بر بالاى ديگرى نيز به ندرت به هم مىرسد
و چون قدرى از سر آن را با آن برگها ببرند و بنشانند باز سبز مىگردد
و از آن اننّاس به هم مىرسد و از اطراف سر ثمر و بيخ نبات آن نيز مانند درخت نخل و موز بچهها مىرويد
و چون آنها را جدا نموده بنشانند به جاهاى ديگر نيز ثمر مىدهد
و از هر نباتى سالى يك ثمر به عمل مىآيد و هنگام رسيدن آن بودن آفتاب در جوزا و سرطان است كه موسم بارش است
در آنجا و دو نوع مىباشد يكى را اننّاس كونله مىنامند و اين كوچك به قدر نارنجى مىباشد
و مغز آن شيرين خوش طعم و رايحه و زرد رنگ طلايى و ديگر بزرگ و مغز خوب رسيده اين چاشنى دار و اندك نارس اين ترش
و پوست هر دو نوع در هنگام خامى سبز مىباشد و خانه خانه و اطراف خانهها اندك پوست نازكى برآمده
و بعد از رسيدن زرد مايل به سرخى مىگردد و اندك براق صيقلى و در هر خانه قريب به پوست تخمهاى ريزه زرد تيره
و هر دو نوع آن با رطوبت بورقى جالى بسيار خصوص نوع بزرگ آن
و طريقه خوردن آن اين است كه نوع كونله آن را يك ورق از پوست جدا نموده با اندك نمك و آب مىشويند تا بورقيت آن كم گردد
پس يك ورق ديگر از بالاى آن برداشته كه تخمها و خشبيت)
خانه هاى (پوست آن كه در جرم آن نفوذ كرده زايل گردد پس مغز آن را ورقهاى نازك بريده در ظرف چينى يا شيشه برهم مىچينند
و بعضى بر آن قند و يا نبات كوبيده پاشيده تناول مىنمايند و قدرى گلاب نيز مىپاشند
و بعضى به سبب شيرينى ذاتى خود احتياج به شيرينى از خارج ندارد بلكه شيرينى طعم آن را منحرف مىگرداند
و نوع بزرگ آن را به دستور پوست خشبى ظاهر آن را جدا نموده قدرى نمك بر آن ماليده اندك زمانى مىگذارند
تا بورقيت آن قدرى كم گردد پس شسته يك ورق ديگر از روى آن جدا نموده براى ازاله تخم
و خشبيت آن پس مغز آن را نازك ورق كرده نبات يا قند برآن پاشيده تناول مىنمايند
و در بعضى كه اندك ترشى غالب مىباشد با نمك خوردن نيز لذيذ مىباشد.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 187
