درختي كه همه اش (ميوه - سايه - دود) سمي است
درخت مانچینیل یکی از کشنده ترین گیاهان جهان به شمار می آید. تماس با بدنه و یا برگ آن باعث سوختگی شدید می شود و خوردن میوه شیرین مزه اش بطور بالقوه کشنده است. در گذشته از شیره ی مانچینیل به عنوان سم دارت استفاده می کردند و تا سال ها ابزاری برای شکنجه بود.
درخت مانچینیل یکی از کشنده ترین گیاهان جهان به شمار می آید. تماس با بدنه و یا برگ آن باعث سوختگی شدید می شود و خوردن میوه شیرین مزه اش بطور بالقوه کشنده است. در گذشته از شیره ی مانچینیل به عنوان سم دارت استفاده می کردند و تا سال ها ابزاری برای شکنجه بود.
این درخت را در قدیم مانزانیلا به معنی سیب کوچک صدا می زدند. مانچینیل معمولا رشد کمی دارد اما گاهی اوقات ارتفاع آن تا حدود ۱۵ متر می رسد و اکثرا در جنوب شرقی ایالات متحده، جزایر کارائیب و آمریکای مرکزی یافت می شود. پوستش خاکستری مایل به قهوه ای، و برگ هایش سبز روشن است. همچنین میوه هایی خوش بو و وسوسه کننده دارد.
تمام قسمت های درخت مانچینیل سمی است و حتی لمس کردن آن نیز میتواند باعث مرگ شود. برگ ها و تنه ی آن حاوی نوعی سم است که باعث تحریک پوست و تاول های شدید خواهد شد و شیره ی سفید رنگش در صورت لمس شدن توانایی ایجاد سوختگی مزمن را داراست.
میوه ی مانچینیل عامل اصلی کشندگی آن بشمار می آید. این میوه ها معمولا شبیه سیب سبز، با قطری در حدود یک یا دو اینچ است. بو و طعم بسیار خوبی دارد، اما خوردن آن باعث ایجاد تاول و ترک و سوختگی در دهان و گلو می شود. بعلاوه بافت های دستگاه گوارش متورم شده و خطرات جبران ناپذیری را به دنبال دارد. البته این در صورتی است که کمی از آن خورده شود و مقدار زیاد آن باعث مرگ خواهد شد.
ایستادن زیر درخت نیز می تواند آسیب های جدی به شخص وارد کند. مسمومیت برگ ها با آب باران مخلوط شده و باعث سوختگی و درد شدید می شود. در واقع بومیان فلوریدا در قرن ۱۶، از این روش برای شکنجه فاتحان اسپانیایی استفاده کردند که باعث کوری و سوختن آن ها شد. بستن مردم به درخت نیز یکی دیگر از انواع شکنجه بحساب می آمد.
حدف کردن مانچینیل از مناطق شهری مشکلات خود را به دنبال داشت. برش درخت باعث آزاد شدن سموم در هوا می شد و سوزاندنش هم دودی آلوده تولید می کرد که باعث سوزش و کوری بود. اما جالب است بدانید امروزه از چوب آن در صنعت مبلمان استفاده می شود که ارزش بالایی نیز دارد. خشک کردن چوب بریده شده زیر نور خورشید با تجهیزات مخصوص، تا حد زیادی خاصیت سمی آن را از بین می برد. همچنین میوه اش نیز با روشی مشابه تبدیل به ماده ای پر خاصیت می شود که ارزش دارویی زیادی دارد و اغلب به عنوان دیورتیک از آن استفاده می کنند. همچنین شاخ و برگ مانچینیل محل زندگی ایگوانا است که بیشتر در مناطق آمریکای مرکزی یافت می شود.